Read Mannan ലൂക്കോശ് 1 Bible Online

ലൂക്കോശ് 1 - Mannan bible

ലൂക്കോശ് 1

¹പിരിയമാനെ തെയോപിലോശേ, നങ്കെ ഇടേൽ നടന്തെ ഒവ്വൊരു കാരിയങ്കാടപ്പത്തീം റൂപ്പു റൂപ്പാ എളുതുകേക്ക് പലെ ആളുകേം നോയ്‌ക്കെ.

²മുതയിരുന്തേ നടമാടിവന്തെ കാരിയങ്കാടെ കണ്ടവേരാളും നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊന്നവേരാളും നങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തതുവോലയൊള്ളെ കതെ എളുതുകേക്ക് അവറെ തുടയ്‌ങ്കത്.

³അതുനാലെ മുതയിരുന്തൊള്ളെ കാരിയങ്കാടെ നന്തി പടിച്ച് നിനക്കുചൂട്ടി ചിട്ടചിട്ടയാ എളുതിനത് നല്ലതാൻ ഒണ്ണും എനക്ക് തോണെ.

⁴അകനെ നിനക്ക് കിടച്ചിരുക്കിനെ ഉവതേശം ചത്തിയം താൻ ഒൺ നിനക്ക് ഉറപ്പാകേം ചെയ്യും.

⁵കെരോതാ രാശാവ് എകൂതിയാ നാടെ അതികാരമെ നടത്തിയിരുന്തെ കാലം ശെക്കരിയാവ് ഒണ്ണെ ഒരു എകൂതാ പൂയാരി ഇരുന്തെ; അവൻ അബിയാ ഒണ്ണെ കൂട്ടത്തിലെ പൂയാരിയേരിൽ ഒള്ളാതാൻ; അവൻ പെൺ എലിശബത്തും അകരോൻ വർളാട്ടിലൊള്ളാ താൻ.

⁶അവറെ ഇരണ്ടാളും തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിയൊള്ളവേരാളും കരുത്താവിലെ കൽപ്പനകാടാം ചട്ടങ്കാടാം ഒരു കുറേം നാതെ പാലിച്ച് പിശച്ചവേരാളും താൻ.

⁷ഒണ്ണാ എലിശബത്ത് മച്ചിയാ ഇരുന്തനാലെ അവറാത്തുക്കു മക്കനാപ്പോയെ; ഇരണ്ടാളും കിശവനും കിശവിയാരുമായിരുക്കുമെ.

⁸മുറേലെ ചിട്ടേക്ക് ഒരുനാ ശെക്കരിയാവ് തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് ഉടയാ പൂയാരി വേലെ ചെയ്‌മെ.

⁹പൂയാരിയേര് ചട്ടമെ വച്ച് കരുത്താവിലെ ആലയത്തിലോറി തെള്ളിയെ പുകയ്‌ക്കേക്കൊള്ളെ കുറി അമ്പട്ടം ശെക്കരിയാവുക്ക് ബൂന്തെ.

¹⁰അകനെ അവൻ തെള്ളിയെ പുകയ്‌ക്കുമെ നേരത്തിൽ മനിശെ മാനടവൻ എല്ലാം പുറത്തോട് തെയ്‌വത്തുകാൽ വായാതികിട്ട് നിക്കുമെ.

¹¹അമ്പോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ, തെള്ളിയെ പുകയ്‌ക്കുമെ പീടത്തുക്ക് വലത്തക്കോട് നിക്കിനതായ് ശെക്കരിയാവുക്ക് വെളിപ്പട്ടെ.

¹²അവൻ കരുത്താവിലെ തൂതനെ കണ്ടവോളെ പേടിച്ച് വെരുണ്ടു പറന്തേയെ.

¹³ഒണ്ണാ കരുത്താവിലെ തൂതൻ ശെക്കരിയാവുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ശെക്കരിയാവേ, പേടിയാതെ; നീ വായാതിയതെ തെയ്‌വം കേട്ട് ഇരുക്കിനെ; നിൻ പെൺ എലിശബത്ത് ഒരു മകനെ പെതുക്കും; അവനുക്ക് ഓകന്നാൻ ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.

¹⁴അവൻനാലെ നീ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടയുകേം അവൻ പുറവീൽ കനേകം വേരാക്ക് പിരിയമൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.

¹⁵എന്തുനാലയൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മില്ലോട് അവൻ വലിയവനായിരുക്കും; അവൻ വീഞ്ചാം നെൽ തണ്ണിയാം കുടിയാത്ത്; വകുത്തിലുരുന്തേ അമ്പാൾ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ നുറയും.

¹⁶അവൻ ഇശ്‌രവേൽ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ കനേംവേരാളെ ഉടവുറെ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവുകാക്ക് തിരുപ്പി കുടക്കും.

¹⁷അവൻ തന്തേരുകാടാം മക്കളാം ഒത്തുമേലാക്കും, ചൊന്നെ ചൊൽ ഉറയാത്തവേരാളെ നീതിമാൻമാരുകാട് അറിവുക്ക് തിരുപ്പീം, കരുത്താവിലെ വരവുക്ക് മാനടവനെ ഒരുക്കുവച്ചൂട്ടി ഏലിയാവ് ഒണ്ണാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോകും.”

¹⁸ശെക്കരിയാവ് തൂതൻകാൽ കേട്ടത്, “ഇത് നടമാകും ഒൺ എനക്ക് എകനെ തിക്കിലൊണ്ടാളെ? ഏൻ കിശവനും എൻ പെൺ കിശവിയാരുമായിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ.

¹⁹തൂതൻ അവൻകാക്ക്, “തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനെ കെബുറിയേൽ താൻ ഏൻ; നിൻകാൽ കുരവുടുകേക്കും ഇം നല്ലെ പേച്ച് വാത്തേ ചൊൽകേക്കും താൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്.

²⁰തക്കെ നേരത്തിൽ നടമാകേക്കൊള്ളെ എൻ പേച്ചെ നീ നമ്പാത്തതുനാലെ ചൊല്ലിയെ ചേതി നടക്കിനതുവരേക്ക് നീ പേച്ച് വാത്തെ നാത്തവനായിരുക്കും” ഒൺ തൂതൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

²¹അന്നേരം ശെക്കരിയാവ് തെയ്‌വ ആലയത്തിൽനുൺ പുറത്തുക്ക് വരുവ മാനടവനൊത്തേ നോയ്‌ക്കി ഇരുന്തെ, ഒണ്ണാ അവൻ പുറത്തുക്ക് വാരാതിരുന്തനാലെ അവറെ ഒത്തെ വെരുണ്ടോൺ ഇരുന്തെ.

²²തൊപ്പനേരമോഞ്ച് അവൻ പുറത്തുക്ക് വന്തവോളെ അവറകാൽ കുരവുടുവേക്ക് അവനുക്കായതില്ലെ; അതുനാലെ അവൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ വച്ചി വെളിപാടെ കണ്ടതൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ; അവനുക്ക് കുരവുടുകേക്ക് കൂടാതെ ഇരുന്തനാലെ അവൻ കയ് പാശേ കാട്ടി കൊടുക്കുമെ.

²³മുറവോലെ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ അവൻ ചെയ്യിളെ വേലെ തികഞ്ചവോളെ ശെക്കരിയാവ് ഉടയാ കൂരേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.

²⁴അതോഞ്ച് അവൻ പെൺ എലിശബത്ത് വകുറായെ,

²⁵“മനിശെ മാനടവൻ ഇടേൽ എനക്കിരുന്തെ മാനക്കേടെ മാത്തുകേക്ക് കരുത്താവ് എൻകാൽ കനിവെ കാട്ടി എൻകാൽ ഇകനെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അഞ്ച് മാശം കൂരേ വുട്ടു പുറത്തിൽ ഉറങ്കാതയേ അവെ ഇരുന്തെ.

²⁶എലിശബത്ത് വകുറായി ആറാം മാശം ആയവോളെ തെയ്‌വം കെബുറിയേൽ ഒണ്ണെ തൂതനെ കെലീലേലെ നശരത്ത് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ,

²⁷താവീത് വർളാട്ടിൽ ഓശേപ്പു ഒണ്ണെ ആൺ പുള്ളേക്ക് കിടത്തി കൊടുക്കുവെ ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ മറിയ ഒണ്ണെ ഉളന്താരിച്ചികാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.

²⁸തൂതൻ അവേകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഇരക്കം കിടച്ചാളേ, നിനക്ക് വണക്കം; കരുത്താവ് നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁹അവെ അതെ കേട്ട് അരണ്ട്, “ഇത് എന്തൻ വണക്കം” ഒൺ അരിശുകപ്പട്ടെ.

³⁰അത്തുക്ക് തൂതൻ അവേകാക്ക്, “പേടിയാതെ മറിയേ, നിനക്ക് തെയ്‌വത്തുകാലിരുന്ത് ഇരക്കം കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.

³¹നീ വകുറായ് ഒരു മകൻ പുറക്കും; അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.

³²അവൻ വലിയവൻ ആകും; അവ്വാളെ മീതിരുക്കിനവൻ മകൻ ഒൺ വുളിക്കും. തകപ്പനാനെ താവീതിലെ കോയിമെ കട്ടിലെ കരുത്താവാനെ തെയ്‌വം അവനുക്ക് കൊടുക്കും.

³³അവൻ എണ്ണണ്ണേക്കും ഇശ്‌രവേലിൽ രാശാവായ് ഇരുക്കും; അവൻ രാച്ചം ഒരു നാളും അളിഞ്ച് പോകാത്ത്.”

³⁴അത്തുക്ക് മറിയ തൂതൻകാൽ, “ആണെ കൂട്ടാതെ എനക്ക് ഇത് എകനെ ആവുളെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁵അത്തുക്ക് തൂതൻ, “തെയ്‌വത്തിലെ ആത്തുമാവ് നിന്നേത്തിൽ വരും; വലിയവനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ ചക്കിതി നിന്നേത്തിൽ വന്തുറങ്കും; അതുനാലെ പുറക്കിനെ പുള്ളെ ചുത്തമായ് ഇരുക്കും; അവനെ തെയ്‌വത്തിലെ മകൻ ഒണ്ണും വുളിക്കും.

³⁶എന്തുക്കു ചൊൽവെ നിൻ ചാതിയാൻ എലിശബത്ത് കിശവിയാരായ് ഇരുക്കിനപ്പണും ഒരു മകനേത്തിൽ വകുറോടിരുക്കിനെ; മച്ചി ഒൺ കേൾവി കേട്ടാക്ക് ഇപ്പെ ആറു മാശമായിരുക്കിനെ.

³⁷തെയ്‌വം നോയ്‌ക്കാ എന്തുനേ നടകാത്തത്?” ഒൺ അവേകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

³⁸അത്തുക്ക് മറിയാ, “ഇതീ, ഏൻ കരുത്താവിലെ പണ്ണക്കാറത്തി; നിൻ പേച്ചുവോലെ എനക്ക് വരട്ടെ” ഒൺ ചോല്ലിയതും തൂതൻ അവളെ വുട്ട് മണ്ടിയേയെ.

³⁹ചിലെ നാ ഓഞ്ച് മറിയ പയണപ്പട്ട് എകൂതാ മലെ നാട്ടിലൊള്ളെ ഒരു പട്ടണത്തിലെ,

⁴⁰ശെക്കരിയാവ് എന്നാ കൂരേൽ പോയ് എലിശബത്തുക്ക് വണക്കമെ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹മറിയാവ് ചൊല്ലിയെ വണക്കമെ എലിശബത്ത് കേട്ടതും അവെ വകുത്തിൽ കിടന്തെ പുള്ളെ തുടിയ്‌ക്കുകേം എലിശബത്ത് തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ നുറേകേം ചെയ്യെ.

⁴²എലിശബത്ത് വലിയെ വായിൽ, “പെണ്ണാളിൽ നീ ഇരക്കം കിടച്ചാ; നിൻ വകുത്തിൽ ഉരുവാകപ്പോനെ പുള്ളേം ഇരക്കം ഒള്ളത്.

⁴³എൻ കരുത്താവ് തള്ളെ എൻകാൽ വരിളെ മാനം എനക്ക് ഏടെ നുൺ കിടച്ചെ?

⁴⁴നീ വണക്കമെ ചൊല്ലിയെ ചത്തം എൻ ചെവീൽ ബൂന്തെ നേരം പുള്ളെ എൻ വകുത്തിൽ പിരിയമോടെ തുടിച്ചെ.

⁴⁵കരുത്താവ് തൻകാൽ ചൊല്ലിയത് നടക്കുമൊൺ നമ്പിയവെ ഓകമൊള്ളാ.”

⁴⁶അന്നേരം മറിയ ചൊല്ലിയത്, “എൻ ഇതയം കരുത്താവെ മകിമപ്പടുത്തിനെ.

⁴⁷എൻ ഉശിര് എൻ രച്ചിതാവാനെ തെയ്‌വത്തുകാൽ പിരിയമോറിനെ.

⁴⁸അവൻ ഉടയാ പണ്ണക്കാറത്തി എളിമയെ കണ്ടിരുക്കിനെ; ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് എല്ലാ വർളാടും എന്നെ ഓകമൊള്ളാ ഒൺ വുളിക്കും.

⁴⁹ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്‌വം എനക്ക് വൻ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് തന്തിരുക്കിനെ; അവൻ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചുത്തമാനവൻ.

⁵⁰അവനെ പേടിക്കിനവേരാക്ക് തൻ കനിവ് വർളാടു വർളാടാ കിടയ്‌ക്കും.

⁵¹അവൻ ഉടയാ ചക്കിതീൽ വൻ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ. ഇതയത്തിലെ നിനവിൽ വമ്പുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ അവൻ ചന്നപിന്നമായ്‌ക്കെ.

⁵²രാശാവുകാടെ കോയിമെ കട്ടിലേൽ നുൺ വലിച്ചിടുകേം എളിമയാനവേരാളെ വലിയവേരായാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.

⁵³അവൻ പഞ്ചത്തുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ നൻമകാട്ടിൽ നുറച്ചെ, പണക്കാറാളെ വെറും കയ്യാലെ ചൊല്ലിവുട്ടെ.

⁵⁴നങ്കെ വലിയോരുകാൽ തെയ്‌വം ചൊല്ലിയതുവോലെ അബുറാകാമുക്കും അവൻ മക്കാക്കും എണ്ണണ്ണേക്കും മനശ് ഇരക്കമൊള്ളവനായിരുക്കുമൊൺ കാട്ടുവേക്ക്,

⁵⁵അവൻ ഉടയാ പണ്ണക്കാറനാനെ ഇശ്‌രവേലുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് അവനെ കനിവോടെ നിനയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യെ.”

⁵⁶മറിയ മൂണ് മാശം എലിശബത്ത് കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്താലെ ഉടയാ കൂരേക്ക് തിരുമ്പി പോകേം ചെയ്യെ.

⁵⁷എലിശബത്തുക്ക് പേരുകാലം തികഞ്ചവോളെ അവെ ഒരു ആൺ പുള്ളയെ പെത്തെ.

⁵⁸കരുത്താവ് അവേക്ക് കനിവെ കാട്ടിയിരുക്കിനെ ഒണ്ണെ ചേതിയെ കേട്ട് ഉടയാ ചാതിയാൻകാടും കിട്ടേലവേരാളും അപ്പിണും മത്തും പിരിയമടഞ്ചെ.

⁵⁹പുള്ളെ പുറന്ത് എട്ടാമതുനാ ആയവോളെ പരിച്ചേതനെ[1] ചെയ്‌കേക്ക് അവറയെല്ലാം കൂടി വന്തെ; അം പുള്ളേക്ക് തന്താര് പേരുവോലെ ശെക്കരിയാവ് ഒൺ പേരിടുകേക്ക് അവറെ ആശിച്ചെ.

⁶⁰ഒണ്ണാ അവൻ തള്ളെ, “ഇല്ലെ, പുള്ളേക്ക് ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ പേരെ വുളിക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶¹അത്തുക്ക് അവറെ അപ്പിൺകാക്ക്, “നിങ്കെ ചാതിയാൻകാട്ടിൽ അകത്തെ പേര് വോറാരുക്കും നാത്തതാനെ? പിന്നെ എകനെ ഇം പേരെ വുളിക്കും?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶²പിന്നെ “പുള്ളേക്ക് എന്തൻ പേരെ വുളിപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനെ?” ഒൺ പുള്ളെ തന്താരുകാൽ കയ് പാശേ കാട്ടി കേട്ടെ.

⁶³തന്താരുക്ക് കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്തതുനാലെ എളുതുവെ ഒരു എളുത്തു പലകേ കേട്ട്, അത്തിൽ “ഓകന്നാൻ” ഒൺ എളുതിയവോളെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ ഇതെ കണ്ടാല വെരുണ്ടെ.

⁶⁴അപ്പണേ അവൻ വായ് തുറക്കുകേം നാക്കുകാട്ടിലെ കെട്ടുവുട്ട് കുരവുടുകേം തെയ്‌വ നാമമെ മകത്തപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യെ.

⁶⁵ചുത്തുകോടും പിശയ്‌ക്കിനവേരാ ഇതെ കേട്ട് അരണ്ടെ. ഇം ചേതി എകൂതാ മലനാട്ടിൽ മുച്ചൂടും വെളിവാകേം ചെയ്യെ.

⁶⁶കേട്ടവേരായെല്ലാം ഇം ചേതിയെ ചങ്കിൽ വച്ച് “ഇം പുള്ളെ എകനാകും?” ഒൺ ചൊല്ലുകേം ചെയ്യെ. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവ് ചക്കിതി അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.

⁶⁷ഓകന്നാൻ തന്താര് ശെക്കരിയാവ് തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ച് പലകേൽ പാടി ചൊല്ലിയത് എകനെയൊണ്ണാ,

⁶⁸“നങ്കകാൽ വരുകേം ഉടയാ ചാതീ ചനത്തുക്ക് വുടുതലെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ ഇശ്‌രവേൽ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവു നാമം മകിമപ്പടട്ടെ.

⁶⁹മിന്നൊരു കാലത്തിലിരുന്തെ തൻ ചുത്തമാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാനാലെ തെയ്‌വം വെളിപ്പടുത്തി കൊടുത്തവോലെ,

⁷⁰ഉടയാ പണ്ണക്കാറൻ താവീത് തലവശീൽ നുണ്ണും ചക്കിതി ഒള്ളെ രച്ചകനെ അവൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി കടത്തിവുട്ടെ.

⁷¹നങ്കെ എതിരികളിൽ നുണ്ണും നങ്കകാൽ വുറോതമാ ഇരുക്കിനവേരാ കയ്യിൽ നുണ്ണും നങ്കാക്ക് വുടുതലെ തരുമൊൺ അവൻ വാക്കെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.

⁷²നങ്കെ വലിയോരുകാൽ മനശിരക്കമെ കാട്ടുകേക്കും ഉടയാ ചുത്തമാനെ ഉടമ്പടിയെ നിനയ്‌ക്കിളത്തുക്കും താൻ അവൻ ഇതെ ചെയ്യത്.

⁷³അം ഉടമ്പടി ഒൺ ചൊന്നത് നങ്കെ തകപ്പനാനെ അബുറാകാമുകാൽ അവൻ ചത്തിയമെ അടിച്ചതുതാൻ.

⁷⁴നങ്കെ എതിരികളിൽ നുണ്ണും നങ്കാക്ക് വുടുതലെ തരുമൊണ്ണും പേടിനാതെ അവനുക്ക് ഏവലെടുപ്പേക്കും നങ്കാക്ക് അനുമതി തരിനതുതാൻ അം ചത്തിയം.

⁷⁵അകനെ നങ്കെ പിശപ്പുകാലം ബൂറാ അവനുക്ക് മില്ലോട് നങ്കാക്ക് ചുത്തമാനതും നീതിമാൻമാരുമായ് പിശപ്പേക്കാകും.”

⁷⁶“നീയോ എൻ മകനേ, നീ വലിയവനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കേൾവി കോക്കും. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോയ് അവൻ വരവുക്കുചൂട്ടി നീ വശി ഒരുക്കുകേം,

⁷⁷മാനടവനുക്ക് ഉടവൻ പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ച് എകനെ രച്ചിക്കപ്പടും ഒൺ ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.

⁷⁸നങ്കെ തെയ്‌വം ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവിൽ നങ്കകാൽ മന്നിക്കും. ഇം കനിവിൽ പൊയ്‌ങ്കി വരിനെ പെയ്‌തുവോലെ രച്ചകനാനെ കിരിശ്ത്തു മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്ത് നങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യും.

⁷⁹ഇരുട്ടിലും ചാവെചൊല്ലിയൊള്ളെ പേടീലും ഇരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ വെളിച്ചമായ് പളപളക്കും; നിമതീലെ പാതേൽ അവൻ നങ്കളെ നടത്തും.”

⁸⁰പുള്ളെ വളന്ത് അവൻ ആത്തുമാവിൽ ഉറച്ചെ. ഇശ്‌രവേൽ മക്കാക്ക് ഉടയാളമേ വെളിവാക്കിനത് വരേക്ക് മണൽ പെത്താരത്തിലേ പിശച്ചെ.