Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მათეს 25 Bible Online

მათეს 25 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მათეს 25

¹მაშინ მიემსგავსება ცათა სასუფეველი ათ ქალწულს, რომლებმაც აიღეს თავიანთი ლამპრები და გადავიდნენ სიძის შესაგებებლად.

²ხოლო ხუთი მათგანი გონიერი იყო, ხუთი კი - უგუნური.

³უგუნურებმა აიღეს თავიანთი ლამპრები, მაგრამ თან არწაიღეს ზეთი.

⁴გონიერებმა კი თავიანთ ლამპრებთან ერთად თან წაიღეს ზეთიცთავიანთი ჭურჭლებით.

⁵და რაკი სიძემ დაიგვიანა, ყველას რული მოერია და ჩაეძინა.

⁶მაგრამ შუაღამისას გაისმა ძახილი: აჰა, მოდის სიძე,გამოდით, გამოეგებეთო.

⁷მაშინ ადგა ყველა ქალწული და გამართეს თავიანთი ლამპრები.

⁸და უგუნურებმა უთხრეს გონიერთ: გვიწილადეთ თქვენი ზეთი,ვინაიდან ჩვენი ლამპრები ქრება.

⁹გონიერებმა კი მიუგეს: რომ არ შემოგვაკლდეს ჩვენცა დათქვენც, გიჯობთ წახვიდეთ ვაჭრებთან და იყიდოთ თქვენთვის.

¹⁰როცა საყიდლად წავიდნენ, მოვიდა სიძე; მზადმყოფნი მასთან ერთად შევიდნენ ქორწილში და დაიხშო კარი.

¹¹შემდეგ მოვიდნენ დანარჩენი ქალწულნიც და სთხოვეს: უფალო, უფალო, გაგვიღე ჩვენ.

¹²ხოლო მან პასუხად მიუგო: ჭეშმარიტად გეუბნებით: არ გიცნობთ თქვენ.

¹³მაშ, იფხიზლეთ, ვინაიდან არც დღე იცით და არც საათი, როდის მოვა ძე კაცისა.

¹⁴რადგანაც იმ კაცივით მოიქცევა, რომელმაც გამგზავრებისასუხმო თავის მონებს და მთელი თავისი ავლადიდება ჩააბარა.

¹⁵ერთს ხუთი ტალანტი მისცა, მეორეს - ორი, მესამეს - ერთი,თვითეულს - მისი უნარის მიხედვით, და გაემგზავრა.

¹⁶ხუთი ტალანტის მიმღები წავიდა, ივაჭრა და ხუთი სხვა ტალანტიც მოიგო.

¹⁷ასევე ორი ტალანტის მიმღებმა მოიგო ორი სხვაც.

¹⁸ხოლო ერთი ტალანტის მიმღები წავიდა, მიწაში დაფლა დადამალა თავისი პატრონის ვერცხლი.

¹⁹დიდი ხნის შემდეგ დაბრუნდა იმ მონების პატრონი დაანგარიში მოსთხოვა მათ.

²⁰ეახლა ხუთი ტალანტის მიმღები, ხუთი სხვა ტალანტიც მიართვადა უთხრა: ბატონო, შენ მომეცი ხუთი ტალანტი და, აჰა, მათი წყალობით, ხუთისხვა ტალანტიც მოვიგე.

²¹ხოლო პატრონმა მიუგო მას: კეთილი, სანდო და კეთილო მონავ!რაკიღა მცირედში სანდო იყავ, დიდს განდობ შენ: შემოდი შენი პატრონისსიხარულში.

²²ეახლა ორი ტალანტის მიმღებიც და უთხრა: ბატონო, შენმომეცი ორი ტალანტი და აჰა, მათი წყალობით, ორი სხვა ტალანტიც მოვიგე.

²³ხოლო პატრონმა მიუგო მას: კეთილი, სანდო და კეთილო მონავ! რაკი მცირედში სანდო იყავ, დიდს განდობ შენ: შემოდი შენი პატრონის სიხარულში.

²⁴ეახლა ერთი ტალანტის მიმღებიც და უთხრა: ბატონო, ვიცოდი,რომ სასტიკი კაცი ხარ; მოიმკი, სადაც არ დაგითესავს, და კრებ, სადაც არდაგიბნევია.

²⁵ჰოდა, შემეშინდა, წავედი და მიწაში დავფალი შენი ტალანტი; აჰა, შენი შენავე გქონდეს.

²⁶ხოლო პატრონმა მიუგო და უთხრა მას: უკეთურო და მცონარამონავ! იცოდი, რომ მოვიმკი, სადაც არ დამითესავს, და ვკრებ, სადაც არდამიბნევია.

²⁷ამიტომაც გმართებდა ვაჭრებისათვის მიგეცა ჩემი ვერცხლი,რათა დაბრუნებულს მიმეღო ჩემი სესხი მონაგებითურთ.

²⁸მაშ, წაართვით მაგას ტალანტი, და მიეცით ათი ტალანტისმქონეს.

²⁹რადგან ყველა მქონეს მიეცემა და მიემატება, ხოლო არმქონესწაერთმევა ისიც, რაცა აქვს.

³⁰ხოლო ეგ ურგები მონა გააგდეთ გარესკნელის ბნელში. დაიქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭიალი.

³¹და როდესაც მოვა ძე კაცისა თავისი დიდებით და ყველა წმიდაანგელოზი მასთან ერთად, მაშინ დაჯდება იგი თავისი დიდების ტახტზე.

³²შეიყრება მის წინაშე ყველა ხალხი და გაარჩევს მათერთმანეთისაგან, როგორც მწყემსი გამოარჩევს ცხვრებს თხებისაგან.

³³და დააყენებს ცხვრებს თავის მარჯვნივ, ხოლო თხებს -მარცხნივ.

³⁴მაშინ ეტყვის მეუფე მის მარჯვნივ მდგომთ: მოდით,კურთხეულნო მამაჩემის მიერ, და დაიმკვიდრეთ სასუფეველი, თქვენთვისგამზადებული ქვეყნის დასაბამიდან.

³⁵რადგან მშიოდა და მომეცით საჭმელი; მწყუროდა და მასვით; უცხო ვიყავი და შემიწყნარეთ;

³⁶შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ; სნეული ვიყავი და მომხედეთ;საპყრობილეში ვიყავი და მინახულეთ.

³⁷მაშინ მართალნი პასუხად ეტყვიან მას: უფალო, როდისგიხილეთ შენ მშიერი და დაგაპურეთ? ანდა მწყურვალი და გასვით შენ?

³⁸როდის გიხილეთ შენ უცხოდ და შეგიწყნარეთ? ანდა შიშველი დაშეგმოსეთ შენ?

³⁹როდის გიხილეთ შენ სნეული, ან საპყრობილეში, დაგინახულეთ?

⁴⁰მიუგებს მეუფე და ეტყვის მათ: ჭეშმარიგად გეუბნებითთქვენ: რითაც შეეწიეთ ერთს ამ ჩემს მცირე ძმათაგანს, იმით მე შემეწიეთ.

⁴¹მაშინ ეტყვის მარცხნივ მდგომთაც: წადით ჩემგან, წყეულნო,საუკუნო ცეცხლში, რომელიც ეშმაკისა და მისი ანგელოზებისთვისაა გამზადებული.

⁴²რადგან მშიოდა და არ მომეცით საჭმელი; მწყუროდა და არმასვით;

⁴³უცხო ვიყავი და არ შემიწყნარეთ; მიშველი ვიყავი და არშემმოსეთ; სნეული ვიყავი და საპყრობილეში, და არ მინახულეთ.

⁴⁴მაშინ ისინიც პასუხად ეტყვიან მას: უფალო, როდის გიხილეთშენ მშიერი, ან მწყურვალი, ან უცხოდ მყოფი, ან შიშველი, ან სნეული, ანსაპყრობილეში და არ გემსახურეთ?

⁴⁵მაშინ მიუგებს და ეტყვის მათ: ჭეშმარიტად გეუბნებითთქვენ: რითაც არ შეეწიეთ ერთს ამ ჩემს მცირე ძმათაგანს, იმით არც მეშემეწიეთ.

⁴⁶და წავლენ ესენი საუკუნო სატანჯველში, ხოლო მართალნი -საუკუნო სიცოცხლეში.