Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მარკოზის 14 Bible Online

მარკოზის 14 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მარკოზის 14

¹ორი დღის შემდეგ იყო პასექისა და უფუარობის დღესასწაული. და მღვდელმთავრები და მწიგნობრები ეძებდნენ ხერხს, როგორ შეეპყროთ მზაკვრთბით და მოეკლათ იგი.

²მაგრამ ამბობდნენ: ოღონდ არა დღესასწაულზე, რათა ხალხი არამბოხდესო.

³ხოლო როდესაც ბეთანიაში იყო და ინახად იჯდა სიმონკეთროვანის სახლში, მოვიდა ქალი, რომელსაც ალებასტრის ჭურჭლით ჰქონდანარდის ძვირფასი ნელსაცხებელი, გატეხა ჭურჭელი და თავზე დაასხა მას.

⁴ზოგიერთები აღშფოთდნენ და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: რასაჭიროა ნელსაცხებლის ასეთი ფლანგვა?

⁵ვინაიდან შეიძლებოდა სამას დინარზე მეტად გაგვეყიდა დაგლახაკთათვის მიგვეცა ფული.

⁶ხოლო იესომ თქვა: რას ერჩით, თავი გაანებეთ; მაგან ხომკეთილი საქმე მიყო.

⁷ვინაიდან გლახაკნი ყოველთვის გვერდითა გყავთ და როცაინებებთ, მაშინ შეგიძლიათ შეეწიოთ, მე კი ყოველთვის როდი გეყოლებით.

⁸მან გააკეთა ის, რაც შეეძლო: ჩემს სხეულს წინასწარ სცხონელსაცხებელი დასამარხავად.

⁹ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მთელს ქვეყანაზე, სადაციქადაგება ეს სახარება, ყველგან ითქმება მისი საქმე მისსავე მოსაგონებლად.

¹⁰და იუდა ისკარიოტელი, ერთი თორმეტთაგანი, წავიდა მღვდელმთავრებთან მის გასაცემად.

¹¹ხოლო მათ, ეს რომ გაიგეს, გაიხარეს და ვერცხლი აღუთქვეს მას. ის კი ეძებდა ხელსაყრელ დროს, რათა გაეცა იგი.

¹²უფუარობის პირველ დღეს, როცა სწირავდნენ საპასექე კრავს,მოწაფეებმა უთხრეს: სად გნებავს, წავიდეთ და მოგიმზადოთ საჭმელად პასექი?

¹³გაგზავნა თავისი ორი მოწაფე და უთხრა მათ: წადით ქალაქში და შეგხვდებათ კაცი, რომელსაც დოქით მიაქვს წყალი; მას გაჰყევით.

¹⁴სადაც შევა, უთხარით იმ სახლის პატრონს: მოძღვარი ამბობს:სად არის დარბაზი, სადაც ჩემს მოწაფეებთსნ ერთად ვჭამ პასექს?

¹⁵ის გიჩვენებთ ვრცელ დარბაზს, გაწყობილს და გამზადებულს, იქ მოგვიმზადეთ.

¹⁶წავიდნენ მისი მოწაფეები, მივიდნენ ქალაქში და ყველაფერი ისე დახვდათ, როგორც უთხრა იესომ, და მოამზადეს პასექი.

¹⁷მწუხრის ჟამს მივიდა თორმეტთან ერთად.

¹⁸როცა ინახად ისხდნენ და ჭამდნენ, იესომ თქვა: ჭეშმარიტადგეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს, გამცემს მე.

¹⁹ხოლო ისინი დამწუხრდნენ და სათითაოდ დაუწყეს კითხვა მას:მე ხომ არაო?

²⁰მიუგო და უთხრა მათ: ერთი თორმეტთაგანი, რომელიც ჩემთანერთად ჩაყოფს ხელს ჯამში.

²¹და მართლაც, მიდის ძე კაცისა, როგორც დაიწერა მისთვის;მაგრამ ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც გაიცემა ძე კაცისა; ერჩია, სულაც არშობილიყო ის კაცი.

²²ჭამისას აიღო პური იესომ, აკურთხა, გატეხა, მისცა მათ დაუთხრა: აიღეთ, ჭამეთ; ეს არის ჩემი ხორცი.

²³აიღო სასმისი, აკურთხა და მისცა მათ; და სვამდნენ ყველანიიმით.

²⁴უთხრა მათ: ეს არის ჩემი სისხლი ახალი აღთქმისა,მრავალთათვის დათხეული.

²⁵ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: აღარა ვსვამ ამიერიდან ვაზისამ ნაყოფისაგან, ვიდრე იმ დღემდე, როცა თქვენთან ერთად შევსვამ ახალსღმრთის სასუფეველში.

²⁶იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.

²⁷უთხრა მათ იესომ: ამაღამ ყველანი შეცდებით ჩემს გამო;ვინაიდან დაწერილია: დავცემ მწყემსს, და განიბნევიან ცხვრები.

²⁸ხოლო ჩემი აღდგომის შემდეგ წინ წაგიძღვებით გალილეაში.

²⁹პეტრემ უთხრა: შეიძლება ყველანი შეცდნენ, მაგრამ მე -არა.

³⁰მიუგო მას იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები: ამაღამ, ვიდრემამალი მეორედ იყივლებს, სამჯერ უარმყოფ მე.

³¹მაგრამ პეტრე უფრო დაჟინებით ამბობდა: შენთან ერთადაც რომ მიწიოს სიკვდილმა, არ უარგყოფო, და ასევე ამბობდა ყველა.

³²მივიდნენ იმ ადგილას, რომელსაც ჰქვია გეთსემანე, და თავისმოწაფეებს უთხრა: ისხედით მანდ, ვიდრე ვილოცებ.

³³წაიყვანა პეტრე, იაკობი და იოანე, და დაიწყო მწუხარება დაურვა.

³⁴უთხრა მათ: მწუხარეა ჩემი სული, ვიდრე სიკვდილამდე;იყავით აქ და იფხიზლეთ.

³⁵ცოტაზე გაშორდა მათ, მიწაზე დაემხო და ლოცულობდა, რათა,თუკი შესაძლო იყო, ასცდენოდა ეს საათი;

³⁶ამბობდა: აბბა, მამაო! ყველაფერი შესაძლებელია შენთვის;ამარიდე ეს სასმისი; თუმცა არა რაც მე მნებავს, არამედ რაც შენ.

³⁷დაბრუნებულმა მძინარენი ნახა ისინი და უთხრა პეტრეს:სიმონ, გძინავს? ერთ საათსაც ვერ გასძელი ფხიზლად ყოფნა?

³⁸იფხიზლეთ და ილოცეთ, რათა არ შეხვიდეთ საცდუნებელში; სულიმხნეა, მაგრამ ხორცია უძლური.

³⁹კვლავ გაშორდა მათ და იმავე სიტყვებით ილოცა.

⁴⁰როცა დაბრუნდა, კვლავინდებურად მძინარენი ნახა ისინი,ვინაიდან თვალები დამძიმებოდათ, და არ იცოდნენ, რა მიეგოთ მისთვის.

⁴¹მესამედაც მოვიდა, და უთხრა მათ: ისევ გძინავთ დაგანისვენებთ? კმარა, მოაწია დრომ: აჰა, მიეცემა ძე კაცისა ცოდვილთა ხელში.

⁴²ადექით, წავიდეთ; აჰა მოგვიახლოვდა ჩემი გამცემი.

⁴³სიტყვა არ დაესრულებინა, რომ მოვიდა იუდა, ერთითორმეტთაგანი, და მასთან ერთად დიდძალი ხალხი მახვილებითა და წათებითმღვდელმთავართა, მწიგნობართა და უხუცესთაგან.

⁴⁴ხოლო მის გამცემს ნიშანი მიეცა მათთვის და ეთქვა: ვისაცმე ვეამბორები, ის არის; შეიპყარით და ფრთხილად წაიყვანეთ.

⁴⁵მოსვლისთანავე მიეახლა და უთხრა: რაბი, რაბი! და ეამბორა მას.

⁴⁶ხოლო მათ ხელი სტაცეს და შეიპყრეს იგი.

⁴⁷ერთმა იქ მდგომთაგანმა ხმალი იშიშვლა, დაჰკრამღვდელმთავრის მონას და ყური ჩამოათალა.

⁴⁸მიუგო იესომ და უთხრა მათ: როგორც ავაზაკს, მახვილებითადა წათებით მომიხტით შესაპყრობად.

⁴⁹დღენიადაგ თქვენთან ვიჯექი და გასწავლიდით ტაძარში, და არშეგიპყრივართ. მაგრამ აღსრულდეს წერილი.

⁵⁰მაშინ ყველამ მიატოვა ის და გაიქცა.

⁵¹ერთი ჭაბუკი, რომელსაც შიშველ ტანზე ტილო შემოეხვია,მისდევდა მას, და მეომრებმა შეიპყრეს იგი.

⁵²ხოლო მან ტილო შეატოვა ხელში და შიშველი გაექცა მათ.

⁵³მიიყვანეს იესო მღვდელმთავართან; და შეგროვდა მასთანყველა მღვდელმთავარი, მწიგნობარი და უხუცესი.

⁵⁴ხოლო პეტრე შორით მისდევდა, ვიდრე არ შევიდამღვდელმთავრის ეზოში; მსახურებთან ერთად მიუჯდა ცეცხლს და თბებოდა.

⁵⁵მღვდელმთავარნი და მთელი სინედრიონი მოწმეებს ეძებდნენიესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი, მაგრამ ვერ პოულობდნენ.

⁵⁶რადგან ბევრი იყო ცრუმოწმე, მაგრამ მათი მოწმობანი არემთხვეოდნენ ერთმანეთს.

⁵⁷ზოგიერთი ადგა, ცრუმოწმობდა მის წინააღმდეგ და ამბობდა:

⁵⁸ჩვენ გვსმენია მაგის ნათქვამი: დავანგრევ ამ ხელთქმნილტაძარს და სამ დღეში ახალს ავაგებ, ხელთუქმნელსო.

⁵⁹მაგრამ არც ეს მათი მოწმობანი ემთხვეოდა ერთმანეთს.

⁶⁰მაშინ შუაში ჩადგა მღვდელმთავარი და ჰკითხა იესოს: რატომ არაფერს იტყვი პასუხად, ესენი რომ მოწმობენ შენს წინააღმდეგ?

⁶¹ხოლო ის დუმდა და არაფერი მიუგო მათ. მაშინ კვლავ ჰკითხამღვდელმთავარმა: შენ ხარ ქრისტე, ძე კურთხეულისა?

⁶²იესომ მიუგო: მე ვარ. იხილავთ ძეს კაცისას, მჯდომარესძალის მარჯვნივ და მომავალს ზეცის ღრუბლებით.

⁶³მაშინ მღვდელმთავარმა შემოიხია სამოსი და თქვა: რაღადგვინდა მოწმენი?

⁶⁴ხომ მოისმინეთ ღვთის გმობა? რას იტყვით? მაშინ ყველამსიკვდილის ღირსად სცნო იგი.

⁶⁵ზოგიერთებმა დაუწყეს ფურთხება, სახეს უფარავდნენ,ურტყამდნენ და ეუბნებოდნენ: გვიწინასწარმეტყველე. მსახურები კი ყვრიმალშისცემდნენ მას.

⁶⁶ხოლო, როცა პეტრე ქვემოთ, ეზოში იყო, მოვიდამღვდელმთავრის ერთი მხევალი

⁶⁷და, ცეცხლს მიფიცხებული პეტრე რომ დაინახა, დააკვირდა დაუთხრა მას: შენც ხომ იესო ნაზარეველთან იყავი?

⁶⁸მაგრამ მან უარყო და თქვა: არ ვიცი, არ მესმის, რასამბობ; ეზოდან გავიდა, და იყივლა კიდეც მამალმა.

⁶⁹მხევალმა კვლავ შეასწრო თვალი და იქვე მდგომთ უთხრა: ესეცერთი მათგანიაო.

⁷⁰მან კვლავ უარყო. ცოტა ხნის შემდეგ იქვე მდგომებმაცუთხრეს პეტრეს: მართლაც ერთი მათგანი ხარ, რადგან კილოზე გეტყობა,რომ გალილეველი უნდა იყო.

⁷¹ხოლო ის მოჰყვა წყევლას და ფიცს: არ ვიცნობ იმ კაცს,ვისზედაც მელაპარაკებითო; და მეორედ იყივლა მამალმა.

⁷²გაახსენდა პეტრეს იესოს ნათქვამი: მამლის მეორე ყივილამდესამფჯერ უარმყოფო, და ტირილი დაიწყო.