Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მეოთხე მეფეთა 18 Bible Online

მეოთხე მეფეთა 18 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მეოთხე მეფეთა 18

¹ისრაელის მეფის, ჰოშეაყ ელას ძის, მესამე წელს გამეფდა ხიზკია ახაზიას ძე, იუდას მეფე.

²ოცდახუთი წლისა იყო, როცა გამეფდა და ოცდაცხრა წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო აბი, ზაქარიას ასული.

³სწორად იქცეოდა იგი უფლის თვალში, როგორც დავითი,მამამისი იქცეოდა.

⁴მან გააუქმა გორაკები, დალეწა სვეტები, აჩეხა აშერა დადაამტვრია სპილენძის გველი, მოსეს გაკეთებული, რადგან იმ დრომდე საკმეველსუკმევდნენ მას ისრაელიანები და ნეხუშთანს უწოდებდნენ.

⁵უფალს, ისრაელის ღმერთს, ესავდა იგი; არც მანამდე ყოფილამისი მსგავსი ისრაელის მეფეთა შორის და არც მის მერე იქნება.

⁶მიეწება იგი უფალს, არ განდგომია მას, და იცავდა მისნაბრძანებს, მოსეს რომ უბრძანა უფალმა.

⁷უფალი იყო მასთან და, სადაც კი წავიდოდა, ყველგანგონივრულად იქცეოდა. განუდგა იგი აშურის მეფეს, აღარ დაემორჩილა.

⁸მან დაამარცხა ფილისტიმელები ღაზამდე და მისი მხარესაყარაულო გოდოლიდან ციხე-ქალაქამდე.

⁹მეფეს ხიზკიას მეოთხე წელს, ანუ ისრაელის მეფის, ჰოშეაყ ელას ძის მეშვიდე წელს, წამოვიდა სამარიაზე აშურის მეფე შალმანასერი და ალყა შემოარტყა მას.

¹⁰სამი წლის ბოლოს აიღეს იგი. ხიზკიას მეექვსე წელს, ანუ ისრაელის მეფის, ჰოშეაყის მეცხრე წელს აღებული იქნა სამარია.

¹¹გადაასახლა აშურის მეფემ ისრაელი აშურში და დაასახლა ხალახში და ხაბორზე, გოზანის მდინარეზე, და მიდიის ქალაქებში,

¹²იმის გამო, რომ არ ისმინეს უფლის, მათი ღვთის ხმა, დაარღვიეს მისი აღთქმა, ყველაფერი, რაც უბრძანა მათ მოსემ, უფლის მორჩილმა; არც ისმენდნენ და არც ასრულებდნენ.

¹³ხიზკიას მეთოთხმეტე წელს მიუხდა აშურის მეფე სანხერიბიიუდას ყველა ციხე-ქალაქს და ხელთ იგდო ისინი.

¹⁴შეუთვალა იუდას მეფემ, ხიზკიამ, აშურის მეფეს ლახიშში:დამნაშავე ვარ. გაბრუნდი ჩემგან. რასაც დამაკისრებ, ვიტვირთავ. დააკისრააშურის მეფემ ხიზკიას, იუდას მეფეს, სამასი ქანქარი ვერცხლი და ოცდაათიქანქარი ოქრო.

¹⁵გასცა ხიზკიამ მთელი ვერცხლი, რაც კი უფლის სახლში დამეფის სახლის საგანძურებში იპოვებოდა.

¹⁶მაშინ ჩამოფხიკა ხიზკიამ უფლის ტაძრის კარები და სვეტები, რომლებიც თავად ხიზკიას, იუდას მეფის, მოოქროვილი იყო, და მისცა აშურის მეფეს.

¹⁷გაგზავნა აშურის მეფემ ლაქიშიდან თართანი, რაბსარისი დარაბშაკე დიდძალი ჯარით მეფე ხიზკიასთან იერუსალიმში. წამოვიდნენ დამოვიდნენ იერუსალიმში; წამოვიდნენ, მოვიდნენ და დადგნენ ზემო ტბორისარხთან, მრეცხავთა მინდვრის გზაზე რომ არის.

¹⁸დაუძახეს მეფეს და გამოვიდნენ სასახლის მოურავი ელიაკიმხილკიაჰუს ძე, შებნა მწერალი და იოახ ასაფის ძე, მემატიანე.

¹⁹უთხრა მათ რაბშაკემ: უთხარით ხიზკიას: ასე ამბობს-თქოდიდი მეფე, აშურის მეფე: რისი იმედი გაქვს, ასე რომ დაიმედებულხარ?

²⁰ფუჭ სიტყვებს ლაპარაკობ. თათბირი და სიმამაცე უნდაბრძოლას. შენ კი რისი იმედით განმიდექი?

²¹დანდობიხარ მაგ გადატეხილ ლერწამს - ეგვიპტეს, რომელიც, თუ კაცი დაეყრდნო, ხელში შეერჭობა და გაუხვრეტს. ასეთია ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, ყველასათვის, ვისაც კი მისი იმედი აქვს.

²²რომ მეუბნებით, უფლის, ჩვენი ღმერთის იმედი გვაქვსო, ესის ღმერთი ხომ არ არის, რომლის გორაკები და სამსხვერპლოები ხიზკიამ გააუქმადა უთხრა იუდას და იერუსალიმს: ამ სამსხვერპლოსთან ეცით თაყვანიიერუსალიმშიო?

²³ახლა მოდი და დაუზავდი ჩემს ბატონს, აშურის მეფეს. ათასცხენს მე მოგცემ, აბა, თუ მხედრებს იშოვი მათთვის.

²⁴როგორ გააბრუნებ ერთ მოხელესაც კი ჩემი ბატონის უმცირესმორჩილთაგან, როცა ეგვიპტის ეტლების და ცხენების იმედზე ხარ?

²⁵მერედა, განა უფლის ნების გარეშე მოვადექი ამ ადგილსგასანადგურებლად? უფალმა მიბრძანა: მიუხდი მაგ ქვეყანას და გაანადგურე.

²⁶მიუგეს ელიაკიმ ხილკიას ძემ, შებნამ და იოახმა რაბშაკეს:ელაპარაკე შენს მორჩილთ არამის ენაზე, რადგან გვესმის. იუდაურად ნუგველაპარაკები ამ ხალხის გასაგონად, გალავანზე რომ არიან.

²⁷უთხრა მათ რაბშაკემ: მხოლოდ შენს ბატონთან და შენთანსალაპარაკოდ როდი გამომგზავნა ჩემმა ბატონმა, არამედ მაგ ხალხთანაც,გალავანზე რომ დამსხდარა, რომ თქვენთან ერთად ჭამოს თავისი განავალი დასვას თავისი შარდი.

²⁸დადგა რაბშაკე და ხმამაღლა გაჰყვირა იუდაურად და თქვა:ისმინეთ სიტყვა, დიდი მეფისა, აშურის მეფისა.

²⁹ასე ამბობს მეფე: არ შეგაცდინოთ ხიზკიამ, რადგან ვერგიხსნით იგი ჩემი ხელიდან.

³⁰ნუ გაიმედებთ ხიზკია, გვიხსნისო უფალი და არ ჩაუგდებსოხელში ამ ქალაქს აშურის მეფეს.

³¹ნუ დაუჯერებთ ხიზკიას, რადგან ასე ამბობს აშურის მეფე: დამიზავდით და გადმოდით ჩემს მხარეზე, ჭამოს თითოეულმა თავისი ყურძენი და ლეღვი, და სვას თავისი ჭის წყალი.

³²სანამ მოვიდოდე და წაგიყვანდეთ თქვენი ქვეყნისნაირქვეყანაში, პურისა და ღვინის ქვეყანაში, ყანებისა და ვენახების ქვეყანაში,ზეთისხილისა და თაფლის ქვეყანაში, იცოცხლებთ და არ დაიხოცებით. ნუდაუჯერებთ ხიზაკიას, რადგან გაცთუნებთ, რომ გეუბნებათ, უფალი გვიხსნისო.

³³როდის უხსნიათ ღმერთებს თავ-თავისი ქვეყნები აშურის მეფისხელიდან?

³⁴სად არიან ხამათისა და არფადის ღმერთები? სად არიანსეფარვაიმის, ჰენაყის და ღივას ღმერთები? თუ იხსნეს სამარია ჩემი ხელიდან?

³⁵რომელმა ღმერთმა იხსნა ამ ქვეყნის ღმერთებს შორის თავისიქვეყანა ჩემი ხელიდან, რომ უფალმა იხსნას იერუსალიმი ჩემი ხელიდან?

³⁶დუმდა ხალხი და პასუხს არ აძლევდა, რადგან მეფისგანჰქონდათ ნაბრძანები, არ გაეცათ პასუხი.

³⁷მივიდნენ ელიაკიმ ხილკიას ძე, სასახლის მოურავი, შებნამწერალი და იოახ ასაფის ძე, მემატიანე, ხიზკიაჰუსთან შემოხეული ტანისამოსითდა მოახსენეს მეფეს რაბშაკეს სიტყვები.