Read Mannan ലൂക്കോശ് 10 Bible Online

ലൂക്കോശ് 10 - Mannan bible

ലൂക്കോശ് 10

¹പിന്നെ കരുത്താവ് വോറേ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളെ[8] വുളിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ പോകേക്കിരുക്കിനെ പട്ടണങ്കാട്ടുക്കും വൊവ്വോറേ ഇടത്തുക്കും ഉടയാക്ക് മിന്നേ ഈരണ്ടീരണ്ടാളെ വീതം ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ.

²അവൻ അവറകാൽ, “അറുത്തു കൂട്ടുകേക്ക് വെള്ളാമെ മലമ്പോലെ ഒള്ളെ നിച്ചം; ഒണ്ണാ അറുത്തു കൂട്ടുകേക്ക് വേലക്കാറാളോ ഒരുത്തിനെ; അതുനാലെ അറുപ്പിലെ എശമാനൻകാൽ ഉടയാ കണ്ടത്തുക്ക് കനേകം വേലക്കാറാളെ കടത്തി വുടുപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³“പോനിൻ; ചെന്നായ്‌കാട്ടുക്ക് നടുവെ ആടവോലെ ഏൻ നിങ്കളെ എൻ അതികാരമെ തന്ത് കടത്തിവുടുക്കിനെ.

⁴നിങ്കെ പണെ പയ്യയാം മാരാപ്പാം ചെരുപ്പാം എടുപ്പാനില്ലെ; വശീൽ വച്ച് ആരളാം വണങ്കുകേം ചെയ്‌വാനില്ലെ.

⁵ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു കൂരേക്ക് പോയതൊണ്ണാ, മുതെ അം കൂരേലവേരാകാക്ക്, ‘ഇം കൂരേക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ നിമതി ഒണ്ടാകട്ടെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ.

⁶അം കൂരേൽ നിമതി ആശിക്കിനെ ഒരാ ഇരുന്താ നിങ്കെ ചൊല്ലിയെ നിമതി അവനേത്തിൽ ഇരുക്കും. അകനെ ഒരാ അക്കൂരേൽ നാതിരുന്താ അം നിമതി നിങ്കകാക്കേ തിരുമ്പി വരും.

⁷അവറെ തരിനെ തീൻ തണ്ണിയെ കുടിച്ചി അക്കൂരേലേ ഇരിൻ; വേലക്കാറൻ ഉടയാ കൂലീക്ക് ഓയ്‌ക്കമൊള്ളാതാൻ; കൂരകൂരേക്ക് ഓറി നടപ്പാനില്ലെ.

⁸ഏളതൊണ്ണാലും പട്ടണത്തുക്ക് പോയ് ചേരിനവോളെ അങ്കിളവേരാ നിങ്കളെ കയ്യേത്താ അവറെ നിങ്കാക്ക് തരിനെ തീനെ തിന്നുകേം

⁹അങ്ക് ഇരുക്കിനെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യോണും. അങ്കിളവേരാകാൽ ‘തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയെ’ ഒണ്ണും ചൊല്ലോണും.

¹⁰ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു പട്ടണത്തിൽ നിങ്കളെ ഏത്തെടാതെ ഇരുന്താ പട്ടണത്തിലെ തെരുവുകാട്ടിൽ പോയി ഇകനെ ചൊല്ലോണും,

¹¹നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ എങ്കെ കാലുക്ക് ഒട്ടിയെ കുശുമ്പെ ഇതെ നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിങ്കാക്ക് എതിരാനെ അടകാളത്തുക്ക് തുവുത്തിട്ടാലെ പോനെ; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചം കിട്ടെ വന്തേയെ ഒൺ നിങ്കെ അറിഞ്ചോനിൻ.

¹²തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ അം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടാനെ തണ്ടനെ ചോതോം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടായതകാട്ടി ഓറെ കനത്തിരുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”

¹³“കോരശീൻ പട്ടണമേ, അമ്മച്ചേ, നിനക്ക് ചരിയാനെ കറുമം; ബെത്‌ശയിതാ പട്ടണമേ, അമ്മച്ചേ, നിനക്ക് ചരിയാനെ കറുമം; നിങ്കകാൽ ഏൻ ചെയ്യെ അരിശുകമും അടകാളമും ശോരിലും ശീതോനിലും ചെയ്യതായപ്പെ അവറെ മിന്നേ മനം തിരുപ്പി രട്ടിലും വെണ്ണീരിലും ഇരുന്ത് കവലെ അടേവനായെ.

¹⁴ഒണ്ണാ തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ ശോരുക്കും ശീതോനുക്കും കിടയ്‌ക്കിനതക്കാട്ടി ചരിയാനതായിരുക്കും നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കിനെ തണ്ടനെ.

¹⁵കവർന്നകൂമേ, നീ മേലോകം വരേക്ക് വളറും ഒൺ നിനയ്‌ക്കിനതീ? ഇല്ലയില്ലെ, നീ പാതാളം വരേക്ക് താളടിയാകും.”

¹⁶പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പേച്ചെ പാലിക്കിനവൻ എൻ പേച്ചെ പാലിക്കിനെ; നിങ്കളെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നാം വീയൊറീനെ; എന്നെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളാം വീയ് ഒറീനെ.”

¹⁷ഏശു കടത്തിവുട്ടെ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളും പിരിയമാ തിരുമ്പി വന്ത്, “കരുത്താവേ, നിൻ നാമത്തിൽ എങ്കെ കൽപ്പിച്ചവോളെ മുനികാടുകൂടി എങ്കെ ചൊല്ലുക്ക് കീൾപ്പട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁸ഏശു അവറകാക്ക്, “ഉരുമൻ മിന്നൽവോലെ വാനത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ബൂശിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.

¹⁹പാമ്പുകാടാം തേളുകാടാം മെതിപ്പേക്കും എതിരാളിയാനവനുക്ക് ഒള്ളെ എല്ലാ ചക്കിതികാട്ടുക്കും മീതെ അതികാരമെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ; ഇതുകാടൊണ്ണും നിങ്കളെ നാശം വരുത്താത്ത്.

²⁰ഒണ്ണിരുന്താലും മുനികാട് നിങ്കെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നിക്കിനത്തിൽ നാത്തെ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്. നിങ്കെ പേരെ മേലോകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനനാലതാൻ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്.”

²¹അന്നേരം ഏശു തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ പിരിയമോറി ചൊല്ലിയത്, “മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്‌ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യെ. അന്താൻ തകപ്പനേ, ഇകനെ ചെയ്‌വെ നിനക്ക് പിരിയമൊണ്ടായനാലെ ഏൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തിനെ.”

²²അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, “എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ. മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.”

²³പിന്നെ അവൻ ശിശിയരുകാക്ക് തിരുമ്പി വോറാരും കോളാതെ, “നിങ്കെ കാണതെ കാണവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ.

²⁴നിങ്കെ കാണതെ കാൺമ്പേക്ക് അനേകം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും രാശാക്കൻമാരുകാടും ആശിച്ചപ്പണും അവറെ കണ്ടതില്ലെ; നിങ്കെ കോക്കിനതെ കോപ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും കേട്ടതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ അവറകാൽ മട്ടും ചൊല്ലിയെ.

²⁵ഒരുനാ മതപണ്ടിതര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ ഏശുവെ ചോതനെ ചെയ്‌വേക്കുചൂട്ടി ഒരുമ്പട്ട് അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁶ഏശു അവൻകാക്ക്, “മോശേലെ നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് നിനക്ക് എകനനേ തിക്കിലൊണ്ടാനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁷അത്തുക്ക് അവൻ, “നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവുകാൽ നല്ലെ ഇതയത്തോടും മനശ് നുറഞ്ചും നുറഞ്ച ആത്തുമാവിലും ചരിയാനെ ചക്കിതീലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും. അതുമട്ടുമില്ലെ നിന്നവോലയേ നിൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ” ഒൺ അവൻകാൽ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

²⁸ഏശു അവൻകാൽ, “നീ ചൊല്ലിയത് ചരിതാൻ; അകനയേ നീ ചെയ്; ഒണ്ണാ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് നിനക്ക് കിടയ്‌ക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁹ഒണ്ണാ അവൻ ഉടയാളമേ നീതിമാനൊൺ കാട്ടുവച്ചൂട്ടി ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, എൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ആര്” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁰അത്തുക്ക് ഏശു, “ഒരാ എരുശലേമിൽ നുൺ എരീകോവുക്കു പോയവോളെ കളവാണികെ കയ്യിൽ അകപ്പട്ടേയെ; അവറെ അവൻ തുണിയെ ഉരിഞ്ചെടുത്തു കായപ്പടുത്തി ചത്തും ചാകാതേം വുട്ടുപോയെ.

³¹അമ്പോളെ ഒരു പൂയാരി എകനയോ അത്തോടെ വന്തെ; അം മനിശൻ അവനെ കണ്ടതും കാണാത്താവോലെ മാറി മണ്ടിയേയെ.

³²അതുവോലെ ഒരു ലേവിയനും അം വശിയെ വന്തെ; അമ്പാളുമെ അവനെ കണ്ട് ഒണ്ണാലും വശി മാറി മണ്ടിയേയെ.

³³ഒണ്ണാ അം വശിയേ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ വന്തെ; അവനെ കണ്ടതും ശമരിയാക്കാറനുക്ക് കനിവ് വന്തെ.

³⁴അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യെ.

³⁵പിത്തുനാ അവൻ പോയവോളെ ഇരണ്ട് വെള്ളി അണയെ എടുത്ത് ചാവാടിക്കാറനുക്ക് കൊടുത്താലെ ചൊല്ലിയത്, ‘കുറിപ്പാ ഇമ്പാളെ നോയ്‌ക്കോകോണും; എന്തൊണ്ണാലും അതികമാ ചിലവ് വന്താ ഏൻ തിരുമ്പി വരിനവോളെ തന്താകാം’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.”

³⁶“കളവാണികെ കയ്യിൽ അകപ്പട്ടാക്ക് ഇം മൂണാളിൽ ആരുനേ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ഒൺ നീ നിനയ്‌ക്കിനത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.

³⁷“അവനുക്ക് കനിവെ കാട്ടിയാതാൻ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “നീയും പോയ് അകനയേ ചെയ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁸പിന്നെ ഏശുവും ശിശിയരുകാടും നടന്ത് നടന്ത് ഒരു കൂറാ പോയ് ചേന്തെ; മാർത്താ ഒൺ വുളിക്കിനെ ഒരു പെൺ പുള്ളെ അവനെ കൂരേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടോയെ.

³⁹അവേക്ക് മറിയാവ് ഒണ്ണെ ഇളേവേം ഇരുന്തെ. അപ്പിൺ കരുത്താവിലെ കാൽ കീശിരുന്ത് അവൻ ചൊല്ലിയെ വശനമെ കേട്ടെ.

⁴⁰ഒണ്ണാ മാർത്തെ ചമേലെ ചെയ് ചരിയാനത്തിൽ വലഞ്ച് ഏശുവുകാൽ വന്ത്, “കരുത്താവേ, എൻ ഇളേവെ എന്നെ ഒരയാളയിട്ടു പമ്പുലമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനത് നിനക്ക് തിക്കിനാത്തതീ? എനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്‌വെ അവളെ കടത്തിവുട്” ഒൺ അവെ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹അത്തുക്ക് കരുത്താവ്, “മാർത്തേ, മാർത്തേ, നീ പലെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ചി വരുത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ.

⁴²ഒണ്ണാ ഒരു കാരിയമെ മട്ടും മതി; മറിയാവ് നല്ലതെ തേടി എടുത്തിരുക്കിനെ; അതെ ആരും അപ്പിൺകാൽ നുൺ പുടിയ്‌ങ്കി എടാത്ത്.”