Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Apôkalipsỳ 18 Bible Online

Apôkalipsỳ 18 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Apôkalipsỳ 18

¹Taorian’izany, dia hitako nisy anjely anankiray hafa koa nidina avy tany an-danitra; nanana fahefana lehibe io anjely io ary nanazava ny tany tontolo ny famirapiratany.

²Dia niantso tamin’ny feo mahery izy nanao hoe: «Rava, rava i Babilôna lehibe, ka tonga fonenan’ny demony, sy fieren’ny fanahy maloto rehetra, ary fieren’ny vorona amam-biby maloto rehetra hàlan’ny olona!

³Fa ilay divain’ny fijangajangàny mihoa-pampana no nisotroan’ny firenena rehetra; ka ny mpanjakan’ny tany dia nijangajanga taminy[113], ary ny mpandranto manerana ny tany efa tonga mpanankarena satria tia filibana loatra io tanàna io.»

⁴Dia reko nisy feo iray hafa koa avy tany an-danitra nanao hoe: «Mialà amin’io tanàna io ianareo, ry vahoakako, mba tsy hiombom-pahotana aminy ary mba tsy hiharan’ny loza hanjo azy;

⁵satria efa niavosa nitehika tamin’ny lanitra ny fahotany ary tsy hadinon’Andriamanitra ny hanasazy ny ratsy nataony.

⁶Mamalia azy araka izay nafitsony taminareo, ka ataovy avo sasaka noho izay vitany; ny tsatokaty, izay nasiany zava-pisotro mifangaro ho anareo, dia asio zava-pisotro mifangaro indroa heny ho azy;

⁷toraka izay nitiavany voninahitra sy filibana no anomezo azy fanaintainana sy fisaonana. Fa izao no lazain’io tanàna io anakampony: ‹Mipetraka toy ny mpanjakavavy aho fa tsy mpitondratena, ka lavitra ahy raha izay fisaonana!›

⁸Noho izany, anatin’ny indray andro monja no hiantontan’ny loza hanjo azy, dia fahafatesana sy fisaonana ary mosary, sady handevonan’ny afo azy; satria mahery ny Tompo Andriamanitra, Izay nitsara azy[114].»

⁹Ny mpanjakan’ny tany, izay nijangajanga tamin’i Babilôna sy niara-niliba taminy dia hitomany azy sy handondòn-tratra hisaona azy, rehefa hahita ny setroka vokatry ny fandoroana azy.

¹⁰Hijanona eny lavitra eny izy ireo, satria raiki-tahotra noho ny fanaintainana mianjady amin’i Babilôna, ka hanao hoe: «Indrisy! Indrisy! Ry Babilôna, tanàna lehibe, tanàna matanjaka! Satria tanaty adiny iray monja dia niharan’ny sazy ianao[115]!»

¹¹Ny mpandranto manerana ny tany koa dia mitomany sy misaona azy, satria tsy misy mpividy intsony ny entany:

¹²dia volamena sy volafotsy; vatosoa sy perla; lamba rongony madinika sy lamba volomparasy; lamba landy sy lamba jaky; hazo mani-pofona isan-karazany; fanaka isan-karazany vita amin’ny ivoary sy hazo sarobidy mbamy halimo sy vy ary vatokaranana;

¹³havozomamy sy hodi-kazo manitra; ilomanitra sy miora ary vovo-javamanitra; divay sy diloilo; lafarinina tsara toto sy varimbazaha; omby sy ondry; soavaly sy kalesy; ary mpanompo sy babo.

¹⁴Hoy ireo mpandranto ireo amin’i Babilôna: «Ny vokatra soa nirin’ny fonao dia efa niala taminao; ary ny zava-tsarobidy sy marevaka rehetra dia efa levona lavitra anao, ka tsy ho hitanao intsony!»

¹⁵Ny mpandranto, izay nahazo harena tamin’i Babilôna noho ireny entana ireny, dia hijanona eny lavitra eny, satria raiki-tahotra noho ny fanaintainana mianjady amin’i Babilôna[116] ka hitomany sy hisaona

¹⁶sady hanao hoe: «Indrisy! Indrisy! Ry tanàna lehibe, izay nitafy lamba rongony madinika sy lamba volomparasy ary lamba jaky, sady niravaka volamena sy vatosoa ary perla!

¹⁷Satria tanaty adiny iray monja dia foana izany harem-be izany!» Ny mpitondra sambo rehetra sy ny mpandeha sambo rehetra amin’iny faritra iny ary ny matilò mbamy izay rehetra manao raharaha eny an-dranomasina, dia nijanona teny lavitra teny koa;

¹⁸ary niantsoantso izy rehetra, raha nahita ny setroka vokatry ny fandoroana an’i Babilôna, ka nanao hoe: «Aiza intsony re no misy tahaka izany tanàna lehibe izany?»

¹⁹Dia nanipy vovoka hiraraka tamin’ny lohany izy ireo sady nitomany sy nisaona ka niantsoantso hoe: «Indrisy! Indrisy! Ry tanàna lehibe, izay rakotra zava-tsarobidy ka nampahazo harena ny olona rehetra manana sambo eny an-dranomasina! Satria tanaty adiny iray monja dia foana ianao[117]!»

²⁰Mifalia amin’ny manjo an’i Babilôna ianao, ry lanitra[118], sy ianareo vahoakan’Andriamanitra mbamy ianareo apôstôly sy mpaminany, satria efa nitsara azy Andriamanitra ka nanome rariny anareo!

²¹Ary nisy anjely anankiray manan-kery, naka vato tahaka ny vato lehibe fikoseham-bary, dia nanipy azy tany an-dranomasina ka nanao hoe: «Hatsipy mafy toy izay i Babilôna, ilay tanàna lehibe, ka tsy ho hita intsony!

²²Dia tsy ho re ao aminao intsony ny mozika fanaon’ny mpitendry lokanga sy ny mpihira ary ny mpitsoka sodina sy ny mpitsoka trompetra; tsy ho hita ao aminao intsony ny mpiasa rehetra amin’ny taozavatra isan-karazany; tsy ho re ao aminao intsony ny feon’ny vato fikoseham-bary.

²³Tsy hamiratra ao aminao intsony ny fahazavan’ny jiro; tsy ho re ao aminao intsony ny feon’ny mpivady vao. Satria ny mpandrantonao no efa mpifehy ny tany, sady ny ody ratsinao no nentinao namitaka ny firenena rehetra[119].

²⁴Hatsipy mafy toy izany i Babilôna, satria tao aminy no nahitana ny ran’ireo mpaminany sy ny ran’ireo vahoakan’Andriamanitra ary ny ran’izay rehetra novonoina tetỳ ambonin’ny tany[120]!»