Read Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible Παροιμίαι 30 Bible Online

Παροιμίαι 30 - Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible bible

Παροιμίαι 30

¹Τα λόγια τού Αγούρ, του γιου τού Ιακαί· ο χρησμός, δηλαδή, που ο άνθρωπος μίλησε στον Ιθιήλ, προς τον Ιθιήλ, και τον Ούκαλ.

²Βέβαια, εγώ είμαι ο πλέον άφρονας από τους ανθρώπους, και φρόνηση ανθρώπου δεν υπάρχει μέσα μου·

³και δεν έμαθα τη σοφία ούτε ξέρω τη γνώση των αγίων.

⁴Ποιος ανέβηκε στον ουρανό και κατέβηκε; Ποιος συγκέντρωσε τον άνεμο στα χέρια του; Ποιος δέσμευσε τα νερά μέσα σε ιμάτιο; Ποιος στερέωσε όλα τα άκρα τής γης; Ποιο είναι το όνομά του; Και ποιο το όνομα του υιού του, αν ξέρεις;

⁵Κάθε λόγος τού Θεού είναι δοκιμασμένος· είναι ασπίδα σ' εκείνους που εμπιστεύονται σ' αυτόν.

⁶Μη προσθέσεις στα λόγια του· μήπως σε ελέγξει, και βρεθείς ψεύτης.

⁷Δύο πράγματα ζητάω από σένα· μη μου τα αρνηθείς πριν πεθάνω·

⁸ματαιότητα και αναληθή λόγο απομάκρυνε από μένα· φτώχεια και πλούτο μη μου δώσεις· να με τρέφεις με αυτάρκη τροφή·

⁹Μήπως χορτάσω, και σε αρνηθώ, και πω: Ποιος είναι ο Κύριος; Ή, μήπως, καθώς βρεθώ φτωχός, κλέψω, και πάρω επιπόλαια το όνομα του Θεού μου.

¹⁰Μη καταλαλείς υπηρέτη στον κύριό του· μήπως και σε καταραστεί, και βρεθείς ένοχος.

¹¹Υπάρχει γενεά, που καταριέται τον πατέρα της, και δεν ευλογεί τη μητέρα της.

¹²Υπάρχει γενεά καθαρή στα μάτια της, αλλά δεν είναι πλυμένη από την ακαθαρσία της.

¹³Υπάρχει γενεά, της οποίας τα μάτια πόσο ψηλά είναι! Και τα βλέφαρά της υπερήφανα!

¹⁴Υπάρχει γενεά, που τα δόντια της είναι ρομφαίες, και οι μυλόδοντες μάχαιρες, για να κατατρώνε τούς φτωχούς από τη γη, και τους άπορους ανάμεσα από τους ανθρώπους.

¹⁵Η βδέλλα έχει δύο θυγατέρες, που φωνάζουν: Φέρε, φέρε. Τα τρία αυτά δεν χορταίνουν ποτέ, μάλιστα τα τέσσερα δεν λένε ποτέ: Αρκεί.

¹⁶Ο άδης, και η στείρα μήτρα· η γη, η οποία δεν χορταίνει από νερό· και η φωτιά, που δεν λέει: Αρκεί.

¹⁷Το μάτι, που εμπαίζει τον πατέρα του, και καταφρονεί να υπακούσει στη μητέρα του, οι κόρακες της χαράδρας θα το βγάλουν, και θα το φάνε οι νεοσσοί των αετών.

¹⁸Αυτά τα τρία μού είναι θαυμαστά, μάλιστα τα τέσσερα δεν τα εννοώ·

¹⁹τα ίχνη τού αετού στον ουρανό· τα ίχνη τού φιδιού επάνω στον βράχο· τα ίχνη τού πλοίου στο μέσον τής θάλασσας· και τα ίχνη τού ανθρώπου στη νιότη του.

²⁰Τέτοιος είναι ο δρόμος τής μοιχαλίδας γυναίκας· τρώει, και σκουπίζει το στόμα της, και λέει: Δεν έπραξα ανομία.

²¹Για τρία πράγματα ταράζεται η γη, μάλιστα για τέσσερα, τα οποία δεν μπορεί να υποφέρει·

²²για τον δούλο, όταν βασιλεύσει· και τον άφρονα, όταν χορτάσει ψωμί·

²³για τη μισητή γυναίκα όταν παντρευτεί· και τη δούλη, όταν διώξει την κυρία της.

²⁴Αυτά τα τέσσερα είναι ελάχιστα επάνω στη γη, είναι όμως σοφότατα·

²⁵τα μυρμήγκια, που είναι ένας αδύνατος λαός, ετοιμάζουν όμως την τροφή τους μέσα στο καλοκαίρι·

²⁶οι ασβοί των βράχων, που είναι ένας ανίσχυρος λαός, κάνουν, όμως, τις φωλιές τους επάνω σε βράχο·

²⁷οι ακρίδες, που δεν έχουν βασιλιά, βγαίνουν, όμως, όλες μαζί, κατά τάγματα·

²⁸ο ασκάλαβος, που υποβαστάζεται στα χέρια, και διαμένει στα παλάτια των βασιλιάδων.

²⁹Αυτά τα τρία βαδίζουν καλά, μάλιστα, τα τέσσερα περπατούν με ευπρέπεια·

³⁰το λιοντάρι, που είναι το ισχυρότερο από τα ζώα, και δεν στρέφει από το πρόσωπο κάποιου·

³¹ο πετεινός, ακόμα και ο τράγος· και ο βασιλιάς, περικυκλωμένος από τον λαό του.

³²Αν έπραξες με αφροσύνη υψώνοντας τον εαυτό σου, και αν βουλεύθηκες κακό, βάλε το χέρι επάνω στο στόμα.

³³Επειδή, όποιος χτυπάει το γάλα, βγάζει βούτυρο· και όποιος πιέζει τη μύτη, βγάζει αίμα· και όποιος ερεθίζει οργή, προξενεί μάχες.