Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Apôkalipsỳ 16 Bible Online

Apôkalipsỳ 16 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Apôkalipsỳ 16

¹Dia reko nisy feo mahery avy tao amin’ny tempoly nanao tamin’ny anjely fito hoe: «Mandehana, araraho amin’ny tany ny ao anatin’ireo lovia fito feno ny haviniran’Andriamanitra.»

²Dia nandeha ny anjely voalohany nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny tany; ka nisy vay mandoza sady mampahory[99] nihatra tamin’ny olona izay nanana ny mariky ny biby sy nivavaka tamin’ny sariny.

³Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny ranomasina ny anjely faharoa, ka tonga ra ny ranomasina, dia ra manahaka ny ran’olona novonoina; ary maty avokoa ny miaina rehetra tao aminy.

⁴Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny ony sy ny loharano ny anjely fahatelo, ka tonga ra ny rano[100].

⁵Ary reko ny anjely manam-pahefana amin’ny rano nanao hoe: «Ara-drariny tokoa no nataonao, ry Ilay ankehitriny sy taloha, dia ilay Masina; ara-drariny tokoa no nataonao raha nitsara toy izany Ianao.

⁶Fa ny ran’ireo anisan’ny vahoakan’Andriamanitra sy ny ran’ireo mpaminany no nalatsak’ireny olona ireny; ka dia ra kosa no efa nomenao hosotroiny, ary mendrika azy izany.»

⁷Dia reko nisy feo avy tao amin’ny alitara nanao hoe: «Eny, ry Tompo Andriamanitra Tsitoha, mahitsy sy ara-drariny ny fitsaranao!»

⁸Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny masoandro ny anjely fahefatra, ka navela handoro ny olona tamin’ny afony ny masoandro.

⁹Ary main’ny hafanana be ny olona; kanefa ny manevateva ny anaran’Andriamanitra Izay manam-pahefana amin’ireny loza ireny no nataony, fa tsy ny miala amin’ny toe-dratsiny[101] mba hanome voninahitra an’Andriamanitra.

¹⁰Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny sezafiandrianan’ilay biby ny anjely fahadimy; ka tonga maizina[102] ny fanjakan’ilay biby ary nanaiki-dela ny olona noho ny fanaintainana.

¹¹Kanefa ny manevateva ilay Andriamanitra monina ao an-danitra no nataony noho ny fanaintainana sy ny vay nanjo azy fa tsy ny miova toetra miala amin’ny asa ratsiny.

¹²Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’i Eofrata, ony lehibe, ny anjely fahenina; ka ritra ny ranony, hanomanan-dalana ho an’ny mpanjaka avy any atsinanana[103].

¹³Ary nisy fanahy maloto anankitelo, tahaka ny sahona, hitako nivoaka avy tany am-bavan’ny dràgona[104] sy avy tany am-bavan’ilay biby ary avy tany am-bavan’ilay mpaminany sandoka.

¹⁴Fanahin-demony[105] manao zava-mampitolagaga ireo fanahy maloto ireo, sady mankany amin’ny mpanjaka eran’ny tany tontolo mba hamory azy ho amin’ny ady hatao amin’ilay andro lehibe hitsaran’Andriamanitra Tsitoha.

¹⁵«Indro avy toy ny mpangalatra Aho[106], hoy ny Tompo. Sambatra izay miari-tory sy mitandro ny fitafiany, fandrao mandeha miboridana ka ho hita mitanjaka!»

¹⁶Dia novorin’ireo fanahy maloto ireo ny mpanjakan’ny tany ho any amin’ilay toerana atao hoe Harmagedôna[107] amin’ny teny hebreo.

¹⁷Dia nandraraka ny tao an-doviany tamin’ny rivotra ny anjely fahafito, ka reko nisy feo avy tao amin’ny tempoly; niainga avy teo amin’ny sezafiandrianana ilay feo ka nanao hoe: «Vita!»

¹⁸Dia nisy tselatra sy kotrokorana aman-kotro-baratra; nisy koa horohorontany mafy, ka tsy mbola nisy toy izany hatrizay nisian’olona tetỳ ambonin’ny tany, satria tena horohorontany mafy sy mahery vaika.

¹⁹Vaky ho telo toko ilay tanàna lehibe; rava ireo tanànan’ny firenena; tsy hadinon’Andriamanitra ny nanasazy an’i Babilôna lehibe, ka nomeny azy ny tsatokaty feno divay, dia ny divay manambara ny firehetam-pahatezeran’Andriamanitra[108].

²⁰Ny nosy rehetra, nanjavona; ny tendrombohitra, tsy hita intsony;

²¹ny olona, nilatsahan’ny havandra[109] vaventy avy tany an-danitra, dia havandra milanja tokony ho efapolo kilao ny anankiray. Ary nanevateva an’Andriamanitra ny olona noho ny loza vokatry ny havandra, fa lehibe loatra izany loza izany!