Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 2 კორინთელთა 1 Bible Online

2 კორინთელთა 1 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

2 კორინთელთა 1

¹პავლე, ღვთის ნებით მოციქული იესო ქრისტესი, და ძმა ტიმოთე - ღვთის ეკლესიას, რომელიც არის კორინთოში, მთელს აქაიაში მყოფ ყველა წმიდასთან ერთად:

²მადლი თქვენდა და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალიესო ქრისტესაგან.

³კურთხეულია ღმერთი და მამა ჩვენი უფლის იესო ქრისტესი,მამა მოწყალებისა და ღმერთი ყოველგვარი ნუგეშისა,

⁴ყოველნაირ გასაჭირში რომ გვანუგეშებს, რათა ჩვენცშეგვეძლოს ვანუგეშოთ ყოველი გაჭირვებული იმ ნუგეშით, რომლითაც გვანუგეშებსღმერთი.

⁵ვინაიდან როგორც ქრისტეს ვნებანი მრავლდებიან ჩვენში,მრავლდება ქრისტეს მიერ ჩვენი ნუგეშიც.

⁶რადგან, თუ გვიჭირს, თქვენი ნუგეშისა და ხსნისათვისგვიჭირს, ხოლო თუ ვინუგეშებით, ისევ თქვენივე ნუგეშისათვის, რათაშეგაძლებინოთ იმავე ტანჯვის ატანა, რასაც ჩვენ ვიტანთ.

⁷მტკიცეა ჩვენი იმედი თქვენს მიმართ, რადგანაც ვიცით, რომარა მარტო ჩვენი ტანჯვის თანამოზიარენი ხართ, არამედ ნუგეშისაც.

⁸ამიტომ გვინდა იცოდეთ, ძმანო, რა საშინლად გაგვიჭირდაასიაში, ისე, რომ ლამის სიცოცხლეც კი აუტანელი გაგვიხდა.

⁹მაგრამ თვითონვე გამოვუტანეთ ჩვენს თავს სასიკვდილოგანაჩენი, რათა ჩვენი თავის იმედი კი აღარ გვქონდა, არამედ ღვთისა, რომელიცაღადგენს მკვდრებს;

¹⁰სწორედ მან გვიხსნა ამნაირი სიკვდილისაგან, ახლაც გვიხსნის და იმედი გვაქვს, რომ კვლავ დაგვიხსნის;

¹¹რაშიაც თქვენც შეგვეწევით თქვენი ლოცვებით, რათა ამდენი ხალხის მეოხებით მიღებული მადლისათვის მრავალმა მოგვაგოს მადლი.

¹²რადგანაც ჩვენი სიქადული ისაა, რასაც გვიმოწმებს ჩვენი სინიდისი, რომ სიწრფელითა და საღმრთო სიწმიდით, ხორციელი სიბრძნით კი არა, არამედ ღვთის მადლით ვცხოვრობდით ამ ქვეყნად, მით უმეტეს, თქვენს შორის.

¹³სხვა რამეს კი არა გწერთ, არამედ იმას, რასაც კითხულობთ ან იმეცნებთ და, იმედი მაქვს, ბოლომდე შეიმეცნებთ.

¹⁴ისევე, როგორც ნაწილობრივ უკვე შეიცნეთ, რომ ჩვენ თქვენი სიქადული ვართ, ხოლო თქვენ - ჩვენი, უფალ იესოს დღეს.

¹⁵ამაში დარწმუნებული ჯერ თქვენთან ვაპირებდი მოსვლას, რათა მეორედაც მიგეღოთ მადლი;

¹⁶თქვენგან კი მაკედონიაში წავსულიყავი, ხოლო მაკედონიიდან კვლავ გწვეოდით, რათა იუდეაში გაგეცილებინეთ.

¹⁷ამის მოსურნე ცოტა ხომ არ ავმჩატდი? ან, იქნებ, რასაც ვფიქრობ, ხორციელად ვფიქრობ, რათა ერთდროულად მქონდეს „ჰო-ჰოც“ და „არა-არაც“?

¹⁸მაგრამ ღმერთია მოწმე, რომ ჩვენი სიტყვა თქვენს მიმართ არ ყოფილა ხან „ჰო“ და ხან „არა“.

¹⁹რადგანაც ძე ღვთისა, იესო ქრისტე, რომელსაც თქვენს შორის ვქადაგებდით მე, სილვანუსი და ტიმოთე, არ ყოფილა „ჰოც“ და „არაც“, არამედ მხოლოდ „ჰო“ იყო მასში.

²⁰ვინაიდან ღმერთის ყოველი აღთქმა „ჰოა“ მასში და „ამინია“ მასში, ღვთის სადიდებლად ჩვენს მიერ.

²¹ხოლო ვინც თქვენთან ერთად განგვამტკიცა ქრისტეში და ცხებულნი გვყო, ეს არის ღმერთი,

²²რომელმაც ასევე აღვგბეჭდა და მოგვცა წინდი სულისა ჩვენს გულებში.

²³და მე ღმერთს ვუხმობ ჩემი სულის მოწმედ, რომ გინდობდით და ამიტომ დღემდე არ მოვსულვარ კორინთოში;

²⁴იმიტომ კი არა, რომ თქვენს რწმენაზე ვიუფლოთ, არამედ იმიტომ, რომ ხელს ვუწყობთ თქვენს სიხარულს, რადგანაც რწმენითა დგახართ.