Read Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible Ιώβ 39 Bible Online

Ιώβ 39 - Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible bible

Ιώβ 39

¹Γνωρίζεις τον καιρό τού τοκετού των άγριων κατσικιών τού βράχου; Μπορείς να σημειώσεις πότε γεννούν τα ελάφια;

²Μπορείς να αριθμήσεις τούς μήνες που συμπληρώνουν; Ή, γνωρίζεις τον καιρό τού τοκετού τους;

³Αυτές συγκύπτουν, γεννούν τα παιδιά τους, ελευθερώνονται από τις οδύνες τους.

⁴Τα παιδιά τους ενδυναμώνονται, αυξάνουν στην πεδιάδα· βγαίνουν, και δεν γυρίζουν πλέον σ' αυτές.

⁵Ποιος άφησε ελεύθερο τον άγριο γάιδαρο; Ή, ποιος έλυσε τα δεσμά του;

⁶Για τον οποίο σπίτι του έκανα την έρημο, και κατοίκησή του την αλμυρή γη;

⁷Καταγελάει τον θόρυβο της πόλης· δεν ακούει την κραυγή τού εργοδιώκτη·

⁸διερευνά τα βουνά για βοσκή του, και πηγαίνει πίσω από κάθε είδος χλόης.

⁹Θα ευχαριστηθεί το μονοκέρατο ζώο να σε δουλεύει ή θα διανυκτερεύσει στη φάτνη σου;

¹⁰Μπορείς να δέσεις το μονοκέρατο ζώο με το δέσιμό του για αροτρίαση; Ή, θα βωλοκοπάει πίσω σου τις πεδιάδες;

¹¹Θα βάλεις σ' αυτόν το θάρρος σου, επειδή η δύναμή του είναι μεγάλη; Ή, θα αφήσεις σ' αυτόν την εργασία σου;

¹²Θα τον εμπιστευθείς να σου φέρει τον σπόρο σου, και να τον μαζέψει στο αλώνι σου;

¹³Έδωσες εσύ τα ωραία φτερά στα παγώνια; Ή, φτερούγες και φτερά στη στρουθοκάμηλο;

¹⁴Η οποία αφήνει τα αυγά της στη γη, και τα ζεσταίνει επάνω στο χώμα,

¹⁵και ξεχνάει ότι το πόδι ενδέχεται να τα συντρίψει ή το θηρίο τού χωραφιού να τα καταπατήσει·

¹⁶σκληρύνεται ενάντια στα παιδιά της, σαν να μη ήσαν δικά της· μάταια κοπίασε, χωρίς να φοβάται·

¹⁷επειδή, ο Θεός τη στέρησε από σοφία, και δεν μοίρασε σ' αυτή σύνεση·

¹⁸όσες φορές σηκώνεται όρθια, καταγελάει το άλογο και τον καβαλάρη του.

¹⁹Έδωσες εσύ δύναμη στο άλογο; Έντυσες τον τραχηλό του με βροντή;

²⁰Εσύ το κάνεις να πηδάει σαν ακρίδα; Η αλαζονεία των ρουθουνιών του είναι τρομερή·

²¹σκάβει μέσα στην κοιλάδα, και αγάλλεται στη δύναμή του· βγαίνει σε συνάντηση των όπλων·

²²καταγελάει τον φόβο, και δεν τρομάζει· ούτε στρέφει από πρόσωπο ρομφαίας·

²³η φαρέτρα κροταλίζει εναντίον του, η αστραφτερή λόγχη και το δόρυ·

²⁴καταπίνει τη γη με αγριότητα και μανία· και δεν πιστεύει ότι ηχεί σάλπιγγα·

²⁵και μόλις ακούσει τη φωνή τής σάλπιγγας, λέει: Α, α! Και μυρίζεται από μακρυά τη μάχη, την κραυγή των στρατηγών, και τον αλαλαγμό.

²⁶Πετάει το γεράκι με τη σοφία σου, και απλώνει τα φτερά του προς Νότον;

²⁷Ανυψώνεται ο αετός στην προσταγή σου, και κάνει στα ψηλά τη φωλιά του;

²⁸Κατοικεί επάνω σε βράχο, και διαμένει επάνω σε απότομο βράχο, και επάνω σε άβατους τόπους·

²⁹αναζητάει από εκεί τροφή· τα μάτια του σκοπεύουν από μακρυά·

³⁰και τα νεογέννητά του πίνουν αίμα· και όπου πτώματα εκεί κι αυτός.