Read Mannan മരുക്കോശ് 14 Bible Online

മരുക്കോശ് 14 - Mannan bible

മരുക്കോശ് 14

¹പെശകായ്‌ക്കും പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ ഉലുശോകത്തുക്കും ഇരണ്ടുനാ മില്ലോടേ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഏശുവെ എകനെ പുടിച്ചെടുത്ത് കൊല്ലാമൊൺ കോളാരെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.

²മാനടവൻ ഇടേൽ കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് പേടിച്ചാലെ പെരുനാളിൽ അകനെ ചെയ്‌വാനില്ലെ ഒണ്ണെ.

³ഏശു ബെതാനിയാവിൽ മിന്നേ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ച് നോയാളിയായിരുന്തെ ശീമോൻ കൂരേൽ തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ. അന്നേരം ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ വെൺകൽ കുടത്തിൽ ചരിയാനെ വിലയൊള്ളെ ചുത്തമാനെ “നർത്തീൻ”[27] തയിലമെ കുടത്ത് ഏശു തലേക്ക് ഊത്തിയെ.

⁴ഇതെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ കണ്ടാലെ ചൊല്ലിയതെ എകനയൊണ്ണാ എന്തുക്ക് ഇം നരി ചിലവ്?

⁵ഇതെ മുന്നൂറ് വെള്ളി അണേക്ക് വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് ആകുമില്ലേ ഒൺ പെൺമ്പുള്ളേകാക്ക് കൂശോറിയെ.

⁶അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ എന്തെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ, “പെൺമ്പുള്ളയെ അലക്കശിക്കിനത് എന്തുക്ക്? അവെ എൻകാൽ നല്ലെ കാരിയമാതാനേ ചെയ്യത്.

⁷കറുമമടേനവേരാ നിങ്കകാൽ എപ്പണും ഇരുക്കിനതാനെ? പിരിയമൊള്ളവോളയെല്ലാം അവറാത്തുക്കു പിന്നിയമെ ചെയ്യാമില്ലെ? ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാൽ എപ്പണും ഇരാത്തെ താനേ?

⁸അവേക്ക് ആയത് അവെ ചെയ്യിനെ; മിന്നേ എൻ ഉടമ്പുക്കു തയിലമെ തേയ്‌ക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എൻ ചാവെ പൂക്കിനവോളെ ചെയ്യിളെ കാരിയമതാൻ അവെ ചെയ്യത്.

⁹ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഉലകത്തിൽ ഏടയെല്ലാം വുളിച്ച് ചൊന്നതോ അങ്കെല്ലാം ചൊള്ളെ നിനക്കുവച്ചൂട്ടി ചൊൾ ചെയ്യെ കാരിയമെ ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”

¹⁰പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താ ഒൺ പേരൊള്ളാ ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പച്ചൂട്ടി വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാക്ക് പോയെ.

¹¹ഇതെ കേട്ടാലെ അവറെ പിരിയമോറി അവനുക്ക് അണെ കൊടുക്കാമൊൺ വാക്കെ കൊടുത്തെ; അത്തുക്ക് ഊതാ ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്ക് തക്കമെ നോയ്‌ക്കി നടന്തെ.

¹²പെശകാ കുഞ്ചാടെ ആകമെ ചെയ്യിനെ പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ ഉലുശോകത്തിലെ മുതനാ പെശകാ നാൾ ആയതും ഏശുവുകാൽ ശിശിയര് പോയാലെ, “നിനക്കുചൂട്ടി പെശകാ വിരുന്തെ ഏടനെ എങ്കെ ഒരുക്കിളത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹³അത്തുക്ക് ഏശു ശിശിയരുകാൽ ഇരണ്ടാളെ വുളിച്ചാലെ ഇകനെ ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ, “നിങ്കെ പട്ടണത്തുക്ക് പോൻ; അങ്ക് ഒരു മനിശൻ ഒരു കുടം തണ്ണിയെ ചിമ്പി നിങ്കാക്ക് മില്ലോടെ വരിനതെ കാണും.

¹⁴അവനുക്ക് പുറകോടേ പോ; അവൻ ഏളെ കൂരേൽ ഓറിനതോ അം കൂരെ ഉടയാകാൽ, ‘എനക്ക് ശിശിയരും മത്തും പെശകാ തിൻബേക്ക് ഇടം ഏടെ ഒൺ എശമാനൻ കോക്കിനെ’ ഒൺ ചൊൽ.

¹⁵അന്നേരം അവൻ നയമാ ഒരിയ്‌ക്കെ ഒരു വൻ മാളികെ കാട്ടി തരും; അങ്ക് നങ്കാക്കുചൂട്ടി പെശകായെ ഒരുക്കിൻ.”

¹⁶അം ശിശിയര് പട്ടണത്തുക്ക് പോയപ്പെ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ. അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്‌ക്കെ.

¹⁷അന്തിയായവോളെ പന്നണ്ട് ശിശിയരും മത്തും ഏശു അങ്ക് വന്തെ.

¹⁸അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, ഏനും മത്തും തുണ്ണിരുക്കിനവേരാളിൽ ഒരാ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.

¹⁹ഇതകേട്ടതും അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കവലെ ആയോൺ, “അത് ഏനീ, ഏനീ” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁰അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “പന്നണ്ടുവേരാളിൽ ഒരാ, എൻ കൂട്ടത്തിൽ വട്ടെ പാത്തിരത്തിൽ കയ്യെ മുക്കിനാ താൻ.

²¹തെയ്‌വ പുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അവൻ പുറകാതിരുന്തതായപ്പെ അവനുക്ക് നല്ലത്.”

²²അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി പിച്ചി അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തെ. “ഇതെ എടിൻ ഇത് എൻ ഉടമ്പുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²³പിന്നെ അവൻ വീഞ്ച് കോപ്പീ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി അവറാത്തുക്കു കൊടുത്തെ എല്ലാരും അത്തിൽ നുൺ കുടിച്ചെ.

²⁴പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “ഇതെൻ ഇലത്തം മാനടവനുക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്‌നെ തെയ്‌വത്തുകാലെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തം താൻ.

²⁵തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ പുതുവൻ വീഞ്ചെ കുടിയ്‌ക്കിനെ നാൾവരേക്ക് ഏൻ ഇത്തിലിരുന്തു കുടിയാത്തൊൺ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.”

²⁶പിന്നെ അവറെ ചോത്തിരമെ പാടിയോഞ്ച് ഒലിവ് മലേക്ക് പോയെ.

²⁷ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടു ഓടിമണ്ടും; പൊത്തകത്തിൽ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതുവോലെ തെയ്‌വം ആട്ടുടേവനെ കൊല്ലും; ആടെല്ലാം അക്കുമിക്കും ഓടിമണ്ടും.

²⁸ഒണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോറി വന്തോഞ്ച് നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് മണ്ടും.”

²⁹അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “ആരെല്ലാം നിന്നെ തള്ളി ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊല്ലാത്ത്.”

³⁰ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി ഇരണ്ടു വട്ടം കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒണ്ണെ.

³¹അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക് എടുത്തു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ചാവേക്കായാലും ഏൻ നിന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലാത്ത്.” അകനയേ ശിശിയരുകാട് മുച്ചൂടും ഏത്തു ചൊല്ലിയെ.

³²പിന്നെ എല്ലാരും മൊത്തമാ കെത്ത്‌ശമേനാ എന്നെ തോട്ടത്തിൽ പോയെ. “ഏൻ വായാതി ഓയിനതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇങ്കിര്” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

³³പിന്നെ ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയെ. അന്നേരമെല്ലാം ഏശുവുക്ക് ചരിയാനെ കവലേം മനെ നോവും ആയേയെ.

³⁴ഏശു അവറകാക്ക് ഇകനെ കുരവുട്ടെ, “എൻ ഇതയം ഉടേനവോലെ ചരിയാനെ കവലേൽ നെരുങ്കിനെ; ഇങ്ക്‌താൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഉറങ്കാതെ അയന്തിരിൻ” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയെ.

³⁵പിന്നെ അവൻ ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയ് കമുന്തു ബൂന്ത്, “മനശിരുന്താ ഇം ചരിയാനെ വിനേൽ നുൺ മാത്തോണുമേ” ഒൺ ചൊല്ലി വായാതിയെ.

³⁶“തകപ്പനേ, എൻ തകപ്പനേ, നിന്നാലതാൻ അതെല്ലാം നടക്കും; ഇം ചരിയാനെ വിനേൽ ഇരുന്ത് എന്നെ മാത്തി വുടുക്കാമീ” ഒണ്ണെ; പിന്നെ ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ആശവോലെ നാത്തെ, നിൻ ആശവോലെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി വായാതിയെ.

³⁷ഏശു തിരുമ്പി വന്തവോളെ അം മൂണ് ശിശിയരും ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ, അമ്പോളെ ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്: “ശീമോനേ, നീ ഉറങ്കിനതീ? നിങ്കാക്ക് എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒരു മണിക്കൂറുകൂടി അയന്തിരുപ്പേക്ക് കൂടാപ്പോയത് എന്ത്?

³⁸നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ. ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്.”

³⁹ഏശു പിന്നേം പോയാലെ മിന്നേ ചൊല്ലിയെ പേച്ചമേ എടുത്തെടുത്തു വായാതിയെ.

⁴⁰അവൻ പിന്നേം തിരുമ്പി വന്തവോളെ ചരിയാനെ ഉറക്കം വന്തതിനാലെ ശിശിയരുകാട് ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ; അന്നേരം അവൻകാക്ക് എന്തെ ചൊല്ലോണുമൊൺ അവറാത്തുക്കു തിക്കിനാപ്പോയെ.

⁴¹മൂണാം വട്ടം ഏശു വന്തോൺ അവറകാൽ, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഉറങ്കി തപ്പാറിനതീ? നോക്കിൻ മനിശൻ മകൻ പാപികെ കയ്യിൽ കൊടുപ്പേക്ക് നേരമായേയെ,

⁴²എന്തിൻ; നങ്കെ പോളെ; ഇതി, എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവൻ കിട്ടെ വന്തേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴³ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.

⁴⁴ഏൻ ആരളെ നൊത്തിനതോ അവൻതാൻ അം മനിശൻ ഒണ്ണും അവനെ പുടിച്ചാലെ കെവുനമാ കൊണ്ടോകോണുമൊണ്ണും അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനാ ഒരു അടകാളമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുന്തെ.

⁴⁵അവൻ പുടീയൊൺ ഏശുവുകാക്ക് പോയോൺ “റബീ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ നൊത്തിയെ.

⁴⁶അകനെ അവറെ ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടിയെ.

⁴⁷ഒണ്ണാ അന്നേരമേ കിട്ടെ നുണ്ണെ ഒരാ വലിയെ വലിയെ പൂയാരി പണ്ണക്കാറൻ ചെവിയെ വെട്ടി എടുത്താച്ചെ.

⁴⁸അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്?

⁴⁹ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ. ഒണ്ണാ തെയ്‌വ കാരിയം നടക്കോണുമൊൺതാനേ.”

⁵⁰അന്നേരം ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും ഏശുവെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടിയേയെ.

⁵¹പുതപ്പെ മട്ടും ചൂടിയാലെ ഒരു ഉളന്താരി കുണേൻ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ വന്തെ; അവറെ അവനാം പുടിച്ചെ.

⁵²ഒണ്ണാ അവൻ പുതപ്പെ ഒറിഞ്ചിട്ടോൺ വിടെ വിടെ ഓടിമണ്ടിയേയെ.

⁵³ഏശുവെ അവറെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരീകാക്ക് കൊണ്ടേയെ. എല്ലാ പൂയാരിയേരും മൂപ്പരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും അങ്ക് വന്തിരുന്തെ.

⁵⁴അന്നേരം ഒരുത്തിനെ തുലേലായ് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ വലിയെ പൂയാരി കൂരെ മുത്തത്തുകാൽവരെ പത്തിരോശ് വന്ത് കാവൽക്കാറാ കന്നേൽ തീയെ തൊറുതിരുന്തെ.

⁵⁵വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും നായമിടിനെ വേരാ കൂട്ടമും മൊത്തമാ ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് അവനുക്ക് എതിരിയാ തെളിവെ കൊടുപ്പേക്ക് ആള്‌കാടെ തേടിയെ ഒണ്ണാ കിടച്ചതില്ലെ.

⁵⁶ഏശുവുക്ക് വുറോതമാ ചിലരെ കുത്തമെ ചൊല്ലിയപ്പണും ഒണ്ണും ചേന്ത് വന്തതുമില്ലെ.

⁵⁷കടശീക്ക് അവറെ മനിശൻ ചെയ്യെ ആലയമെ പൂച്ച് മനിശൻ ചെയ്യാത്തെ ആലയമെ മൂണ് നാളേക്ക് ഏൻ ചെയ്യുമൊണ്ണതെ എങ്കെ കേട്ടയൊൺ ചിലവേരാ ഏശുവുക്ക് എതിരാ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁸

⁵⁹അത്തുക്കും അവറെ ചൊല്ലിയത് ചരിയായതില്ലെ.

⁶⁰വലിയെ പൂയാരി അവറാത്തുക്കു നടുവയെ നുണ്ണോൺ ഏശുവുകാക്ക്, “നിനക്ക് എതിരാ ചൊന്നെ ഇം കുത്തത്തുക്ക് എതിരാ തിരുപ്പി ചൊൽകേക്ക് ഒരു വതിലും നാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶¹അപ്പണും ഏശു ഒണ്ണാം കുരവുടാതേം വതിലെ ചൊല്ലാതേം നുണ്ണെ. അമ്പോളെ വലിയെ പൂയാരി പിന്നേം അവൻകാൽ, “നീ വായ്‌ത്തപ്പട്ടെ തെയ്‌വ മകൻ കിരിശ്‌ത്തുവീ” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶²അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏ, ഏൻതാൻ മനിശൻ മകൻ മീതിരുക്കിനവൻ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും” ഒണ്ണെ.

⁶³അത്തുക്ക് വലിയെ പൂയാരി ഉടയാ തുണിയെ കിച്ചാലെ, “ഇനി ശാച്ചികളക്കൊണ്ട് നങ്കാക്ക് എന്തൻ തേവെ?

⁶⁴ചെൻ തെയ്‌വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ കേട്ടേയതാനെ? നിങ്കാക്ക് എകനെ ഇരുക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടതും “ചെന്നെ കൊല്ലോണും” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁵ചിലവേരാ ഏശുവുക്ക് തുപ്പി, കണ്ണെ മൂടിക്കെട്ടി, കുത്തിയാലെ, “നീ അപ്പേരുപ്പട്ടാ ഒണ്ണാ നിന്നെ അടിച്ചതാരൊൺ എങ്കകാൽ പലകേൽ പാടി ചൊൽ” ഒണ്ണെ. പിന്നെ കാവൽക്കാറാ ഏത്തെടുത്ത് അടിച്ച് കൊണ്ടേയെ.

⁶⁶പത്തിരോശ് നടു മുത്തത്തിലിരുന്ത് തീയെ തൊറുതിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരി ഏവൽക്കാറത്തിയേരിൽ ഒരാ കിട്ടേക്ക് വന്തെ.

⁶⁷അവെ പത്തിരോശെ കുറിപ്പാ നോയ്‌ക്കാലെ, “നീ നശരായൻ ഏശുവ് കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്താ താനേ” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶⁸അത്തുക്ക്, “നീ ചൊന്നത് എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ പത്തിരോശ് പുറത്തോട്ടുക്ക് പോയവോളയേ [28]കോശി കൂവിയെ.

⁶⁹ഏവൽക്കാറത്തി അവനെ നോയ്‌ക്കോൺ “ചെൻ അവറെ കൂട്ടത്തിലൊരാതാൻ” ഒൺ കിട്ടെ നുണ്ണവേരാകാൽ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് പിന്നേം എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ ഒൺ അവൻ ചൊന്നെ.

⁷⁰തൊപ്പനേരമോഞ്ച് കിട്ടനുണ്ണവേരാ പത്തിരോശുകാൽ, “മെച്ചക്കമാ, നീയും അവറെ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ ഒരാതാൻ; നീ കെലീലക്കാറൻ താനേ” ഒൺ കേട്ടെ.

⁷¹അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് “നിങ്കെ ചൊന്നാളെ ചത്തിയമാ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ ഉടയാക്കേ ചാപ്പമെ ഇട്ടെ.

⁷²പുടീയൊൺ കോശി ഇരണ്ടാം വട്ടമും കൂവിയെ. കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലുമൊൺ ഏശു ചൊല്ലിയതെ നിനച്ചാലെ പത്തിരോശ് വരുത്തപ്പെട്ട് ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.