Read Mannan മത്തായി 27 Bible Online

മത്തായി 27 - Mannan bible

മത്തായി 27

¹കരിമ്പിലച്ചേക്കേ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻ മൂപ്പരുകാടുമെല്ലാം കൂടി ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് തണ്ടമാനമിട്ടെ.

²അവറെ അവനെ പുടിച്ച് ചങ്കിലീൽ കെട്ടി കൊണ്ടേയ് റോമൻ നാട്ടുമന്നനാനെ പീലാത്തോശ് കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ.

³ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് വിതിച്ചാച്ചെ ഒൺ അവനെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാ കേട്ടതും കവലപ്പട്ട്, അം മുപ്പത് വെള്ളി അണകാടെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാട്ടുകാക്കും മൂപ്പരുകാട്ടുകാക്കും കുടത്തെ.

⁴“കുത്തം നാത്തെ ഒരു മനിശനെ കൊൽകേക്ക് ഏൻ കാട്ടി കൊടുത്തനാലെ പാപമെ ചെയ്യാച്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. “അത്തുക്ക് എങ്കാക്കെന്ത്? നീയേ നിൻ കാരിയമെ നോയ്‌ക്കോ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

⁵ഊതാ അം വെള്ളി അണകാടെ തെയ്‌വ ആലയത്തുക്കേ ഒറിഞ്ചാലെ, അങ്ക് നുൺ പോയ് കെട്ടി തൂയ്‌ങ്കി ചത്തെ.

⁶വലിയെ പൂയാരിയേരുകാട് അം വെള്ളി അണകാടെ പൊറിയ്‌ക്കെടുത്ത് “ഇത് ഇലത്തത്തിലെ വിലനാലെ ഇതെ കാണിയ്‌ക്കെ പെട്ടീൽ ഇടിനത് ചരിയില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁷അതോഞ്ച് പരതേശികാട് ചാവെ പൂത്തിടുകേക്കുചൂട്ടി അം അണെ എടുത്ത് കുശവൻ[22] ഉശമെ വാങ്കുവേക്ക് തീരുമാനമെ എടുത്താലെ അതെ വായ്‌ങ്കെ.

⁸അതുനാലതാൻ ഇണ്ണേക്കുവരെ അം ഇടത്തുക്ക് “ഇലത്ത ഇടം” ഒൺ പേരെ വുളിക്കിനത്.

⁹“കരുത്താവ് എൻകാൽ ചൊല്ലിയതുവോലെ, ഇശ്‌രവേൽ മാനടവൻകാട് അവനുക്ക് ഇട്ടെ വിലയാനെ മുപ്പത് വെള്ളി അണകാടെ അവറെ എടുത്ത് കുശവൻ ഉശമെ വായ്‌ങ്കെ” ഒൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഇരമ്മിയാവു വശിയെ വെളിപ്പട്ടെ കാരിയം അണ്ണേക്ക് നടമായെ.

¹⁰

¹¹ഏശു റോമൻ നാട്ടുമന്നനുക്ക് മില്ലോട് നുണ്ണെ; “നീ എകൂതര്കാട് രാശാവീ?” ഒൺ നാട്ടുമന്നൻ കേട്ടെ; “അന്താൻ, നീ ചൊന്നതാൻ ചരി” ഒൺ ഏശു അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

¹²ഒണ്ണാ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മൂപ്പരുകാടും ചൊല്ലിയെ കുത്തത്തുക്ക് അവൻ വതിലെ ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ.

¹³അതുനാലെ പീലാത്തോശ് അവൻകാക്ക്, “ചേരെ നിനക്ക് എതിരാ എന്തെല്ലാം കുത്തമെ ചൊല്ല്‌നെ; നീ ഒണ്ണാം കോളാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁴ഒണ്ണാ ഏശു ഒരു വാക്കുക്കും വതിലെ കൊടാതെ ഇരുന്തനാലെ നാട്ടുമന്നൻ ചരിയാനത്തിൽ അരിശുകപ്പട്ടെ.

¹⁵എല്ലാ പെശകാ ഉലുശോകത്തുക്കും മാനടവൻകാട് കോക്കിനെ ഒരു തടവുകാറനെ തടവറേൽ നുൺ കടത്തി വുടുക്കുമെ ചിട്ടെ റോമൻ നാട്ടുമന്നനുക്കിരുന്തെ.

¹⁶അണ്ണേക്ക് ബറബാശ്[23] ഒൺ പേരൊള്ളെ കേൾവി കേട്ടെ ഒരു കുത്തവാളി അങ്ക് തടങ്കലിൽ കിടക്കുമെ.

¹⁷മാനടവൻകാട് കൂടി വന്തവോളെ പീലാത്തോശ് അവറകാൽ, “ആരളെ നിങ്കാക്ക് ഏൻ വുട്ടു തരോണും? ബറബാശ് ഒൺ ചൊന്നെ ഏശുവമൊ, കിരിശ്ത്തു ഒൺ ചൊന്നെ ഏശുവമൊ?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁸എകൂതാ തലവരുകാട്ടുക്ക് ഏശുവുകാക്കിരുന്തെ പുറണിനാലതാൻ ഏശുവെ തൻകാൽ പുടിച്ച് കുടത്തതൊൺ അവനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ.

¹⁹പീലാത്തോശ് നായം വിതിക്കിനാൻ ഇരുന്തവോളെ അവൻ പെൺ ആളെ വുട്ട്, “അം നീതിമാൻ കാരിയത്തിൽ തലയിടാതെ; അവൻനാലെ ഏൻ നിനട്ട് റാവ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അം കനാത്തിൽ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലെ വച്ചെ.

²⁰ഒണ്ണാ ബറബാശെ വുട്ടു തരോണും ഒണ്ണും ഏശുവെ കൊണ്ണാകോണും ഒണ്ണും പീലാത്തോശുകാൽ കോപ്പേക്ക് വലിയെ പൂയാരിയേരും മൂപ്പരുകാടും മാനടവൻകാടക്കൊണ്ട് ചമ്മതമടിയ്‌ക്കെ വച്ചെ.

²¹ഒണ്ണാ നാട്ടുമന്നൻ പീലാത്തോശ് മാനടവൻകാൽ, “ഇം ഇരണ്ടാളിൽ ആരളെ വുട്ടു തരോണും ഒൺ നിങ്കെ ആശിക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “ബറബാശെ” ഒൺ അവറെ കുലവയാ നുണ്ണെ.

²²പീലാത്തോശ് അവറകാക്ക്, “ഒണ്ണാ കിരിശ്‌ത്തുവെന്നെ ഏശുവെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യോണും?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക്, “അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കോണും” ഒൺ എല്ലാരും കുലവയാ ചൊല്ലിയെ.

²³ഒണ്ണാ പീലാത്തോശ് അവറകാൽ, “അവൻ ചെയ്യെ കുത്തം എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ പിന്നേം “അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കോണും” ഒൺ വലിയെ വായിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

²⁴കുലവെ കനക്കിനതല്ലാതെ ഒണ്ണും നടകാത്തെ ഒൺ പീലാത്തോശ് കണ്ടാലെ തണ്ണിയെ എടുത്ത് മാനടവൻകാട് കാൺങ്കയെ കയ്യെ കശുവി, “ഇം നീതിമാൻ ചാവുക്ക് ഏൻ ഉത്തരവാതിയില്ലെ; നിങ്കതാൻ ഇം കാരിയത്തുക്ക് ഉത്തരവാതികെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട് മൊത്തമാ, “അവൻ ചാവിലെ കുത്തം എങ്കളേത്തിലും എങ്കെ മക്കമറുങ്കണ്ണിയേത്തിലും വന്തോട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

²⁶അകനെ അവൻ ബറബാശെ അവറാത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടുക്കുകേം ഏശുവെ ചാട്ടവാറിൽ അടിയ്‌ക്കെ വച്ച് ശിലുവേൽ തറപ്പേക്ക് വുട്ട് കൊടുപ്പേം ചെയ്യെ.

²⁷പിന്നെ പീലാത്തോശിലെ പടയാളികെ ഏശുവെ നാട്ടുമന്നൻ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കൊണ്ടേയെ, പടയാളികെ ബൂറാ അവനുക്ക് ചുത്തുകോടും വന്തു കൂടുകേം ചെയ്യെ.

²⁸അവൻ ഇട്ടിരുന്തെ തുണിയെ പടയാളികെ ഊരി മാത്തിയാലെ ഒരു ചിവലെ അങ്കിയെ ഇടവച്ചെ.

²⁹പിന്നെ അവറെ മുള്ളിൽ ഒരു കിരികിടമാം മിടഞ്ച് അവൻ തലേക്ക് വച്ചെ; അവൻ വലത്തെ കയ്യിൽ ഒരു നാങ്കണെ കോലാം കൊടുത്താലെ, അവനുക്ക് മില്ലോട് മുട്ടക്കുത്തി നുൺ, “എകൂതര് രാശാവേ, നീ എണ്ണേക്കും ഉശിരോടെ ഇരുക്കട്ടെ” ഒൺ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ.

³⁰പിന്നെ അവറെ അവനേത്തിൽ തുപ്പി, അം കോലയെടുത്ത് അവൻ തലേക്ക് അടിച്ചെ.

³¹അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയോഞ്ചവോളെ അങ്കിയെ മാത്തി ഉടയാ തുണിയമേ ഇടവച്ച് ശിലുവേൽ തറയ്‌പ്പേക്ക് കൊണ്ടേയെ.

³²അവറെ പോയവോളെ കുറേനക്കാറനാനെ ശീമോൻ ഒൺ പേരൊള്ളാളെ കണ്ടെ. ഏശുവുകാലെ ശിലുവെ എടുപ്പേക്ക് പടയാളികെ ശീമോൻകാക്ക് കട്ടായം പുടിച്ചെ.

³³അവറെ “തലയോട്ടിലെ ഇടം” ഒൺ ചൊന്നെ കോൽകോത്താ ഒണ്ണാൻ പോയ് ചേന്തെ.

³⁴അങ്ക് വച്ച് അവറെ അവനുക്ക് കയ്‌പ്പെ കലത്തിയെ വീഞ്ചെ കുടിപ്പേക്ക് കൊടുത്തെ. ഏശു അതെ രുശിച്ച് നോയ്‌ക്കതേ അവനുക്ക് അതെ കുടിയ്‌പ്പേക്ക് മനശ് വന്തതില്ലെ.

³⁵അവനെ ശിലുവേൽ തറച്ചോഞ്ച് അവറെ കുറിയിട്ട് ഏശു തുണിയെ പയ്‌ങ്കെടുത്തെ.

³⁶അതോഞ്ച് അവറെ അങ്ക് അവനുക്ക് കാവലിരുന്തെ.

³⁷പിന്നെ അവറെ “ചെൻ എകൂതര് രാശാവാനെ ഏശു” ഒൺ അവനുക്ക് എതിരാനെ കുത്തമെ എളുതിയെ കുറിപ്പെ അവൻ തലേക്ക് മീത്തോട് വച്ചെ.

³⁸പിന്നെ ഇരണ്ടു കളുക്കറെ അവനുക്ക് വലത്തക്കോടും ഇടത്തക്കോടുമായ് ശിലുവേൽ തറച്ചെ.

³⁹അത്തോടെ കടന്തു പോമവേരാ ഉടവുറെ തലയാട്ടികിടന്ത് അവനെ വെക്കം കെടുത്തി ചൊല്ലിയത്,

⁴⁰“തെയ്‌വ ആലയമെ പൂച്ച് മൂണുനാത്തേക്കൊള്ളേ ചെയ്യിനവനെ, നീ നിന്നമേ കാപ്പാത്ത്; നീ തെയ്‌വ മകനൊണ്ണാ ശിലുവേൽ നുൺ ഉറങ്കി വര്” ഒൺ ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ.

⁴¹അകനതാൻ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും മൂപ്പരുകാടും അവനെ വെക്കം കെടുത്തി,

⁴²“ചെൻ വോറാളുകളെ കാപ്പാത്തിയെ. ഒണ്ണാ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേക്ക് മുടീനതില്ലെ; അവൻ ഇശ്‌രവേൽ രാശാവൊണ്ണാ ഇപ്പണെ ശിലുവേൽ നുൺ ഉറങ്കി വരട്ടെ; ഒണ്ണാ എങ്കെ അവനെ നമ്പുളെ.

⁴³അവൻ തെയ്‌വത്തുകാൽ ഉടയാളെ ഒപ്പണയ്‌ക്കിനെ; തെയ്‌വത്തുക്ക് ചെന്നേത്തിൽ ആതരവിരുന്താ ഇപ്പെ വുടുതലെ കൊടുക്കട്ടെ; എന്തൊണ്ണാ ‘ഏൻ തെയ്‌വ മകൻ’ ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയതാനെ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁴അകനയേ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കെ വച്ചിരുന്ത കളുക്കർ കൂടീം അവനെ വെക്കം കെടുത്തി ചൊല്ലിയെ.

⁴⁵ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ തേശം ബൂറാ ചരിയാനെ ഇരുട്ടായെ; അത് മൂണുമണി നേരം വരേക്ക് നുണ്ണെ.

⁴⁶ഒരുവോളെ മൂണാം മണിയായെ നേരം ഏശു, “ഏലീ, ഏലീ, ലമ്മാ ശബക്കത്താനി” ഒൺ ചരിയാനത്തിൽ കതറി കോന്തെ. “എൻ തെയ്‌വമേ, എൻ തെയ്‌വമേ, നീ എന്നെ കയ് വുട്ടതെന്ത്” ഒൺ താൻ ഇത്തിലെ പൊരുൾ.

⁴⁷അവുടെ നുണ്ണവേരാളിൽ ചിലവേരാ ഇതെ കേട്ടാലെ, “അവൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഏലിയാവതാൻ വുളിക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁸അവറളിൽ ഒരാ പെട്ടൊൺ ഓടി പോയോൺ ഊറെ കോലിൽ ഒരുത്തിനെ പഞ്ചിയെ കെട്ടിയാലെ പുളിച്ചെ വീഞ്ചിൽ മുയ്‌ക്കി അവനുക്ക് കുടിപ്പേക്ക് കൊടുത്തെ.

⁴⁹ഒണ്ണാ വോറേവേരാ, “നിൽ, അവനെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് ഏലിയാവു വരുമീ ഒൺ നങ്കെ നോക്കാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁰ഏശു പിന്നേം ചരിയാനത്തിൽ കതറി കോന്ത് ഉശിരവുട്ടെ.

⁵¹അന്നേരമേ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ തൂയ്‌ക്കിട്ടിരുന്തെ തിരച്ചീലെ മീതിരുന്ത് അടിവരേക്ക് കിഞ്ച് ഇരണ്ട് പങ്കായെ; പൂമി കുലുങ്കി, പാറകാട് പുളന്ത്,

⁵²മടകാട് തുറന്ത്, ചത്ത് മൺമറഞ്ചെ ചുത്തമാനവേരാ ഉടമ്പുകാട് പലേതും ഉശിരോറി എന്തിയെ.

⁵³ഏശു ചത്ത് ഉശിരോറിയോഞ്ച്, അം ചുത്തമാനവേരാ ഉടവുറെ മടകാടെ വുട്ട് ചുത്തമാനെ പട്ടണത്തിൽ പോയ് പലയാളുകേക്കും വെളിപ്പട്ടെ.

⁵⁴ശതാതിപനുക്കും ഏശുവെ കാവൽ കാത്തു നുണ്ണെ പടയാളികേക്കും അങ്ക് നടന്തെ പൂമി കുലുക്കമും നടമായെ കാരിയങ്കാടാം കണ്ടവോളെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് “മെച്ചക്കമാ ചെൻ തെയ്‌വ മകൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁵കെലീലേൽ നുൺ ഏശുവെ പമ്പുലമെ ചെയ് പുറകോടേ വന്തെ പലെ പെണ്ണാകാട് തുലേൽ ഇതെ നോക്കി താൻ നിക്കുമെ.

⁵⁶അവറെ കൂട്ടത്തിൽ മക്ത്തലനക്കാറത്തി മറിയാവും ആക്കോവ്, ഓശേ ഒണ്ണവേരാ തള്ളെ മറിയാവും ശെവതി മക്കെ തള്ളേം ഒണ്ടായെ.

⁵⁷അന്തിയായവോളെ അരിമത്തിയക്കാറനും പണക്കാറനും ഏശു ശിശിയനുമാനെ ഓശേപ്പ് എന്നാ അക്ക് വന്തെ.

⁵⁸അവൻ പീലാത്തോശുകാക്ക് പോയ് ഏശുവു പിണമെ കേട്ടെ; ഓശേപ്പുക്ക് അം പിണമെ കൊടുത്താകേക്ക് പീലോത്തോശ് കൽപ്പനയിട്ടെ.

⁵⁹അകനെ ഓശേപ്പ് അം പിണമെ എടുത്ത് പിണമെ തിരയ്‌ക്കിനെ തുപ്പുറവാനെ തുണീൽ തിരച്ച്,

⁶⁰പാറേൽ വെട്ടെ വച്ചെ ഉടയാ പുതുവൻ കല്ലറേൽ വച്ചെ. പിന്നെ കല്ലറെ വാതൽകാൽ ഒരു ചരിയാനെ കല്ലാം ഉരുട്ടിവച്ച് പോയെ.

⁶¹കല്ലറേക്ക് എതിരാ മക്ത്തലനക്കാറത്തി മറിയാവും ഇനിയോരു മറിയാവും ഇരുക്കുമെ.

⁶²ശബത്തുനായാനെ പിത്തുനാ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും പീലാത്തോശെ പോയ് കണ്ട്.

⁶³“എശമാനനേ, അം വഞ്ചനക്കാറൻ ഉശിരോടിരുന്തവോളെ, ‘മൂണുനാളോഞ്ച് ഏൻ ഉശിരോറി എന്തിവരും’ ഒൺ ചൊല്ലിയതെ എങ്കാക്ക് നിനവ് വന്തിരുക്കിനെ.

⁶⁴അതുനാലെ അവൻ ശിശിയരുകാട് വന്തു അവൻ ചാവെ കട്ട് എടുത്ത് പോയ്, അവൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ ഒൺ മാനടവൻകാക്ക് ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്കും കടശീലെ ചതിവ് മിന്നത്തേതിലും കറുമമാകാതിരുപ്പേക്കും മൂണാമതുനാ വരേക്ക് കല്ലറെ ഉറപ്പാക്കുവേക്ക് കൽപ്പനെ ഇടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁵പീലാത്തോശ് അവറകാൽ, “നിങ്കെ കാവൽ കൂട്ടമെ എടുത്തോനിൻ; പോയ് നിങ്കാക്കാനവോലയെല്ലാം ഉറപ്പാക്കിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁶അകനെ അവറെ അങ്ക് നുൺ പോയ് കല്ലറെ വാതലുക്ക് മുത്തിരേ ഇട്ട് കാവൽക്കാറാളെ നുറുത്തി കല്ലറേ ഉറപ്പായ്‌ക്കെ.