Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 დაბადება 27 Bible Online

დაბადება 27 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

დაბადება 27

¹როცა დაბერდა ისაკი და თვალს დააკლდა,დაუძახა ესავს, თავის უფროს შვილს, და უთხრა: შვილო! მიუგო: აქა ვარ!

²უთხრა ისაკმა: აჰა, დავბერდი და არ ვიცი, როდისმოვკვდები.

³აიღე შენი იარაღი, მშვილდ-ისარი, გადი ველად დანანადირევი მომიტანე.

⁴მომიმზადე შეჭამადი, მე რომ მიყვარს, მომიტანე და მაჭამე,რომ გაკურთხოს სულმა ჩემმა, სანამ მოვკვდებოდე.

⁵ესმოდა რებეკას, ისაკი რომ ელაპარაკებოდა თავის შვილს,ესავს. გავიდა ესავი ველად სანადიროდ ნანადირევის მოსატანად.

⁶უთხოა რებეკამ იაკობს, თავის უმცროს შვილს: გავიგონე,მამაშენი რომ ელაპარაკებოდა შენს ძმას, ესავს და ეუბნებოდა:

⁷მომიტანე ნანადირევი და კერძი მომიმზადე, შევჭამ დაგაკურთხებ უფლის ნებით, ვიდრე ცოცხალი ვარო.

⁸ახლა, გამიგონე, შვილო, რასაც გეტყვი:

⁹წადი ფარაში და ორი კარგი თიკანი მომიყვანე; რომმოვუმზადო მამაშენს მისი საყვარელი კერძი.

¹⁰წაუღე მამაშენს, რომ შეჭამოს და გაკურთხოს სიკვდილის წინ.

¹¹უთხრა იაკობმა რებეკას, თავის დედას: ჩემი ძმა ესავი რომბანჯგვლიანი კაცია და მე უბანლო ვარ?

¹²ხელი რომ მომისვას მამაჩემმა, ხომ მატყუარა გამოვჩნდებიმის თვალში; კურთხევას კი არა, წყევლას დავითევ თავზე.

¹³უთხრა დედამისმა: ჩემზე იყოს ის წყევლა, შვილო, ოღონდდამიჯერე და მომიყვანე.

¹⁴წავიდა იაკობი და მოუყვანა დედამისს. მოამზადა დედამისმაშეჭამადი, მამამისს რომ უყვარდა.

¹⁵აიღო რებეკამ თავისი უფროსი შვილის, ესავის, ძვირფასიტანისამოსი, სახლში რომ ჰქონდა, და ჩააცვა იაკობს, თავის უმცროს შვილს.

¹⁶ხელები და უბანლო კისერი კი თიკნის ტყავით დაუფარა.

¹⁷მისცა ხელში იაკობს თავისი მომზადებული კერძი და პური.

¹⁸მივიდა მამასთან და უთხრა: მამაჩემო! მიუგო: რა იყო?რომელი ხარ, შვილო?

¹⁹უთხრა იაკობმა მამამისს: ესავი ვარ, შენი პირმშო.გაგიკეთე, რაც მთხოვე. წამოჯექი და ჭამე ნანადირევი, რომ მაკურთხოს შენმასულმა.

²⁰უთხრა ისაკმა თავის შვილს: რა მალე გიპოვნია, შვილო.უთხრა: უფალი, შენი ღმერთი შემეწია.

²¹უთხრა ისაკმა იაკობს: მომიახლოვდი, ხელი მოგისვა, შვილო;მართლა ჩემი შვილი ესავი ხარ თუ არა.

²²მიუახლოვდა იაკობი მამამისს, ისაკს. მან ხელი შეავლო დათქვა: ხმა იაკობის ხმაა, ხელები კი ესავის ხელებია!

²³ვერ იცნო, რადგან ხელები თავისი ძმის, ესავის ხელებივითბანჯგვლიანი ჰქონდა, და აკურთხა იგი,

²⁴უთხრა: ესავი ხარ, ჩემი შვილი? მიუგო: მე ვარ.

²⁵მომაწოდე, შევჭამო ეგ ნანადირევი, შვილო, რომ გაკურთხოსჩემმა სულმა. მიაწოდა, შეჭამა; ღვინო მიუტანა, შესვა.

²⁶უთხრა ისაკმა, მამამისმა: მომიახლოვდი და მაკოცე, შვილო.

²⁷მიუახლოვდა და აკოცა. იყნოსა მისი სამოსელის სუნი დააკურთხა შვილი: აჰა, სუნი ჩემი შვილისა ვითარცა სუნი უფლის კურთხეულიმინდვრისა!

²⁸მოგცეს ღმერთმა ცვარი ცისა, სინოყივრე მიწისა, უხვიხორბალი და ღვინო!

²⁹გემსახურონ ხალხები და თაყვანი გცენ ტომებმა! გახდიბატონი შენი ძმებისა და თაყვანი გცენ დედაშენის შვილებმა. წყეულიმც იყოსმაწყევარი შენი, კურთხეულ იყოს მაკურთხეველი შენი!

³⁰როგორც კი დაასრულა ისაკმა იაკობის კურთხევა და იაკობიგავიდა ისაკისგან, ნადირობიდან დაბრუნდა ესავიც.

³¹მანაც მოამზადა კერძი, მიუტანა მამამისს და უთხრა: ადგესმამაჩემი და ჭამოს თავისი შვილის ნანადირევი, რომ მაკურთხოს მისმა სულმა.

³²უთხრა ისაკმა, მამამისმა: ვინ ხარ? მიუგო: შენი შვილივარ, შენი პირმშო ესავი ვარ.

³³შიშის ზარი დაეცა ისაკს და უთხრა: ის ვინღა იყო,ნანადირევი რომ მომიტანა და შენს მოსვლამდე შევჭამე? ის ვაკურთხე დაკურთხეულიც ის იქნება.

³⁴მამის სიტყვები რომ გაიგონა ესავმა, ხმამაღლა და მწარედამოიგმინა; უთხრა მამას: მეც მაკურთხე, მამაჩემო!

³⁵უთხრა ისაკმა: მოტყუებით მოვიდა შენი ძმა და წაიღო საშენოკურთხევა.

³⁶თქვა ესავმა: ტყუილად კი არ ჰქვია იაკობი. ორჯერგამაცურა: ჯერ პირმშოება წამართვა, ახლა კურთხევა წაურთმევია. უთხრა: ნუთუარ შეგინახავს ჩემთვის კურთხევა?

³⁷მიუგო ისაკმა და უთხრა ესავს: აჰა, ბატონად დაგისვი იგი,ძმები მორჩილებად მივეცი, ხორბლითა და ღვინით ავავსე. შენ რაღა გიყო, ჩემოშვილო?

³⁸უთხრა ესავმა მამას: ნუთუ მხოლოდ ერთი კურთხევა გქონდა,მამაჩემო? მეც მაკურთხე, მამაჩემო! ხმამაღლა ატირდა ესავი.

³⁹მიუგო ისაკმა, მამამისმა, და უთხრა: აჰა, ნოყიერი მიწაგექმნეს სამკვიდრებელად, ცის ცვარი - კურთხევად.

⁴⁰შენმა მახვილმა გარჩინოს, ძმას ემორჩილებოდე; დრო მოვა დაქედიდან გადაიგდებ უღელს.

⁴¹გადაემტერა ესავი იაკობს კურთხევის გამო, რომლითაცაკურთხა იგი მამამ; თქვა გულში ესავმა: დადგება მამაჩემზე გლოვის დრო დამოვკლავ კიდეც იაკობს, ჩემს ძმას.

⁴²ემცნო რებეკას ესავის, თავისი უფროსი შვილის ნათქვამი;მოაყვანინა იაკობი, თავისი უმცროსი შვილი და უთხრა: აჰა, მოსაკლავადგემუქრება შენი ძმა ესავი.

⁴³ახლა მომისმინე, შვილო. ადექი და ჩემს ძმასთან, ლაბანთან,გაიქეცი ხარანში.

⁴⁴ერთხანს იცხოვრე მასთან, სანამ ბრაზი არ გაუვლის შენსძმას.

⁴⁵სანამ არ გაუვლის შენი მტრობა და დაავიწყდება, რაც უყავი,შეგატყობინებ და წამოგიყვან იქიდან. რატომ დაგკარგოთ ორთავენი ერთ დღეს?

⁴⁶უთხრა რებეკამ ისაკს: შემაძულეს სიცოცხლე ხეთელმაქალებმა; თუ იაკობმაც ხეთელებისგან მოიყვანა ცოლი, ამ ქვეყნის ქალები რომარიან, ისეთი, რაღად მინდა მაშინ თავი ცოცხალი?