Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 იოანეს 11 Bible Online

იოანეს 11 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

იოანეს 11

¹ავად იყო ვინმე ლაზარე, ბეთანიელი, მარიამისა და მისი დის - მართას სოფლელი.

²ხოლო მარიამი იყო სწორედ ის, ვინც ნელსაცხებელი სხცოუფალს და თავისი თმებით შეუმშრალა ფეხები. მისი ძმა ლაზარე ავად იყო.

³დებმა კაცი გაუგზავნეს იესოს და შეუთვალეს: უფალო, აჰა,ვინც გიყვარს, ავად არის.

⁴ეს რომ გაიგო, იესომ თქვა: ეს სნეულება სასიკვდილო კი არარის, არამედ რათა იდიდოს ღმერთის ძე მის მიერ.

⁵უყვარდა იესოს მართა, მისი და და ლაზარე.

⁶როდესაც გაიგო, ავად არისო, ორი დღე კიდევ დარჩა იმადგილას, სადაც იყო.

⁷ხოლო ამის შემდეგ თავის მოწაფეებს უთხრა: ავდგეთ და კვლავწავიდეთ იუდეაში.

⁸მოწაფეებმა მიუგეს: რაბი, იუდეველები ახლახანს ჩაქოლვასგიპირებდნენ და კვლავ იქ მიდიხარ?

⁹იესომ უთხრა მათ: განა თორმეტი საათი არ არის დღეში? ვინცდღისით დადის, არაფერს წამოჰკრავს ფეხს, ვინაიდან ამ ქვეყნის ნათელსახედავს.

¹⁰ღამით მოარული კი წაიბორძიკებს, ვინაიდან ნათელი არ არის მასში.

¹¹ესა თქვა და შემდეგ უთხრა მათ: ლაზარემ, ჩვენმა მეგობარმა, მიიძინა; მაგრამ მივალ და გავაღვიძებ მას.

¹²ხოლო მისმა მოწაფეებმა თქვეს: უფალო, თუ მიიძინა, მომჯობინდება.

¹³მაგრამ იესო მის სიკვდილს გულისხმობდა, მათ კი ეგონათ, რომ ძილით მიძინებაზე იტყოდა ამას.

¹⁴მაშინ იესომ გარკვევით უთხრა მათ: ლაზარე მოკვდა.

¹⁵და მიხარია თქვენს გამო, რომ იქ არ ვიყავი, რათაირწმუნოთ; მაგრამ მივიდეთ მასთან.

¹⁶ხოლო თომამ, ტყუპისცალად წოდებულმა, თანამოწაფეებს უთხრა: ჩვენც მივიდეთ, რათა მასთან ერთად მოვკვდეთ.

¹⁷როდესაც მივიდა იესო, ნახა, რომ ის უკვე ოთხი დღეა საფლავში იწვა.

¹⁸ხოლო ბეთანია იერუსალიმის ახლოს იყო, თხუთმეტიოდეუტევანის მანძილზე.

¹⁹ბევრი იუდეველი მისულიყო მართასა და მარიამთან, რათაენუგეშებინათ ძმაზე მგლოვიარენი.

²⁰მართამ რომ გაიგო, იესო მოდისო, გამოეგება; მარიამი კისახლში იჯდა.

²¹და უთხრა მართამ იესოს: უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, არმოკვდებოდა ჩემი ძმა.

²²მაგრამ ახლაც ვიცი: რასაც სთხოვ ღმერთს, მოგცემს შენღმერთი.

²³უთხრა მას იესომ: აღდგება შენი ძმა.

²⁴მართამ მიუგო: ვიცი, რომ აღდგება უკანასკნელ დღესაღდგომისას.

²⁵უთხრა მას იესომ: მე ვარ აღდგომა და სიცოცხლე. ვისაც მევწამვარ, კიდეც რომ მოკვდეს, იცოცხლებს.

²⁶ვინც ჩემში ცოცხლობს და სწამს ჩემი, არ მოკვდებაუკუნისამდე. გწამს თუ არა ეს?

²⁷მიუგო: დიახ, უფალო, მწამს, რომ შენა ხარ ქრისტე, ძეცოცხალი ღმრთისა, რომელიც მოდის ამ ქვეყნად.

²⁸ეს რომ თქვა, წავიდა. თავის დას - მარიამს უხმო დასაიდუმლოდ უთხრა: მოძღვარი მოდის და გიხმობსო.

²⁹ხოლო ის, ამის გაგონებისთანავე, ადგა და მისკენ გასწია.

³⁰რადგანაც იესო ჯერ იდევ არ მისულიყო სოფელში, არამედ იმადგილას იყო, სადაც მიეგება მართა.

³¹როცა მის სახლში სანუგეშებლად მოსულმა იუდეველებმადაინახეს, რომ მარიამი საჩქაროდ ადგა და გარეთ გავიდა, თვითონაც უკანმიჰყვნენ, ვინაიდან ეგონათ, საფლავზე მიდის ძმის სატირლადო.

³²მარიამი კი იმ ადგილას მივიდა, სადაც იყო იესო; მისი დანახვისთანავე ფეხქვეშ ჩაუვარდა და უთხრა: უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, არ მოკვდებოდა ჩემი ძმა.

³³როცა იესომ დაინახა, როგორ ტიროდა იგი, და ტიროდნენმასთან ერთად მოსული იუდეველებიც, შეიძრა სულით და შემკრთალმა თქვა:

³⁴სად დაკრძალეთ? უთხრეს: უფალო, მოდი და ნახე.

³⁵მაშინ აცრემლდა იესო.

³⁶იუდეველები ამბობდნენ: უყურე, როგორ ჰყვარებია იგი.

³⁷ზოგმა მათგანმა კი თქვა: ნუთუ არ შეეძლო ბრმის თვალისამხელს რამე ეღონა, რომ ესეც არ მომკვდარიყო?

³⁸ხოლო იესო, კვლავ სულით შეძრული, საფლავთან მივიდა; ესიყო მღვიმე, რომლისთვისაც ლოდი მიედოთ.

³⁹იესომ თქვა: მოაშორეთ ლოდი; ხოლო მართამ, მიცვალებულისდამ, უთხრა: უფალო, უკვე ყარს, ვინაიდან ოთხი დღის წინ დავასაფლავეთ.

⁴⁰უთხრა მას იესომ: აკი გითხარი, თუ იწამებ, ღმრთის დიდებასიხილავ-მეთქი.

⁴¹და მოაშორეს ლოდი; ხოლო იესომ ზეცად აღაპყრო თვალი დათქვა: მამაო, გმადლობ, რომ მისმინე.

⁴²მე კი ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ, მაგრამ ეს ირგვლივმდგომი ხალხის გასაგონად ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ მომავლინე.

⁴³ეს რომ თქვა, ხმამაღლა დაიძახა: ლაზარე, გამოდი გარეთ!

⁴⁴და გამოვიდა მიცვალებული, სახვევით ხელ-ფეხ შეკრული დასახეშესუდრული. უთხრა მათ იესომ: გახსენით და გაუშვით, წავიდეს.

⁴⁵მაშინ მარიამთან მისულმა ბევრმა იუდეველმა, რომლებმაციხილეს, რაც მოახდინა იესომ, ირწმუნა იგი.

⁴⁶ზოგიერთი მათგანი კი წავიდა და უთხრა ფარისევლებს, რაცმოახდინა.

⁴⁷მაშინ შეკრიბეს მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა სინედრიონი და თქვეს: რა ვქნათ? ეს კაცი მრავალ სასწაულს ახდენს.

⁴⁸თუ თავის ნებაზე მივუშვით, ყველა ირწმუნებს: მოვლენრომაელები და წაგვართმევენ ჩვენს ადგილ-მამულსაც და ხალხსაც.

⁴⁹ერთმა მათგანმა, ვინმე კაიაფამ, რომელიც იმ წელიწადსმღვდელმთავარი იყო, უთხრა მათ: არაფერი თქვენ არ გაგეგებათ

⁵⁰და არც იმაზე ფიქრობთ, რომ უმჯობესია ერთი კაცი მოკვდესხალხისთვის, ვიდრე მთელი ხალხი დაიღუპოს.

⁵¹ეს თავისით კი არ უთქვამს, არამედ იმ წელიწადსმღვდელმთავრად მყოფმა იწინასწარმეტყველა, რომ იესო უნდა მომკვდარიყოხალხისათვის.

⁵²და არა მარტო ხალხისათვის, არამედ იმისთვისაც, რომ ერთადშეეკრიბა ღმრთის გაფანტული შვილები.

⁵³იმ დღიდან გადაწყვიტეს მოეკლათ იგი.

⁵⁴ამიტომ იესო ცხადად კი აღარ დადიოდა იუდევეღთა შორის,არამედ უდაბნოს მახლობლად მდებარე ქალაქში განმარტოვდა, რომელსაც ჰქვიაეფრაიმი, და იყო იქ თავის მოწაფეებთან ერთად.

⁵⁵ახლოვდებოდა იუდეველთა პასექი, და იმ მხრიდან მრავალიავიდა იერუსალიმს, რათა პასექის წინ გაწმენდილიყო.

⁵⁶ეძებდნენ იესოს და ტაძარში მდგომნი ერთმანეთსეუბნებოდნენ: როგორ გგონიათ, მოვა თუ არა დღესასწაულზე?

⁵⁷ვინაიდან მღვდელმთავრებსა და ფარისევლებს ბრძანებაგაეცათ, რომ თუ ვინმე გაიგებდა, სად იყო, მათთვის უნდა ეცნობებინა, რათაშეეპყროთ.