Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მეოთხე მეფეთა 4 Bible Online

მეოთხე მეფეთა 4 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მეოთხე მეფეთა 4

¹ერთმა ქალმა, რომელიღაც წინასწარმეტყველის ცოლმა, შეჰღაღადა ელისეს: მოკვდა ჩემი ქმარი, შენი მორჩილი. შენ იცი, ღვთისმოშიში იყო შენი მორჩილი. მოვიდა მევალე და ჩემი ორი ბავშვი მონებად მიჰყავს.

²უთხრა ელისემ: რა გიყო? მითხარი, რა გაქვს სახლში? მიუგო: სახლში არაფერი აქვს შენს მორჩილს, გარდა მცირედი ზეთისა.

³უთხრა: წადი და ჭურჭელი ინათხოვრე ყველა მეზობლისაგან,ცარიელი ჭურჭელი. ბევრი დააგროვე.

⁴მერე მოდი, ჩაიკეტეთ სახლში შენ და შენი შვილები და აავსეყველა ეს ჭურჭელი; სავსეები გვერდზე გადადგი.

⁵წავიდა მისგან ქალი და ჩაიკეტა სახლში თავის შვილებიანად.ისინი აწვდიდნენ, თვითონ ასხამდა.

⁶როცა ჭურჭლები აივსო, უთხრა ვაჟიშვილს: კიდევ მომაწოდეჭურჭელი. უთხრა: არ არის მეტი ჭურჭელი და შეწყდა ზეთიც.

⁷მივიდა და უამბო ღვთისკაცს. უთხრა მან: წადი, გაყიდე ზეთიდა გაისტუმრე ვალი. დანარჩენით თავი ირჩინეთ შენ და შენმა შვილებმა.

⁸ერთ დღესაც შუნემში გაიარა ელისემ. ცხოვრობდა იქ ერთიმდიდარი ქალი, რომელმაც პურის საჭმელად მიიწვია იგი. და რამდენჯერაც არჩაივლიდა, ყოველთვის შეუხვევდა ხოლმე იქ პურის საჭმელად.

⁹უთხრა ქალმა თავის ქმარს: ნამდვილად ვიცი, რომ წმიდაა ღვთისკაცი, ჩვენთან რომ დადის ხოლმე მუდამ.

¹⁰მოვუწყოთ მცირე ოთახი ზემოთვალში, დავუდგათ იქ საწოლი, ტაბლა, სკამი და ლამპარი. როცა ჩვენთან გამოივლის, იქ შევიდეს.

¹¹ერთ დღესაც გამოიარა მათთან, შევიდა ზემოთვალში და დაწვა.

¹²უთხრა ელისემ გეხაზის, თავის მსახურ ბიჭს: დაუძახე ამ შუნამელ ქალს. მანაც დაუძახა და ეახლა ქალი.

¹³უთხრა ელისემ მსახურ ბიჭს: უთხარი მაგას: აჰა, დიდადზრუნავ-თქო ჩვენზე. რა შემიძლია, რომ გაგიკეთო? იქნებ ველაპარაკო შენზემეფეს ან მხედართმთავარს? მიუგო: ჩემიანებში ვცხოვრობ.

¹⁴თქვა: მაინც რა გავუკეთო? თქვა გეხაზიმ: ჰო, მართლა,შვილი არა ჰყავს, ქმარი კი მოხუცია.

¹⁵უთხრა: დაუძახე. დაუძახა და კართან დადგა ქალი.

¹⁶უთხრა: გაის ამ დროს ჩახუტებული გეყოლება ვაჟიშვილი. თქვა ქალმა: არა, ჩემო ბატონო, ღვთისკაცო, ნუ მატყუებ შენს მორჩილს.

¹⁷დაორსულდა ის ქალი და წლის სწორს შვა ძე, როგორც ნათქვამიჰქონდა მისთვის ელისეს.

¹⁸გაიზარდა ბავშვი და ერთ დღესაც წავიდა მამამისთან,მომკელებთან.

¹⁹უთხრა მამას: ვაი! ვაი, თავი! უთხრა კაცმა მსახურ ბიჭს:დედას წაუყვანე!

²⁰წაიყვანა და მიუყვანა დედას; იჯდა მის მუხლებზე შუადღემდედა მოკვდა.

²¹ავიდა ქალი ზემოთვალში და ღვთისკაცის საწოლში ჩააწვინაბავშვი. კარი გამოიკეტა და გარეთ გამოვიდა.

²²დაუძახა ქმარს და უთხრა: გამომიგზავნე ერთი ვინმე მსახურიდა ერთი ვირი. ღვთისკაცთან გავიქცევი და ისევ მოვბრუნდები.

²³უთხრა: რისთვის მიდიხარ მასთან? დღეს ხომ არც ახალმთავრობაა და არც შაბათი. მიუგო: მშვიდად იყავი.

²⁴შეკაზმა ვირი და უთხრა მსახურ ბიჭს: წინ წაუძეღი და იარე.გზად ნუ გამაჩერებ, თუ მე არ გიბრძანე.

²⁵გაემგზავრნენ, და მივიდნენ ღვთისკაცთან, ქარმელის მთაზე.როცა შორიდან მოჰკრა თვალი ქალს ღვთისკაცმა, უთხრა გეხაზის, თავის მსახურს:აგერ, ის შუნამელი ქალი.

²⁶აბა, გაიქეცი, მიეგებე და ჰკითხე: როგორ ხარ-თქო, როგორარის-თქო შენი ქმარი, როგორ გყავს-თქო შვილი. მიუგო ქალმა: კარგად.

²⁷მივიდა ქალი ღვთისკაცთან მთაზე და ფეხებში მოეჭიდა.მივარდა გეხაზი, რომ გაერიდებინა მისგან, მაგრამ უთხრა ღვთისკაცმა: თავიდაანებე, რადგან სული აქვს გამწარებული, ღმერთმა კი დამიმალა და არგამოუცხადებია ჩემთვის.

²⁸თქვა ქალმა: მითხოვნია შვილი ჩემი ბატონისთვის? ხომვთქვი, ტყუილად ნუ დამპირდები-მეთქი.

²⁹უთხრა გეხაზის: სარტყელი შემოირტყი წელზე, ჩემი არგანიდაიჭირე ხელში და წადი. შემხვედრს არავის არ მიესალმო; თუ ვინმე მოგესალმა,პასუხი არ გასცე. სახეზე დაადე ბავშვს ეს ჩემი არგანი.

³⁰თქვა ყმაწვილის დედამ: უფალს და შენს თავს გეფიცები, რომარ დაგტოვებ. ადგა ღვთისკაცი და გაჰყვა ქალს.

³¹მათზე წინ მივიდა გეხაზი და სახეზე არგანი დაადო ბავშვს.არ ისმოდა ხმა და ჩამიჩუმი. უკან გაბრუნდა მის შესახვედრად და მოახსენა: არიღვიძებს ბავშვი.

³²შევიდა სახლში ელისე და, აჰა, მკვდარი წევს ბავშვი მისსაწოლზე.

³³შევიდა, გამოიკეტა კარი და ილოცა უფლისადმი.

³⁴ზემოდან დააწვა ბავშვს, პირი პირზე დაადო, თვალი თვალზე, ხელის მტევნები ხელის მტევნებზე და განერთხა მის ზემოდან. და გათბა ბავშვის სხეული.

³⁵ერთი გაიარ-გამოიარა სახლში და კვლავ განერთხა ბავშვსზემოთ. შვიდჯერ დაამცხიკვა ყმაწვილმა და გაახილა თვალი.

³⁶დაუძახა გეხაზის და უთხრა: დაუძახე იმ შუნამელს. მანაცდაუძახა. მოვიდა მასთან ქალი და უთხრა ელისემ: წაიყვანე შენი შვილი.

³⁷მივარდა, ფეხებში ჩაუვარდა და მდაბლად თაყვანისცა; მერეაიყვანა თავისი შვილი და გავიდა.

³⁸დაბრუნდა ელისე გილგალს. შიმშილობა იყო ქვეყანაში. წინუსხდა წინასწარმეტყველთა გუნდი და უთხრა მსახურ ბიჭს: დადგი დიდი ქვაბი დაკერძი მოუხარშე წინასწარმეტყველთა გუნდს.

³⁹გავიდა ერთი მათგანი მინდორში მწვანილს მოსაკრეფად, იპოვაველური ვაზი, დაკრიფა მთელი კალთა ველური ნაყოფი. მოვიდა და ჩააჭრაშეჭამადის ქვაბში, მათ კი ვერ გაიგეს.

⁴⁰გადმოუსხეს კაცებს საჭმელად და, როცა ჭამდნენ კერძს,აყვირდნენ და თქვეს: სიკვდილია ქვაბში, ღვთისკაცო! და ვეღარ შეჭამეს.

⁴¹თქვა: მომეცით ფქვილი. ჩაყარა ქვაბში და თქვა: დაუსხითხალხს, ჭამონ. ცუდი აღარაფერი იყო დარჩენილი ქვაბში.

⁴²მოვიდა ვიღაც კაცი ბაალ-შალიშიდან და მოუტანა ღვთისკაცსპირველმოწეული პური: ოცი ქერის პური და თავთავები გუდით. თქვა ელისემ:მიეცი ხალხს, შეჭამონ.

⁴³თქვა მისმა მსახურმა: რა მივცე აქედან ამ ას კაცს? უთხრა:მიეცი ხალხს, ჭამონ, რადგან ასე ამბობს უფალი: შეჭამენ და კიდეც მორჩებათ.

⁴⁴მისცა, ჭამეს და კიდეც შორჩათ, უფლის სიტყვისამებრ.