Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Mpitsara 7 Bible Online

Mpitsara 7 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Mpitsara 7

¹Vao maraina be i Gidehôna, izay nantsoina koa hoe Jerobahala, no niainga niaraka tamin’ny tafiny manontolo ka nandeha nitoby teo akaikin’i Haîna-Harôda. Ny tobin’ny Midianita kosa dia terỳ avaratra, teo amin’ny lemaka anilan’ny havoana Môre[48].

²Dia hoy ny TOMPO tamin’i Gidehôna: — Maro loatra ny tafika miaraka aminao ka tsy hatolotro eo an-tanany ny Midianita, fandrao hirehareha amiko ny Israelita ka hanao hoe: «Ny herinay ihany no namonjy anay».

³Koa izao ankehitriny izao dia ambarao eo anatrehan’ny io tafika io hoe: «Aoka izay rehetra mangovitra[49] noho ny tahotra mba hody any an-tranony!» Dia nanaovan’i Gidehôna fifantenana ny tafiny; ka andiany roapolo tamin’ireo no niverina nody fa andiany folo sisa nijanona.

⁴Nefa hoy indray ny TOMPO tamin’i Gidehôna: — Mbola marobe ihany io tafika io, koa ampidino ho eo amoron-drano izy fa eo no hifantenako ho anao. Holazaiko aminao tsirairay izay tokony handeha hiaraka aminao sy izay tsy tokony handeha.

⁵Dia nampidinin’i Gidehôna hankeo amoron-drano ny tafiny; ary hoy ny TOMPO taminy: — Izay rehetra milelaka ny rano amin’ny lelany toy ny fanaon’ny alika, dia avaho amin’ireo rehetra mandohalika hisotro kosa.

⁶Dia nisy telonjato ny lehilahy nandraoka rano tamin’ny tanany ho amin’ny vavany ka nilelaka azy, fa ny sisa rehetra kosa nandohalika hisotro.

⁷Ary hoy ny TOMPO tamin’i Gidehôna: — Ireo telonjato lahy izay nilelaka rano ireo no hamonjeko ny Israelita ka hanolorako ny Midianita eo an-tananao. Ary ny amin’ireo sisa kosa dia aoka samy hody any amin’ny fonenany avy izy!

⁸Koa telonjato lahy ihany no notazonin’i Gidehôna hiaraka aminy fa ny Israelita hafa rehetra nalefany hody any amin’ny fonenany avy; saingy notazonina kosa ny vatsy sy ny trompetran’ireo nandeha. Ny tobin’ny Midianita dia terỳ ambany kokoa tao amin’ny lemaka.

⁹Tamin’io alina io dia hoy ny TOMPO tamin’i Gidehôna: — Mitsangàna ka midîna ao an-tobin’ny Midianita, fa efa natolotro eo an-tananao io.

¹⁰Kanefa raha matahotra ny hanafika ny toby ianao, dia ento midina miaraka aminao aloha i Porà mpanomponao.

¹¹Ho renao any izay ambaran’ny olona, dia hanana herimpo hanafika ianao. Dia nidina niaraka tamin’i Porà mpanompony i Gidehôna hatreo amin’ny mpiambina lohalaharana eo amin’ny toby.

¹²Ary ny Midianita sy ny Hamalekita ary ireo mpifindrafindra lasy avy any atsinanana dia niparitaka teny amin’ny lemaka fa marobe tahaka ny valala; ny ramevany dia tsy hita isa fa tahaka ny fasika eny amoron-dranomasina.

¹³Ary fony tonga teo amin’ny toby i Gidehôna, dia nisy lehilahy iray nitantara ny nofiny tamin’ny namany hoe: — Nanonofy aho, ka hitako fa nisy mofo ôrza iray nikodiadia namaky ny tobintsika Midianita; nahavoadòna tranolay anankiray izany ka nampiongana azy hivadika ambony ambany[50].

¹⁴Fa namaly azy ilay namany ka nanao hoe: — Tsy zavatra hafa no asehon’izany fa ny sabatr’i Gidehôna, ilay Israelita zanakalahin’i Jôasy. Efa natolotr’Andriamanitra eo an-tanany isika miaraka amin’ny toby manontolo.

¹⁵Rehefa avy nandre ny fitantarana ny nofy sy ny heviny teo i Gidehôna, dia niankohoka hisaotra an’Andriamanitra. Ary niverina tany amin’ny tobin’ny Israelita izy ka niantso hoe: — Mitsangàna ianareo fa efa natolotry ny TOMPO eo an-tanantsika ny tobin’ny Midianita.

¹⁶Nozarain’i Gidehôna ho antokony telo ireo telonjato lahy, ka samy nomeny trompetra iray sy siny foana iray ary fanilo iray avy isan-dahy ka hapetraka ao anaty siny.

¹⁷Dia nanome baiko ireo izy hoe: — Mijere ahy ianareo, ka izay ataoko no ataovy raha vao tonga eo an-tsisin’ny toby aho.

¹⁸Raha mitsoka trompetra ny tenako sy ny olona miaraka amiko, dia mba mitsofa trompetra manodidina ny toby koa ka miantsoantsoa hoe: «Ho an’ny TOMPO sy ho an’i Gidehôna!»

¹⁹Ary nony efa madiva hisasaka ny alina, dia tonga teo an-tsisin’ny toby i Gidehôna sy ny antokon’olona niaraka taminy. Vao avy nosoloina ny mpiambina tamin’izay. Nitsoka trompetra ry i Gidehôna sady namaky ny siny nentiny.

²⁰Dia nanao toy izany koa ireo antokony roa hafa. Samy nihazona ny fanilo tamin’ny tanany havia izy rehetra ary nitana ny trompetra tamin’ny tanany havanana hitsofany azy; dia niantsoantso izy hoe: «Tafiho amin’izay, ho an’ny TOMPO sy ho an’i Gidehôna!»

²¹Samy nijoro teo amin’ny toerany manodidina ny toby avy izy rehetra. Fa tao anatin’ny toby kosa dia nihazakazaka ny miaramila rehetra sady niantsoantso sy nandositra.

²²Ary raha nitsoka trompetra ireo telonjato lahy, dia nampifamonoan’ny TOMPO tamin’ny sabatra ny samy Midianita eran’ny toby manontolo. Ary izay sisa tsy maty dia nandositra hatrany Bety-Sità, an-dalana ho any Tseredà, sy hatrany an-tsisin’i Abela-Mehôlà, akaikin’i Tabata[51].

²³Dia novorina ny vatan-dehilahy israelita avy amin’ny foko naftalita sy i aserita ary koa avy amin’ny foko manasita manontolo ka nanenjika ny Midianita.

²⁴Ary nandefa iraka nankany amin’ny faritra manontolo be tendrombohitra any Efraîma i Gidehôna hilaza hoe: — Midîna ianareo hisakana ny Midianita ka mialohà azy hibahana ny toerana fitàna ny ony Jôrdàna hatrany Bety-Barà. Dia nivory ny vatan-dehilahy efraîmita ka nidina nibahana ny toerana fitàna ny ony Jôrdàna hatrany Bety-Barà.

²⁵Nosamboriny ireo lehibe midianita roa lahy, dia i Hôreba sy i Zeeba, ka i Hôreba novonoiny tao amin’ny vatolampin’i Hôreba ary i Zeeba kosa novonoiny tao amin’ny famiazam-boalobok’i Zeeba. Avy eo dia mbola nanenjika ny Midianita ihany izy. Ary ny lohan’i Hôreba sy i Zeeba dia avy teny atsinanan’i Jôrdàna no nentiny tany amin’i Gidehôna.