Read Mannan ലൂക്കോശ് 6 Bible Online

ലൂക്കോശ് 6 - Mannan bible

ലൂക്കോശ് 6

¹ഒരു ശബത്ത് നാൾ ഏശു കണ്ടയുശം വശിയെ നടന്ത് പോയവോളെ ശിശിയര് കതിരെ ഉരുവിയെടുത്ത് കശയ്‌ക്കി തുണ്ണെ.

²ഒണ്ണാ ചിലെ പരീശരുകാട്, “നിൻ ശിശിയരുകാട് എന്തുക്ക് ഇകനെ ചെയ്യിനെ? ശബത്തുനാ ഇകനെ ചെയ്യിനത് നങ്കെ നീമത്തുക്ക് എതിരുതാനെ?” ഒൺ അവറകാക്ക് കേട്ടെ.

³ഏശു അവറകാൽ, “താവീത് രാശാവും കൂട്ടത്തിലവേരാളും പഞ്ചം പുടിച്ചവോളെ എന്തെ ചെയ്യതൊൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെ നിങ്കെ ഇനീമി വാശിയാത്തത്?

⁴തെയ്‌വ കൂടാരത്തുക്ക് പോയ് തെയ്‌വത്തുക്ക് മുകന്ത് വച്ചതും പൂയാരിയല്ലാതെ വോറയാരും തിൻബാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലിയതുമാനെ അപ്പമെ എടുത്തു തുൺ കൂട്ടത്തിലവേരാക്കും കൊടുത്തെ.”

⁵പിന്നെ ഏശു, “മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ ശബത്തുക്കും കരുത്താവുതാൻ” ഒൺ അവറകാൽ ചൊല്ലിയെ.

⁶വോറൊരു ശബത്തുനാ ഏശു എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയി പടിയ്‌ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലത്തക്കയ് വരണ്ടെ ഒരാ അങ്ക് ഇരുന്തെ.

⁷പരീശരും മതപണ്ടിതരും ഏശുവെ കുത്തമെ ചൊൽവച്ചൂട്ടി എന്തൊണ്ണാലും കിടയ്‌പ്പെ ശബത്തുനാ നോയാളീക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുമീ ഒൺ കെവുനമാ നോയ്‌ക്കി ഇരുന്തെ.

⁸ഒണ്ണാ അവറെ നിനച്ചതെ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതും അം കയ് വരണ്ടെ മനിശൻകാൽ, “എന്തി എല്ലാരുക്കും നടുവെ നിൽ” ഒണ്ണെ; അത്തുക്ക് അവൻ എന്തി വന്തു നുണ്ണെ.

⁹ഏശു അവറകാക്ക്, “ഏൻ നിങ്കകാൽ കോക്കിനത്, ശബത്തുനാ നൽമെ ചെയ്യിനതോ കെട്ടതെ ചെയ്യിനതോ ഉശിരെ കാപ്പാത്തിനതോ കാപ്പാത്താതിരുക്കിനതോ ഏളതുനേ നല്ലത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁰പിന്നെ ഏശു ചുത്തുകോടാം നോയ്‌ക്കാലെ കയ് വരണ്ടെ മനിശൻകാക്ക്, “കയ്യെ നീട്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അവൻ കയ്യെ നീട്ടിയതും അന്നേരമേ അവനുക്ക് ചുകം കിടച്ചെ.

¹¹ഇതെ കണ്ട് അങ്ക് ഇരുന്തവേരാക്ക് ഒത്തേ കിരുക്കോറിയോൺ അവനെ എന്തെ ചെയ്യിളെ ഒൺ തങ്കളേ ചട്ടം കെട്ടിയെ.

¹²അക്കാലത്തിൽ ഒരുനാ വായാതുവച്ചൂട്ടി ഏശു ഒരു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ. അൻ റാവ് വുടീനതുവരേക്ക് തെയ്‌വത്തുകാൽ വായാതിയിരുന്തെ.

¹³വാനം വുടിഞ്ചതും അവൻ ഉടയാ ശിശിയരെ വുളിച്ച്, അവറളിൽ നുൺ പന്നണ്ടാളെ പുറിച്ചെടുത്ത് അവറാത്തുക്ക് അപ്പോശ്‌ത്തലര് ഒൺ പേരെ വുളിച്ചെ.

¹⁴അവറെ ആരെല്ലാമൊണ്ണാ: പത്തിരോശ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ശീമോൻ, അവൻ തമ്പി അന്തിരയോശ്, ആക്കോവ്, ഓകന്നാൻ, പിലിപ്പോശ്, ബെർത്തലോമായി,

¹⁵മത്തായി, തോമശ്, അൽപായി മകനാനെ ആക്കോവ്, ചാതീക്കുചൂട്ടി ചാനെ ശീമോൻ,

¹⁶ആക്കോവ് മകനാനെ ഊതാ, എതിരികളുക്ക് ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാ ഇശ്‌ക്കരിയോത്ത് ചേരതാൻ.

¹⁷പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാടും മത്തും മലേൽ നുൺ ഉറങ്കി തളമാനെ ഇടത്തിൽ വന്തു നുണ്ണെ; അവറെ കൂട്ടത്തിൽ എകൂതിയാ, എരുശലേം കടൽ കരേൽ ഒള്ളെ പട്ടണങ്കാടാനെ ശോര് ശീതോൻ ഒണ്ണാൻ നുണ്ണും വലിയെ ഒരു ആൾ കൂട്ടമും ഒണ്ടായെ.

¹⁸അവറെ വന്തത് അവൻകാൽ നുൺ വശനമെ കോപ്പേക്കും നോയ്‌കാട്ടുക്ക് ചുകം കിടപ്പേക്കും താൻ. അം കൂട്ടത്തിൽ മുനി പുടിച്ചവേരാളും ചുകമായെ.

¹⁹ചുകമാക്കേക്കൊള്ളെ ചക്കിതി അവനേത്തിൽ നുൺ പുറപ്പെട്ട് എല്ലാരും ചുകമായതുനാലെ മാനടവൻ അവനെ തൊടുവെ പാടുവെട്ടെ.

²⁰പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരെ നോയ്‌ക്കി ചൊല്ലിയത്, “അപ്പുറാണികയാനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്കൊള്ളത്.

²¹ഇപ്പെ പഞ്ചത്തുക്ക് ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ തുൺ മതി വരും; ഇപ്പെ കേശിനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ചിരിക്കും.”

²²“മനിശനായ് വന്താനാലെ മാനടവൻ നിങ്കളെ വൊറുത്ത് വെക്കം കെടുത്തി കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ഒൺ ചൊല്ലി പുറിച്ച് ചൊന്നവോളെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.

²³അക്കാലത്തിൽ പിരിയമടഞ്ച് നിങ്കെ ആടി പാടിൻ; എന്തൊണ്ണാ മേലോകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഇരുക്കിനെ കൂലി വലിയത്; മിന്നേലെ വലിയോരുകാടും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാകാൽ അകനയേ ചെയ് ഇരുക്കിനതാനെ?

²⁴ഇപ്പെ ചൊത്ത് ഇരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ, ചരിയാനെ കറുമം; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് അമതിയാനെ പിശപ്പ് കിടച്ചേയെ.

²⁵ഇപ്പെ മതിയടഞ്ചിരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ, ചരിയാനെ കറുമം; പിന്നെ നിങ്കാക്ക് പഞ്ചം പുടിക്കും. ഇപ്പെ ചിരിക്കിനവേരായാനെ നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ, ചരിയാനെ കറുമം; നിങ്കെ കവലയടഞ്ച് കേശും.

²⁶എല്ലാരും നിങ്കളച്ചൊല്ലി പെരുമപ്പടിനതൊണ്ണാ അമ്മച്ചേ, ചരിയാനെ കറുമം; എന്തൊണ്ണാ മിന്നേലെ വലിയോരുകാടും കളവാണികയാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ അകനയേ ചെയ് ഇരുക്കിനെ.

²⁷ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, നിങ്കെ വുറോതീകാൽ ആത്തിരമാ ഇരിൻ; നിങ്കകാൽ വുറോതമാ ഇരുക്കിനവനുക്ക് നൽമെ ചെയ്യിൻ.

²⁸നിങ്കളെ ചാപ്പമെ ഇടിനവേരാക്ക് നൽവരമെ കൊടിൻ; നിങ്കളെ അലക്കശിക്കെ വയ്‌ക്കിനവേരാക്ക് വായാതിൻ.

²⁹നിങ്കെ ഒരു കന്നത്തുക്ക് അടിക്കിനവൻകാക്ക് മറു കന്നമാം കാട്ടി കൊടുക്കോണും; നിൻ പുതപ്പെ എടുക്കിനവനുക്ക് ചട്ടയാം കൊട്, വിലക്കുവാനില്ലെ.

³⁰നിൻകാൽ കോക്കിനവൻ ഏളവനുക്കും നീ കൊടുക്കോണം; നിനക്കൊള്ളത്തിൽ നുൺ എന്തൊണ്ണാലും എടുത്തു പോനവൻകാൽ അതെ തിരുപ്പി കോപ്പാനില്ലെ.

³¹വോറെ ഒള്ളവേരാ നിങ്കാക്ക് എന്തൊണ്ണാലും ചെയ്യോണുമൊൺ നിങ്കെ ആശിക്കിനതൊണ്ണാ അതേവോലെ നിങ്കെ അവറാത്തുക്കു ചെയ്യോണും.

³²നിങ്കകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ മട്ടും ആത്തിരമായിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എന്തൻ ഉവകാരം? പാപികളും തങ്കകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനതാനേ.

³³നിങ്കാക്ക് നൽമെ ചെയ്യിനവനുക്ക് മട്ടും നൽമെ ചെയ്യാ എന്തൻ ഉവകാരം? പാപികളും അതമേതാനേ ചെയ്യിനത്.

³⁴നിങ്കാക്ക് തിരുപ്പി തരുമൊൺ ഉറപ്പൊള്ളവേരാക്ക് മട്ടും കടമെ കൊടുത്താ എന്തൻ ഉവകാരം? പാപികളും കൊടുക്കിനതത്തിനയാം തിരുപ്പി വാങ്കാം ഒണ്ണെ നിനവോടെ താൻ പാപികേക്ക് കൊടുക്കിനത്.

³⁵ഒണ്ണാ നിങ്കകാൽ എതിരിയാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കുകേം അവറാത്തുക്ക് നൽമെ ചെയ്യുകേം ചെയ്യോണും; എന്തൊണ്ണാലും തിരുപ്പി കിടയ്‌ക്കുമൊൺ നിനയാതെ അവറാത്തുക്ക് കടമെ കൊടിൻ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കിനെ കൂലി വലിയതായിരുക്കുകേം നിങ്കെ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ വലിയവനാനവൻ മക്കളാകുകേം ചെയ്യും; എന്തൊണ്ണാ അവൻ നണ്ണി കെട്ടവേരാക്കും തിശകെട്ടവേരാക്കും പിന്നിയമെ കാട്ടിനാതാനേ.

³⁶അകനെ നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വം മനശിരക്കം ഒളളവനായ് ഇരുക്കിനതുവോലെ നിങ്കളും മനശലിവൊള്ളവേരായാകിൻ.

³⁷ആരളാം നിങ്കെ വിതിപ്പാനില്ലെ ഒണ്ണാ തെയ്‌വമും നിങ്കളെ വിതിയാത്ത്; ആരുക്കും തണ്ടനെ കൊടുപ്പാനില്ലെ ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കും തെയ്‌വം തണ്ടനെ താരാത്ത്; വോറൊള്ളവനെ മന്നീൻ; ഒണ്ണാ തെയ്‌വം നിങ്കളാം മന്നിക്കും.

³⁸വോറൊള്ളവനുക്ക് കൊടിൻ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കും തെയ്‌വം തരും; അമുക്കി കുലുയ്‌ക്കി കവിയിനെ ഒരു അളവിൽ നിങ്കെ കൊടുക്കിൽ തരും; നിങ്കെ ഏളെ അളവ് വച്ച് അളക്കിനതോ അതേ അളവിൽ വച്ച് നിങ്കാക്കും അളന്ത് കിടയ്‌ക്കും.”

³⁹പിന്നെ ഏശു ഒരു കതയാം പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്, “ഒരു കുരുടൻ വോറൊരു കുരുടനെ വശീ കാട്ടി കൊണ്ടോകേക്ക് മുടിയുമീ? അകനെ ചെയ്യാ ഇരണ്ടാളും മൊത്തമാ കുശീൽ ബൂശും.

⁴⁰ഒരു ശിശിയനും ഉടയാ വാത്തിയാരക്കാട്ടി വലിയവൻ നാത്തെ. ഒണ്ണാ അവൻ എല്ലാതാം പടിച്ചോഞ്ചിതാൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത്.

⁴¹ഒണ്ണാ ഉടവൻ കണ്ണിൽ വലിയെ കോൽ ഇരുക്കിനതെ നോക്കാതെ ഇണങ്കൻ കണ്ണിലെ തൂശിയെ നോക്കിനത് എന്തുക്ക്?

⁴²ഉടവൻ കണ്ണിൽ ഇരുക്കിനെ കോലെ കാണാത്തെ നിനക്ക്, ‘നിൽ, നിൻ കണ്ണിലെ തൂശിയെ എടുത്തൊറിയട്ടെ’ ഒൺ ഇണങ്കൻകാൽ ചൊൽകേക്ക് എകനെ മുടിഞ്ചോകും? നരി ചാമിക്കാറനേ, മുതെ നിൻ ചൊന്തെ കണ്ണിലെ കോലെ എടുത്തൊറി; അപ്പെ ഇണങ്കൻ കണ്ണിലെ തൂശിയെ എടുത്തൊറീകേക്ക് വെടിപ്പാ കാണാമില്ലേ?”

⁴³അശുക്കൽ പശം കായ്‌ക്കിനെ നല്ലെ മരമില്ലെ; നല്ലെ പശം കായ്‌ക്കിനെ അശുക്കൽ മരമുമില്ലെ.

⁴⁴ഏളെ മരമാം അത്തിലെ കായ് കനീൽ നുൺ എകത്തതൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകും. മുരുക്ക് മരത്തിൽ നുൺ അത്തി പശമെ ഉറുത്ത് ചുരച്ചെടുക്കുമീ? ഇഞ്ചെ പാളീൽ നുൺ മുന്തിരി പശമെ ഉറുത്തെടുക്കുമാ?

⁴⁵ഒരു നല്ലെ മനിശൻ ഉടയാ നല്ലെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലതുകാടെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ; കുറുപ്പു കെട്ടെ മനിശൻ ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ചിരുക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ. ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനതുതാൻ വായ് വശിയേ പുറത്തുക്ക് വരിനത്.

⁴⁶എന്നെ കരുത്താവേ, കരുത്താവേ, ഒൺ നിങ്കെ വുളിക്കുകേം ഏൻ ചൊന്നതെ പാലിയാതെ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?

⁴⁷എൻകാൽ വന്ത് ഏൻ ചൊന്നെ വശനമെ കേട്ട് ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനവൻ എകത്തവൻ ഒൺ ഏൻ കാട്ടി തരിളെ.

⁴⁸അവൻ ആശമാ കുശിയെടുത്ത് പാറേക്ക് മീത്തോട് അടിത്തറയിട്ട് കൂരേ ചെയ്യാവോലതാൻ. വൻ തണ്ണി ഒണ്ടായ് കൂരേക്ക് എതിരാ വന്തടിച്ചപ്പണും അത് കുലുയ്‌ങ്കതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് നന്തി വേലെ ചെയ്യനാലതാൻ.

⁴⁹ഏൻ ചൊന്നതെ കേട്ട് പാലിയാതെ ഇരുക്കിനവൻ അടിയുറപ്പുനാതെ മണ്ണുക്ക് മീത്തോട് കൂരേ ചെയ്യാവോലതാൻ. വൻ തണ്ണി പൊയ്‌ങ്കി വന്ത് കൂരേൽ അടിച്ചവോളയെ അം കൂരെ ബൂന്തെ; അം കൂരേലെ ബൂത്തെ അമ്മച്ചേ, എപ്പേരുപ്പട്ടത്.