Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 1 Samoela 19 Bible Online

1 Samoela 19 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

1 Samoela 19

¹Nampahafantarin’i Saoly an’i Jônatàna zanany sy ireo minisitra rehetra ny fikasany hahafaty an’i Davida. Nefa i Jônatàna tia fatratra an’i Davida,

²ka nampitandrina azy hoe: — Mihevitra ny hahafaty anao i Saoly raiko; koa mitandrema tsara ianao rahampitso maraina; miere amin’izay fiafenana azo antoka ka mitoera ao.

³Hiainga hiaraka amin-draiko aho ka hanaraka azy any amin’ny saha hierenao. Hiresaka ny momba anao aminy aho, ka ho hitako eo izay ho fihetsiny, fa hampahafantariko anao.

⁴Ary i Jônatàna nandoka ny hatsaran’i Davida tamin-drainy, ka niteny hoe: — Aza asianao ratsy i Davida mpanomponao, ry mpanjaka, fa tsy mba nanao izany taminao izy, sady ny soa ho anao hatrany no nikelezany aina.

⁵Nivarotra aina mihitsy izy namono nahafaty an’i Gôliata ilay Filistinina, ka dia fandresena lehibe ho an’i Israely no azo avy amin’ny TOMPO, ary faly erỳ ianao raha nahita izany. Koa nahoana ankehitriny no hanisy ratsy olona tsy manan-tsiny ianao ka hahafaty an’i Davida tsy amin’antony?

⁶Resy lahatry ny tenin’i Jônatàna i Saoly ka nanambara hoe: — Velona ny TOMPO ka mianiana aho fa tsy hatao maty akory i Davida.

⁷Dia nantsoin’i Jônatàna i Davida ka nilazany izany resaka rehetra izany; avy teo i Davida dia nentiny nankany amin’i Saoly, ary nanompo ny mpanjaka toy ny teo aloha indray.

⁸Nirongatra indray ny ady, dia lasa i Davida niady tamin’ny Filistinina ka nampitondra faisana mafy azy; hany herin’izy ireo dia ny nandositra teo anatrehany.

⁹Indray andro dia tonga tamin’i Saoly ny fanahy ratsy nalefan’ny TOMPO, raha nipetraka tao an-tranony ka nihazon-defona izy. Teo am-pitendrena harpa i Davida tamin’izay.

¹⁰Notorahan’i Saoly lefona hifantsika amin’ny rindrina i Davida, saingy nahay niala izy ka ny rindrina no voa. Afa-nandositra i Davida fa tsy maty fo aman’aina. Iny alina iny ihany,

¹¹i Saoly dia nandefa olona hiambina ny tranon’i Davida ary hamono azy ho faty ny ampitso maraina[95]. Fa i Mikàla vadin’i Davida kosa nampandre azy ka nanao taminy hoe: — Raha tsy manavotra ny ainao izao alina izao ianao, dia ho faty tokoa rahampitso!

¹²Dia nampidinin’i Mikàla teo am-baravarankely i Davida ka afa-nandositra nanavotra ny ainy.

¹³Nalain’i Mikàla ny sampim-pianakaviana ka nampandriany teo am-parafaran’i Davida, dia nampiondaniny volon’osy ary norakofany lamba.

¹⁴Koa rehefa tonga hisambotra an’i Davida ireo irak’i Saoly, dia hoy i Mikàla tamin’izy ireo: — Marary izy.

¹⁵Fa nalefan’i Saoly hijery an’i Davida fanindroany ireo iraka sady nohafarany hoe: — Ento atỳ amiko amin’ny farafara izy fa tsy maintsy matiko!

¹⁶Dia niverina tany ireo iraky ny mpanjaka, kanjo indro sampy mandry eo am-parafara, miondana volon’osy, no hitany.

¹⁷Ka hoy i Saoly tamin’i Mikàla: — Nahoana aho no nofitahinao toy izao? Ary nahoana no navelanao handositra ny fahavaloko? Fa izao no navalin’i Mikàla azy: — Izy mihitsy no niteny tamiko hoe: «Avelao aho handeha, sao ho matiko eo ianao.»

¹⁸Toy izany no nahavoavonjy an’i Davida raha nandositra izy. Dia tonga tany amin’i Samoela tany Ramà izy, ka nitantara taminy izay rehetra nafitsok’i Saoly azy. Ary nandeha tany Naiôta[96] izy mianaka ka niara-nonina tao.

¹⁹Nisy nanambara tamin’i Saoly fa ao Naiôta akaikin’i Ramà i Davida.

²⁰Dia naniraka olona indray i Saoly hisambotra an’i Davida. Rehefa hitan’izy ireo anefa ny andiana mpaminany izay tarihin’i Samoela fa tsindrian-daona maminany, dia nohetsehin’ny Fanahin’Andriamanitra ireto irak’i Saoly, ka nanomboka naminany koa.

²¹Raha vao ren’i Saoly izany vaovao izany, dia naniraka olon-kafa izy, nefa tsindrian-daona naminany ihany koa izy ireo. Naniraka andiany fahatelo indray i Saoly, ary dia mbola toy ny teo aloha ihany no niseho.

²²Farany dia izy tenany mihitsy no nankany Ramà. Rehefa tonga teo amin’ny lavaka lehibe famorian-drano akaikin’i Sekò[97] izy, dia nanontany hoe: — Aiza moa i Samoela sy i Davida? Ka hoy ny navalin’ny olona azy hoe: — Any Naiôta, akaikin’i Ramà.

²³Dia lasa nankany Naiôta akaikin’i Ramà i Saoly. Teny an-dalana dia tonga taminy ny Fanahin’Andriamanitra, ka tsindrian-daona naminany mandra-pahatongany tany Naiôta izy.

²⁴Nanala ny fitafiany tahaka ireo hafa izy, dia mba naminany teo anatrehan’i Samoela ihany koa, ary nidaboka tamin’ny tany sady nitanjaka iny andro sy alina manontolo izy. Izany no nanaovan’ny olona hoe: «Mba tonga anisan’ny mpaminany koa ve i Saoly[98]?»