Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Hebreo 10 Bible Online

Hebreo 10 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Hebreo 10

¹Tsy fanehoana ny tena izy tsy akory ny lalàna jiosy, fa tandindon’ny zava-tsoa ho avy. Tsy mahatanteraka velively ny olona manantena an’Andriamanitra ny lalàna jiosy, na dia naverimberina isan-taona hatrany hatrany aza ny fanolorana ireo sorona ireo.

²Fa raha mba voadio tanteraka ho afaka tamin’ny otany tokoa ireo mpanao izany fanompoam-pivavahana izany, dia tsy hoenjehin’ny fieritreretany intsony, ka ho nitsahatra nanolotra sorona.

³Ny asan’ireo sorona ireo dia ny mampahatsiaro ny olona isan-taona ny fahotany;

⁴fa ny ran’ombilahy sy ny ran’osilahy dia tsy hanaisotra ny fahotana na oviana na oviana.

⁵Noho izany, fony niditra teto amin’izao tontolo izao i Kristy, dia niteny tamin’Andriamanitra hoe: «Tsy nilainao ny sorona sy ny fanatitra, fa tena no namboarinao ho Ahy;

⁶tsy sitrakao ireo biby dorana eo amin’ny alitara sy ireo sorona ho fanalana ny ota,

⁷ka hoy Aho hoe: ‹Intỳ aho, Andriamanitra ô, tonga hanao ny sitraponao›; fa izany no voasoratra momba Ahy, ao amin’ny horonambokin’ny lalàna[59].»

⁸Voalohany indrindra dia hoy i Kristy: «Tsy nilainao sady tsy sitrakao ny sorona sy ny fanatitra, ary ny biby dorana eo amin’ny alitara sy ny sorona ho fanalana ny ota»; kanefa ireo rehetra ireo dia natolotra araka ny lalàna avokoa.

⁹Ary hoy koa Izy: «Intỳ aho, Andriamanitra ô, tonga hanao ny sitraponao.» Koa dia foanan’Andriamanitra ny sorona taloha rehetra ka soloany ny soron’i Kristy;

¹⁰ary satria notontosain’i Jesoa Kristy ny sitrapon’Andriamanitra, dia voadio afaka tamin’ny fahotana isika noho ny nanoloran’i Jesoa Kristy indray mandeha monja ny tenany.

¹¹Ny mpisorona rehetra dia samy nijoro isan’andro manao fanompoam-pivavahana sy manolotra matetika ny sorona fanaony, izay sorona tsy mahaisotra ny fahotana velively[60].

¹²Fa i Kristy kosa dia nanolotra sorona fanalana ny ota indray mandeha monja ho sorona manan-kery mandrakizay, ary efa mipetraka eo ankavanan’Andriamanitra;

¹³ka dia eo Izy ankehitriny miandry ny hanaovan’Andriamanitra ny fahavalony ho fitoeran-tongony[61].

¹⁴Eny, i Kristy no nandavorary mandrakizay, tamin’ny fanatitra iray ihany, ireo olona efa nodioviny ho afaka amin’ny ota.

¹⁵Ary ambaran’ny Fanahy Masina amintsika koa izany, fa hoy Izy aloha hoe:

¹⁶«Izao no Fanekempihavanana hataoko amin’ny vahoaka Israely rehefa afaka izany andro izany, hoy ny Tompo: Hataoko ao an-tsainy ny lalànako, ary hosoratako ao am-pony.»

¹⁷Ary hoy koa ny Fanahy Masina hoe: «Tsy hotsarovako intsony ny fahotany sy ny helony[62].»

¹⁸Ka rehefa voavela ny fahotana sy ny heloka, dia tsy misy ilana fanatitra ho fanalana izany intsony.

¹⁹Koa isika, ry havana, dia manana ny tena fahafahana hiditra ao amin’ny Toeramasina Indrindra, noho ny ra nafoin’i Jesoa.

²⁰Nanokafany lalana vaovao mitondra amin’ny fiainana isika: dia lalana mamaky eo amin’ny efitra lamba, izany hoe eo amin’ny tenan’i Jesoa.

²¹Manana Mpisorona lehibe izay mifehy ny tranon’Andriamanitra isika;

²²koa aoka isika hanatona an’Andriamanitra amin’ny fo mahitsy sy amin’ny fahatokiana vokatry ny finoana, rehefa voadio ho afaka amin’ny fieritreretana vesaran’ota ny fontsika ary rehefa voasasa tamin’ny rano madio ny tenantsika[63].

²³Aoka hohazonintsika mafy tsy azo hozongozonina ny fiekena ny zavatra antenaintsika, satria mahatoky Andriamanitra nanao ny fampanantenana.

²⁴Aoka isika samy hifampihevitra ka hifampirisika hampandroso ny fitiavana sy ny asa tsara.

²⁵Aza mahafoy ny fiarahantsika miangona, tahaka ny fanaon’ny sasany zatra tsy miangona; mifampirisiha kosa isika, mainka fa hitanareo mihantomotra ilay andro hiavian’ny Tompo.

²⁶Satria efa nandray ny fahalalana tsara ny fampianarana marim-pototra isika no mbola minia manota ihany, dia tsy misy sorona ho afa-manala ny ota intsony;

²⁷fa ny andrasantsika amin-tahotra dia ilay andro fitsarana sy ny afo midedadeda handevona ny fahavalon’Andriamanitra[64].

²⁸Izay mandika ny lalànan’i Mosesy dia vonoina tsy asiana indrafo, rehefa hita fa meloka araka ny tenin’ny vavolombelona roa na telo[65].

²⁹Hanao ahoana kosa àry izay manao tsinontsinona ilay Zanak’Andriamanitra sy mihevitra fa ny ra iorenan’ny Fanekempihavanana sady nanadiovana azy dia tsy misy hasiny ary maniratsira ny Fanahy Masina nandraisany fahasoavana? Hanao ahoana ny hamafin’ny fampijaliana heverinareo fa tokony hihatra aminy?

³⁰Eny, fantatsika Ilay niteny hoe: «Ahy ny famaliana, Izaho no hamaly», ary niteny koa hoe: «Ny Tompo no hitsara ny vahoakany[66].»

³¹Zavatra mahatahotra izany ho azon’ny tanan’ilay Andriamanitra velona!

³²Tsarovy ny nanjo anareo tamin’ny andro fahiny. Fa rehefa nohazavain’Andriamanitra ianareo, dia niharam-pijaliana sy niaritra ady mafy tokoa:

³³novetavetaina sy nampahorîna teo imasom-bahoaka ianareo indraindray, na niara-nizaka izay nanjo an’ireo natao toy izany koa indraindray;

³⁴niarahanareo niaritra ny fijalian’izay voafonja; ary nony norobaina ny fanananareo, dia nekenareo tamin-kafaliana izany satria fantatrareo fa manam-pananana tsara lavitra sady maharitra ianareo.

³⁵Koa aza manary ny fahatokianareo fa misy valisoa lehibe izany.

³⁶Ilainareo tokoa ny faharetana mba hanaovanareo ny sitrapon’Andriamanitra ka hahazoanareo izay ampanantenainy.

³⁷Fa hoy ny Soratra Masina: «Kely foana sisa dia ho tonga Ilay tsy maintsy ho avy, fa tsy hitaredretra.

³⁸Ary ny olo-marina eo imasoko noho ny finoana dia ho velona; fa raha mihemotra izy, dia tsy sitrako[67].»

³⁹Isika kosa dia tsy mba naman’izay mihemotra ka ho very fa naman’izay mino ka ho voavonjy.