Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მეორე მეფეთა 1 Bible Online

მეორე მეფეთა 1 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მეორე მეფეთა 1

¹ეს მოხდა საულის სიკვდილის შემდეგ, როდესაც დავითი დაბრუნდა ყამალეკზე გამარჯვებიდან და დარჩა დავითი ციკლაგში ორ დღეს.

²მოვიდა მესამე დღეს საულის ბანაკიდან კაცი, სამოსელი შემოგლეჯოდა და თავზე ნაცარი ეყარა. მივიდა დავითთან, მიწაზე დავარდა და თაყვანისცა.

³უთხრა დავითმა: საიდან მოდიხარ? მიუგო: ისრაელისბანაკიდან გამოვიქეცი.

⁴უთხრა დავითმა: რა ამბავი მოხდა, მიამბე! თქვა კაცმა:ხალხი გაიქცა ბრძოლის ველიდან; ბევრი ჩვენიანიც დაეცა და დაიხოცა, საულიცდა მისი ვაჟი იონათანიც დაიხოცნენ.

⁵უთხრა დავითმა ყმაწვილ კაცს, ამბის მომტანს: როგორ გაიგე,რომ დახოცილან საული და მისი ვაჟი იონათანი?

⁶მიუგო ყმაწვილმა კაცმა, ამბის მომტანმა: გილბოაყის მთაზემოვხვდი და, ვხედავ, შუბზეა საული დაყრდნობილი და აჰა, ეტლები და მხედრებიუახლოვდებიან მას.

⁷უკან მოიხედა, დამინახა და დამიძახა. მივუგე გისმენ,ბატონო-მეთქი.

⁸მითხრა: ვინ ხარ? მივუგე: ყამალეკელი ვარ.

⁹მითხრა: დამეცი თავს და მომკალი, რადგან საშინელ ტანჯვაში ვარ, სული კი ჯერ არ ამომხდომია.

¹⁰მივედი და მოვკალი, რადგან ვიცოდი, რომ მაინც არ იცოცხლებდა დამარცხების შემდეგ. მოვხადე გვირგვინი, თავზე რომ ეხურა, სამაჯური, ხელზე რომ ეკეთა, და აქ მოვუტანე ჩემს ბატონს.

¹¹ჩაბღუჯა თავისი სამოსელი დავითმა და შემოიგლიჯა; ასე ქნა ყველამ, ვინც კი მასთან იყო.

¹²მოთქვამდნენ და ტიროდნენ, საღამომდე მარხულობდნენ, როგორც საულისა და მისი ვაჟის, იონათანის გამო, ასევე უფლის ერისა და ისრაელის სახლის გამო, მახვილისგან რომ დაეცნენ.

¹³ჰკითხა დავითმა ყმაწვილ კაცს, ამბის მომტანს; სადაურიხარ? მიუგო: ხიზანის შვილი ვარ, ყამალეკელი.

¹⁴უთხრა მას დავითმა: როგორ გაბედე და აღმართე ხელი უფლისცხებულის დასაღუპად?

¹⁵დაუძახა დავითმა ერთ მსახურთაგანს და უთხრა: აქ მოდი დამოკალი ეს კაცი. მანაც დაჰკრა და მოკვდა იგი.

¹⁶უთხრა მას დავითმა: შენს თავზეა შენი სისხლი, რადგან შენმავე ბაგემ გამხილა, როცა თქვი, მე მოვკალიო უფლის ცხებული.

¹⁷ამ გოდებით გოდებდა დავითი საულსა და მის ვაჟს, იონათანს.

¹⁸თან ბრძანა, ესწავლათ იუდიანებს მშვილდი. აჰა, სწერიამართალთა წიგნში:

¹⁹შეიბღალა შენი მშვენება, ისრაელო, შენს მაღლობებზე! როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები!

²⁰ნუ გაამხელთ გათში, ნუ გამოაცხადებთ ასკალონის ქუჩებში,რომ არ გაიხარონ ფილისტიმელთა ასულებმა, არ იზეიმონ წინდაუცვეთელთაასულებმა.

²¹გილბოაყის მთებო! არ გეღირსოს ცვარი და წვიმა, ნაყოფიერი მინდვრები, რადგან მანდ გაცუდდა ვაჟკაცის ფარი, საულის ფარი, თითქოს არ ყოფილიყო ზეთით ცხებული!

²²განგმირულთა სისხლისგან, ვაჟკაცთა გულ-ღვიძლისგან არბრუნდებოდა უკან იონათანის მშვილდი; საულის ხმალი ფუჭად არ ბრუნდებოდა!

²³საულ და იონათან! საყვარელნი და სანატრელნი სიცოცხლეში,სიკვდილშიაც განუყრელნი არიან! არწივზე უსწრაფესნი, ლომზე ძლიერნი იყვნენ.

²⁴ისრაელის ასულნო! იტირეთ საული, თქვენი შემმოსველიძოწეულით და ძვირფასეულით, ოქროს სამკაულებით რომ გიმშვენებდათ შესამოსელს.

²⁵როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები ბრძოლაში! განგმირულია იონათანიშენს მაღლობებზე.

²⁶ვწუხვარ შენზე, ძმაო იონათან! დიდად ძვირფასი იყავჩემთვის, საკვირველი იყო შენი სიყვარული ჩემდამი, ქალის სიყვარულზე ძლიერი.

²⁷როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები, როგორ განადგურდა საომარისაჭურველი!