Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Josoa 22 Bible Online

Josoa 22 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Josoa 22

¹Dia novorîn’i Josoa ny vatan-dehilahy tao amin’ny fokon’i Reobena sy fokon’i Gada ary antsasa-pokon’i Manase any atsinanana,

²ka nilazany hoe: — Efa notandremanareo avokoa izay rehetra nandidian’i Mosesy mpanompon’ny TOMPO anareo, ary nankatoavinareo aho tamin’izay rehetra nasaiko nataonareo.

³Nandritra izay andro marobe izay ka mandraka ankehitriny dia tsy nilaozanareo ny mpiray firenena aminareo fa ny baikon’ny TOMPO Andriamanitrareo no tena notandremanareo.

⁴Ankehitriny, araka izay efa nampanantenainy, dia nomen’ny TOMPO Andriamanitrareo fandriampahalemana ny mpiray firenena aminareo; koa mahazo miverina any an-dainareo ianareo ankehitriny, any amin’ny tany izay efa nomen’i Mosesy mpanompon’ny TOMPO ho anareo eny ampita atsinanan’i Jôrdàna.

⁵Izao anefa: Imasoy tsara ny hanatanteraka ny didy aman-dalàna rehetra izay nampitain’i Mosesy mpanompon’ny TOMPO taminareo, ka hitiavanareo ny TOMPO Andriamanitrareo, hizoranareo amin’ny lalana rehetra nosoritany, hitandremanareo ny didiny, hifikiranareo aminy ary hanompoanareo Azy amin’ny fonareo manontolo sy amin’ny fanahinareo manontolo.

⁶Ary rehefa nitsodrano azy telo tonta i Josoa, dia nandefa azy hody any aminy sady nanafatra azy hoe: — Modia any aminareo miaraka amin’ny harena be, dia ny andiam-biby fiompy maro, ny volafotsy sy volamena, ny varahina sy ny vy, ary ny fitafiana miavosa; ka zarao amin’ireo mpiray foko aminareo ny zavatra nobaboina tamin’ny fahavalonareo. Dia lasa nody tany aminy avy izy telo tonta. Ny antsasapokon’i Manase dia nomen’i Mosesy zaratany tao Basàna, teny ampita atsinanan’i Jôrdàna; ny antsasany kosa nomen’i Josoa zaratany teny ampita andrefan’i Jôrdàna, niaraka tamin’ireo foko hafa.

⁹Lasa nody tany aminy tokoa ny vatan-dehilahy taranak’i Reobena sy taranak’i Gada ary anisan’ny antsasa-pokon’i Manase. Tao Silao amin’ny tany Kanahàna ry zareo no nandao ny Israelita hafa mba hankany amin’ny tany Gilehada izay zaratany azony araka ny baiko nampitain’ny Tompo tamin’ny alalan’i Mosesy.

¹⁰Ary nony tonga tao Gelilôta teo amoron’i Jôrdàna sady mbola tao amin’ny tany Kanahàna izy telo tonta, dia nanorina alitara lehibe mahatalanjona teo amoron’ny renirano.

¹¹Dia nampandrenesina ny Israelita sisa hoe: — Indro ny vatan-dehilahy taranak’i Reobena sy taranak’i Gada ary anisan’ny antsasa-pokon’i Manase nanorina alitara ao Gelilôta amoron’i Jôrdàna amin’ny sisin’ny tany Kanahàna, atỳ amin’ny lafiny misy antsika.

¹²Rehefa nandre izany ny fiangonan’ny Israelita tandrefana tsivakivolo, dia nifamory tao Silao izy rehetra mba handeha hiady amin’ireo foko tatsinanana[108].

¹³Dia naniraka an’i Pinehasa zanakalahin’i Elehazara mpisorona ry zareo hiresaka amin’ny taranak’i Reobena sy taranak’i Gada ary antsasa-pokon’i Manase any Gilehada.

¹⁴Niaraka taminy koa ny loholona folo, iray isaky ny foko; izy rehetra ireo dia samy loham-pianakaviana tamin’ny isan’arivo israelita.

¹⁵Dia tonga tany amin’ny taranak’i Reobena sy taranak’i Gada ary antsasa-pokon’i Manase tany Gilehada ireo iraka ireo ka niresaka taminy

¹⁶sady nampita izay voalazan’ny fiangonan’ny TOMPO tsivakivolo hoe: — Inona izao fahotana nataonareo tamin’Andriamanitr’i Israely izao? Nahoana ianareo no miala amin’ny fanarahana Azy TOMPO ankehitriny? Fa tamin’ny nanorenanareo alitara ho anareo, dia mikomy amin’ny TOMPO ianareo!

¹⁷Moa mbola tsy ampy ho antsika ve ny heloka tao Pehôra, izay tsy mbola nodiovina ho afaka amintsika mandraka androany na dia efa nisy aza ny aretina nahavoa antsika fiangonan’ny TOMPO?

¹⁸Ankehitriny dia miala amin’ny fanarahana ny TOMPO ianareo. Koa raha mikomy amin’ny TOMPO ianareo anio, dia ho tezitra amin’ny fiangonan’ny Israelita tsivakivolo Izy rahampitso.

¹⁹Kanefa raha heverinareo ho tsy mendrika ny TOMPO ireto zarataninareo, dia mankanesa any amin’ny tanin’ny TOMPO izay misy ny tranolay fonenany, ka mangalà zaratany eo afovoan’ny anay; fa aza mikomy amin’ny TOMPO ianareo ary aza mikomy aminay amin’ny fanangananareo alitara, ankoatra ilay alitaran’ny TOMPO Andriamanitsika.

²⁰Moa tsy i Hakàna zanakalahin’i Zera ve no nandika ny fepetra momba ny zavatra natao hafoy ho an’ny TOMPO, kanefa dia ny fiangonan’ny Israelita tsivakivolo no niharan’ny fahatezeran’ny TOMPO? Ary tsy i Hakàna irery ihany no maty tamin’ny fahadisoany[109].

²¹Dia namaly ny taranak’i Reobena sy taranak’i Gada ary antsasa-pokon’i Manase ka nanambara tamin’iretsy iraka israelita mpifehy arivo hoe:

²²— Ny TOMPO no Andriamanitry ny andriamanitra, eny, ny TOMPO no Andriamanitry ny andriamanitra! Izy dia mahalala ary ny Israelita rehetra koa hahalala ny anton’ny nanorenanay io alitara io. Raha ho fikomiana na ho fivadihana amin’ny TOMPO izany, dia aoka tsy hovonjeny izahay anio!

²³Raha tàhiny hanolorana sorona dorana manontolo na fanatitra hohanina na sorom-pihavanana izany, dia aoka ny TOMPO mihitsy no hanafay anay[110].

²⁴Tsia, fa raha nanao izao zavatra izao izahay, dia natahotra fandao any aoriana any ny taranakareo hiteny amin’ny taranakay hoe: «Inona moa no ifandraisanareo sy ny TOMPO Andriamanitr’i Israely?

²⁵Ny TOMPO mihitsy manko no nametraka an’i Jôrdàna ho faritra mampisaraka anay aminareo taranak’i Reobena sy taranak’i Gada, ka tsy misy anjaranareo amin’ny TOMPO!» Dia mety hampitsahatra ny taranakay tsy hanaja ny TOMPO intsony ny taranakareo.

²⁶Izany no nahatonga anay hanapa-kevitra hanao io alitara io, saingy tsy hanaterana sorona dorana manontolo na sorona hafa;

²⁷ho vavolombelona aminay sy aminareo ary amin’ny taranatsika mifandimby kosa io alitara io fa zonay ny hanao fanompoana eo anatrehan’ny TOMPO amin’ny fanolorana sorona dorana manontolo sy fanatitra hohanina ary sorom-pihavanana. Amin’izay ny taranakareo, any aoriana any, dia tsy ho afa-milaza amin’ny taranakay hoe: «Tsy misy anjaranareo amin’ny TOMPO».

²⁸Raha sendra ka hambarany aminay na amin’ny taranakay izany rahatrizay, dia hovaliana hoe: «Jereo io alitara nataon’ny razanay io fa mitovy amin’ny alitaran’ny TOMPO; saingy tsy natao hanolorana sorona dorana manontolo na fanatitra hohanina izany, fa ho vavolombelona aminay sy aminareo».

²⁹Sanatria aminay mihitsy ny hikomy amin’ny TOMPO na hiala amin’ny fanarahana AZY ankehitriny, ka hanorina alitara mba hanolorana sorona dorana manontolo na fanatitra hohanina na sorona hafa. Eo amin’ny alitaran’ny TOMPO Andriamanitray, dia ilay alitara manoloana ny fonena-masiny ihany, no hanoloranay ireny.

³⁰Rehefa ren’i Pinehasa mpisorona sy ireo loholom-piangonana (izany hoe ireo Israelita mpifehy arivo tafaraka taminy) ny teny izay nambaran’ny Reobenita sy Gadita ary Manasita, dia nahafa-po azy.

³¹Koa hoy i Pinehasa, zanakalahin’i Elehazara mpisorona, tamin’izy telo tonta: — Ankehitriny dia fantatray fa eto afovoantsika ny TOMPO satria tsy nahavita izany fahadisoana izany taminy ianareo. Koa dia efa nanafaka ny Israelita tsy hiharan’ny famaizan’ny TOMPO ianareo.

³²Taorian’izany, dia nandao ny Reobenita sy Gadîta[111] tao Gilehada i Pinehasa zanakalahin’i Elehazara mpisorona sy ireo loholona ka niverina ho any amin’ny Israelita hafa tany Kanahàna ary nanao tatitra taminy.

³³Dia nahafa-po ny Israelita izany sady nisaorany an’Andriamanitra. Tsy noheveriny intsony ny handeha hiady amin’ny Reobenita sy Gadîta ka handrava ny tany izay nonenany.

³⁴Ary hoy kosa ny Reobenita sy Gadîta hoe: — Ity alitara ity no vavolombelona aminay sy aminareo[112] fa ny TOMPO no Andriamanitra. Dia nataony hoe «Vavolombelona» no anaran’izany alitara izany.