Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 იოანეს 8 Bible Online

იოანეს 8 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

იოანეს 8

¹ხოლო იესომ ზეთისხილის მთისკენ გასწია.

²დილით კი კვლავ მიბრუნდა ტაძარში და მთელი ხალხი მივიდამასთან. დაჯდა და ასწავლიდა მათ.

³ხოლო მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა მოიყვანეს ქალი,რომელიც მრუშობისას შეეპყროთ, შუაში დააყენეს

⁴და უთხრეს იესოს: მოძღვარო, ეს ქალი მრუშობისასშევიპყარით;

⁵მოსემ კი რჯულში გვამცნო ამნაირების ჩაქოლვა; შენ რაღასიტყვი?

⁶ხოლო ამას საცდუნებლად ეუბნებოდნენ, რათა ბრალი დაედოთმისთვის. იესო კი დაბლა დახრილიყო და თითით რაღაცას წერდა მიწაზე.

⁷მაგრამ რაკი დაჟინებით ეკითხებოდნენ, წამოიმართა და უთხრამათ: ვინც თქვენს შორის უცოდველია, პირველად იმან ესროლოს ქვა.

⁸მერე კვლავ დაიხარა და მიწაზე წერა განაგრძო.

⁹ხოლო ისინი, ამ სიტყვების გაგონებისას, უხუცესებიდანმოყოლებული, სათითაოდ გაიკრიფნენ. დარჩა მარტო იესო და შუაში მდგომარექალი.

¹⁰წამოიმართა იესო და რაკი ქალის გარდა ვერავის მოჰკრა თვალი, უთხრა მას: ქალო, სად არიან შენი ბრალმდებელნი? არავინ დაგდო მსჯავრი?

¹¹მან კი მიუგო: არავინ, უფალო, და უთხრა მას იესომ: არც მე განგსჯი. წადი და ამიერიდან ნუღარა სცოდავ.

¹²ხელახლა მიმართა იესომ და უთხრა მათ: მე ვარ ნათელი ქვეყნისა; ვინც გამომყვება, ბნელში კი არ ივლის, არამედ ექნება სიცოცხლის ნათელი.

¹³ფარისევლებმა უთხრეს: შენ თვითონ მოწმობ შენს თავზე, ასე რომ, შენი მოწმობა არ არის ჭეშმარიტი.

¹⁴მიუგო იესომ და უთხრა მათ: ჩემს თავზედაც რომ ვმოწმობდე, ჭეშმარიტია ჩემი მოწმობა, რადგანაც ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ; თქვენ კი არ იცით, საიდან მოვსულვარ და სად მივალ.

¹⁵თქვენ ხორცისამებრ სჯით, ხოლო მე არავის განვსჯი.

¹⁶მაგრამ კიდეც რომ განვსჯიდე, ჭეშმარიტია ჩემი მსჯავრი, ვინაიდან მარტო კი არა ვარ, არამედ მე და მამა, ჩემი მომავლინებელი.

¹⁷რადგან რჯულშიც გიწერიათ, რომ ორი კაცის მოწმობაჭეშმარიტია.

¹⁸მე ვარ, ვინც ჩემს თავზე ვმოწმობ და ჩემზევე მოწმობსმამაც, რომელმაც მომავლინა.

¹⁹ჰკითხეს: სად არის მამაშენი? ხოლო იესომ მიუგო: არც მემიცნობთ და არც მამაჩემს; მე რომ მიცნობდეთ, მამასაც იცნობდით ჩემსას.

²⁰ეს სიტყვები თქვა იესომ საგანძურთან, როცა ასწავლიდატაძარში. და ვერავინ შეიპყრო იგი, ვინაიდან ჯერ კიდევ არ მოსულიყო მისიჟამი.

²¹კვლავ უთხრა მათ იესომ: მე მივდივარ, ძებნას დამიწყებთ დათქვენსავ ცოდვაში მოკვდებით; სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქ.

²²იუდეველებმა თქვეს: თავის მოკვლას ხომ არ აპირებს, რაკიღაამბობს, სადაც მე მივალ, თქვენ ვერ მოხვალთ იქო?

²³და უთხრა მათ: თქვენ ქვენანი ხართ, ხოლო მე ზენათაგანი; თქვენ ამქვეყნიურნი ხართ, ხოლო მე - იმქვეყნიური.

²⁴ამიტომაც გითხარით, თქვენს ცოდვებში მოკვდებით-მეთქი.რადგანაც თუ არ იწამებთ, რომ მე ვარ, თქვენსავე ცოდვებში მოკვდებით.

²⁵მაშინ უთხრეს: მაინც ვინა ხარ? ხოლო იესომ მიუგო:იმთავითვე რას გეუბნებოდით?

²⁶ბევრი რამ მაქვს თქვენთვის სათქმელი და განსასჯელი;მაგრამ ჩემი მომავლინებელი ჭეშმარიტია, და რაც მისგან მსმენია, ქვეყანასაციმასვე ვეტყვი.

²⁷მაგრამ მათ ვერ გაიგეს, რომ მამაზე ამბობდა ამას.

²⁸და უთხრა მათ იესომ: როცა კაცის ძეს აამაღლებთ, მაშინგაიგებთ, რომ მე ვარ, და არაფერს ვაკეთებ ჩემით, არამედ რაც მასწავლამამამ, იმას ვამბობ.

²⁹ვინც მომავლინა, ჩემთანაა; მარტო არ დამტოვა მამამ,ვინაიდან ყოველთვის იმას ვაკეთებ, რაც ეამება მას.

³⁰ამას რომ ამბობდა, ბევრმა ირწმუნა იგი.

³¹და უთხრა იესომ იუდეველებს, რომლებმაც ირწმუნეს იგი: თუჩემს სიტყვაში დამკვიდრდებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ.

³²შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთთქვენ.

³³მიუგეს მას: აბრაამის მოდგმისა ვართ და არასდროსდავმონებივართ ვინმეს. მაშ, რამ გათქმევინა, განთავისუფლდებითო?

³⁴მიუგო მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებითთქვენ: ყველა, ვინც სცოდავს, ცოდვის მონაა.

³⁵მაგრამ მონა საუკუნოდ როდი მკვიდრდება სახლში, ძე კიუკუნისამდე მკვიდრობს.

³⁶ასე რომ, თუ ძე გაგათავისუფლებთ, ჭეშმარიტად თავისუფალნიიქნებით.

³⁷ვიცი, რომ აბრაამის მოდგმისანი ხართ, მაგრამ მოსაკლავადკი მეძებთ, რადგანაც ჩემი სიტყვა ვერ ეტევა თქვენში.

³⁸მე ვამბობ იმას, რაც მამაჩემთან მიხილავს, თქვენ კი რაცმამათქვენთან გიხილავთ, იმას აკეთებთ.

³⁹მიუგეს და უთხრეს მას: ჩვენი მამა აბრაამია. უთხრა მათიესომ: აბრაამის შვილები რომ იყოთ, საქმესაც აბრაამისას გააკეთებდით.

⁴⁰ახლა კი მოსაკლავად მეძებთ მე, ვინც გაუწყეთ ჭეშმარიტება, რაც ღმერთისაგან ვისმინე. აბრაამს ეს არ უქნია.

⁴¹თქვენ მამათქვენის საქმეს აკეთებთ. უთხრეს: სიძვისგანროდი ვშობილვართ; ერთი მამა გვყავს - ღმერთი.

⁴²უთხრა მათ იესომ: ღმერთი რომ იყოს მამათქვენი,გეყვარებოდით, ვინაიდან ღმრთისაგან გამოვედი და მოვედი, რადგანაც ჩემით კიარ მოვსულვარ, არამედ მან მომავლინა.

⁴³რატომ არ გესმით ჩემი ნათქვამი? იმიტომ, რომ არ შეგიძლიათყური უგდოთ ჩემს სიტყვას.

⁴⁴თქვენ მამათქვენის - ეშმაკისაგან ხართ და მამათქვენისსურვილთა აღსრულება გსურთ. დასაბამითვე კაცის მკვლელი იყო იგი დაჭეშმარიტებაში ვერ დაემკვიდრა, ვინაიდან ჭეშმარიტება არ არის მასში, დაროცა სიცრუეს ამბობს, თავისისას ამბობს, ვინაიდან ცრუ არის და სიცრუისმამა.

⁴⁵მე კი სიმართლეს გეუბნებით და არა გწამთ ჩემი.

⁴⁶რომელი თქვენგანი მამხილებს ცოდვის გამო? ხოლო თუჭეშმარიტებას ვამბობ, რატომ არა გწამთ ჩემი?

⁴⁷ვინც ღმრთისაგან არის, ღმრთის სიტყვებს ისმენს. თქვენ კიიმიტომ არ ისმენთ, რომ ღმრთისაგან არა ხართ.

⁴⁸მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: განა კარგად არვამბობთ, რომ სამარიელი ხარ და ეშმაკეული?

⁴⁹მიუგო იესომ: ეშმაკეული კი არა ვარ, არამედ პატივს ვცემმამაჩემს. თქვენ კი მაგინებთ.

⁵⁰მაგრამ მე ჩემს დიდებას როდი ვეძებ; არის მძებნელი დაგანმკითხველი.

⁵¹ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც დაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იხილავს სიკვდილს.

⁵²იუდეველებმა უთხრეს: ახლა კი მივხვდით, რომ ეშმაკეულიხარ: აბრაამიც მოკვდა და წინასწარმეტყველნიც, შენ კი ამბობ: ვინცდაიმარხავს ჩემს სიტყვას, უკუნისამდე არ იგემებს სიკვდილსო.

⁵³ნუთუ შენ უფრო მეტი ხარ, ვიდრე მამაჩვენი აბრაამი,რომელიც მოკვდა? და წინასწარმეტყველნიც მოკვდნენ. ვინ გგონია შენი თავი?

⁵⁴მიუგო იესომ: თუ მე ჩემსავ თავს ვადიდებ, ჩემი დიდებაარაფერია. მე მამაჩემი მადიდებს, ვისზედაც თქვენ ამბობთ: ის არის ჩვენიღმერთიო.

⁵⁵და ვერ გიცვნიათ იგი, მე კი ვიცნობ მას. ხოლო თუ ვიტყვი,არ ვიცნობ-მეთქი, თქვენსავით ცრუ ვიქნები. მაგრამ მე ვიცნობ და ვიმარხავმის სიტყვას.

⁵⁶მამათქვენი აბრაამი ხარობდა იმის გამო, რომ იხილავდა ჩემსდღეს. იხილა და გაიხარა.

⁵⁷იუდეველებმა უთხრეს: ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ დააბრაამი გინახავს?

⁵⁸უთხრა მათ იესომ: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებითთქვენ: აბრაამზე უწინარესი ვარ.

⁵⁹მაშინ იუდეველებმა ქვებს დასტაცეს ხელი მის ჩასაქოლად.მაგრამ იესო თვალს მიეფარა და ტაძრიდან გავიდა.