Read Mannan ലൂക്കോശ് 12 Bible Online

ലൂക്കോശ് 12 - Mannan bible

ലൂക്കോശ് 12

¹അത്തുക്കൊളളാകെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നിൽപ്പേക്കുകൂടി ഇടം നാതെ ഇടിങ്കി പുടിയ്‌ങ്കവോളെ മുതെ ഏശു ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലി തുടയ്‌ങ്കത്, “കളവാണികയാനെ പരീശരുകാട് പുളിച്ചെ മാവുകാൽ[13] നിങ്കെ കെവുനമാ ഇരുന്തോകോണും.

²മറച്ച് വച്ചിരുക്കിനതെല്ലാം വെളിപ്പടുകേക്കൊള്ളെ നേരം വന്തിരുക്കിനെ. മൂടി വച്ചിരുക്കിനതെല്ലാം എല്ലാരുക്കും തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.

³അതുനാലെ നിങ്കെ ഇരുട്ടിൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം വെളിച്ചത്തിൽ കോക്കും; ചിത്താറേൽ വച്ച് ചെവീൽ ചൊല്ലിയതെല്ലാം കൂരേക്ക് മീത്തോട് കോക്കുകേം ചെയ്യും.”

⁴എൻ ഇണങ്കരേ, ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലട്ടെ, നിങ്കളെ കൊൽനെ ആളുകളെ പേടിയാതേൻ; എന്തൊണ്ണാ പിന്നെ ഒണ്ണും അവറാത്തുക്കു ചെയ്‌കേക്ക് മുടിയാത്ത്.

⁵ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആരളെ പേടിക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരാം. കൊൺ നരകത്തുക്ക് തള്ളി ഇടുകേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്‌വമെ പേടീൻ. അന്താൻ, അവനമേ പേടീൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

⁶ഇരണ്ടു ചെമ്പുതുട്ടുക്ക് അഞ്ച് കുരികാടെ വിലുക്കിനതാനെ? അത്തിൽ ഒണ്ണകൂടി തെയ്‌വം മറക്കിനതില്ലെ.

⁷നിങ്കെ തലേലെ ഒവ്വൊരു മുടിയാം തെയ്‌വം എണ്ണി വച്ചിരുക്കിനെ; അതുനാലെ പേടിയാതേൻ; കനേകം കുരികാടക്കാട്ടി നിങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിലയൊള്ളവേരാ.

⁸മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് എന്നെ ആരൊണ്ണാലും ഏത്തു ചൊല്ലിയാ അവനാം തെയ്‌വ തൂതരുക്ക് മില്ലോട് മനിശൻ മകനാനെ ഏനും ഏത്തു ചൊല്ലും.

⁹ഒണ്ണാ മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് എന്നെ തള്ളി ചൊന്നവനെ തെയ്‌വ തൂതരുക്ക് മില്ലോടും തള്ളി ചൊല്ലും.

¹⁰ആരൊണ്ണാലും മനിശൻ മകനുക്ക് എതിരാ ചൊന്നെ പേച്ചെ മന്നിക്കും; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ ആത്തുമാവുക്ക് വുറോതമാ ചൊന്നാകാൽ മന്നിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

¹¹ഒണ്ണാ നിങ്കളെ നായമിടുകേക്ക് എകൂതാ പള്ളികാട്ടിലോ നീമത്തുക്ക് മില്ലോടോ അതികാരികേക്കു മില്ലോടോ കുടക്കിനവോളെ നിങ്കെ അകനെ അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനവോളെ എന്തെ ചൊൽവിളെ? ഏളതെ ചൊൽവിളെ? ഒൺ നിനച്ചി തിക്കിമുട്ടി നിപ്പാനില്ലെ;

¹²നിങ്കെ എന്തെ ചൊൽവിളതൊൺ അന്നേരമേ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കും.

¹³ആൾ കന്നേൽ നുൺ ഒരാ ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, എനക്ക് കിടയ്‌പ്പേക്കൊളെള ചൊത്തെ വീതം വച്ച് തരുകേക്ക് എൻ തമ്മാൻകാൽ ചൊല്ലാമീ” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁴ഏശു അവൻകാക്ക്, “മനിശാ, എന്നെ നിങ്കാക്ക് നായമിടിനാളായും ചൊത്തെ പങ്കിനാളായും ആയ്‌ക്കി വച്ചിരുക്കിനത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁵പിന്നെ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “എല്ലാ തരത്തിലുമൊള്ളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്കും ആശെ വയ്യാതെ മാറി നുണ്ണോകോണും; എന്തൊണ്ണാ, ഒരു മനിശനിലെ ഉശിരുക്കു അടിത്താനമായിരുക്കിനത് അവനുക്കിരുക്കിനെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം നാത്തെ.”

¹⁶പിന്നേം ഒരു കതേ പേരേത്തി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “പണക്കാറനാനെ ഒരു മനിശനിലെ ഉശം നന്തി നൽവണം വെള്ളാമെ വിളഞ്ചെ.

¹⁷അമ്പോളെ അവൻ, ‘ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളെ? ഇം വെള്ളാമെ കൂട്ടി വയ്‌പ്പേക്ക് കളറി പേരാത്ത്’ ഒൺ ഉടയാളമേ നിനച്ചെ.

¹⁸പിന്നെ അവൻ ഉടയാളെ ചൊല്ലിയത്, ‘ഏൻ ഇകനെ ചെയ്യും; വെള്ളാമെ വയ്‌ക്കിനെ കളറിയെ പൂച്ച് ചരിയാനെ കളറിയെ വേലേ ചെയ്, എൻ വെള്ളാമയാം ഏനവാനമാം അത്തിൽ കൂട്ടി വയ്‌ക്കും.

¹⁹അതോഞ്ച് ഏൻ എൻകാലേ; നിനക്ക് ബൊകാലത്തുക്ക് തേവയാനെ തീനാം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമാം ചമ്പാരിച്ചു വച്ചിരുക്കിനെ; അമതിയാ ഇരുന്ത് തുൺ കുടിച്ച് പിരിയമടയാം’ ഒൺ ചൊല്ലും.

²⁰ഒണ്ണാ തെയ്‌വം അവൻകാക്ക്, ‘മടയാ, ഉണ്ണേക്ക് റാവ് നിൻ ഉശിരു മണ്ടും. പിന്നെ നീ ചമ്പാരിച്ച് വച്ചിരുക്കിനത് ആരുക്കു ഉതകും’ ഒൺ കേട്ടെ.

²¹തെയ്‌വത്തുക്ക് പിരിയമൊള്ളെ കാരിയമെ ചെയ്യാതെ ഉടയാക്കേ ചമ്പാരിച്ചു കൂട്ടിനവനുക്ക് വരിനെ വിനെ ഇകനതാൻ ആകും.”

²²ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഉശിരുക്കുചൂട്ടി എന്തെ തിന്നും എന്തെ കുടിയ്‌ക്കും ഒണ്ണോ ഉടമ്പുക്കുചൂട്ടി എന്തെ ഉടുക്കുമൊണ്ണോ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടുവാനില്ലെ.

²³എന്തൊണ്ണാ തീനക്കാട്ടി മുയ്‌ക്കമാനതുതാൻ ഉശിര്; അതുവോലെ തുണിമണിയെക്കാട്ടി മുയ്‌ക്കമാനതുതാൻ ഉടമ്പ്.

²⁴കാക്കകാടെ നോയ്‌ക്കി പടീൻ; അതുകാട് വിതയ്‌ക്കിനതില്ലെ, അറുക്കിനതുമില്ലെ, വെള്ളാമേ കൂട്ടി വയ്‌പ്പേക്ക് അത്തുകാട്ടുക്ക് ആലക്കൂരേം അറേം ഇല്ലെ; ഒണ്ണാലും തെയ്‌വം അത്തുകാട്ടുക്ക് തീനെ കൊടുത്ത് നിലെ നുറുത്തിനെ. അകനയൊണ്ണാ പയ്‌ക്കികാടകാട്ടിലും നിങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്.

²⁵വരുത്തപ്പടിനനാലെ ഉടവൻ പിശപ്പ് കാലത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരു നിമിടമൊണ്ണാലും കൂട്ടുവേക്ക് നിങ്കളിൽ ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?

²⁶ഇം ചുറിയെ കാരിയമകൂടി ചെയ്‌കേക്ക് നിങ്കാക്ക് കൂടാത്തൊണ്ണാ വൊവ്വോറേ കാരിയമെ നിനച്ച് എന്തുക്ക് വരുത്തപ്പടിനെ?

²⁷കാനത്തിൽ കാണെ പൂവുകാട് എകനെ വളറിനെ ഒൺ നോക്കിൻ; അതുകാട് വേലവെട്ടിയെ ചെയ്യിനതില്ലെ തുണിമണീക്കുചൂട്ടി നൂലെ നൂൽക്കിനതുമില്ലെ; ഒണ്ണാ ശലോമോൻ രാശാവുകൂടീം ഉടയാക്കിരുന്തെ മകത്തത്തിലും ഇതക്കാട്ടി ചന്തമാ കോലമോറിയതില്ലെ.

²⁸ഉണ്ണേക്ക് ഇരുക്കിനതും നാളെ തീയിൽ വെന്ത് കരിഞ്ചുപോനതുമാനെ പുല്ലുകാടെ തെയ്‌വം ഇകനെ ചന്തമായ് കോലമേത്തിനതൊണ്ണാ, നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവേരാളേ അവൻ നിങ്കളെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ?

²⁹എന്തെ തിന്നും എന്തെ കുടിക്കും ഒൺ നിനച്ച് നിങ്കെ വരുത്തപ്പടുവാനില്ലെ.

³⁰ഇതയെല്ലാം തകപ്പനാനെ തെയ്‌വമെ തിക്കിനാത്തവേരാതാൻ തേടി പോനത്; ഇതെല്ലാം നിങ്കാക്ക് തേവെ ഒൺ നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.

³¹ഒണ്ണാ മുതെ തെയ്‌വരാച്ചത്തിലെ കാരിയങ്കാടെചൊല്ലി നിനേനിൻ; അമ്പോളയേ ഇതുകാടെല്ലാം നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും.”

³²കൊഞ്ചെ ആട്ടിൻ കൂട്ടമേ നിങ്കെ പേടിയാതേൻ. നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വം ഉടയാ രാച്ചമെ നിങ്കാക്ക് തരുവെ പിരിയപ്പട്ടിരുക്കിനെ.

³³അതുനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ചൊത്തെ വിത്താലെ കറുമമടയിനവേരാക്ക് കൊട്. കളുക്കർ ഓറാത്തതും പുശു അരിയാത്തതുമാനെ മേലോകത്തിൽ, നാശമായ് പോകാത്തെ അരപ്പയ്യകാടാം ഓഞ്ചു പോകാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചമ്പാരിച്ചോൻ.

³⁴നിങ്കെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഇരുക്കിനാൻതാൻ നിങ്കെ ഇതയത്തിലെ ആശകാടും ഇരുക്കും.

³⁵നിങ്കെ അരേക്ക് കച്ചെ[14] കെട്ടി വിളക്കാം കത്തിച്ച് ഒരിയ്‌ങ്കിരിൻ.

³⁶എശമാനൻ, കല്ലിയാണത്തുക്കു പോയി തിരുമ്പി വന്ത് വാതലുകാൽ നുൺ വുളിക്കിനവോളെ, വാതലെ തുറന്ത് കൊടുപ്പേക്ക്, അവൻ എപ്പെ തിരുമ്പി വരുമൊൺ വശീ നോയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനവേരാളവോലെ നിങ്കെ ആകോണും.

³⁷എശമാനൻ വരിനവോളെ ഉശാരാ അയന്തിരുക്കിനെ വേലക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ; അവൻ അരേ കെട്ടി അവറളെ തീനുക്കിരുത്തുകേം, വന്തു അവറാത്തുക്കു ഏവലെ എടുക്കേം ചെയ്യുമൊണ്ണും ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

³⁸അവൻ നടുക്കൂർ ശാമത്തിലോ തലക്കോശീലോ വരിനതൊണ്ണാ അന്നേരമും ഉശാരാ അയന്തിരുക്കിനെ വേലക്കാറാ ഓകമൊള്ളവേരാ.

³⁹കളവാണി വരിനെ നേരം ഇന്നതൊൺ കൂരക്കാറനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാ അവൻ അയന്തിരുന്ത് ഉടയാ കൂരയെ തുരക്കുവെ വുടാത്ത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകട്ടെ.

⁴⁰നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ മനിശൻ മകൻ വരിനനാലെ നിങ്കളും എപ്പണും ഒരിയ്‌ങ്കി ഇരിൻ.

⁴¹“കരുത്താവേ, നീ ഇകനെ കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത് എങ്കകാൽ മട്ടുമോ അതോ എല്ലാരുകാലുമോ?” ഒൺ പത്തിരോശ് കേട്ടെ.

⁴²അത്തുക്ക് കരുത്താവ്, “ഉടയാ കൂരേലെ വോറെ ഒള്ളെ വേലക്കാറാക്ക് തക്കെ നേരത്തിൽ തീനെ കൊടുപ്പേക്ക് എശമാനൻ ആരെ ചട്ടമെകെട്ടി വച്ചിരിക്കിനതോ അവനല്ലാതെ വോറാരുനെ നമ്പുകേക്കാനതും പുത്തി ഒള്ളതുമാനെ കങ്കാണി?

⁴³ഉടയാ എശമാനൻ വന്തു നോക്കിനവോളെ അകനെ അതെ ചെയ്‌കിട്ടിരുക്കിനെ പണ്ണക്കാറൻ ഓകമൊള്ളാ.

⁴⁴അകനയൊണ്ണാ അം എശമാനൻ അം പണ്ണക്കാറനെ തനക്കൊള്ളെ എല്ലാത്തുക്കും കങ്കാണിയായ്‌ക്കി വയ്‌ക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

⁴⁵ഒണ്ണാ അം പണ്ണക്കാറൻ, ‘എശമാനൻ ഇപ്പണേ വാരാത്ത്’ ഒൺ ഇതയത്തിൽ നിനയ്‌ക്കുകേം അങ്ക് ഇരുക്കിനെ വോറെ വേലക്കാറത്തികാടാം വേലക്കാറന്മാരാം അടിപ്പേക്കും തുൺ കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് നുറഞ്ച് മതിപ്പേക്കും പുടിച്ചാ,

⁴⁶അകനയിരുക്കെ അം പണ്ണക്കാറൻ നിനയാത്തെ ഒരുനാ അവൻ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ ഉടയാ എശമാനൻ തിരുമ്പി വന്താലെ അവനുക്ക് തണ്ടനെ കൊടുത്ത് തെയ്‌വമെ നമ്പാത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കും.

⁴⁷അം പണ്ണക്കാറനുക്ക് ഉടയാ എശമാനൻ പിരിയം തിക്കിനൊണ്ടായപ്പണും അത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരുങ്കാതിരുക്കുകേം അവൻ പിരിയമെ ചെയ്യാതിരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ പണ്ണക്കാറനുക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ കിടയ്‌ക്കും.

⁴⁸ഒണ്ണാ തണ്ടനെ കിടയ്‌ക്കുമൊൺ തിക്കിനാതെ ചെയ്യെ ചുട്ടിത്തനത്തുക്ക് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ കുറേമാതാൻ തണ്ടനേ കിടയ്‌ക്കും; അനേകമാ കിടച്ചാകാൽ കനേമാ കോക്കും; അനേകമായ് ഉത്തരവാതമെ ഏത്തു കൊടുത്താകാൽ അനേകമായ് കോക്കും.

⁴⁹പൂമീക്ക് തീയിടുവതാൻ ഏൻ വന്തിരുക്കിനത്; അത് ഇപ്പണേ കത്തിയതായപ്പെ നല്ലതാൻ; അല്ലാതെ വോറെ എന്തനേ ഏൻ ആശിപ്പേക്ക്.

⁵⁰എനക്കൊരു ചരിയാനെ കറുമമെ[15] ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ; അതെ ഏത്തെടുക്കിനതുവരേക്ക് ഏൻ നെരുങ്കികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.

⁵¹പൂമീക്ക് നിമതിയെ കൊടുപ്പതാൻ ഏൻ വന്തതൊൺ നിങ്കെ നിനയ്‌ക്കിനതീ? ഇല്ലെയില്ലെ, അക്കുമിക്കും പിന്നിപ്പേക്കുതാൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

⁵²ഇനിയിരുന്ത് ഒരു കൂരേലെ ഇരണ്ടാ മൂണാകാലും മൂണാ ഇരണ്ടാകാലും ഇകനെ കൂരേലെ അഞ്ചാളും തങ്കളെ പിന്നിപ്പായിരുക്കും.

⁵³തന്താര് മകൻകാക്കും തള്ളെ മകേകാക്കും മകെ തള്ളേകാക്കും തമാമി മരുമകേകാക്കും മരുമകെ തമാമീകാക്കും പിന്നിപ്പായിരുക്കും.”

⁵⁴പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പടിണാറ് നുൺ മഞ്ചി പൊങ്കിനതെ കണ്ടാ പുടീയൊൺ മശെ പെയ്യുമൊൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ; അകനെ മശേം പെയ്യിനെ.

⁵⁵തെക്കോട് നുൺ കാത്ത് അടിക്കിനതെ കണ്ടാ ചരിയാനെ വൊറുവി വരുകേക്കുതാനൊൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ; അതും അകനെ നടമാനെ.

⁵⁶കളവാണികയാനെ ചാമിക്കാറാളേ, പൂമീലും വാനത്തിലുമൊണ്ടാനെ അടകാളങ്കാടെ പുറിച്ച് ചൊൽകേക്ക് നിങ്കാക്ക് മുടിയിനെ; ഒണ്ണാ ഇക്കാലത്തിൽ നടക്കിനതചൊല്ലി ചൊൽവെ എന്തുനാലെ നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്തെ.

⁵⁷ചരി ഒണ്ണതെ തീരുമാനമെ എടുപ്പെ നിങ്കാക്കേ കൂടാത്തതെന്ത്?

⁵⁸നീ നിൻ വുറോതീം മത്തും നായാതിപതീക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് പോനെ വശീക്കേ അവൻകാൽ എകനേം നിരപ്പാകേക്ക് നോയ്‌ക്കോകോണും; അകനെ ചെയ്യാതിരുന്താ അവൻ നിന്നെ നായാതിപതീക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് വലിച്ചെടുത്ത് കൊണ്ടോകേം അം നായാതിപതി നിന്നെ കാവലാളി കയ്യിൽ കൊടുത്ത് അവറെ നിന്നെ ഇരുട്ടറേൽ അടയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യും.

⁵⁹കുത്തമെ കെട്ടിളെ അണകാടെ ബൂറാ കൊടുത്തോയാതെ നിനക്ക് അങ്ക് നുൺ പുറത്തുക്ക് ഉറങ്കി വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ.”