Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 საქმე წმიდათა მოციქულთა 26 Bible Online

საქმე წმიდათა მოციქულთა 26 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

საქმე წმიდათა მოციქულთა 26

¹აგრიპამ უთხრა პავლეს: ნება გეძლევა შენსავე თავზე ილაპარაკო. მაშინ პავლემ ხელი გაიწოდა და თავის დასაცავად თქვა:

²მეფეო აგრიპა, ბედნიერი ვარ, რომ დღეს შემიძლია შენსწინაშე ვიმართლო თავი ყველაფერში, რაშიაც ბრალს მდებენ იუდეველნი.

³მით უმეტეს, რომ იცნობ იუდეველთა ყველა ჩვეულებასა დასადავო საკითხს. ამიტომაც გთხოვ დიდსულოვნად მისმინო.

⁴სიყრმიდანვე მე ჩემს ხალხს შორის ვცხოვრობდი იერუსალიმში,და ეს იცის ყველა იუდეველმა.

⁵იმთავითვე მიცნობდნენ, თუკი მოწმობა სურთ, რომ ჩვენისარწმუნოების მკაცრი მოძღვრების თანახმად, ვცხოვრობდი როგორც ფარისეველი.

⁶ახლა კი სამსჯავროს წინაშე ვდგავარ იმის გამო, რომ იმედიმქონდა აღთქმისა, რომელიც ღმერთმა მისცა ჩვენს მამებს,

⁷და რომლის აღსრულების იმედიცა აქვს ჩვენს თორმეტ ტომს,დღედაღამ გულმოდგინედ რომ მსახურებენ ღმერთს. სწორედ ამ იმედის გამო მდებენბრალს, მეფეო აგრიპა, იუდეველნი.

⁸ნუთუ დაუჯერებლად მიაჩნიათ, რომ ღმერთი აღადგენსმკვდრებს?

⁹თუმცა მე თვითონაც მეგონა, რომ ყოველნაირად წინ უნდააღვდგომოდი იესო ნაზარეველის სახელს.

¹⁰ასედაც ვიქცეოდი იერუსალიმში: მღვდელმთავართაგან უფლებამოსილმა მრავალი წმიდა ჩავყარე საპყრობილეში, და, როცა მათ ხოცავდნენ, ვეთანხმებოდი ამას.

¹¹მრავალგზის ვაწამებდი სინაგოგებში, ვაიძულებდი ეგმოთ და, გამძვინვარებული, სხვა ქალაქებშიაც ვდევნიდი მათ.

¹²სწორედ ამ მიზნით დამასკოს მიმავალმა მღვდელმთავართა ხელმწიფებითა და ბრძანებით,

¹³შუადღისას, მეფეო, გზაზე ნათელი ვიხილე ზეცით, რომელიც აღემატებოდა მზის ბრწყინვალებას და მეც მომიცვა და ჩემი მხლებლებიც.

¹⁴ყველანი მიწაზე დავემხეთ და ჩამესმა ხმა, რომელმაცებრაულად მითხრა: საულ, საულ, რად მდევნი მე? გაგიჭირდება წიხლვა დეზისა.

¹⁵მე მივუგე: ვინ ხარ, უფალო? ხოლო მან მითხრა: მე ვარ იესო, რომელსაც შენ სდევნი.

¹⁶მაგრამ წამოდექ და ფეხზე დადექი, ვინაიდან იმისთვის მოგევლინე, რომ დაგადგინო მსახურად და იმის მოწმედ, რაც იხილე და რასაც გამოგიცხადებ,

¹⁷რათა გაგარიდო ხალხსა და წარმართთ, რომლებთანაც ახლა მიგავლენ,

¹⁸იმისათვის, რომ თვალი აუხილო მათ, რათა სიბნელიდან - სინათლის, სატანის ხელმწიფებიდან კი ღვთისკენ მოიქცნენ და, ამრიგად, ჩემდამი რწმენით, მიიღონ ცოდვათა მიტევება და წილი განწმედილთა შორის.

¹⁹ამიტომაც არ ვეურჩე, მეფიო აგრიპა, ზეციურ ხილვას,

²⁰არამედ თავდაპირველად დამასკელებსა და იერუსალიმელებს, შემდეგ კი იუდეველთა მთელ ქვეყანასა და წარმართებსაც ვუქადაგებდი მონანიებას და ღვთისკენ მოქცევის სინანულის ღირს საქმეთა აღსრულებით.

²¹ამიტომ შემიპყრეს იუდეველებმა ტაძარში და მოკვლა დამიპირეს.

²²მაგრამ, ღვთის შეწევნით, დღემდე ვდგავარ, ვუმოწმებ დიდსა თუ მცირეს და არაფერს ვამტკიცებ, გარდა იმისა, რასაც წინასწარმეტყველნი და მოსე ამბობდნენ, რომ ასე უნდა მომხდარიყო;

²³რომ უნდა ვნებულიყო ქრისტე და პირველი აღმდგარიყო მკვდრეთით, რათა ეუწყებინა ნათელი ხალხისა და წარმართებისთვის.

²⁴ასე რომ იცავდა თავს, ფესტუსმა ხმამაღლა შესძახა: შმაგობ, პავლე, მეტისმეტ ცოდნას გაუშმაგებიხარ!

²⁵ხოლო მან თქვა: კი არა ვშმაგობ, მძლეთამძლეო ფესტუს, არამედ ჭეშმარიტებისა და კეთილგონიერების სიტყვებს ვამბობ.

²⁶ვინაიდან იცის ეს მეფემ, ვის წინაშეც თამამად ვლაპარაკობ. ვერ დავიჯერებ, რომ მისთვის აქედან დაფარული იყოს რაიმე, ვინაიდან ეს სადღაც გადაკარგულში როდი მომხდარა.

²⁷გწამს, მეფეო აგრიპა, წინასწარმეტყველთა სიტყვები? ვიცი, რომ გწამს.

²⁸ხოლო აგრიპამ პავლეს უთხრა: ცოტაც და ქრისტიანად მაქცევ.

²⁹პავლემ კი თქვა: ღმერთმა ინებოს, რომ, ცოტადაც და ბევრადაც, მარტო შენ კი არა, არამედ ყველა, ვინც დღეს მისმენს, ისეთი გახდეს, როგორიც მე ვარ, ცხადია, ამ ბორკილების გარეშე.

³⁰ეს რომ თქვა, მეფე და მმართველი, ბერნიკე და მათთან მსხდომნი წამოიშალნენ,

³¹განზე გავიდნენ და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: ეს კაცი, თავისი ქცევით, არც სიკვდილს იმსახურებს და არც ბორკილებსო.

³²ხოლო აგრიპამ უთხრა ფესტუსს: შეიძლებოდა გაგვეთავისუფლებინა ეს კაცი, კეისრის მსჯავრი რომ არ მოეთხოვა.