Read ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 რუთი 1 Bible Online

რუთი 1 - ახალი ქართულით, Modern Georgian Bible, 1982 bible

რუთი 1

¹ეს მოხდა მსაჯულთა მსაჯულობის დროს, როცა ქვეყანაში შიმშილი იყო. წავიდა ერთი კაცი იუდას ბეთლემიდან მოაბის ველზე საცხოვრებლად თავისი ცოლითა და ორი ვაჟითურთ.

²კაცს ერქვა ელიმელექი, მის ცოლს ნაყომი; ვაჟებს მახლონიდა ქილიონი. ეფრათელნი იყვნენ, იუდას ბეთლემიდან. მივიდნენ მოაბის ველზე დაიყვნენ იქ.

³მოკვდა ელიმელექი, ნაყომის ქმარი, და დარჩა დედაკაცითავისი ორი ვაჟით.

⁴მოიყვანეს ვაჟებმა ცოლად მოაბელი ქალები. ერთის სახელიიყო ყორფა, მეორისა - რუთი. და ცხოვრობდნენ იქ ათიოდე წელი.

⁵დაიხოცნენ ეს ორნიც - მახლონი და ქილიონი, და დარჩადედაკაცი უშვილოდ. და უქმროდ.

⁶ადგა და დაბრუნდა თავისი რძლებითურთ მოაბის ველიდან,რადგან შეიტყო მოაბის ველზე, რომ მოხედა უფალმა თავის ერს და მისცა პური.

⁷გავიდა თავის ორ რძალთან ერთად იმ ადგილიდან, სადაცცხოვრობდა, და იუდას ქვეყნისაკენ დაადგა გზას.

⁸უთხრა ნაყომიმ თავის ორ რძალს: წადით, დაბრუნდითთქვენ-თქვენი დედის სახლში. სიკეთით გადაგიხადოთ! უფალმა. თქვენი ამაგიგარდაცვლილებზე და ჩემზე.

⁹უფალმა გაპოვნინოს ორთავეს მყუდრო ცხოვრება თქვენ-თქვენი ქმრების ხლში. და გადაკოცნა ისინი. მათ კი ხმამაღალი ტირილი დაიწყეს.

¹⁰უთხრეს მას: წამოგყვებით შენს ხალხთან.

¹¹უთხრა ნაყომიმ: გაბრუნდით, შვილებო, რისთვის უნდა წამომყვეთ? განა კიდევ მყავს მუცელში ვაჟები, რომ ქმრებად გაგიხდნენ?

¹²გაბრუნდით, შვილებო, წადით! დავბერდი, აღარ მეყოლება ქმარი. კიდეც რომ მქონდეს იმედი, კიდეც რომ ვიქნე ამაღამ ქმართან და ვშობო ვაჟები,

¹³განა თქვენ დაელოდებით მათ დაზრდას? განა უარს იტყვითგათხოვებაზე? არა, შვილებო, ძალზე მენანებით, რადგან მომწვდა მე უფლისხელი.

¹⁴კვლავ ხმამაღალი ტირილი დაიწყეს. გადაკოცნა ყორფამდედამთილი, რუთი კი მიეკრო მას.

¹⁵უთხრა: ხედავ, უბრუნდება შენი რძალი თავის ხალხსა დაღმერთს. მიჰყევი შენს რძალს.

¹⁶თქვა რუთმა: ნუ მაიძულებ დაგტოვო და წავიდე შენგან, რადგან სადაც შენ მიდიხარ, მეც იქ უნდა წამოვიდე; სადაც შენ დაგიღამდება, მეც იქ უნდა დამიღამდეს. შენი ხალხი ჩემი ხალხია, შენი ღმერთი ჩემი ღმერთია.

¹⁷სადაც მოკვდები, მეც იქ უნდა მოვკვდე და დავიმარხო. ასედა ასე მიყოს უფალმა და უარესიც, თუ რამემ გაგვყაროს, სიკვდილის მეტმა.

¹⁸რაკი დაინახა, რომ გადაწყვეტილი ჰქონდა მასთან ერთადწასვლა, შეწყვიტა ლაპარაკი.

¹⁹იარეს ამ ორთა, ვიდრე არ მიადგნენ ბეთლემს. ბეთლემშიმისვლისას შეიძრა მთელი ქალაქი მათ გამო. ამბობდნენ, ნაყომი ხომ არ არისოეს დედაკაცი?

²⁰უთხრა მათ: ნუღა დამიძახებთ ნაყომის (სიამეს), დამიძახეთმარა (გამწარებული), რადგან მეტისმეტად გამამწარა ყოვლადძლიერმა.

²¹სავსე წავედი და ცარიელი დამაბრუნა უფალმა. რაღატომ უნდა მეძახდეთ ნაყომის? გამტანჯა უფალმა და გამაუბედურა ყოვლადძლიერმა.

²²დაბრუნდა ნაყომი თავის რძალთან, მოაბელ რუთთან ერთად,რომელიც მოაბის ველიდან წამოჰყვა მას. მკათათვის დასაწყისი იყო, როცაბეთლემში მოვიდნენ ისინი.