Read Mannan മരുക്കോശ് 1 Bible Online

മരുക്കോശ് 1 - Mannan bible

മരുക്കോശ് 1

¹തെയ്‌വ മകൻ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതി തുടങ്കിനത് ഇകനെ താൻ,

²പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ[1] എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകത്തിൽ തെയ്‌വം ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ നിനക്കുമിന്നേ ഒരാളെ വുടുക്കിനെ; അവൻ നിൻ വശിയെ നയമാക്കും.”

³മണൽ പെത്താരത്തിൽ നുൺ വുളിച്ചുചൊന്നാ ചത്തം കേട്ടത്: “കരുത്താവുക്ക്[2] വശീ ഒരുക്കിൻ; അവൻ വശിയെ തളമായ്‌ക്കിടിൻ.

⁴തെയ്‌വം നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പെ തരുകേക്ക് മനം തിരുമ്പി രാടിപിരാടോണും” ഒൺ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ മണൽ പെത്താരത്തിൽ വന്ത് വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

⁵എരുശലേമിൽ നുണ്ണും എകൂതിയാ കൂറാളവേരാ മുച്ചൂടും എന്തനേ ഓകന്നാൻ വുളിച്ച് ചൊന്നത് ഒൺ കോക്കേക്കും അവനെ കാൺമ്പച്ചൂട്ടിയും മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് വന്തെ; ഉടവൻ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.

⁶ഓകന്നാൻ ഒട്ടക റോമത്തിലെ ചട്ടയാമിട്ട് അരേക്ക് തോൽവാറാം ചുത്തിതാൻ വന്തത്; അവൻ തീൻ ഒണ്ണത് കാട്ടുതേനും മുശങ്കാ കൊത്തീം താൻ.

⁷പിന്നെ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയത്, “എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനെ; അവൻ കാലിലെ ചെരുപ്പിലെ വാറെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്‌ക്കിയം നാത്തെ.

⁸ഏൻ നിങ്കളെ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; അവൻ നിങ്കളെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ[3] രാട്ടിപിരാട്ടും.”

⁹അന്നാ ഏശു കെലീലേലെ നശരത്തിൽ നുൺ ഓകന്നാൻകാക്ക് വന്ത് ഓർത്താൻ ആത്തോരത്തിൽ അവൻ കയ്യിൽ നുണ്ണും രാടിപിരാടിയെ[4].

¹⁰അതോഞ്ച് ഏശു തണ്ണീൽ നുൺ ഓറിയവോളയേ വാനം തുറന്ത് തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് പുറാവോലെ ഉടയാ മെപ്പിൽ വന്തിരുന്തതാം അവൻ കണ്ടെ.

¹¹അന്നേരമേ, “നീ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; നിന്നിലേൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.

¹²അന്നേരമേ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് ഏശുവെ ഉരുമൻകാൽ ചോതനേലാകേക്കുചൂട്ടി മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് പോകേക്ക് കട്ടായപ്പടുത്തിയെ. നാപ്പതുനാ മണൽ പെത്താരത്തിൽ കാനത്തിലെ ചീവാതികാടും മത്തും ഏശു ഇരുന്തെ.

¹³അന്നേരം തെയ്‌വ തൂതരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്ത് അവനുക്ക് പമ്പുലമെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യെ.

¹⁴ഓകന്നാൻ തടങ്കലിൽ ആയതും ഏശു കെലീലേക്ക് പോയ് തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലി നടന്തെ.

¹⁵“മാളേ, കാലമായേയെ തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയനാലെ പാപമെ വുട്ടൊറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പി നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പോണും” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

¹⁶കെലീലാ തേക്കമരികേ ഏശു നടന്തവോളെ ശീമോൻ ഒണ്ണാളും അന്തിരയോശ് ഒണ്ണെ അവൻ തമ്പീം വലേ കെട്ടി മീനെ പുടിക്കുമതെ കണ്ടെ; മീനെ പുടിക്കുമവേരാതാൻ അവറെ.

¹⁷അന്നേരമേ ഏശു അവറകാക്ക്, “എനക്ക് പുറകോടേ വര് നിങ്കെ മീനെ പുടിയ്‌ക്കിനവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ തെയ്‌വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവേരായാക്കിളെ.”

¹⁸അത്തുക്ക് അവറെ പെട്ടൊൺ വലയെ അവുടയേ ഇട്ടാലെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

¹⁹അകനെ അവറെ ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയതും ശെവതി ഒണ്ണാ മകൻ ആക്കോവും അവൻ തമ്പി ഓകന്നാനും വള്ളത്തിലിരുന്ത് വലയെ മാടുമതെ കണ്ടെ.

²⁰അവറളാം ഏശു വുളിച്ചത്തുക്ക് പെട്ടൊൺ തന്താര് ശെവതിയെ വള്ളത്തിലിരുന്തെ വേലക്കാറാകാൽ വുട്ടോൺ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

²¹പിന്നെ അവറെ കവർന്നകൂം ഒണ്ണെ പട്ടണത്ത്‌ക്ക് പോയെ; ശബത്തുനാ[5] എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയാലെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നല്ലെ പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ. ഇതെ കേട്ടാലെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ ഒത്തേ അരണ്ടോൺ ഇരുന്തെ.

²²മതപണ്ടിതര് വോലെ നാത്തെ അതികാരമാ താൻ അവൻ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചത്.

²³അവൻ എകൂതാ പള്ളീൽ ഇരുന്തവോളെ മുനി പുടിച്ചെ ഒരാ അങ്ക് ഇരുന്തെ.

²⁴ഏശുവെ കണ്ടതും കതറിയോൺ, “നശരായനാനെ ഏശുവേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്ത്? എങ്കളെ നാശമെ ചെയ്‌വെ വന്തതീ? നീ ആരൊണ്ണും തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ചുത്തമാനവനൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”

²⁵അത്തുക്ക് ഏശു മുനീകാൽ, “ബുറീനെ ഇര്; അവനെ വുട്ടുപോ” ഒൺ തീര്പ്പെ ചൊല്ലി മുടുക്കി വുട്ടെ.

²⁶അന്നേരം അവനെ ചരിയാനത്തിൽ ഉരുട്ടിയിട്ട് വലിയതാ കതറിയാലെ മുനി അവനെ വുട്ടുപോയെ.

²⁷ഇതെ കണ്ടോൺ അവറെ അരണ്ടാലെ, “അമ്മച്ചേ, ഇതെന്തൻ പുതുവൻ ഉവതേശം? മുനികൂടി അവൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ തങ്കളേ കുരവുട്ടെ.

²⁸അകനെ അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി കെലീലാ തേശം ബൂറാ പരന്തെ.

²⁹അത്തുക്ക് പുറകോട് ഏശുവും ശിശിയരും എകൂതാ പള്ളീൽ നുൺ ഉറയ്‌ങ്കി ആക്കോവും ഓകന്നാനും മത്തും അന്തിരയോശും ശീമോൻലാം കൂരേക്ക് വന്തെ.

³⁰ശീമോൻ തമാമി ചരിയാനെ നോവുനാലെ കിടക്കിനതൊൺ അങ്ക് പോയവോളെ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

³¹ഏശു അവേകാക്ക് പോയോൺ കയ്യെ പുടിച്ചെത്തിയതും നോവ് അവളെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ; അന്നേരമേ അവെ എന്തി അവറാത്തുക്കു പമ്പുലമെ ചെയ്യെ.

³²അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് പെയ്‌ത് പോയവോളെ കനേകം നോയ് നൊടികാറാളാം മുനി പുടിച്ചവേരാളാം അവൻകാക്ക് കൂട്ടി കുടത്തെ.

³³കവർന്നകൂം കൂറാലവേരാ മതെ ഒത്തേ ശീമോൻ കൂരെ വാതൽകാൽ വരേക്ക് ഇതെ കാൺമ്പേക്ക് വന്തടഞ്ചെ.

³⁴വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചുകമാം കൊടുത്തോൺ മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ വുട്ടുപോകേക്ക് മുനീകാക്ക് ഏശു തിട്ടമാം ഇട്ടെ. മുനീക്ക് അവൻ ആരൊൺ തിക്കിനൊള്ളനാലെ അവറളെ കുരവുടുവകൂടി വുട്ടതില്ലെ.

³⁵പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് ആരും നാത്താൻ ഏശു പോയ് ഒരയാ വായാതി ഇരുന്തവോളെ,

³⁶തൊപ്പനൊണ്ണതും ശീമോനും ഇണങ്കരും ഏശുവെ തേടി പോയെ.

³⁷അവനെ കണ്ടതും “എല്ലാരും നിന്നെ തേടിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁸ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “നങ്കെ കിട്ടേലെ കൂറായെല്ലാം പോയി തെയ്‌വ കാരിയമെ വുളിച്ച് ചൊൽവിളെ; അത്തുക്കുതാൻ ഏൻ വന്തിരുക്കിനത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³⁹ഏശു കെലീലാ കൂറാ ബൂറാ ചുത്തി നടന്തോൺ എകൂതാ പള്ളീൽ പോയ് തെയ്‌വ കാരിയമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലീം മുനികാടെ മുടുക്കീം വുട്ടെ.

⁴⁰കട്ടച്ചീക്ക്[6] പുടിച്ചെ ഒരു നോയാളി ഏശുവുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് വന്താലെ മുട്ടക്കുത്തി നുൺ ഇകനെ കോന്ത് കേട്ടെ, “നിനക്ക് മനശിരുന്താ എന്നെ ചുകമാക്കേക്ക് മുടിയും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹അവനുക്ക് മനശിരക്കമൊണ്ടായ്, “എനക്ക് മനശൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ തൊട്ടതും കട്ടച്ചീക്ക് മാറി ചുത്തമായെ.

⁴²

⁴³പിന്നെ ഏശു കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലിയത്, “ഇങ്കെ നോക്ക്, ഇതെ ആരുകാലും ചൊൽവാനില്ലെ.

⁴⁴ഒണ്ണാ തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ പൂയാരീകാൽ നിന്നമേ കാട്ടി, നോയ് മാറിയേയതൊണ്ണെ അടകാളത്തുക്ക് മോശെ ചൊല്ലിയെ പുറമാണംവോലെ കാണിയ്‌ക്കയെ വയ്.”

⁴⁵ഒണ്ണാ അവൻ പോയവശീൽ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതുനാലെ ഏശുവുക്ക് പുറത്തിൽ ഉറങ്കി നടപ്പേക്ക് കൂടാതെ ആൾ നാത്താനേ ഇരുന്തെ; അപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിൽ നുണ്ണും ആൾകെ വരുമെ.