Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 ლუკას 6 Bible Online

ლუკას 6 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

ლუკას 6

¹ერთხელ, შაბათ დღეს, ყანაში მიდიოდა იესო. და მისმა მოწაფეებმა თავთავებს დაუწყეს კრეფა: ხელით ფშვნეტდნენ და ჭამდნენ.

²ზოგიერომა ფარისეველმა უთხრა მათ: რატომ აკეთებთ იმას,რაც ნებადართული არ არის შაბათს?

³ხოლო იესომ მიუგო მათ: არ წაგიკითხავთ, როგორ მოიქცადავითი, როცა მოშივდა მასაც და მასთან მყოფთაც?

⁴როგორ შევიდა ღმერთის სახლში, და აიღო და შეჭამაშესაწირავი პური, რისი ჭამის ნებაც არავის ჰქონდა, გარდა მღვდღებისა, დამისცა მასთან მყოფთაც?

⁵და უთხრა მათ: ძე კაცისა შაბათის უფალიც არის.

⁶ხოლო მეორე შაბათს შევიდა სინაგოგაში და ასწავლიდა ხალხს;და იყო იქ კაცი, რომელსაც მარჯვენა ხელი გამხმარი ჰქონდა.

⁷უთვალთვალებდნენ მწიგნობრები და ფარისევლები, განკურნავდათუ არა შაბათს, რათა ბრალდების საბაბი ეპოვათ მისთვის.

⁸მაგრამ მან იცოდა მათი ზრახვანი და უთხრა ხელგამხმარკაცს: ადექი და შუაში გამოდი; ისიც ადგა და გამოვიდა.

⁹და უთხრა მათ იესომ: თქვენ გეკითხებით: რისი ქმნაშეიძლება შაბათს: კეთილისა თუ ბოროტისა? სულის ცხონება თუ წარწყმედა?

¹⁰გადახედა ყველა მათგანს, და უთხრა კაცს: აბა გაიწოდე შენი ხელი! მანაც გაიწოდა და გაუმრთელა, როგორც მეორე.

¹¹ხოლო ისინი გაცოფდნენ და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: რა ვიყოთ იესოსო.

¹²მოხდა ისე, რომ იმ დღეებში სალოცავად ავიდა მთაზე. დამთელი ღამე იქ დაჰყო, ღმრთის მიმართ მლოცველმა.

¹³ხოლო როდესაც გათენდა, მოუხმო თავის მოწაფეებს და ამოარჩია მათგან თორმეტი, რომლებსაც მოციქულები უწოდა:

¹⁴სიმონი, რომელსაც დაარქვა პეტრე, და მისი ძმა ანდრია,იაკობი და იოანე, ფილიპე და ბართლომე,

¹⁵მათე და თომა, იაკობი, ძე ალფესი და სიმონი, ზელოტადწოდებული,

¹⁶იუდა იაკობისა და იუდა ისკარიოტელი, რომელიც გამცემი გახდა.

¹⁷ჩამოვიდა მათთან ერთად და ვაკეზე დადგა; იქ იყვნენ მისიმოწაფეები და დიდძალი ხალხი მთელი იუდეიდან და იერუსალიმიდან, ტიროსისა დასიდონის ზღვისპირეთიდან;

¹⁸რომლებიც მოსულიყვნენ მის მოსასმენად და თავიანთსნეულებათაგან განსაკურნავად; აგრეთვე უწმინდური სულებით ვნებულნი, დაიკურნებოდნენ.

¹⁹მთელი ხალხი ცდილობდა, როგორმე შეხებოდა მას: ვინაიდანძალი გამოდიოდა მისგან და კურნავდა ყველას.

²⁰ხოლო ის, თავის მოწაფეების მიმართ თვალმიპყრობილიამბობდა: ნეტარნი ხართ გლახაკნი სულითა, ვინაიდან თქვენია ღმრთისსასუფეველი;

²¹ნეტარნი ხართ მშიერნი ამჟამად, ვინაიდან გაძღებით;ნეტარნი ხართ მოტირალნი ამჟამად, ვინაიდან გაიცინებთ;

²²ნეტარნი ხართ, როცა მოგიძულებენ და მოგიკვეთენ კაცნი,შეურაცხგყოფენ და სათრეველად აქცევენ თქვენს სახელს, როგორც უკეთურს, კაცისძის გამო.

²³იხარებდეთ და ილხენდეთ იმ დღეს, ვინაიდან დიდია თქვენისაზღაური ცაში. ასევე ექცეოდნენ წინასწარმეტყველთაც მათი მამები.

²⁴მაგრამ ვაი თქვენ, მდიდარნო, რადგან უკვე მიიღეთ თქვენინუგეში.

²⁵ვაი თქვენ, ამჟამად მაძღარნო, ვინაიდან დაიმშევით; ვაითქვენ, ამჟამად მოცინარნო, ვინაიდან ატირდებით და აქვითინდებით;

²⁶ვაი თქვენ, როცა კარგს იტყვის თქვენზე ყოველი კაცი;ვინაიდან ასე ექცეოდნენ ცრუწინასწარმეტყველთაც მათი მამები.

²⁷ხოლო თქვენ, ჩემს მსმენელთ, გეტყვით: გიყვარდეთ თქვენიმტრები და კეთილი უყავით თქვენს მოძულეთ;

²⁸აკურთხეთ თქვენი მაწყევარნი და ილოცეთ თქვენსავშეურაცხმყოფელთათვის.

²⁹ვინც ყვრიმალში შემოგკრას, მიუშვირე მეორეც, და ვინცმოსასხამს წაგართმევს, მიანებე პერანგიც.

³⁰ყველას, ვინც კი გთხოვს, მიეცი, და ვინც შენსას წაიღებს,უკან ნუ მოსთხოვ.

³¹როგორც გინდათ, რომ გექცეოდნენ კაცნი, თავადაც ისე მოექეცით მათ.

³²თუ გეყვარებათ თქვენი მოყვასნი, რას მიითვლით მადლად?რადგან თავიანთი მოყვასნი ცოდვილთაც უყვართ.

³³და თუ კეთილს უყოფთ თქვენს კეთილისმყოფელთ, რას მიითვლითმადლად? რადგან ცოდვილნიც ასევე იქცევიან.

³⁴თუ ასესხებთ იმათ, ვისგანაც დაბრუნების იმედი გაქვთ, რასმიითვლით მადლად? რადგან ცოდვილნიც აძლევენ სესხს ცოდვილთ, რათა დაიბრუნონერთი იმდენიც.

³⁵ხოლო თქვენ გიყვარდეთ თქვენი მტრები, კეთილი უყავით დასესხი მიეცით მათ, ისე, რომ არაფერს მოელოდეთ სანაცვლოდ; და დიდი იქნებათქვენი საზღაური, და იქნებით უზენაესის ძენი; რადგან ის კეთილმოწყალეა თვითუმადურთა და უკეთურთა მიმართ.

³⁶მაშ, იყავით გულმოწყალენი, ისევე როგორც გულმოწყალეა მამათქვენი.

³⁷ნუ განსჯით და არ განისჯებით; ნუ დაჰგმობთ, და არდაიგმობით; მიუტევეთ და მოგეტევებათ;

³⁸გაეცით და მოგეცემათ: კეთილი, დაბეკნილი, დატენილი დათავდადგმული საწყაულით თქვენსავე კალთაში მოგეწყვებათ; ვინაიდან რომელისაწყაულითაც მიუწყავთ, იმითვე მოგეწყვით თქვენ.

³⁹უთხრა მათ იგავიც: განა შეიძლება ბრმა წინ უძღოდეს ბრმას?განა ორივენი ორმოში არ ჩაცვივიან?

⁴⁰არ არის მოწაფე, თავის მოძღვარზე უმეტესი; არამედ ყველა,თვითონ სრულქმნილიც, იქნება როგორც მისი მოძღვარი.

⁴¹რას ხედავ ბეწვს შენი ძმის თვალში, ხოლო შენსაში დირესაცვერა გრძნობ?

⁴²ან როგორ შეგიძლია უთხრა შენს ძმას: ძმაო, მოდი ამოგიღო ბეწვი თვალიდან, და შენს თვალში კი დირესაც ვერ ხედავ? თვალთმაქცო, ჯერ შენი თვალიდან ამოიღე დირე და მერეღა ნახავ, როგორ ამოიღო შენი ძმის თვალიდან ბეწვი.

⁴³ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისინაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.

⁴⁴რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა; იმიტომ, რომარც ეკალზე კრეფენ ლეღვს და არც ნარისაგან მოისთვლიან ყურძენს.

⁴⁵კეთილ კაცს თავისი გულის კეთილი საუნჯიდან გამოაქვსკეთილი და ბოროტ კაცს თავისი გულის ბოროტი საუნჯიდან გამოაქვს ბოროტი,რადგანაც გულის სისავსისგან მეტყველებს მისი ბაგე.

⁴⁶რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არასრულებთ?

⁴⁷ყველა, ვინც მოდის ჩემთან, ისმენს ჩემს სიტყვებს დაასრულებს მათ, გიჩვენებთ, ვისა ჰგავს:

⁴⁸ჰგავს იგი სახლის მაშენებელ კაცს, რომელმაც ამოთხარა,ამოაღრმავა და კლდეზე დადო საძირკველი. წყალდიდობისას ეკვეთა მდინარე ამსახლს, მაგრამ ვერ შეარყია, ვინაიდან კლდეზე იყო დაფუძნებული.

⁴⁹ხოლო ვინც ისმენს და არ ასრულებს მათ, იმ კაცსა ჰგავს,მიწაზე უსაძირკვლოდ რომ დადგა სახლი, და როგორც კი ეკვეთა მდინარე, მყისვედაინგრა და დიდი იყო ნგრევა იმ სახლის.