Read Mannan മത്തായി 17 Bible Online

മത്തായി 17 - Mannan bible

മത്തായി 17

¹ആറു നാളോഞ്ച് ഏശു പത്തിരോശാം ആക്കോവാം അവൻ തമ്പി ഓകന്നാനാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ഒരു ഊയൻ മലേക്ക് പോയെ. അവറെ അങ്ക് തങ്കവാട്ടിലേയിരുന്തെ.

²അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് അവൻ ഉരുവം മാറിയാലെ അവൻ മുകറ് പെയ്‌തിലെ വെളിച്ചമ്പോലെ വിളങ്കുകേം തുണി പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.

³അമ്പോളെ മോശേം ഏലിയാവും ഏശുവുകാൽ കുരവുടിനതായ് അം മൂണ് ശിശിയരുകാടും കണ്ടെ.

⁴അമ്പോളെ പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, നാം ഇങ്ക് ഇരുക്കിനത് നല്ലത്; നിനക്ക് ചമ്മതമൊണ്ണാ ഏൻ ഇവുടെ മൂണ് ഊയൻ കൂരയെ ചെയ്യാം; ഒൺ നിനക്കും ഒൺ മോശേക്കും ഇനിയൊൺ ഏലിയാവുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵അവൻ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഒരു വെൺ മഞ്ചി വന്ത് അവറളെ മൂടിയെ; മഞ്ചീൽ നുൺ, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ. ചെന്നിൽ ഏൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ; ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ” ഒണ്ണെ ഒരു ചത്തം ഒണ്ടായെ.

⁶ശിശിയരുകാട് ഇം ചത്തമെ കേട്ടവോളെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് മണ്ണിൽ കമുന്തു ബൂന്തെ.

⁷ഏശു കിട്ടേക്ക് പോയ് അവറളെ തൊട്ട് “എന്തിൻ, പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸അവറെ തലയെത്തി നോയ്‌ക്കവോളെ ഏശുവെ മട്ടുമല്ലാതെ വോറാരാം കണ്ടതില്ലെ.

⁹അവറെ മീത്തിലെ മലേൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തവോളെ ഏശു അവറകാൽ, “മനിശൻ മകൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽ ഇരുന്ത് ഉശിരോറി എന്തി വരിനതുവരേക്ക് ഇം വെളിപ്പാടെ ആരുകാലും ചൊൽവാനില്ലെ” ഒൺ കൽപ്പനയിട്ടെ.

¹⁰പിന്നെ ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക്, “ഏലിയാവുതാൻ മിന്നേ വരുവിളത് ഒൺ മതപണ്ടിതരുകാട് ചൊന്നതെന്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹¹അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏലിയാവു മിന്നേ വന്ത് എല്ലാം ചിട്ടേക്കാക്കും ചത്തിയം.

¹²ഒണ്ണാ ഏലിയാവു വന്തേയെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ; ഒണ്ണാലും അവറെ അവനെ തിക്കിലാതെ ഉടവുറാത്തുക്കു തോണവോലയെല്ലാം അവൻകാക്കു ചെയ്‌കേം ചെയ്യെ. അകനയേ മനിശൻ മകനും അവറളക്കൊണ്ട് തുമ്പപ്പടുകേക്കിരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

¹³അവൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ കാരിയമതാൻ തങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത് ഒൺ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് വുളയ്‌ങ്കെ.

¹⁴അവറെ മാനടവൻകാട്ടുകാൽ തിരുമ്പി വന്തവോളെ ഒരു മനിശൻ വന്ത് ഏശുവുക്ക് മില്ലോട് മുട്ടക്കുത്തിയെ.

¹⁵“കരുത്താവേ, എൻ മകൻകാക്ക് കനിവെ കാട്ടോണുമെ; പലെ തടവേം അവൻ മുനീക്ക് ചത്ത് തീയിലും തണ്ണീലും ബൂന്ത് ചരിയാനത്തിൽ അലക്കശ്ശിക്കവയ്‌ക്കിനെ.

¹⁶ഏൻ അവനെ നിൻ ശിശിയരുകാക്ക് കുടത്തെ; ഒണ്ണാ അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്ക് അവറനാലെ മുടിഞ്ചതില്ലെ.”

¹⁷അത്തുക്ക് ഏശു, “നമ്പിക്കെ നാത്തതും തിശനാത്തതുമാനെ വർളാടേ, എത്തിനെ കാലം ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും? എത്തിനെ കാലം ഏൻ നിങ്കളെ പൊറുമയാ കൊൺ നടക്കും.” ഒണ്ണോൺ “അവനെ എൻകാക്കു കുടാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁸ഏശു മുനീകാക്ക് പിണയ്‌ങ്കെ അന്നേരം അത് അവനെ വുട്ടുപോകേം അന്നേരം ഇരുന്ത് പുള്ളേക്ക് ചുകമും കിടച്ചെ.

¹⁹പിന്നെ ശിശിയരുകാട് വോറാരും നാപ്പോയെ തന്നിക്കാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “എങ്കാക്ക് അതെ മുടുക്കി വുടുക്കേക്ക് കൂടാപ്പോയത് എന്ത്?” ഒൺ കോളാരാ കേട്ടെ.

²⁰ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നമ്പിക്കേലെ കുറവുനാലതാൻ; കടുകു മണീലത്തിനെ നമ്പിക്കെ നിങ്കാക്കിരുന്താ ഇം മലേകാൽ ഇവുടെ നുൺ അക്ക് തള്ളി നീങ്ക് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അത് നീങ്കും; നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും മുടിയാതിരാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

²¹[9]വായാതിനത്തിലും നോയ്‌മ്പെ ഇരുക്കിനത്തിലുമല്ലാതെ ഇം പേയ്‌കാട് നീങ്കാത്ത് ഒൺ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”

²²ഏശുവും ശിശിയരുകാടും കെലീലാവിൽ മൊത്തമാ ഇരുന്തവോളെ ഏശു അവറകാൽ, “മനിശൻ മകൻ മാനടവൻ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കിളെ കാലമായിരുക്കിനെ.

²³അവറെ അവനെ കൊല്ലും ഒണ്ണാ മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ശിശിയരുകാട് ചരിയാനത്തിൽ കവലപ്പട്ടെ.

²⁴ഏശുവും ശിശിയരുകാടും കവർന്നകൂമിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് കരമെ പിരിക്കുമവേരാ പത്തിരോശുകാൽ വന്താലെ, “നിങ്കെ എശമാനൻ തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് കരമെ കൊടാത്തീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁵അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “നിച്ചമാ” ഒൺ ഏൽത്തെ. പത്തിരോശ് കൂരേൽ വന്തവോളെ ഏശു മിന്നേ അവൻകാൽ, “ശീമോനേ നിനക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? ആരുനേ പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് കരമെ കൊടുക്കിനത്? രാശാവിലെ ചൊന്തെ മക്കളോ അന്നിയരോ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁶അത്തുക്ക്, “അന്നിയര്” ഒൺ പത്തിരോശ് വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഒണ്ണാ രാശാവിലെ ചൊന്തെ മക്കെ കരമെ കൊടുക്കിളതില്ലെ.

²⁷ഒണ്ണാലും നാം അവറാത്തുക്ക് തടങ്കൽ ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നീ തേക്കത്തുക്ക് പോയ് ചൂണ്ടലയിട്ട് മുതെ കിടയ്‌ക്കിനെ മീനെ എട്; അത്തിലെ വായെ പുളക്കിനവോളെ ഒരു തുട്ടു കാണും; അതെ എടുത്തു എനക്കും നിനക്കുംചൂട്ടി കരമെ കൊട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.