Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Hebreo 7 Bible Online

Hebreo 7 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Hebreo 7

¹Io Melkitsedeka io dia mpanjakan’i Salema ary mpisoron’ilay Andriamanitra avo indrindra. Fony i Abrahama niverina avy nandresy mpanjaka maro, dia i Melkitsedeka no nitsena azy sy nitsodrano azy;

²i Abrahama kosa nanome an’i Melkitsedeka ny ampahafolon’izay nananany rehetra. Ny hoe Melkitsedeka aloha dia midika ho «mpanjaka tia rariny»; ary izy koa dia mpanjakan’i Salema, izany hoe «Mpanjaka mitondra fiadanana[37].»

³Tsy misy izay ahafantarana ny rain’i Melkitsedeka, na ny reniny, na izay tantaran-drazany ary tsy voalaza ny andro niandohany na ny fiafaran’ny fiainany[38]; fa dia mitovy amin’ilay Zanak’Andriamanitra izy, ka mitoetra ho mpisorona mandrakizay.

⁴Hevero ny fahalehibiazan’i Melkitsedeka! Fa i Abrahama razambentsika dia nanome azy ny ampahafolon-kareny avy amin’ireo zavatra tsara indrindra azony babo tany amin’ny ady.

⁵Ireo mpisorona avy amin’ny taranak’i Levỳ no mahazo didy, araka ny lalàna, handray ny ampahafolon-karena amin’ny vahoaka Israely[39], izany hoe amin’ny mpiray firenena aminy, izay terak’i Abrahama ihany koa.

⁶Tsy mba taranak’i Levỳ i Melkitsedeka; nefa nandray ny ampahafolon-karen’i Abrahama izy ary dia nitsodrano an’ilay nahazo ny fampanantenàn’Andriamanitra.

⁷Ka tsy azo lavina fa izay mitsodrano dia lehibe noho ilay mandray tsodrano.

⁸Ny taranak’i Levỳ, izay mandray ny ampahafolon-karena, dia olon-ko faty ihany; fa i Melkitsedeka kosa dia ambaran’ny Soratra Masina fa velona.

⁹Azo lazaina aza fa, fony i Abrahama nandoa ny ampahafolon-kareny, dia anisan’ny nandoa koa i Levỳ izay rain’ny mpandray ampahafolon-karena.

¹⁰Fa na dia tsy mbola nateraka akory aza i Levỳ tamin’izay, dia efa tao amin’io razambeny io ihany raha nitsena an’i Abrahama i Melkitsedeka.

¹¹Foto-javatra tamin’ny lalàna nomena ny vahoaka Israely ny fisoronan’i Levỳ[40]. Koa raha nahatratra ny fanaperana tokoa ny fisoronan’i Levỳ, dia ho tsy nilaina intsony ny hisehoana Mpisorona anankiray hafa indray, dia Mpisorona araka ny fomban’i Melkitsedeka fa tsy tendrena araka ny fomban’i Aharôna;

¹²satria raha ovàna ny fisoronana, dia tsy maintsy misy koa fiovàn-dalàna.

¹³Ka ny Tompontsika, Izay iantefan’izany teny izany, dia hafa foko; ary tsy misy avy tamin’ny fokony mba nanao raharaha teo amin’ny alitara fisoronana.

¹⁴Eny, fantatra mazava tsara fa avy amin’ny fokon’i Joda no nipoiran’ny Tompontsika[41]; ary izany foko izany, rehefa niteny momba ny mpisorona i Mosesy, dia tsy mba voatonony velively.

¹⁵Ary izao indray no vao mainka mampazava kokoa izany fiovàn-javatra izany: nisy Mpisorona hafa niseho, izay mitovy amin’i Melkitsedeka.

¹⁶Tsy lalàna amam-pitsipika araka ny fomban’olombelona no nahatonga Azy ho Mpisorona, fa herim-piainana tsy manam-pahataperana;

¹⁷satria izy no ijoroana ho vavolombelona hoe: «Ianao no Mpisorona mandrakizay araka ny fomban’i Melkitsedeka[42].»

¹⁸Koa izany no nahafoana ny didy taloha, noho izy nalemy sady tsy nahasoa.

¹⁹Ny lalànan’i Mosesy dia tsy nahatafita na inona na inona amin’ny fanaperana; fa naiditra kosa ny fanantenana tsara lavitra, izay ahazoantsika manatona an’Andriamanitra.

²⁰Tao rahateo koa ilay fianianana nataon’Andriamanitra. Ireo mpisorona hafa dia tsy nombàm-pianianana no tonga mpisorona.

²¹Fa i Jesoa nombàm-pianianana no tonga Mpisorona, fony Andriamanitra nilaza taminy hoe: «Efa nianiana ny Tompo ka tsy hivadi-bolana: ‹Ianao no Mpisorona mandrakizay[43].› »

²²Izany no mahatonga an’i Jesoa ho antoky ny Fanekempihavanana tsara lavitra.

²³Izao koa no fahasamihafana hita: marobe ireo mpisorona hafa, satria tsy navelan’ny fahafatesana haharitra;

²⁴fa maharitra mandrakizay kosa i Jesoa ka tsy ifandimbiasana ny fisoronany.

²⁵Noho izany, dia mahavonjy tanteraka ireo manatona an’Andriamanitra amin’ny alalany Izy, satria velona mandrakizay mba hangataka amin’Andriamanitra ho azy ireo.

²⁶Eny, Mpisorombe natao ho antsika tokoa i Jesoa: masina, tsy misy faharatsiana na fahotana ao aminy, voasaraka tamin’ny mpanota ka nasandratra avo noho ny lanitra.

²⁷Tsy mba tahaka ireo mpisorombe hafa Izy, ka tsy mila hanolotra sorona isan’andro ho fanalana ny fahotan’ny tenany aloha, vao ny an’ny vahoaka[44]. Indray mandeha monja no nanoloran’i Jesoa sorona, dia tamin’ny nanolorany ny tenany.

²⁸Olona zoim-pahalemena no voatendrin’ny lalànan’i Mosesy ho mpisorombe; fa ny teny ombàm-pianianana, izay notononin’Andriamanitra tatỳ aorian’ny lalàna, no nanendry ny Zanany ho Mpisorombe, dia ilay Zanany efa tonga amin’ny fanaperana mandrakizay.