Read Mannan ഓകന്നാൻ 4 Bible Online

ഓകന്നാൻ 4 - Mannan bible

ഓകന്നാൻ 4

¹ഏശു ഓകന്നാനക്കാട്ടീം അനേകം ആളുകളെ ശിശിയരുകാടായ്‌ക്കി രാട്ടിപിരാട്ടിനതൊൺ പരീശരുകാട്ടുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടെ.

²(ഒണ്ണാ ഏശുവു നാത്തെ ശിശിയരുകാടുതാൻ അങ്ക് രാട്ടിപിരാട്ടിയത്).

³ഇം ചേതി കരുത്താവുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടവോളെ അവൻ എകൂതാ തേശമെ വുട്ടു പിന്നേം കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.

⁴അവനുക്ക് ശമരിയാവ് എന്നെ കൂറാ വശിയെ കടന്തു പോകവേണ്ടിയിരുന്തെ.

⁵അകനെ അവൻ ശുക്കാർ ഒണ്ണെ ഒരു ശമരിയാ പട്ടണത്തിൽ ആക്കോവ് ഉടയാ മകനാനെ ഓശേപ്പുക്കു കൊടുത്തെ ഉശത്തിൽ പോയ് ചേന്തെ.

⁶അങ്ക് ആക്കോവിലെ കിണര് ഒണ്ടായെ. ഏശു നടന്ത് നടന്ത് ഒത്തേ ചോന്ത് വശി അരുകിലെ കിണത്തുകാൽ ഇരുന്തെ; അന്നേരം ഒരുവോളെ ഉച്ചയായിരുക്കുമെ.

⁷ശമരിയാക്കാറത്തിയാനെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ തണ്ണിയെ കോരുവെ വന്തവോളെ ഏശു അവേകാൽ, “എനക്ക് കുടിപ്പെ ഒരുത്തിനെ തണ്ണിയെ തരാമീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁸അമ്പോളെ അവൻ ശിശിയരുകാട് തീനെ വാങ്കുവേക്ക് പട്ടണത്തുക്ക് പോയിരുക്കുമെ.

⁹ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുകാക്ക്, “നീ ഒരു എകൂതനും ഏൻ ഒരു ശമരിയാക്കാറത്തീമാനെ; പിന്നെ നീ എൻകാൽ തണ്ണിയെ കോക്കിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ. എകൂതരും ശമരിയാക്കാറാളും ഒത്തുമെ നാപ്പോമെ.

¹⁰അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാക്ക്, “നിനക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ താനമാം നിൻകാൽ കുടിപ്പേക്ക് കോക്കിനാ ആരൊണ്ണും തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ നീ അവൻകാൽ കോക്കുകേം അവൻ നിനക്ക് ഉശിരൊള്ളെ തണ്ണിയെ തരുകേം ചെയ്‌വനായെ” ഒൺ വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.

¹¹പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, നിൻകാൽ തണ്ണിയെ കോരുകേക്ക് പാത്തിരം ഇല്ലെ; കിണരും ചരിയാനെ ആശമൊള്ളത്; പിന്നെ ഉശിരൊള്ളെ തണ്ണി നിനക്ക് ഏടനുൺ കിടയ്‌ക്കും?

¹²നീ നങ്കെ തകപ്പനാനെ ആക്കോവക്കാട്ടീം വലിയവനീ? അം വലിയോരുതാൻ എങ്കാക്ക് ഇം കിണരെ തന്തത്; അവനും അവൻ മക്കളും അവറെ ചീവാതികാടും ഇത്തിൽ നുൺതാൻ തണ്ണിയെ കുടിച്ചി വരുമത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ഏശു അവേകാൽ, “ഇം തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനവനുക്കെല്ലാം പിന്നേം തവിക്കും.

¹⁴ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്‌ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

¹⁵പെൺമ്പുള്ളെ അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, ഇനി എനക്ക് ഒരു കാലത്തും തവിയാതിരുപ്പേക്കും ഇനീം ഏൻ തണ്ണിയെ കോരുവെ ഇക്കു വാരാതിരുപ്പേക്കും ചൂട്ടി അം തണ്ണിയെ എനക്ക് തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലി.

¹⁶അന്നേരം ഏശു അവേകാൽ, “നീ പോയ് നിൻ ആണെ കൂട്ടി വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁷“എനക്ക് ആൺ നാത്തെ” ഒൺ പെൺമ്പുളെള അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ; അത്തുക്ക് ഏശു, “നിനക്ക് ആൺ നാത്തതൊൺ ചൊന്നത് ചരി.

¹⁸നിനക്ക് അഞ്ച് ആണാകാട് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളാളും നിൻ ആൺ നാത്തെ ഒൺ നീ ചൊല്ലിയത് ചരിതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁹പെൺമ്പുളെള അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, നീ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ എനക്ക് ഇപ്പെ തിക്കിനൊള്ളെ.

²⁰എങ്കെ തന്തേരുകാട് ഇം മലേൽ താൻ തെയ്‌വമെ കുമ്പിട്ട് വന്തത്; ഒണ്ണാ എരുശലേമിൽ താൻ എങ്കെ കുമ്പിടിളത് ഒൺ എകൂതരാനെ നിങ്കെ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²¹ഏശു അവേകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പെൺമ്പുള്ളേ നീ എന്നെ നമ്പ്, നിങ്കെ തകപ്പനെ കുമ്പിടിളത് ഇം മലേലുമില്ലെ എരുശലേമിലുമില്ലെ ഒണ്ണൊള്ളെ ഒരു കാലം വരുവപ്പോനെ.

²²ശമരിയാക്കാറായാനെ നിങ്കെ തിക്കിനാത്തതെ കുമ്പിടിനെ. എകൂതരാനെ എങ്കെ തിക്കിനൊള്ളതെ കുമ്പിടിനെ; എന്തൊണ്ണാ രച്ചെ വരിനത് എകൂതര് ഇടേലിരുന്തുതാനെ?

²³ഒണ്ണാ മെച്ചക്കമാ കുമ്പിടുനവേരാ തകപ്പനെ ആത്തുമാവിലും ചത്തിയത്തിലും കുമ്പിടുകേക്ക് പോനെ; ഇപ്പണേ വന്തുമിരുക്കിനെ. ഇകനെ കുമ്പിടുനവേരാളതാൻ തകപ്പനുക്ക് പിരിയം.

²⁴തെയ്‌വം ആത്തുമാവുതാൻ; അവനെ കുമ്പിടിനവൻ ആത്തുമാവിലും ചത്തിയത്തിലും കുമ്പിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵പെൺമ്പുളെള അവൻകാൽ, “മശികാ (കിരിശ്ത്തു) വരിനതൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; അവൻ വരിനവോളെ എല്ലാ കാരിയമാം അവൻ എങ്കാക്ക് വെളിവായ്‌ക്കി തരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁶ഏശു അവേകാൽ, “നിൻകാൽ കുരവുടിനെ ഏനേതാൻ മശികാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁷ഇത്തുക്കിടേൽ ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാട് തിരുമ്പി വരുകേം ഏശു പെൺമ്പുള്ളേകാൽ കുരവുടിനതെ കണ്ടോൺ അരിശുകപ്പടുകേം ചെയ്യെ; ഒണ്ണാലും, നീ എന്തെ കുരവുടിനെ ഒണ്ണോ അപ്പിൺകാൽ എന്തുക്ക് കുരവുടിനെ ഒണ്ണോ ആരും കേട്ടതില്ലെ.

²⁸പിന്നെ അവെ തണ്ണി പാത്തിരമെ അങ്കേ വച്ചാലെ പട്ടണത്തുക്ക് പോയോൺ അങ്കിളെ മാനടവൻകാൽ,

²⁹“ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒരു മനിശനെ വന്തു കാണിൻ; അവൻ ഒരുവോളെ കിരിശ്ത്തുതാനോ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁰അവറെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ പുറപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ വന്തുചേന്തെ.

³¹അന്നേരം ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക്, “റബീ, എന്തൊണ്ണാലും തിൻ” ഒൺ കെഞ്ചി ചൊല്ലിയെ.

³²അത്തുക്ക് അവൻ അവറകാൽ, “നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ തീനെ തിൻബേക്ക് എനക്കൊളെള” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³³“ഒരുവോളെ ആരൊണ്ണാലും അവനുക്ക് തീനെ കൊടുത്തു കാണുമോ?” ഒൺ ശിശിയര് തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.

³⁴ഏശു അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനിലെ പിരിയമെ ചെയ്യിനതും അവൻ എനക്ക് ഏത്തു വുട്ടെ വേലേ ചെയ് മുടിക്കിനതും താൻ എൻ തീൻ.

³⁵ഇനി നാല് മാശം ഓഞ്ചാ അറുപ്പു കാലം വരിനെ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നതാനെ? കണ്ണെ തുറന്ത് കണ്ടത്തുക്ക് നോക്കിൻ, അത് ഇപ്പണേ അറുപ്പുക്കു പാകമായിരുക്കിനെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

³⁶വിതകാറനും അറുപ്പുകാറനും മൊത്തമാ പിരിയമടേകേക്കുചൂട്ടി അറുപ്പുകാറൻ ഇപ്പണേ കൂലിയെ വായ്‌ങ്കി എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരുക്ക് വിളവെ കൂട്ടി വയ്‌ക്കിനെ.

³⁷ഒരാ വിതയ്‌ക്കിനെ, വോറൊരാ അറുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ചൊൽ ഇത്തിൽ ചേന്ത് വരിനെ.

³⁸നിങ്കെ ഉളയാത്തതെ അറുപ്പേക്കു ഏൻ നിങ്കളെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ; വോറെ ഒള്ളവേരാ ചരിയാനത്തിൽ ഉളച്ചെ; അവറെ ഉളപ്പിലെ കുണം നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും.”

³⁹ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒണ്ണൊള്ളെ ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളേലെ വാക്കുനാലെ അം പട്ടണത്തിലൊള്ളെ കനേം ശമരിയാക്കാറാ അവനിൽ നമ്പിയെ.

⁴⁰അകനെ ശമരിയാക്കാറാ അവൻകാക്ക് വന്തു ഉടവുറെ പട്ടണത്തിൽ ഇരുക്കോണുമൊൺ അവൻകാക്ക് കെഞ്ചി കേട്ടനാലെ അവൻ ഇരണ്ടുനാ അങ്ക് ഇരുന്തെ.

⁴¹അകനെ അവൻ ചൊല്ലിയെ വശനമെ കേട്ട് പിന്നേം കനേമാളുകെ നമ്പിയെ.

⁴²അവറെ അം പെൺമ്പുള്ളേകാൽ, “ഇനി നിൻ വാക്കുകാടുനാലെ നാത്തെ എങ്കെ നമ്പിനത്; ഇപ്പെ എങ്കാക്കേ കോക്കുകേം ഇം മനിശനേതാൻ മെച്ചക്കമാ ഉലകത്തിലെ രച്ചകൻ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴³ഇരണ്ടുനായോഞ്ചി ഏശു അങ്ക് നുൺ കെലീലാ കൂറാക്ക് പോയെ.

⁴⁴“ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനുക്കും ഉടവൻ ചൊന്തെ തേശത്തിൽ മാനം കിടയാത്ത്” ഒൺ ഏശുവേ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁵പെശകാ പെരുനാളിൽ അവറെ എരുശലേമിൽ ഇരുന്തവോളെ അവൻ അങ്ക് വച്ച് ചെയ്യെ അടകാളങ്കാടയെല്ലാം അവറെ കണ്ടനാലെ അവൻ കെലീലേൽ പോയ് ചേന്തവോളെ കെലീലക്കാറാ അവനെ ഏത്തെടുത്തെ.

⁴⁶താൻ പച്ചെ തണ്ണിയെ വീഞ്ചായ്‌ക്കെ കെലീലാവിലെ കാനാവെന്നെ കൂറാക്ക് ഒരുവട്ടം കൂടി വന്തെ. അങ്ക് കവർന്നകൂമിൽ രാശാവിലെ ശിപായീക്ക് തൊന്നി പുടിച്ചെ ഒരു മകൻ ഒണ്ടായെ.

⁴⁷ഏശു എകൂതാവിൽ നുൺ കെലീലാവിൽ വന്തേയതൊൺ അവനുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടവോളെ അവൻ ഏശുവുകാക്ക് വന്തു ചങ്കട്ടമായ് കിടക്കിനെ തൻ മകനുക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കാമീ ഒൺ കെഞ്ചി കേട്ടെ.

⁴⁸ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിങ്കെ അരിശുകമാം അടകാളമാം കണ്ടല്ലാതെ നമ്പാത്ത് അല്ലെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁴⁹ശിപായി ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, എൻ പുളെള ചാനത്തുക്ക് മിന്നേ വന്തതായപ്പെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁰ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ മണ്ട്; നിൻ മകൻ ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. ഇതെ കണ്ടോൺ അം മനിശൻ നമ്പി തിരുമ്പി പോയെ.

⁵¹അവൻ തിരുമ്പി പോമവോളെ അവൻ പണ്ണക്കാറാ വന്ത്, “നിൻ മകൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵²എപ്പനേ തൻ മകനുക്ക് ചുകം കിടച്ചത് ഒൺ ശിപായി അവറകാൽ കേട്ടവോളെ, “നിനട്ട് ഉച്ചേക്ക് ഒരു മണീക്ക് അവൻ നോവ് വുട്ടുപോയെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

⁵³“നിൻ മകൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ അതേ നേരംതാൻ അവനുക്ക് ചുകം കിടച്ചത് ഒൺ അം കുണാൻ തന്താരുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ; അകനെ അമ്പാളും കൂരേലവേരാ മൊത്തമായും ഏശുവിൽ നമ്പിയെ.

⁵⁴ഏശു എകൂതാവിൽ നുൺ കെലീലാവിൽ വന്തവോളെ ഇരണ്ടാം വട്ടം ചെയ്യെ അടകാളം താൻ ഇത്.