Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 გოდება იერემიასი 2 Bible Online

გოდება იერემიასი 2 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

გოდება იერემიასი 2

¹როგორ დანისლა უფალმა სიონის ასული თავისი რისხვით! ციდან მიწაზე ჩამოამხო ისრაელის მშვენება და არ გახსენებია თავისი კვარცხლბეკი თავის რისხვის დღეს.

²შემუსრა, არ დაინდო უფალმა იაკობის სამკვიდრებელნი,დააქცია თავისი წყრომით იუდას ასულის ციხე-სიმაგრენი, მიწასთან გაასწორა;უპატიოჰყო სამეფო და მისი მთავრები.

³მოსტეხა მთელი რქა ისრაელს მძვინვარე რისხვით; მტერსმოარიდა თავისი მარჯვენა და აგიზგიზდა იაკობში როგორც ცეცხლი, ყოვლისმჭამელი.

⁴როგორც მტერმა, მოზიდა მშვილდი, აღმართა მარჯვენადუშმანივით და მოკლა მისი თვალის სიხარული; ცეცხლივით დაანთხია თავისირისხვა სიონის ასულის კარავში.

⁵მტერივით გახდა უფალი, შემუსრა ისრაელი, შემუსრა მისიპალატები, დაუქცია ციხე-სიმაგრენი და მოაწია იუდას ასულზე ოხვრა და კვნესა.

⁶დაანგრია მისი ბაღი და კარავი, დააქცია მისისადღესასწაულო ადგილი; დაავიწყებინა უფალმა სიონში დღესასწაული და შაბათი,შეიძულა თავის მძვინვარე რისხვაში მეფე და მღვდელი.

⁷შერისხა უფალმა თავისი სამსხვერპლო, შეაჩვენა თავისისაწმიდარი, მტერს ჩაუგდო ხელში მისი პალატების კედლები; ხმა გაიღეს უფლისსახლში, როგორც დღესასწაულზე.

⁸გადაწყვიტა უფალმა, დაენგრია სიონის ასულის კედლები,გაჭიმა ძაფი, ხელი არ აიღო განადგურებაზე; დააქცია ზღუდე და კედელი - ერთადარიან დაქცეულნი.

⁹მიწაში ჩაეფლო მისი ჭიშკრები, მან დალეწა და შემუსრა მისიურდულები; მისი მეფე და მთავრები წარმართთა შორის არიან; აღარ არის რჯულიდა მის წინასწარმეტყველებსაც შეუწყდათ უფლისგან ხილვები.

¹⁰მდუმარედ სხედან მიწაზე სიონის ასულის უხუცესნი, თავზე ნაცარი აყრიათ და ჯვალოთი არიან შემოსილი; მიწამდე დაუხრიათ თავი იერუსალიმის ქალწულებს.

¹¹ცრემლებმა დამიშრიტეს თვალისჩინი, მეწვის გულ-ღვიძლი, მიწაზე დაიღვარა ჩემი ნაღველი ჩემი ერის ასულის დაღუპვის გამო, რადგან ღონემიხდილნი ყრიან ყმაწვილები და ძუძუთა ბავშვები ქალაქის ქუჩებში.

¹²დედებს შებღავიან: სად არის პური და ღვინო? და იკრუნჩხებიან დაჭრილებივით ქალაქის ქუჩებში და სულს ღაფავენ დედის კალთებში.

¹³რა ვთქვა შენზე, რას შეგადარო, იერუსალიმის ასულო? რასმიგამსგავსო, რომ განუგეშო, სიონის ქალწულო ასულო? რადგან ზღვასავით დიდიაშენი დაქცევა, ვინ არის შენი განმკურნებელი?

¹⁴შენი წინასწარმეტყველნი ცრუ და სულელურ ხილვებს ხედავდნენშენთვის, არ გიმხელდნენ შენს შეცოდებებს დაკარგულის დასაბრუნებლად; მხოლოდცრუსა და მაცთუნებელ განაჩენს ხედავდნენ შენთვის.

¹⁵ტაშს შემოჰკრავს შენზე ყოველი გზად ჩამვლელი, დაუსტვენსდა თავს გააქნევს იერუსალიმის ასულზე: ეს არის ქალაქი, რომელზეც ამბობდნენსრულქმნილი მშვენებააო, მთელი ქვეყნის სიხარულიაო?

¹⁶ხახა დააღეს შენზე შენმა მტრებმა, უსტვენენ, კბილებსახრჭიალებენ, ყვირიან: ჩავყლაპეთ უკვე! აჰა, ეს დღე, რომელსაც ველოდით,მოვესწარითო, ვხედავთო მას!

¹⁷აღასრულა უფალმა განზრახული; აახდინა თავისი ნათქვამი,რაც ჰქონდა ნაბრძანები ძველთაგანვე; დააქცია და არ შეიბრალა; მტერი გაახარაშენზე, რქა აღუმაღლა შენს დუშმანებს.

¹⁸მათი გული უფალს შეჰღაღადებს: სიონის ასულის კედლებო,ნიაღვარივით ღვარეთ ცრემლი დღედაღამე; შვებას ნუ მოიცემთ, ნურც შეშრებათქვენი თვალის გუგები.

¹⁹ადექი, იღაღადე ღამით, ყოველ სახმილავზე, წყალივითდაღვარე შენი გული უფლის წინაშე; გაიწოდე ხელები მისკენ შენი ჩვილებისსიცოცხლისთვის, შიმშილით რომ იხოცებიან გზაჯვარედინებზე.

²⁰მოიხედე, უფალო, და დაინახე, ვის მოექეცი ასე? თუ უჭამიათდედაკაცებს თავიანთი ნაყოფი, ნალოლიავები ბავშვები? თუ დახოცილან უფლისსაწმიდარში მღვდელი და წინასწარმეტყველი?

²¹ყრიან ქუჩის მტვერში ყმაწვილი და მოხუცი, ჩემი ქალწულებიდა მოყმეები მახვილით დაეცნენ; დახოცე შენი რისხვის დღეს, დაკალი, არდაინდე.

²²შენ მოიწვიე, როგორც დღესასწაულზე, ჩემი შიშისზარნიყოველი მხრიდან; და არავინ გაქცეულა, არავინ გადარჩენილა უფლის რისხვისდღეს; ვინც მე ვანებივრე და გავზარდე, მტერმა მოუღო მას ბოლო.