Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 მარკოზის 8 Bible Online

მარკოზის 8 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

მარკოზის 8

¹იმ დღეებში, როცა კვლავ დიდძალმა ხალხმა მოიყარა თავი და საჭმელი არა ჰქონდათ, იესომ უხმო თავის მოწაფეებს და უთხრა:

²მეცოდება ეს ხალხი, რადგან აგერ უკვე სამი დღეა ჩემთანარიან, და არაფერი აქვთ საჭმელი.

³მშივრები რომ გავუშვა შინ, გზაში დაუძლურდებიან, ვინაიდანზოგი მათგანი შორიდანაა მოსული.

⁴მიუგეს მისმა მოწაფეებმა და უთხრეს: ვის შეუძლია აქ, ამუდაბნოში, ამდენი ხალხის დაპურება?

⁵და ჰკითხა მათ: რამდენი პური გაქვთ? ხოლო მათ მიუგეს:შვიდი.

⁶მაშინ მიწაზე დასხდომა უბრძანა ხალხს. აიღო შვიდი პური,აკურთხა, დატეხა და ჩამოსარიგებლად მისცა თავის მოწაფეებს; და მათაცჩამოურიგეს ხალხს.

⁷ცოტაოდენი თევზიც ჰქონდათ; ისიც აკურთხა და ბრძანაჩამოერიგებინათ მათთვის.

⁸ჭამეს და გაძღნენ; და გაავსეს ნარჩენებით შვიდი კალათი.

⁹ხოლო იყო მჭამელი ოთხი ათასამდე კაცი; და გაისტუმრაისინი.

¹⁰თავისი მოწაფეებითურთ მაშინვე ჩაჯდა ნავში და მივიდა დალმანუთის მხარეს.

¹¹გამოვიდნენ ფარისევლები, დავა დაუწყეს და საცდუნებლად სასწაული მოსთხოვეს ზეცით.

¹²მაშინ მძიმედ ამოიოხრა და თქვა: რად ეძებს ეს მოდგმასასწაულს? ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არ მიეცემა სასწაული ამ მოდგმას.

¹³და მიატოვა ისინი, კვლავ ნავში ჩაჯდა და გაღმა გავიდა.

¹⁴მოწაფეებს კი დაავიწყდათ პურის წაღება, და ერთი პურისმეტი არ ჰქონდათ ნავში.

¹⁵უბრძანა მათ იესომ და უთხრა: ფხიზლად იყავით, ერიდეთფარისეველთა საფუარს და ჰეროდეს საფუარს.

¹⁶ხოლო ისინი ერთმანეთში ბჭობდნენ: ალბათ, იმიტომ, პური რომ არ გვაქვსო.

¹⁷მიუხვდა იესო და უთხრა მათ: რასა ბჭობთ, პური რომ არაგვაქვსო? ვერც რასა სცნობთ და არც რა გესმით? ნუთუ გაქვავდა თქვენი გული?

¹⁸თვალი გაქვთ და ვერას ხედავთ, ყური გაქვთ და არა გესმითრა და არც რა გახსოვთ?

¹⁹როგორ დავუტეხე ხუთი პური ხუთი ათას კაცს, და ნარჩენებითრამდენი კალათი დაავსეთ კიდევ? თქვეს: თორმეტი.

²⁰ანდა შვიდი - ოთხი ათასს, და რამდენი კალათი დაავსეთკიდევ? მათ თქვეს: შვიდი.

²¹და უთხრა მათ: ახლაც არ გესმით?

²²მივიდნენ ბეთსაიდას, მიჰგვარეს ბრმა და შეევედრნენ, ხელიშეეხო მისთვის.

²³ხელი ჩაჰკიდა ბრმას, სოფლიდან გაიყვანა, თვალებზემიაფურთხა, ხელი დაადო და ჰკითხა: ხედავ რასმე?

²⁴მანაც გაიხედა და თქვა: ხალხს ვხედავ, თითქოს ხეებიდადიანო.

²⁵მაშინ კვლავ დაადო ხელი თვალებზე და გაახელინა; დაუბრუნდათვალის ჩინი და ყველაფერი ცხადად დაინახა.

²⁶გაგზავნა შინ და უთხრა: სოფელშიაც კი ნუ შეხვალ.

²⁷წავიდნენ იესო და მისი მოწაფეები ფილიპეს კესარიისსოფლებში, და გზაში ჰკითხა მათ: რას ამბობს ხალხი, ვინ ვგონივარ მე?

²⁸ხოლო მათ მიუგეს: იოანე ნათლისმცემელი, ზოგს - ელია დაზოგსაც - ერთ-ერთი წინასწარმეტყველი.

²⁹კვლავ ჰკითხა მათ: თქვენ თვითონ ვინღა გგონივართ? მიუგოპეტრემ და უთხრა მას: შენა ხარ ქრისტე.

³⁰მაშინ უბრძანა მათ, არავისთან გაეთქვათ იგი.

³¹და დაუწყო მათ სწავლება, რომ ძეს კაცისას ელოდა მრავალი ტანჯვის დათმენა, შეურაცხყოფა უხუცესთაგან, მღვდელმთავართა და მწიგნობართაგან, სიკვდილით დასჯა და მესამე დღეს აღდგომა.

³²აშკარად ამბობდა ამას. მაგრამ პეტრემ განზე გაიხმო დაკიცხვა დაუწყო.

³³ხოლო ის მობრუნდა, გადახედა თავის მოწაფეებს, შერისხაპეტრე და უთხრა: გამშორდი, სატანა; ვინაიდან ღმერთისას კი არ ფიქრობ,არამედ კაცისას.

³⁴მოუხმო ხალხს თავის მოწაფეებთან ერთად და უთხრა მათ:ვისაც სურს მე მომდიოს, განუდგეს თავის თავს, აიღოს თავისი ჯვარი დაგამომყვეს მე.

³⁵რადგან ვისაც სურს სულის ხსნა, დაჰკარგავს მას: და ვინცჩემი და სახარების გულისთვის დაჰკარგავს სულს, ის ჰპოვებს მას.

³⁶რას არგებს კაცს, თუ მოიგებს მთელ ქვეყანას და სულს კიწააგებს?

³⁷ანდა რას მისცემს კაცი თავისი სულის სანაცვლოდ?

³⁸რადგან ვისაც ვერცხვინები მეცა და ჩემი სიტყვებიც ამმემრუშე და ცოდვილ მოდგმაში, ძეც კაცისა სამარცხვინოდ მიიჩნევს მას,როდესაც მოვა მამის თვისის დიდებითა და წმიდა ანგელოზთა თანხლებით.