Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 ლუკას 7 Bible Online

ლუკას 7 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

ლუკას 7

¹როდესაც დაასრულა თავისი სიტყვა ხალხის წინაშე, კაპერნაუმში შევიდა.

²ერთი ასისთავის მონა, რომელსაც პატრონი დიდ პატივსსცემდა, ავად იყო და სულს ებრძოდა.

³იესოს ამბავი რომ გაიგო, იუდეველი უხუცესნი მიუგზავნა,რათა ეთხოვათ, მისულიყო და განეკურნა მისი მონა.

⁴ისინი მივიდნენ იესოსთან, დაბეჯითებით სთხოვეს და უთხრეს:ღირსია იმისა, რომ ეს მადლი მიაგო მას,

⁵ვინაიდან უყვარს ჩვენი ხალხი, და სინაგოგაც აგვიშენა.

⁶წაჰყვა მათ იესო და როცა სახლს მიუახლოვდნენ, ასისთავმამეგობრები შეაგება და შეუთვალა: ნუღარ შეწუხდები, უფალო; ვინაიდან არა ვარიმისი ღირსი, რომ ჩემს ჭერქვეშ შემოხვიდე.

⁷ამიტომ არც იმის ღირსად მივიჩნიე თავი, რომ თავადგხლებოდი, არამედ მხოლოდ სიტყვა თქვი და განიკურნება ჩემი მონა.

⁸ვინაიდან, თუმცა სხვისი ქვეშევრდომი ვარ, თავადაცხელქვეითებად მყვანან მეომრები; და ვეტყვი ერთს: წადი, და მიდის; დამეორეს: მოდი და მოდის; და ჩემს მონას: გააკეთე ეს, და აკეთებს.

⁹ეს რომ გაიგონა, განცვიფრდა იესო, მიუბრუნდა უკან მომავალხალხს და თქვა: თქვენ გეუბნებით, ისრაელშიც არ შევხვედრივარ ამნაირრწმენას.

¹⁰გაგზავნილები მიბრუნდნენ სახლში და განკურნებული დაუხვდათ მონა.

¹¹მოხდა ისე, რომ ამის შემდეგ იესო წავიდა ქალაქში, რომელსაც ჰქვია ნაინი. თან ახლდნენ მისი მოწაფეები და დიდძალი ხალხი.

¹²როცა ქალაქის ბჭეს მიუახლოვდა, აჰა, გამოასვენეს მკვდარი,დედისერთა ჭაბუკი, ხოლო დედამისი ქვრივი იყო; და დიდძალი ხალხი მოაცილებდაქალაქიდან.

¹³ქალი რომ დაინახა, უფალს შეებრალა იგი და უთხრა: ნუ სტირი.

¹⁴მივიდა და შეეხო კუბოს; ხოლო ისინი, ვისაც კუბომიჰქონდათ, შედგნენ; და თქვა: ჭაბუკო, შენ გეუბნები, აღდეგ!

¹⁵მკვდარი წამოჯდა და ალაპარაკდა; და მისცა იგი დედამისს.

¹⁶ყველანი შიშმა მოიცვა, ადიდებდნენ ღმერთს და ამბობდნენ: დიდი წინასწარმეტყველი წარმოსდგა ჩვენს შორის, და მოიხილა ღმერთმა თავისი ხალხი.

¹⁷და მოედო ეს ამბავი მთელ იუდეასა და მთელ შემოგარენს.

¹⁸ყოველივე ეს მისმა მოწაფეებმა აუწყეს იოანეს.

¹⁹ხოლო იოანემ მოუხმო თავის ორ მოწაფეს, იესოსთან გაგზავნადა შეუთვალა: შენა ხარ მომავალი, თუ სხვა ვინმეს უნდა ველოდეთ?

²⁰ისინიც მივიდნენ და უთხრეს მას: იოანე ნათლისმცემელმაშენთან გამოგვგზავნა საკითხავად: შენა ხარ მომავალი, თუ სხვა ვინმეს უნდაველოდეთ?

²¹ხოლო იმ ხანად მრავალნი განკურნა სნეულებათაგან,სალმობათა და უკეთურ სულთაგან, და მრავალ ბრმას მიჰმადლა ხედვა.

²²მიუგო მათ იესომ: წადით და უთხარით იოანეს, რაც იხილეთ დაისმინეთ: ბრმანი ხედავენ, კოჭლნი დადიან, კეთროვანნი იწმინდებიან და ყრუნიისმენენ; მკვდარნი აღდგებიან და გლახაკნი სახარებით ხარობენ.

²³ნეტა მას, ვინც არ შემცდარა ჩემში.

²⁴ხოლო იოანეს მაცნეთა წასვლის შემდეგ, იოანეზე ჩამოუგდოსიტყვა ხალხს: რისთვის დადიოდით უდაბნოში? ქარისაგან რხეული ლერწმისხილვად?

²⁵რისთვის დადიოდით? ლბილი სამოსით მოსილი კაცის ხილვად?მაგრამ ლბილი სამოსით მოსილნი და განცხრომით მყოფნი მეფეთა დარბაზებშიარიან.

²⁶რისთვის დადიოდით? წინასწარმეტყველის ხილვად? დიახ,გეტყვით თქვენ, წინასწარმეტყველისა და უფრო მეტისაც.

²⁷ეს არის იგი, ვისთვისაც დაიწერა: აჰა, მე ვგზავნი ჩემსანგელოზს შენს წინაშე, რომელიც განამზადებს შენს გზას შენსავ წინაშე.

²⁸რადგანაც გეუბნებით თქვენ: დედისაგან შობილი არც ერთიწინასწარმეტყველი არ აღმატებია იოანეს; ხოლო ღმერთის სასუფეველში უმცირესიცმასზე უმეტესია.

²⁹მისმა მსმენელმა მთელმა ხალხმა და მებაჟეებმაც ადიდესღმერთი, და ნათეღ იღეს იოანეს ნათლის ცემით.

³⁰ხოლო ფარისევლებმა და რჯულის მოძღვრებმა უარყვეს ღმრთისნება მათ მიმართ, და ნათელი არ იღეს მისგან.

³¹და თქვა უფალმა: ვის შევადარო ამ მოდგმის კაცნი? ან ვის ვამსგავსო ისინი?

³²ვამსგავსებ მათ მოედანზე მსხდომ ბალღებს, ერთმანეთს რომუყვირიან და ამბობენ: თქვენთვის ვუკრავდით, და არ იცეკვეთ; თქვენთვისვგოდებდით, და არ იგლოვეთ.

³³ვინაიდან მოვიდა იოანე ნათლისმცემელი: არც პურს ჭამს დაარც ღვინოს სვამს: და ამბობთ: ეშმაკი ჰყავსო.

³⁴მოვიდა ძე კაცისა: კიდეც ჭამს და კიდეც სვამს; და ამბობთ:აჰა, კაცი მჭამელი და ღვინის მსმელი, მებაჟეთა და ცოდვილთა მეგობარიო;

³⁵და გამართლდა სიბრძნე მისი შვილებისაგან.

³⁶ერთმა ფარისეველმა სთხოვა, მასთან ერთად ეჭამა პური.შევიდა ფარისევლის სახლში და ინახად დაჯდა.

³⁷და, აჰა, ქალაქში ერთმა ცოდვილმა ქალმა, როცა გაიგო,ფარისევლის სახლში ზისო, ალებასტრის ჭურჭლით მოიტანა ნელსაცხებელი;

³⁸ფერხთით დაუდგა უკნიდან, ტიროდა, ცრემლით ულტობდა ფეხებსდა თმებით უმშრალებდა, უკოცნიდა ფეხებს და ნელსაცხებელს სცხებდა.

³⁹ამის შემყურე ფარისეველმა, მისმა მასპინძელმა, გულშითქვა: ეს რომ წინასწარმეტყველი იყოს, ხომ მიხვდებოდა, ვინ ეხება, ანრანაირი ქალი ეხება, ვინაიდან ცოდვილიაო.

⁴⁰ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა მას: სიმონ, სიტყვა მაქვსშენთვის სათქმელი. და მან უთხრა: მოძღვარო, სთქვი!

⁴¹ერთ მევალეს ორი მოვალე ჰყავდა: ერთს ხუთასი დინარიემართა მისი, მეორეს - ორმოცდაათი;

⁴²მაგრამ რაკი გადახდის თავი არ ჰქონდათ, ორივეს აპატია. ახლა მითხარი, რომელს უფრო ეყვარება იგი?

⁴³სიმონმა მიუგო: ჩემის აზრით, იმას, ვისაც მეტი აპატია.ხოლო მან თქვა: მართლად განსაჯე.

⁴⁴მიუბრუნდა ქალს, და უთხრა სიმონს: მე შემოვედი შენსსახლში, და ფეხსაბანი წყალიც კი არ მომეცი, ხოლო ამან ცრემლით დამილტოფეხები და თავისი თმებით შემიმშრალა.

⁴⁵შენ ერთხელაც არ მეამბორე, ხოლო ეს, აქ შემოსვლის შემდეგ,განუწყვეტლივ მიკოცნის ფეხებს.

⁴⁶შენ ზეთიც არა მცხე თავზე, ხოლო ამან ფეხებზე მცხონელსაცხებელი.

⁴⁷ამიტომაც გეუბნები შენ: მიეტევა მას დიდძალი ცოდვა,ვინაიდან დიდია მისი სიყვარული; ხოლო ვისაც მცირედი მიეტევება, მცირედიამისი სიყვარული.

⁴⁸ქალს კი უთხრა: მოგეტევა შენი ცოდვანი.

⁴⁹ხოლო მისი თანამეინახენი გულში ამბობდნენ: ვინ არის ეს,ცოდვებსაც რომ მიუტევებსო?

⁵⁰მაგრამ იესომ უთხრა ქალს: შენმა რწმენამ გიხსნა, წადიმშვიდობით!