Read Mannan ഓകന്നാൻ 8 Bible Online

ഓകന്നാൻ 8 - Mannan bible

ഓകന്നാൻ 8

²പിത്തുനാ കരുമ്പിലച്ചേക്കു അവൻ പിന്നേം തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; മാനടവൻ ഒത്തേ അവൻകാക്കു വന്ത് കൂടിയെ; അവുടെ ഇരുന്ത് അവൻ അവറളെ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചെ.

³അന്നേരം മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും വേശീക്ക് നടന്തെ കുത്തത്തുക്ക് പുടിപട്ടെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളയെ കുടത്ത് മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.

⁴പിന്നെ അവറെ ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, ചൊൾ വോറൊരു ആൺ പുള്ളേം മത്തും കെട്ടെ കിടത്തെ കിടന്തവോളെ പുടിച്ചാതാൻ.

⁵മോശേലെ നായപുറമാണത്തിൽ ഇകനെ നടക്കിനെ പെണ്ണാളെ കല്ലൊറിഞ്ച് കൊല്ലോണും ഒൺ എങ്കകാൽ കൽപ്പനയിട്ടിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ നീ എന്തെ ചൊന്നെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶ഇത് അവനേത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കുത്തമെ കണ്ടു പുടിയ്‌ക്കിളത്തുക്ക് അവനെ എമ്പടുത്തുകേക്ക് കേട്ടെ കേൾവിതാൻ. ഒണ്ണാ ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളാലെ മണ്ണിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.

⁷അവറെ അവൻകാക്ക് പിന്നേം പിന്നേം കേട്ടുകിട്ടേ ഇരുന്തപ്പെ അവൻ നട്ടമായിരുന്ത്, “നിങ്കളിൽ പാപം നാത്താ മുതെ അപ്പിണുക്ക് കല്ലെ ഒറിയട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸പിന്നേം ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.

⁹അവറെ ഇതെ കേട്ടവോളെ വലിയവനിലിരുന്ത് ഒവ്വൊരാ അങ്ക് നുൺ കലഞ്ചി പോയെ; കടശീക്ക് ഏശുവും അം പെൺമ്പുള്ളേം മട്ടും അങ്ക് ഒണ്ടായെ.

¹⁰ഏശു നട്ടമായിരുന്ത് അപ്പിൺകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളേ, അവറെ ഏടെ? നിനക്ക് ആരും തണ്ടനെ വിതിയാപ്പോയതീ?” ഒൺ അവേകാക്ക് കേട്ടെ.

¹¹അത്തുക്ക് അവെ, “ഇല്ലെ കരുത്താവെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏനും നിനക്ക് തണ്ടനെ വിതിക്കിനതില്ലെ; മണ്ട്, ഇനിയിരുന്ത് പാപമെ ചെയ്‌വാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹²ഏശു പിന്നേം മാനടവൻകാട്ടുകാക്ക് കുരവുട്ടവോളെ, “ഏൻ ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചമാനെ; എനക്ക് പുറകോടേ വരിനവേരാ ഇരുട്ടിൽ നടകാതെ ഉശിരിലെ വെളിച്ചമൊള്ളവേരാ ആകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³പരീശരുകാട് അവൻകാക്ക്, “നീ നിന്നചൊല്ലിയേ ചൊന്നെ; നീ ചൊന്നതൊണ്ണും ചത്തിയമില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁴ഏശു അവറാത്തുകാക്ക്, “ഏൻ എന്നചൊല്ലിയേ ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊന്നത് ചത്തിയംതാൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും എടേക്കു പോനതൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കോ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും ഏൻ ഏടേക്കു പോനതൊണ്ണും തിക്കിലെ.

¹⁵നിങ്കെ മനിശെ ചിന്തനേൽ വിതിക്കിനെ; ഒണ്ണാ ഏൻ ആരളാം വിതിക്കിനതില്ലെ.

¹⁶ഒണ്ണാ ഏൻ വിതിച്ചാലും എൻ തീരുമാനങ്കാട് ചത്തിയമാനതുതാൻ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഒരയാ നാത്തെ. എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒളെള.

¹⁷നിങ്കെ നീമത്തിലേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ഇരണ്ടാ ഒരേ കാരിയമമേ ചൊല്ലിയാ അത് ചത്തിയം താൻ ഒൺ.

¹⁸ഏനേ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ; എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പനും എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ.”

¹⁹അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “നിൻ തകപ്പൻ ഏടെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കാക്ക് എന്നമോ എൻ തകപ്പനമോ തിക്കിലെ; നിങ്കാക്ക് എന്നെ തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ എൻ തകപ്പനാം തിക്കിനൊണ്ടാവനായെ” ഒണ്ണും വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

²⁰അവൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ കാണിയ്‌ക്കെ പെട്ടീകാൽ ഇരുന്ത് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചവോളതാൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയത്; അവനെ പുടിപ്പേക്കൊള്ളെ നേരമാകാതിരുന്തനാലെ ഒരാളും അവനെ പുടിച്ചതില്ലെ.

²¹ഏശു പിന്നേം അവറകാക്ക്, “ഏൻ നിങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിനെ; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഉടവൻ പാപത്തിലേ ചാകും. ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²²അന്നേരം എകൂതര്, “അവൻ ഉടയാളമേ കൊൽവനോ? അതുനാലയീ അവൻ ‘ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്’ ഒൺ ചൊല്ലിയത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²³അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ കീൾ പൂമീൽ നുൺ ഒളളവേരാ, ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തവൻ; നിങ്കെ ഇം ഉലകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളവേരാ ഏൻ ഇം ഉലകത്തിൽ നുൺ ഒള്ളവനില്ലെ.

²⁴നിങ്കെ പാപത്തിലേ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഏൻ താൻ ഒൺ നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ നിങ്കെ പാപത്തിലെ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵അവറെ അവൻകാൽ, “നീ ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ആരൊൺ മുതെ പുടിച്ചെ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയതില്ലെ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁶“നിങ്കളെ കുത്തമെ വിതിച്ച് ചൊൽകേക്ക് എനക്ക് കനേകമൊണ്ട്; എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ ചത്തിയവാൻ താൻ; ഏൻ അവനിൽ നുൺ കേട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ഉലകത്തുകാക്ക് ചൊന്നെ.”

²⁷ഉടയാ തകപ്പനെചൊല്ലി അവൻ ചൊല്ലിയതൊണ്ണും അവറാത്തുക്കു വുളയ്‌ങ്കതില്ലെ.

²⁸അമ്പോളെ, “നിങ്കെ മനിശൻ മകനെ മീത്തുക്ക് എത്തിയോഞ്ച് ഏൻ താൻ അവൻ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊന്തമാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ തകപ്പൻ എനക്ക് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചതുവോലെ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ ഒണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാകും.

²⁹എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളെ; ഏൻ എപ്പണും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനതുനാലെ എന്നെ അവൻ തനിയാ വുട്ടതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁰അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ കനേമാളുകെ അവനിൽ നമ്പിയെ.

³¹ഉടയാളേത്തിൽ നമ്പിയെ എകൂതരുകാൽ ഏശു, “എൻ വശനത്തിൽ നിലെ നുണ്ണാ നിങ്കെ ചത്തിയമാ എൻ ശിശിയരുകാടാകും.

³²അകനെ നിങ്കാക്ക് ചത്തിയമെ തിക്കിലൊണ്ടാകേം അം ചത്തിയം നിങ്കാക്ക് വുടുതലെ തരുകേം ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³³അത്തുക്ക് അവറെ ഏശുവുകാക്ക്, “എങ്കെ അബുറാകാമ് തലവശിക്കാറാ; എങ്കെ ഇതുവരേക്കും ഒരാക്കും അടിമയായിരുന്തതില്ലെ; പിന്നെ നിങ്കെ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായാകും ഒൺ നീ ചൊന്നത് എകനനേ?” ഒൺ വതിലായ് കേട്ടെ.

³⁴അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പാപമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം പാപത്തുക്ക് അടിമകാടുതാൻ.

³⁵ഒരു അടിമേക്ക് ഒരു കൂരേൽ എണ്ണേക്കും ഇരുക്കേക്ക് കൂടാത്ത്. ഒണ്ണാ മകനാനവൻ എണ്ണേക്കും അക്കൂരേൽ ഇരുക്കും.

³⁶അതുനാലെ മകൻ നിങ്കാക്ക് വുടുതലെ തന്താ മെച്ചക്കമാനെ വുടുതൽ നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും.

³⁷നിങ്കെ അബുറാകാമിലെ തലവശിക്കാറാ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും എൻ വശനമെ ഏത്തെടുക്കേക്ക് നിങ്കെ ഉള്ളത്തിൽ ഇടം നാത്തതുനാലെ നിങ്കെ എന്നെ കൊൽകേക്ക് നോക്കിനെ.

³⁸തകപ്പൻകാൽ നുൺ കണ്ടിരുക്കിനതെ ഏൻ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ തകപ്പൻകാൽ നുൺ കേട്ട് ഇരുക്കിനതെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³⁹അവറെ അവൻകാക്ക്, “അബുറാകാമുതാൻ എങ്കെ തകപ്പൻ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ അബുറാകാമ് മക്കെ ഒണ്ണാ അബുറാകാമ് ചെയ്യതെ ചെയ്‌വനായെ.

⁴⁰ഒണ്ണാ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ കേട്ട് ഇരുക്കിനെ ചത്തിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ മനിശനാനെ എന്നെ നിങ്കെ കൊൽകേക്ക് നോക്കിനെ; ഒണ്ണാ അബുറാകാമ് അകനെ ചെയ്യതില്ലയേ?

⁴¹നിങ്കെ ചൊന്തെ തകപ്പൻ ചെയ് വന്തതുവോലയെല്ലാം നിങ്കളും ചെയ്യിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ എടാൺ എടുപെണ്ണുക്കു പുറന്തവേരാ നാത്തെ; എങ്കാക്ക് ഒരു തകപ്പൻ മട്ടുംതാൻ ഒള്ളത്; അത് തെയ്‌വമേ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴²ഏശു അവറാത്തുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “തെയ്‌വം നിങ്കെ തകപ്പനൊണ്ണാ നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമായിരുപ്പനായെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തിരുക്കിനെ; ഏൻ എൻ വിരുപ്പത്തിൽ വന്തതില്ലെ. അവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടതാൻ.

⁴³എൻ ചൊല്ല് നിങ്കാക്ക് വുളങ്കാത്തത് എന്തു? എൻ ചൊല്ലെ കോപ്പേക്ക് നിങ്കാക്ക് മനശ് നാത്തനാലതാൻ.

⁴⁴നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്‌കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.

⁴⁵എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ചത്തിയമെ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ നമ്പുനതുമില്ലെ.

⁴⁶എന്നേത്തിൽ പാപം ഒണ്ടൊൺ ആരുക്കൊണ്ണാലും കണ്ടു പുടിക്കേക്ക് മുടിയുമീ? ഏൻ ചത്തിയമതാൻ ചൊന്നതൊണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ നമ്പാത്തതെന്ത്?

⁴⁷തെയ്‌വത്തിൽ നുൺ ഒള്ളവേരാ തെയ്‌വ വശനമെ കോക്കിനെ; നിങ്കെ തെയ്‌വത്തിൽ നുൺ അല്ലാത്തവേരാനാലതാൻ വശനമെ കോളാത്തത്.”

⁴⁸“നീ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ ഒണ്ണും നിനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണും എങ്കെ ചൊല്ലിനത് ചരിതാനെ?” ഒൺ എകൂതര് ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.

⁴⁹അത്തുക്ക് ഏശു, “എനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചതില്ലെ; ഏൻ എൻ തകപ്പനെ മാനിക്കിനെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ മാനം കെടുത്തിനെ.

⁵⁰ഏൻ എനക്കുചൂട്ടി മകിമെ തേടിനതില്ലെ; ഒണ്ണാ അതെ തേടിനെ ഒരാ ഒണ്ട്; അവൻ നായാതിപതിതാൻ.

⁵¹ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ പാലിക്കിനവൻ ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്ത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁵²അന്നേരം എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “നിന്നേത്തിൽ ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള; അബുറാകാമും പലകപ്പാട്ടുകാറാളും ചത്തുകെട്ട് മണ്ടിയേയെ; അപ്പണും നീ ചൊൽകീ നിൻ വശനമെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ചാവ് തട്ടാത്തൊൺ.

⁵³എങ്കെ തകപ്പനാനെ അബുറാകാമക്കാട്ടീം വലിയവനീ നീ? അവനും പലകപ്പാട്ടുകാറാളും ചത്തേയെ; നീ ആരൊൺ നീ നിനയ്‌ക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵⁴അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ എന്നമേ മകിമപ്പടുത്തിയാ എൻ മകിമേ നാതിനാതയായോകും; എന്നെ മകിമപ്പടുത്തിനത് എൻ തകപ്പൻതാൻ; അവനെ നിങ്കെ തെയ്‌വം ഒൺ ചെന്നെ.

⁵⁵ഒണ്ണാലും നിങ്കാക്ക് അവനെ തിക്കിനാത്ത് ഒണ്ണാ എനക്ക് അവനെ തിക്കിനൊള്ളെ; എനക്ക് അവനെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയാ നിങ്കവോലെ ഏനും നരിയെ ചൊന്നായാകും; എനക്ക് അവനെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഏൻ അവൻ ചൊല്ലുക്ക് നിക്കിനെ.

⁵⁶നിങ്കെ തകപ്പനാനെ അബുറാകാം എൻ നാളിൽ കാണും ഒണ്ണതുനാലെ പിരിയമോറിനെ, അവൻ അതെ കണ്ട് പിരിയമോറീമിരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁷എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “നീ പുറന്ത് അമ്പത് വരിയം ഇതുവരേക്ക് ആയതില്ലയെ? നീ അബുറാകാമെ കണ്ടിരുക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵⁸അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, അബുറാകാം പുറക്കിനത്തുക്കും മിന്നേയേ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ[2]’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁹അന്നേരം അവറെ കല്ലെ എടുത്ത് അവനെ ഒറീവെ നോയ്‌ക്കെ; ഒണ്ണാ ഏശു അവറകാൽ നുൺ അകന്ത് തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ നുൺ മാറി പോയെ.