Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Hebreo 9 Bible Online

Hebreo 9 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Hebreo 9

¹Ny Fanekempihavanana voalohany dia nanana fitsipika momba ny fanompoam-pivavahana ary nanana Toeramasina tetỳ an-tany.

²Fa nisy tranolay voavoatra, dia ny tranolay voalohany izay antsoina hoe Toeramasina: tao no nisy ny fitoeran-jiro sy ny latabatra fametrahana ny mofo atolotra ho an’Andriamanitra.

³Tambadiky ny efitra lamba faharoa, dia nisy tranolay izay antsoina hoe Toeramasina Indrindra:

⁴tao no nisy ny alitara volamena fandoroana ditin-kazo manitra ary ny vata mirakitra ny Fanekempihavanana, vata voapetaka takela-bolamena manontolo; ary tanatin’io vata io dia nisy ny siny volamena nitahirizana ny mana, ny tehin’i Aharôna izay nitsiry, ary ny vatofisaka nanoratana ny Fanekempihavanana.

⁵Teo ambonin’io vata io dia nisy sarina kerobima mamirapiratra izay nanaloka ny toerana fanaovana sorom-panonerana. Tsy ary voalaza amin’ny antsipiriany etoana ny zavatra rehetra[50]!

⁶Rehefa voavoatra toy izany ireo zavatra ireo, dia ao amin’ny tranolay voalohany no idiran’ny mpisorona mandrakariva hanefa ny fanompoam-pivavahana;

⁷fa ao amin’ny tranolay faharoa kosa dia ny mpisorombe irery ihany no miditra ao indray mandeha isan-taona, sady mitondra ram-biby hatolony an’Andriamanitra ho fanalana ny hadisoana tsy nahy vitan’ny tenany sy vitan’ny vahoaka[51].

⁸Ahariharin’ny Fanahy Masina amin’izany fa mbola naseho ny lalana mankany amin’ny Toeramasina Indrindra, raha mbola ao koa ilay tranolay voalohany.

⁹Izany dia fanoharana tandrifin’izao andro ankehitriny izao, ka manambara fa ny fanatitra aman-tsorona, atolotra araka izany fomba izany, dia tsy mahalavorary ny fieritreretan’ny olona manao fanompoam-pivavahana.

¹⁰Zavatra momba ny hanina sy ny fisotro ary ny fidiovana samihafa ireo, dia fitsipika ivelambelany ihany izay voadidy hatao mandra-piavin’ny fotoanandro hanaovan’Andriamanitra ny zavatra rehetra[52].

¹¹Fa tonga kosa i Kristy ho Mpisorombe ny amin’ny zava-tsoa efa tanteraka ankehitriny[53]. I Kristy dia namakivaky tranolay lehibe lavitra sady tsara lavitra, izay tsy nataon’olombelona ka tsy mba isan’izao zavaboaary izao.

¹²Indray mandeha monja no nidirany tao amin’ny Toeramasina Indrindra, dia ampy; ary tsy mba ran’osilahy na ran-janakomby no nentiny hatolotra, fa ny ra nafoin’ny tenany no nentiny hatolotra ka nahazoany fanavotana mandrakizay ho antsika.

¹³Na dia ny ran’osilahy sy ny ran’ombilahy ary ny lavenom-bantotr’ombivavy nodorana[54] aza, rehefa afafy amin’ny olona voaloto, dia manadio azy ho afaka amin’ny fahalotoana ivelany;

¹⁴vao mainka ny ran’i Kristy no hanadio ny fieritreretantsika; fa tamin’ny alalan’ny Fanahy Masina Izay velona mandrakizay no nanoloran’i Kristy ny tenany ho sorona tsy manan-tsiny ho an’Andriamanitra; ka ny rany dia manadio ny fieritreretantsika ho afaka amin’ireo asa mitondra fahafatesana, mba hanompoantsika an’ilay Andriamanitra velona.

¹⁵Ary noho izany, dia mpanalalana amina Fanekempihavanana Vaovao i Kristy, mba hahazoan’ireo voaantson’Andriamanitra ny lova mandrakizay efa nampanantenainy ho an’ny vahoakany. Tanteraka izany rehefa niharan’ny fahafatesana i Kristy mba hanavotra ny olona amin’ny fahotana vitany tamin’ny andron’ilay Fanekempihavanana voalohany.

¹⁶Raha misy didim-pananana[55], dia ilaina hoporofoina fa maty tokoa ilay nanao izany didim-pananana izany.

¹⁷Satria tsy manan-kery ny didim-pananana raha mbola velona ilay nanao azy; fa manan-kery kosa izy, rehefa maty ilay nanao azy.

¹⁸Koa, na ilay Fanekempihavanana voalohany aza, dia tsy nosantarina raha tsy tamin’ny ra nafafy.

¹⁹Fa nolazain’i Mosesy tamin’ny vahoaka manontolo aloha ny didy rehetra araka ny lalàna; avy eo dia nalainy ny ran-janakomby sy ny ran’osilahy nampiana rano, ka nafafiny tamin’ny bokin’ny lalàna sy tamin’ny vahoaka manontolo; ravina hisôpa sy volonondry mena no namafazany izany.

²⁰Nandritra ny fafy ra, dia hoy i Mosesy hoe: «Ity no ra iorenan’ny Fanekempihavanana izay nodidian’Andriamanitra harahinareo[56].»

²¹Nofafazan’i Mosesy ra toy izany koa ny tranolay sy ireo fanaka rehetra fampiasa amin’ny fanompoam-pivavahana.

²²Araka ny lalàna, dia saika diovina amin’ny ra avokoa ny zavatra rehetra; ary tsy voavela ny fahotana, raha tsy misy ra afafy[57].

²³Koa toy izany no tsy maintsy nanadiovana ireo zavatra sarintsarin’ny any an-danitra ireo; fa ny tenan’ny zavatra any an-danitra kosa nodiovina tamina sorona tsara lavitra.

²⁴Fa ny Toeramasina nataon’olombelona, izay sarintsarin’ny tena izy, no nidiran’i Kristy; fa ny lanitra mihitsy no nidirany mba hahazoany ankehitriny mangataka amin’Andriamanitra ho antsika.

²⁵Ny mpisorombe jiosy dia niditra tao amin’ny Toeramasina Indrindra isan-taona nitondra ram-biby; i Kristy kosa tsy niditra tao an-danitra mba hanolotra ny tenany matetika;

²⁶raha izany, dia tsy maintsy ho nijaly matetika Izy hatrizay nahariana an’izao tontolo izao. Fa niseho indray mandeha monja Izy tamin’izao andro tena farany izao, mba hanaisotra ny ota tamin’ny nanolorany tena ho sorona.

²⁷Tendry ho an’ny olona tokoa ny ho faty indray mandeha, ary avy eo dia hotsarain’Andriamanitra izy;

²⁸toy izany koa i Kristy: voatolotra ho sorona indray mandeha monja Izy, mba hanesorana ny otan’ny besinimaro[58]. Hiseho fanindroany Izy, kanefa tsy hanaisotra ota intsony amin’izay fa hamonjy an’ireo miandry Azy.