Read Mannan അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 5 Bible Online

അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 5 - Mannan bible

അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 5

¹ഒണ്ണാ അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ പേരുകാറനും അവൻ പെൺ ശവീരാ ഒണ്ണാളും ചേന്ത് ഉടവുറെ ഇടത്തിലെ ഒരു പാകമെ വിത്തെ.

²ഇത്തിലെ വിലേൽ ഒരുത്തിനയെ അനന്നിയാശ് എടുത്തു മാത്തിയെ; ഇത് അവൻ പെണ്ണുക്കും തിക്കിനൊണ്ടായെ; പകുതിയെ കുടത്ത് അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാലും വച്ചെ.

³അന്നേരം പത്തിരോശ്, “അനന്നിയാശേ, തെയ്‌വ ആത്തുമാവുകാൽ കളവെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടി ഇടമെ വിത്തത്തിലെ അണേൽ ഒരുത്തിനേ എടുത്തു വയ്‌പ്പേക്ക് നിൻ ഇതയമെ പിശാശ് കയ്യടയ്‌ക്കേയതീ?

⁴അവ്വിടമെ വിലുക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ അത് നിൻ പങ്കുതാനേ? ഇടമെ വിത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് അത്തിലെ അണേം നിൻകാൽ താനേ ഇരുന്തത്? പിന്നെ എന്തുക്ക് നീ ഇകത്തെ വേലയെ ചെയ്‌വായെ? മനിശൻകാലല്ലെ കളവെ ചെയ്യത് തെയ്‌വത്തുകാക്കുതാൻ നീ കളവെ ചെയ് ഇരുക്കിനത്.”

⁵ഇപ്പേച്ചെ കേട്ടതും അനന്നിയാശ് അപ്പണേ ബൂന്ത് ചത്തെ; ഇം ചേതിയെ കേട്ടവനുക്കെല്ലാം മതെ ചരിയാനത്തിൽ അരളി പുടിച്ചേയെ.

⁶അങ്ക് ഇരുന്തെ ഉളന്താരികെ അനന്നിയാശ് ചാവെ എടുത്ത് ചാവെ മൂട്ടിനെ തുണീൽ തിരച്ചെടുത്ത് പുറത്തിൽ കൊണ്ടോയ് പൂത്തെ.

⁷ഒരുവോളെ മൂണ് മണി നേരം ആയതാൻ കാണും അന്നേരം അനന്നിയാശ് പെൺ അങ്ക് നടന്തത് തിക്കിനാതെ അവുടേക്ക് വന്തെ.

⁸പത്തിരോശ് അവേകാൽ കേട്ടത്, “ചൊൽ ഇം വിലേക്ക് താനീ നിങ്കെ ഇടമെ വിത്തത്?” “അന്താൻ, ഇം വിലേക്ക് താൻ” ഒൺ അപ്പിൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁹അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “കരുത്താവിലെ ആത്തുമാവെ ചോതനെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടി നിങ്കെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയത് എന്തുക്ക്?” ഇങ്കെ നോക്ക് നിൻ ആൺ ചാവെ കൊണ്ടോയ് പൂത്തവേരാ പുറത്തോട് വന്ത് നിക്കിനെ; അവറെ നിന്നാം അകനയേ എടുത്തു കൊണ്ടോകും.

¹⁰പെട്ടൊൺ ശവീരാവും പത്തിരോശ് കാൽകാൽ ബൂന്ത് ചത്തെ. ഉളന്താരികെ അകത്തുക്ക് വന്തപ്പെ ചത്ത് കിടക്കിനെ പെൺമ്പുള്ളയെ കണ്ടെ; ആണെ പൂത്താനേ കൊണ്ടേയ് അപ്പിണാം അവറെ പൂത്തിട്ടെ.

¹¹അത് ശവേക്കും ഇം ചേതിയെ കേട്ടവനാരെല്ലമോ അവറാത്തുക്കും അരളി പുടിച്ചെ.

¹²അപ്പോശ്‌ത്തലരുനാലെ കനേകം അടകാളമും അരിശുകമും മാനടവൻ ഇടേൽ നടന്തെ; നമ്പിക്കയോടെ വന്തവേരായെല്ലാം ഒരു മനശോടെ ശലോമോൻ മണ്ടവം എന്നാൻ കൂടി വരുമെ.

¹³വോറാരും അവറെ കൂട്ടത്തുക്ക് വരുകേക്ക് ചുണയെ കാട്ടിയതില്ലെ; അപ്പണും അവറെ ചെയ്യിനത് നല്ലതാൻ ഒൺ മാനടവൻ ചൊൽമെ.

¹⁴ഒണ്ണാ ആണാളും പെണ്ണാളുമാനെ വലിയെ വലിയെ കൂട്ടം കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് അവറെ കൂട്ടത്തുക്ക് വന്തു കൂടുമെ.

¹⁵അപ്പോശ്‌ത്തലര് ചെയ്യെ അടകാളംനാലെ, പത്തിരോശ് വശിയേ പോമവോളെ അവൻ താപ്പുറയൊണ്ണാലും നോയ് നൊടികാറായേത്തിൽ അടിക്കോണുമൊൺ നിനച്ച് അവറളെ കുടത്ത് തെരുവീതീൽ വരേക്ക് പായിലും പരമ്പിലുമേ കിടത്തുമെ.

¹⁶അതുവോലതാൻ എരുശലേമുക്ക് ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ ഊരിൽ നുൺ കൂടി മനിശെ മാനടവൻകാട് നോയ് നൊടികാറാളാം മുനി പുടിച്ചവേരാളാം കുടത്തെ; അവറാത്തുക്കെല്ലാം ചുകമും കിടച്ചെ.

¹⁷വലിയെ പൂയാരീം അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തവേരാക്കും ശതൂക്കിയര് കൂട്ടത്തിലവേരാക്കും ചരിയാനത്തിൽ പുറണിയോറി അപ്പോശ്‌ത്തലരുക്ക് വുറോതമായ് എന്തൊണ്ണാലും ചെയ്യോണും ഒൺ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.

¹⁸അകനെ അപ്പോശ്‌ത്തലരെ പുടിച്ച് ഇരുട്ടറേലും അടച്ചിട്ടെ.

¹⁹ഒണ്ണാ അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവിലെ തൂതൻ വന്ത് ഇരുട്ടറേലെ വാതലെ തുറന്ത് അവറളെ പുറത്തുക്ക് കുടത്താലെ,

²⁰“നിങ്കെ തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് പോയാപ്പിലെ അങ്ക് ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാലെല്ലാം ഇം പുതുവൻ പിശപ്പിലെ കാരിയമെ ചൊല്ലോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²¹ഇതെ കേട്ട് കരിമ്പിലച്ചേക്കേ അവറെ തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് അങ്ക് ഇരുന്തവേരാകാക്കെല്ലാം ഏശു തരിനെ പുതുവൻ പിശപ്പെചൊല്ലി വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ; വലിയെ പൂയാരീം കൂട്ടത്തിലവേരാളും പോയ് എകൂതാ ചാതീലെ വലിയോരുകാടയെല്ലാം കുത്തത്തുക്ക് വിശാരണേ ഇടിനാനുക്ക് വുളിച്ച് കൂട്ടിയെ; പിന്നെ അപ്പോശ്‌ത്തലരളെ ഇരുട്ടറേൽ നുൺ വിശാരണേ ഇടിനവേരാക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് കുടപ്പേക്ക് ആളാം വുട്ടെ.

²²ഒണ്ണാ കാവലാളികെ പോയവോളെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടെ അങ്ക് കണ്ടതില്ലെ; അവറെ തിരുമ്പി പോയോൺ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,

²³എങ്കെ ഇരുട്ടറേക്ക് പോയവോളെ വാതലെ നയമാ അടച്ചിട്ടിരുക്കിനതെ താൻ കണ്ടത്; കാവലാളികേം വാതലുകാലേ നിക്കികി; ഒണ്ണാ വാതലെ തുറന്തവോളെ അകത്തോടാരാം കണ്ടതില്ല.

²⁴തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരികാട്ടുക്കും ആലയത്തിലെ കാവലാളിക തലവനുക്കും ഇതകേട്ടതും അപ്പോശ്‌ത്തലരുക്ക് എന്തായേയെ ഒൺ നിനച്ച് വെരുണ്ടേയെ.

²⁵അന്നേരം ഒരാ വന്താലെ അവറകാക്ക്, “ഇതെ കോളിൻ നിങ്കെ ഇരുട്ടറേല് അടച്ചിട്ടെ അം ആണാകാട് തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ നുൺ തെയ്‌വ വശനമെ മാനടവനുക്ക് പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁶അന്നേരം കാവലാളികെ തലവൻ കാവലാളികളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് പോയ് അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടെ കൂട്ടി കുടത്തെ; മാനടവൻ കല്ലെ ഒറിഞ്ചാകുമൊൺ പേടിച്ച് അവറളെ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതതാൻ കൂട്ടിയെടുത്ത് വന്തത്.

²⁷അകനെ അവറെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടെ ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് കുടത്ത് നുറുത്തിയെ; വലിയെ പൂയാരി ഇകനെ ചോത്തിയമെ ചെയ് കേട്ടെ,

²⁸“ഇം ഏശുവെ പേരേത്തി മനിശെ മാനടവനെ പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌പ്പാനില്ലെ ഒൺ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് തിട്ടമിട്ടതാനേ?” അപ്പണും നിങ്കെ എങ്കെ ചൊല്ലിയതെ കോളാതെ നിങ്കെ ഉവതേശമെ എരുശലേമിലവേരാക്കെല്ലാം വെളിവായ്‌ക്കി കൊടുക്കിനെ; അം മനിശൻ ചാവിലെ കുത്തമെ എങ്കെ തലേൽ വയ്‌പ്പതാനീ നിങ്കെ കങ്കണം കെട്ടിനത്.

²⁹അത്തുക്ക് പത്തിരോശും അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടും ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, മനിശെ മാനടവനവുടെ തെയ്‌വം ചൊന്നതതാൻ കോക്കോണും.

³⁰ശിലുവേൽ നിങ്കെ ആണീൽ തറച്ച് കൊണ്ണെ ഏശുവെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്‌വം മടേലിരുന്ത് എത്തിയെ.

³¹ഇശ്‌രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്‌പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്‌വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്‌ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.

³²ഇം കാരിയത്തുക്ക് എങ്കളും തെയ്‌വം ഉടയാ ചൊല്ലെ കോക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കിനെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവും താൻ ശാച്ചികെ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³³ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്‌ങ്കെ. “അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.

³⁴എല്ലാരുക്കും പിരിയമാനവനും എകൂതാ മതപണ്ടിതനുമാനെ കമാലിയേല് ഒണ്ണെ പരീശൻ എന്തിയാലെ, അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടെ “തൊപ്പനേക്ക് പുറത്തോട് കൊണ്ടോയ് നുറുത്തിൻ” ഒൺ തിട്ടമിട്ടെ.

³⁵പിന്നെ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ ഇശ്‍രവേലിലവേരാളേ, ചേരളെ നിങ്കെ എന്തയൊണ്ണാലും ചെയ്യിനതൊണ്ണാ ചൂതാനമാ വേണും ചെയ്‌കേക്ക്.

³⁶ചിലെ നാളേക്ക് മില്ലോട് തൂതാശ് ഒണ്ണാ താൻതാൻ തുറവാളി ഒണ്ണാപ്പിലെ വലിയവനായ് വന്തത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അത്തുക്ക് അവൻ കൂട്ടത്തിൽ നാണൂറുവേരാളും കൂടിയെ; ഒണ്ണാ അവനെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ; അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയവനെല്ലാം ഏടേം നാതെ പറന്തേയെ.

³⁷അത്തുക്ക് പുറകോട് കെലീലാക്കാറൻ ഊതാശ് ഒണ്ണാളുമേ ഇകനതാൻ, മാനടവൻകാട് കണക്കെടുപ്പ് നടന്തെ കാലത്തിൽ താൻ ഇത് നടന്തത്; അവനുമേ എന്തി ചിലവേരാളെ കൂട്ടത്തിൽ ചേത്തെ. അവനും ചത്ത് മാണ്ടേയെ; അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയവേരാക്കുമേ മിന്നേലവേരാക്ക് ആയവോലെ ഏടേം നാതെ തെരുവീതീലായെ.

³⁸അതുനാലെ ഇം കാരിയത്തുക്കു ഏൻ എന്തെ ചൊന്നതൊണ്ണാ, ചേരെ കാരിയത്തിൽ നിങ്കെ ഒരു തീര്‌പ്പയാം എടാതേൻ; അവറളെ തങ്കെ വാട്ടിൽ വുട്ടാൻ; ഇത് മനിശെ മാനടവൻ പുത്തീലോ നിനപ്പിലോ ആനതൊണ്ണാ ഏടേം നാതെ നാശമാതാൻ പോകും.

³⁹ഇല്ലെ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ ഒണ്ണാ അവറളെ നാശമെ ചെയ്‌കേക്ക് നിങ്കനാലെ മുടിയാത്ത്; നിങ്കെ തെയ്‌വ വുറോതികെ ഒൺ വരുവാനില്ലെ ഒൺ നിനച്ചുതാൻ ഏനിതെ ചൊന്നത്.

⁴⁰അകനെ കെമാലിയേൽ ചൊല്ലിയതെ അവറെ കേട്ട്, അപ്പോശ്‌ത്തലരളെ വുളിച്ച് കുടത്ത് അടിയ്‌ക്കെ വച്ചാലെ, കണ്ടിപ്പാ ഇനി ഏശു പേച്ചമേ കുരവുടുവാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ.

⁴¹ഏശു പേരിൽ തണ്ടനെ ഏൽപ്പേക്ക് തെയ്‌വം തങ്കളെ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എണ്ണി ഇരുക്കിനെ ഒൺ പിരിയമോറികിടന്ത് ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് നുൺ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട് പോയെ.

⁴²പിന്നെ അവറെ ഒവ്വൊരുനാളും തെയ്‌വ ആലയത്തിലും കൂരകൂരേലും ഓറി ഉവതേശമെ കൊടുത്തും ഏശുകിരിശ്ത്തു താൻ രച്ചകനൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചും വുളിച്ച് ചൊല്ലികിട്ടുമിരുന്തെ.