Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 1 Tesalônisianina 2 Bible Online

1 Tesalônisianina 2 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

1 Tesalônisianina 2

¹Ianareo, ry havana, dia mahalala fa tsy very maina velively ny nidiranay tatỳ aminareo.

²Fantatrareo koa fa taloha kelin’izay, dia nampijalîna sy nalam-baràka tany Filipy izahay; kanefa dia nomen’ilay Andriamanitray fahasahiana hanambara taminareo ny Vaovao Mahafaly avy aminy, na dia be aza ny fanoherana[5].

³Eny, ny antso nataonay dia tsy mifototra amin’ny fitaka na amin’ny fahalotoana na amin’ny fisolokiana;

⁴fa Andriamanitra no efa nizaha toetra anay ka nanankina taminay ny Vaovao Mahafaly, ary dia araka izany no itenenanay: tsy mila sitraka amin’olombelona izahay, fa amin’Andriamanitra Izay mizaha toetra ny fonay.

⁵Fantatrareo fa tsy nanao teny manasohaso olona izahay na nihatsaravelatsihy hanafina fitiavan-karena; Andriamanitra no vavolombelonay.

⁶Tsy nitady voninahitra tamin’olombelona izahay, na taminareo na tamin’ny hafa,

⁷na dia azonay natao aza ny nanampatra fahefana araka ny maha apôstôlin’i Kristy anay; fa teo anivonareo, dia nalemy fanahy izahay, mova tsy reny[6] mikolokolo ny zanany naterany.

⁸Noho ny fankamamianay anareo, dia tsy ny Vaovao Mahafaly avy amin’Andriamanitra ihany no sitrakay hampitaina aminareo, fa vonona koa izahay hahafoy na dia ny ainay aza, satria efa tonga malalanay ianareo.

⁹Tsaroanareo, ry havana, ny nikelezanay aina sy nisasaranay mafy; niasa andro aman’alina izahay mba tsy hanahirana na dia olona iray taminareo aza, fony izahay nitory taminareo ny Vaovao Mahafaly avy amin’Andriamanitra.

¹⁰Samy vavolombelonay, na ianareo na Andriamanitra, fa madio sy marina ary tsy manan-tsiny ny fitondrantenanay teo anoloanareo mpino.

¹¹Fantatrareo fa toy ny fitondran’ny ray ny zanany naterany no nitondranay anareo tsirairay avy:

¹²nampirisika anareo izahay sy nampahery anareo ary nananatra anareo mba hanao fitondrantena mendrika an’Andriamanitra, dia ilay Andriamanitra Izay miantso anareo hiditra ao amin’ny Fanjakàny sy ny voninahiny.

¹³Izao koa no mahatonga anay ho velom-pisaorana tsy tapaka an’Andriamanitra: rehefa nandray ny tenin’Andriamanitra notorînay ianareo, dia tsy noraisinareo ho tenin’olombelona izany, fa noraisinareo ho tenin’Andriamanitra, araka ny tena izy, ary dia miasa ao aminareo izay mino.

¹⁴Ianareo, ry havana, dia efa tahaka ny kristianina ao amin’ireo Fiangonan’Andriamanitra any Jodea, izay tafaray amin’i Kristy Jesoa; izay nanjo anareo tamin’ny nafitsoky ny mpiray firenena aminareo no nanjo azy ireo koa tamin’ny nafitsoky ny Jiosy[7].

¹⁵Namono nahafaty an’i Jesoa Tompo sy ny mpaminany ry zareo Jiosy sady nanenjika anay[8]; ka tsy mahazo sitraka amin’Andriamanitra ireo sady fahavalon’ny olona rehetra.

¹⁶Sakanan-dry zareo izahay tsy hitory amin’ny hafa firenena ilay hafatra mitondra famonjena, hany ka mihafeno hatrany ny fatran’ny fahotana vitan’ny Jiosy, kanjo, tamin’ny farany, dia niharan’ny fahatezeran’Andriamanitra ireo.

¹⁷Ary izahay, ry havana, hatramin’ny nahatafasaraka anay vetivety taminareo izay lavitry ny masonay fa tsy lavitry ny fonay, dia maniry mafy mihitsy hahita anareo, ka manao izay azonay atao hahatanteraka izany.

¹⁸Indray mandeha na indroa izahay no te hiverina tatỳ aminareo, indrindra fa izaho Paoly, nefa dia voasakan’i Satàna.

¹⁹Satria tsy iza fa ianareo ihany no fanantenanay sy hafalianay ary satroboninahi-pandresena hireharehanay eo anatrehan’i Jesoa Tompontsika, amin’ny andro hiaviany.

²⁰Eny, voninahitray sy hafalianay tokoa ianareo!