Read Mannan ഓകന്നാൻ 18 Bible Online

ഓകന്നാൻ 18 - Mannan bible

ഓകന്നാൻ 18

¹ഏശു ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഉടയാ ശിശിയരും മത്തും കെത്തുറോൻ എന്നെ അടിവാരത്തുക്ക് അക്കറോട്ടുക്ക് പോയെ. അങ്ക് ഒരു ഒലിവ് തോട്ടം ഒണ്ടായെ; ഏശുവും ശിശിയരുകാടും അം തോട്ടത്തിലെ ഉള്ളുക്ക് പോയെ.

²ഏശുവും ശിശിയരുകാടും ഇടേക്ക് ഇടേക്ക് അങ്ക് കൂടി വരുമതുനാലെ ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്ക് പോനെ ഊതായ്‌ക്കും അം ഇടം തിക്കിനൊണ്ടായെ.

³അതുനാലെ ഊതാ ചിലെ പടിയാളികളാം മുയ്‌ക്കമാനെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും പരീശരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കാവലാളികയാനെ ചിലവേരാളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് വിളക്കുകാടാം തീപ്പന്തങ്കാടാം ആയുതങ്കാടാം എടുത്തു അക്ക് വന്തെ.

⁴തനക്കാകേക്ക് പോനതയെല്ലാം തിക്കിലൊണ്ടായെ ഏശു മില്ലോട്ടുക്ക് വന്ത്, “നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ?” ഒൺ അവറകാൽ കേട്ടെ.

⁵“നശരായനാനെ ഏശുവതാൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ; അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “അത് ഏൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കേക്കിരുന്തെ ഊതായും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ.

⁶“ഏൻതാൻ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയവോളെ അവറെ പുറകോട്ടുക്ക് നീയ്‌ങ്കി അടീക്ക് ബൂന്തെ.

⁷“നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ” ഒൺ അവൻ പിന്നേം കേട്ടവോളെ, “നശരായൻ ഏശുവതാൻ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

⁸“ഏൻതാൻ അമ്പാൾ ഒൺ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയതാനേ? നിങ്കെ എന്നതാൻ തേടിനതൊണ്ണാ ചേരെ മണ്ടട്ടെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

⁹“നീ എനക്ക് തന്തവേരാളിൽ ആരും കുറഞ്ച് പോകാപ്പോയെ” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ വാക്ക് നടമാകേക്കുതാൻ ഇകനെ ആയത്.

¹⁰അന്നേരം ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഉടയാ വാളെ ഊരിയെടുത്ത് വലിയെ വലിയെ പൂയാരി പണ്ണക്കാറൻ വലത്തക്കോട്ടിലെ ചെവിയെ വെട്ടി എടുത്താച്ചെ; അം പണ്ണക്കാറൻ പേര് മൽക്കോശ് ഒൺതാൻ.

¹¹അന്നേരം ഏശു പത്തിരോശുകാൽ, “നിൻ വാളെ ഉറേൽ ഇട്; തകപ്പൻ എനക്ക് തന്തെ കറുമം അടേളെ പാനെ ഏൻ കുടിയ്‌ക്കിളതാനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹²പടയാളികളും അവറെ തലവനും എകൂതെ പള്ളീലെ കാവൽക്കാറാളും ചേന്ത് ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടി,

¹³കന്നാവുകാക്ക് കൊണ്ടോയെ. അം വരിയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരിയാനെ കയ്യപ്പാവിലെ തമാമൻതാൻ കന്നാവ്.

¹⁴ഒരു മനിശൻ മാനടവൻകാട്ടുക്കുചൂട്ടി ചാനത് നല്ലതാൻ ഒൺ എകൂതരുകാൽ ഓശനെ ചൊല്ലി കൊടുത്തത് ഇം കയ്യപ്പാവുതാൻ.

¹⁵ശീമോൻ പത്തിരോശും വോറൊരു ശിശിയനും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ; അം ശിശിയനുക്ക് വലിയെ പൂയാരിയെ തിക്കിനൊള്ളനാലെ അവൻ വലിയെ പൂയാരീലെ കൂരെ മുത്തത്തുകാക്ക് ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ഓറിയെ.

¹⁶ഒണ്ണാ പത്തിരോശ് വാതൽകാൽ കാത്തു നുണ്ണെ വലിയെ പൂയാരിയെ തിക്കിനൊള്ളെ ഇനിയൊരു ശിശിയൻ പുറത്തിൽ വന്ത് വാതൽ കാവൽക്കാറത്തീകാൽ അനുമതിയെ വായ്‌ങ്കി അകത്തുക്ക് കൂട്ടി എടുത്ത് പോയെ.

¹⁷അന്നേരം അം പെൺമ്പുള്ളെ പത്തിരോശുകാൽ, “നീ ഇം മനിശൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഒരാതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ; അത്തുക്ക് അവൻ “ഏനില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

¹⁸അണ്ണേക്ക് ചരിയാനെ കുടുർ ആയിരുന്തനാലെ വേലക്കാറാളും ഉത്തിയോകക്കാറാളും തീയെ കൂട്ടി അത്തുക്ക് ചുത്തുകോടും നുൺ തീയെ തൊറുമെ. പത്തിരോശും അവറെ കൂട്ടത്തിൽ തീയെ തൊറുത് നുണ്ണെ.

¹⁹അന്നേരം വലിയെ പൂയാരി ഏശുവുകാക്ക് ശിശിയരുകാടപ്പത്തീം അവൻ പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കിനതപ്പത്തീം കേട്ടെ.

²⁰അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഉലകത്തുക്ക് ഇതെയെല്ലാം തുറന്ത് ചൊല്ലി ഇരുക്കിനെ; തെയ്‌വ ആലയത്തിലും എകൂതര് മൊത്തമാ ചേന്ത് വരിനെ ആലയത്തിലും ഏൻ എപ്പണും പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കുമെ; ഏൻ ഒണ്ണാം ആരുക്കും തിക്കിനാതെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.

²¹നിങ്കെ എന്നെ എന്തുക്ക് കേൾവി കോക്കിനെ. ഏൻ ചൊല്ലിയതെ കേട്ടവേരാകാൽ കോൾ, ഏൻ എന്തനെ ചൊല്ലിയത് ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.”

²²ഏശു ഇതെ ചൊല്ലിയവോളെ വലിയെ പള്ളീലെ കാവൽക്കാറാളിൽ ഒരാ, “വലിയെ പൂയാരീകാൽ ഇകനയീ വതിലെ ചൊന്നത്?” ഒണ്ണാലെ കന്നത്ത്ക്ക് അടിച്ചെ.

²³“ഏൻ എന്തൊണ്ണാലും കുറയായ് ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ അത് കുറതാൻ ഒൺ റൂപ്പാക്ക്; ഏൻ ചൊന്നത് ചരിയൊണ്ണാ പിന്നെ എന്തുക്ക് എന്നെ അടിക്കിനെ?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.

²⁴അന്നേരം കെട്ടി വച്ചിരുന്തെ ഏശുവെ കന്നാവ് വലിയെ പൂയാരിയാനെ കയ്യപ്പാവുകാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.

²⁵ശീമോൻ പത്തിരോശ് തീയെ തൊറുത് നുണ്ണവോളെ, “നീ അവൻ ശിശിയൻതാനെ?” ഒൺ അവുടെ നുണ്ണെ ചിലെ ആളുകെ കേട്ടെ. “ഏനില്ലെ” ഒൺ അവൻ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ.

²⁶വലിയെ പൂയാരി പണ്ണക്കാറാളിൽ ഒരാളും പത്തിരോശ് ചെവിയെ അറുത്തെ ആളിലെ ചാതിയാനുമാനെ ഒരാൾ, “നിന്നതാനേ ഏൻ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒലിവ് തോട്ടത്തിൽ വച്ച് കണ്ടത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁷അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “എന്നെ ഇല്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലി പിന്നേം ഏശുവെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ കോശി കൂവിയെ.

²⁸പിന്നെ എകൂതര് ഏശുവെ കയ്യപ്പാവുകാൽ നുണ്ണും റോമാ നാട്ടുമന്നൻ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കൊണ്ടേയെ. അന്നേരം വാനം വുടിഞ്ച് വരുമെ. എകൂതരുകാട് ചട്ടപ്പടി തങ്കെ അശിങ്കമാകാതെ പെശകാ തീനെ തിൻബേക്ക് ഒള്ളനാലെ അവറെ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കടന്തതില്ലെ.

²⁹അതുനാലെ പീലാത്തോശ് പുറത്തുക്ക് ഉറങ്കി വന്ത്, “ചെന്നേത്തിലെ കുത്തം എന്തനേത്ത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁰“ചെൻ ഒരു കുത്തവാളി അല്ലാതവോയപ്പെ എങ്കെ അവനെ നിൻകാക്ക് കുടകാപ്പോവനായതെ?” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

³¹അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ ചെന്നെ കൊണ്ടോയ് നിങ്കെ നായപുറമാണം ചൊന്നവോലെ വിതീനിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ നായപുറമാണം പാലിച്ച് ആരളാം ചാവ് തണ്ടനേക്ക് വിതിപ്പേക്ക് കൂടാത്ത്” ഒണ്ണെ.

³²ഉടയാ എകനെ ചാകേക്ക് പോനെ ഒൺ ഏശു മിന്നേക്കൂട്ടി ചൊല്ലിയത് നടമാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇകനെ നടന്തത്.

³³പീലാത്തോശ് കൊട്ടാരത്തിലെ ചിത്താറേക്ക് ഓറിപ്പോയ് ഏശുവെ വുളിച്ച്, “നീ എകൂതര്കാട് രാശാവീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁴അത്തുക്ക് ഏശു, “നീയേ കോക്കിനതോ അതോ വോറാളുകെ എന്നചൊല്ലി ചൊല്ലിയതോ?” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁵അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ്, “ഏൻ ഒരു എകൂതനില്ലയേ? നിൻ ആളുകേം നിൻ വലിയെ പൂയാരിയേരും താൻ നിന്നെ എൻ കയ്യിൽ ഏത്തു തന്തത്. നീ എന്തനെ ചെയ്യത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

³⁶“ഏൻ അതികാരമെ നടത്തിനെ രാച്ചം ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളതില്ലെ. അകനെ ആയതായപ്പെ എകൂതര് എന്നെ പുടിയാത്തെ നിലേൽ എൻ ഏവലാളികെ അവറാത്തുക്ക് വുറോതമായ് പോരാടുവനായതേ? ഒണ്ണാ ഏൻ അതികാരം നടത്തിനെ രാച്ചം ഇങ്കില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

³⁷അന്നേരം പീലാത്തോശ് അവൻകാൽ, “നീ രാശാവുതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ രാശാവുതാൻ ഒൺ നീ ചൊല്ലിയത് നിച്ചം താൻ; ചത്തിയത്തുക്ക് ശാച്ചിയമെ ചൊൽകേക്കുതാൻ ഏൻ പുറന്തതും ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തതും; ചത്തിയത്തിൽ നിക്കിനവേരായെല്ലാം എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁸“എന്തൻ ചത്തിയം?” ഒൺ പീലാത്തോശ് കേട്ടെ. പിന്നെ പീലാത്തോശ് പുറത്തിൽ എകൂതരുകാക്ക് പോയ് അവറകാൽ, “ഏൻ അവനേത്തിൽ ഒരു കുത്തമാം കാണതില്ലെ,

³⁹ഒണ്ണാ പെശകാ കാലത്തിൽ ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഒരു തടവുകാറനെ വുട്ടു തരിനെ ചിട്ടയൊള്ളതാനെ? അതുനാലെ എകൂതരുകാട്ടിലെ രാശാവെ വുട്ട് തരട്ടെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁴⁰അത്തുക്ക് അവറെ, “ചെന്നെ വേണ്ടെ ബറബാശെ മതി” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ; ബറബാശ് എന്നത് ഒരു കലവിരിക്കാറൻ താൻ.