Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 ლუკას 9 Bible Online

ლუკას 9 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

ლუკას 9

¹მოუხმო თავის თორმეტ მოწაფეს და მისცა მათ ყველა ეშმაკის დათრგუნვისა და სალმობათა განკურნვის ხელმწიფება და ძალა.

²წარგზავნა ისინი ღმრთის სასუფევლის საქადაგებლად დასნეულთა განსაკურნავად.

³და უთხრა მათ: ნურაფერს წაიღებთ გზაში: ნურც არგანს, ნურცაბგას, ნურც პურს, ნურც ვერცხლს, ნურც ორ ხელ სამოსს.

⁴რომელ სახლშიც უნდა შეხვიდეთ, იქ დადექით გამოსვლამდე.

⁵ხოლო თუ სადმე არ მიგიღონ, იმ ქალაქიდან გამოსვლისას, მათწინააღმდეგ სამოწმებლად ჩამოიბერტყეთ თქვენი ფეხიდან მტვერი.

⁶ისინი წავიდნენ, დადიოდნენ სოფლებში, ახარებდნენ დაყველგან კურნავდნენ სნეულთ.

⁷გაიგო ჰეროდე მეოთხედმთავარმა ყველაფერი, რაც მოემოქმედაიესოს, და საგონებელში ჩავარდა, ვინაიდან ზოგიერთნი ამბობდნენ: იოანე აღდგამკვდრეთით.

⁸ზოგიც: ელია მოგვევლინაო, ზოგი კიდევ ამბობდა, რომ ერთიძველი წინასწარმეტყველთაგანი აღდგა.

⁹ჰეროდემ თქვა: იოანეს მე მოვკვეთე თავი. მაშ, ვინ არისეს, ვისზედაც ამგვარი რამ მესმის? და უნდოდა მისი ნახვა.

¹⁰დაბრუნდნენ მოციქულები და აუწყეს იესოს ყველაფერი, რაც გააკეთეს, ხოლო მან წაიყვანა ისინი და უდაბურ ადგილს განმარტოვდა, იმ ქალაქის ახლოს, რომელსაც ჰქვია ბეთსაიდა.

¹¹მაგრამ გაიგო ხალხმა და გაჰყვა მას: იესომ შეიწყნარა ისინი და ღმრთის სასუფეველზე ელაპარაკებოდა მათ, ხოლო, ვისაც განკურნება სჭირდებოდა, კურნავდა.

¹²როდესაც დღემ გადახრა იწყო, მივიდნენ თორმეტნი და უთხრეს: გაუშვი ეს ხალხი ახლომახლო სოფლებსა და დაბებში ღამის გასათევად და საჭმლის საშოვნად, ვინაიდან აქ უდაბურ ადგილას ვართ.

¹³უთხრა მათ იესომ: თქვენ თვითონ მიეცით საჭმელი. ხოლო მათ თქვეს: არაფერი გვაქვს ხუთი პურისა და ორი თევზის გარდა, თუკი არ წავალთ, რომ საჭმელი ვუყიდოთ მთელ ამ ხალხს.

¹⁴რადგანაც იყო იქ ხუთი ათასამდე კაცი. მაგრამ მან თავისმოწაფეებს უთხრა: რიგ-რიგად დასხით ისინი, თითო რიგში ორმოცდაათი კაცი.

¹⁵ასეც მოიქცნენ და დასხეს ყველანი.

¹⁶ხოლო მან აიღო ხუთი პური და ორი თევზი, ზეცად აღაპყრო თვალნი, აკურთხა, დატეხა და მისცა თავის მოწაფეებს, რათა ჩამოერიგებინათ ხალხისთვის.

¹⁷ჭამა ყველამ და გაძღა; და გაავსეს ნარჩენებით თორმეტიკალათი.

¹⁸მოხდა ისე, რომ ერთხელ, როცა განმარტოებით ლოცულობდა,მოწაფეებიც მასთან იყვნენ და ჰკითხა მათ:

¹⁹რას ამბობს ხალხი, ვინ ვგონივართ მე? ხოლო მათ მიუგეს დაუთხრეს: ზოგს იოანე ნათლისმცემელი ჰგონიხარ, ზოგს - ელია, ზოგი კი ამბობს,ერთი ძველი წინასწარმეტყველი აღდგაო.

²⁰და უთხრა მათ: თქვენ თვითონ ვინღა გგონივართ მე? მიუგთპეტრემ და უთხრა: ქრისტე ღმრთისა.

²¹მაგრამ მან მკაცრად უბრძანა: არავისთან გამთქვათო.

²²და უთხრა მათ, რომ ძეს კაცისას ელოდა ბევრი ჭირისა დაშეურაცხყოფის დათმენა უხუცესთაგან, მღვდელმთავართა და მწიგნობართაგან,სიკვდილით დასჯა და მესამე დღეს აღდგომა.

²³და მიმართა ყველას: ვისაც სურს მომსდიოს, განუდგეს თავის თავს, აიღოს თავისი ჯვარი და გამომყვეს მე.

²⁴რადგან ვისაც სურს სულის ხსნა, დაჰკარგავს მას: და ვინცჩემი გულისთვის დაღუპავს სულს, ის იხსნის მას.

²⁵რას გამორჩება კაცი, თუ მოიგებს მთელს ქვეყანას და თავისთავს კი დაღუპავს, ან წარწყმედს?

²⁶რადგან ვისაც ვერცხვინები მეცა და ჩემი სიტყვებიც, ძეცკაცისა სამარცხვინოდ მიიჩნევს მას, როდესაც მოვა თავისი, მამამისისა დაწმიდა ანგელოზთა დიდებით.

²⁷ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ზოგიერთი აქ მყოფთაგანი არიგემებს სიკვდილს, სანამ არ იხილავს ღმრთის სასუფეველს.

²⁸მოხდა ისე, რომ ამ საუბრიდან რვა დღის შემდეგ წაიყვანაპეტრე, იოანე და იაკობი და სალოცავად ავიდა მთაზე.

²⁹ლოცვისას სახის ფერი იცვალა, ხოლო სამოსი მისი გახდასპეტაკი და ელვარე.

³⁰და აჰა, ორი კაცი ესაუბრებოდა მას; ესენი იყვნენ მოსე დაელია,

³¹დიდებით მოვლენილნი, და მის წასვლაზე ესაუბრებოდნენ იესოს, რაც უნდა აღსრულებულიყო იერუსალიმს.

³²ხოლო პეტრე და მასთან მყოფნი დამძიმებულნი იყვნენ ძილით.და როდესაც გამოიღვიძეს, იხილეს მისი დიდება და მასთან მდგომარე ორი კაცი.

³³ხოლო როცა დააპირეს გასცლოდნენ მას, პეტრემ უთხრა იესოს:მოძღვარო, რა გვიჯობს აქ ყოფნას? მოდი, გავაკეთოთ სამი კარავი: ერთი შენ,ერთი მოსეს და ერთიც ელიას, რადგან არ იცოდა, რას ამბობდა.

³⁴სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ გამოჩნდა ღრუბელი და ჩრდილით დაბურა ისინი; და შეშინდნენ ღრუბელში შესვლისას.

³⁵და გაისმა ხმა ღრუბლით, რომელმაც თქვა: ეს არის ძე ჩემისაყვარელი; მას უსმინეთ.

³⁶ეს ხმა რომ გაისმა, იესო მარტო დარჩა. ხოლო ისინიდადუმდნენ და არავის უთხრეს იმ დღეებში, რაც ეხილათ.

³⁷მეორე დღეს ჩამოვიდნენ მთიდან და შემოეგება მას დიდძალიხალხი.

³⁸და აჰა, ერთმა კაცმა შეჰყვირა ხალხში: მოძღვარო,გევედრები, მოხედე ჩემს ძეს, ვინაიდან ერთადერთი მყავს.

³⁹შეიპყრობს სული და მაშინვე ყვირილს დააწყებინებს, მიწაზედასცემს და ისე სტანჯავს, რომ დუჟს ადენს და ძნელად თუ ანებებს თავსნაგვემ-ნაწამებს.

⁴⁰შევევედრე შენს მოწაფეებს, განდევნეთ-მეთქთ, მაგრამ ვერშესძლეს.

⁴¹ხოლო იესომ პასუხად თქვა: ო, ურწმუნო და უკეთურო მოდგმავ,როდემდის ვიქნები თქვენთან? როდემდის უნდა გითმინოთ? აქ მომგვარე შენი ძე.

⁴²ჯერ არც კი მისულიყთ მასთან, რომ ეშმაკმა მიწას დაანარცხადა კრუნჩხვა დააწყებინა. მაგრამ იესომ შერისხა უწმინდური სული, განკურნაყრმა და მისცა მამამისს.

⁴³უკვირდა ყველას ღმრთის სიდიადე და განცვიფრებული იყოიმით, რაც მოიმოქმედა იესომ; ხოლო მან თავის მოწაფეებს უთხრა:

⁴⁴ყურად იღეთ ეს სიტყვები: ძე კაცისა მიეცემა კაცთა ხელში.

⁴⁵მაგრამ მათ ვერ გაიგეს ეს სიტყვა, და დაფარული დარჩა მათთვის; ასე რომ, ვერაფერს მიხვდნენ; იმისა კი შეეშინდათ, რომ ეკითხათ, თუ რას ნიშნავდა ეს.

⁴⁶მაგრამ ერთი აზრი კი დაებადათ: ვინ იყო უდიდესი მათ შორის.

⁴⁷ხოლო იესომ შეიცნო მათი გულის ზრახვა, მოიყვანა პატარაბავშვი, წინ დაიყენა

⁴⁸და უთხრა მათ: ვინც შეიწყნარებს ამ ბავშვს ჩემი სახელით,მე შემიწყნარებს; ხოლო ვინც მე შემიწყნარებს, ჩემს მომავლინებელსშეიწყნარებს; რადგან თქვენს შორის უმცირესი - უდიდესი იქნება.

⁴⁹მიუგო იოანემ და უთხრა მას: მოძღვარო, ვიხილეთ კაცი,რომელიც შენი სახელით აძევებს ეშმაკთ, და ავუკრძალეთ, ვინაიდან ჩვენ არმოგვდევს.

⁵⁰უთხრა მას იესომ: ნუ უკრძალავთ, რადგან ვინც ჩვენსწინააღმდეგ არაა, ჩვენს მხარესაა.

⁵¹ხოლო როდესაც მოახლოვდნენ მისი ამაღლების დღენი, გადაჭრითიბრუნა პირი იერუსალიმს წასასვლელად.

⁵²წინასწარ გაგზავნა მაცნენი; ხოლო ისინი წავიდნენ დაშევიდნენ სამარიტელთა სოფელში, რათა სადგომი გაემზადებინათ მისთვის.

⁵³მაგრამ იქ არ მიიღეს იგი, ვინაიდან იერუსალიმსწასასვლელად ებრუნა პირი.

⁵⁴ეს რომ იხილეს, მისმა მოწაფეებმა - იაკობმა და იოანემ,თქვეს: უფალო, თუ გნებავს, ვიტყვით, რომ ცეცხლი გადმოხდეს ზეცით და მოსრასისინი, როგორც მოიქცა ელია.

⁵⁵მიუბრუნდა იესო, შერისხა ისინი და თქვა: არ იცით, რომელისულისანი ხართ.

⁵⁶რადგან ძე კაცისა ადამიანთა სულების წარსაწყმედად კი არმოვიდა, არამედ სახსნელად. და სხვა სოფელში წავიდნენ.

⁵⁷მოხდა ისე, რომ გზაში ვიღაცამ უთხრა: სადაც უნდა მიდიოდე,თან გეახლები, უფალო.

⁵⁸და უთხრა მას იესომ: მელიებს სოროები აქვთ და ცისფრინველებს - ბუდეები; ძეს კაცისას კი არა აქვს, სად მიიდრიკოს თავი.

⁵⁹ხოლო მეორეს უთხრა, გამომყევი. მან კი თქვა: უფალო, ნებამიბოძე, ჯერ მივიდე და დავმარხო მამაჩემი.

⁶⁰მაგრამ იესომ უთხრა მას: აცალე მკვდრებს თავიანთიმკვდრების დამარხვა; შენ კი წადი და ღმრთის სასუფეველი ახარე ხალხს.

⁶¹ერთმა სხვამაც უთხრა: მე გამოგყვები, უფალო, მაგრამ ნებამიბოძე, ჯერ მივიდე და ჩემიანებს გამოვეთხოვო.

⁶²მაგრამ იესომ უთხრა მას: არცერთი კაცი, ვისაც ხელი უდევსსახნისზე და უკან კი იყურება, არ ივარგებს ღმრთის სასუფევლისთვის.