Read Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible Δευτερονόμιον 1 Bible Online

Δευτερονόμιον 1 - Μετάφραση Σπύρου Φίλου, Modern Greek Bible bible

Δευτερονόμιον 1

¹ΑΥΤΑ είναι τα λόγια, που ο Μωυσής μίλησε σε ολόκληρο τον Ισραήλ, από την εδώ πλευρά τού Ιορδάνη, στην έρημο, στην πεδιάδα απέναντι της Σουφ, ανάμεσα στη Φαράν, και την Τοφέλ, και τη Λαβάν, και την Ασηρώθ, και τη Διζαάβ.

²Από το Χωρήβ είναι 11 ημέρες, διαμέσου του δρόμου τού βουνού Σηείρ, μέχρι την Κάδης-βαρνή.

³Και τον 40ό χρόνο, τον 11ο μήνα, την πρώτη τού μήνα, ο Μωυσής μίλησε στους γιους Ισραήλ, σύμφωνα με όλα όσα ο Κύριος τον είχε προστάξει γι' αυτούς·

⁴αφού πάταξε τον Σηών, τον βασιλιά των Αμορραίων, που κατοικούσε στην Εσεβών, και τον Ωγ, τον βασιλιά τής Βασάν, που κατοικούσε στην Ασταρώθ, στην περιοχή Εδρεϊ·

⁵από την εδώ πλευρά τού Ιορδάνη, στη γη Μωάβ, ο Μωυσής άρχισε να εξηγεί τούτον τον νόμο, λέγοντας:

⁶Ο Κύριος ο Θεός μας μίλησε σε μας στο Χωρήβ, λέγοντας: Αρκεί όσο μείνατε σε τούτο το βουνό·

⁷στρέψτε, και ακολουθήστε τον δρόμο σας, και πηγαίνετε στο βουνό των Αμορραίων, και σε όλους τους περιοίκους του, στην πεδιάδα, στο βουνό, και στην κοιλάδα, και στα μεσημβρινά και στα παράλια, τη γη των Χαναναίων, και τον Λίβανο, μέχρι τον μεγάλο ποταμό, τ

⁸Δέστε, εγώ παρέδωσα μπροστά σας τη γη· μπείτε μέσα και κυριεύστε τη γη, που ο Κύριος ορκίστηκε στους πατέρες σας, στον Αβραάμ, στον Ισαάκ, και στον Ιακώβ, να τη δώσει σ' αυτούς, και στο σπέρμα τους ύστερα απ' αυτούς.

⁹Και κατά τον καιρό εκείνο είπα σε σας, λέγοντας: Δεν μπορώ εγώ μόνος μου να σας βαστάζω·

¹⁰ο Κύριος ο Θεός σας σάς πλήθυνε, και δέστε, σήμερα είστε όπως τα αστέρια τού ουρανού σε πλήθος·

¹¹ο Κύριος ο Θεός των πατέρων σας να σας κάνει 1.000 φορές περισσότερους από ό,τι είστε, και να σας ευλογήσει, καθώς μίλησε σε σας!

¹²Πώς θα μπορέσω εγώ μόνος μου να βαστάξω την ενόχλησή σας, και το φορτίο σας, και τις αντιλογίες σας;

¹³Πάρτε άνδρες σοφούς, και συνετούς, και γνωστούς μεταξύ των φυλών σας, και θα τους καταστήσω αρχηγούς επάνω σας.

¹⁴Και αποκριθήκατε σε μένα, λέγοντας: Καλός είναι ο λόγος, που μίλησες, για να τον κάνουμε.

¹⁵Τότε, πήρα τους αρχηγούς των φυλών σας, άνδρες σοφούς, και γνωστούς, και τους κατέστησα αρχηγούς επάνω σας, χιλίαρχους, και εκατόνταρχους, και πεντηκόνταρχους, και δέκαρχους, και επιστάτες των φυλών σας.

¹⁶Και πρόσταξα τους κριτές σας κατά τον καιρό εκείνο, λέγοντας: Ακούτε ανάμεσα στους αδελφούς σας, και κρίνετε δίκαια ανάμεσα σε άνθρωπο και στον αδελφό του, και στον ξένο του.

¹⁷Στην κρίση δεν θα αποβλέπετε σε πρόσωπα· θα ακούτε τον μικρό, όπως τον μεγάλο· δεν θα φοβάστε πρόσωπο ανθρώπου· επειδή, η κρίση είναι του Θεού· και κάθε υπόθεση, που θα ήταν πολύ δύσκολη για σας, να την αναφέρετε σε μένα, κι εγώ θα την ακούω.

¹⁸Και σας πρόσταξα εκείνο τον καιρό όλα όσα έπρεπε να πράττετε.

¹⁹Και αφού σηκωθήκαμε από το Χωρήβ, διαπεράσαμε ολόκληρη εκείνη την έρημο, τη μεγάλη και φοβερή, που είδατε, οδοιπορώντας προς το βουνό των Αμορραίων, καθώς ο Κύριος ο Θεός μας πρόσταξε σε μας, και ήρθαμε μέχρι την Κάδης-βαρνή.

²⁰Και σας είπα: Ήρθατε στο βουνό των Αμορραίων, που μας δίνει ο Κύριος ο Θεός μας·

²¹Δέστε, ο Κύριος ο Θεός σου παρέδωσε μπροστά σου τη γη· ανέβα, κυρίευσε, όπως ο Κύριος ο Θεός των πατέρων σου μίλησε σε σένα· μη φοβηθείς, μήτε να δειλιάσεις.

²²Και ήρθατε σε μένα όλοι εσείς, και είπατε: Ας αποστείλουμε άνδρες μπροστά μας, και ας κατασκοπεύσουν για μας τη γη, και ας μας αναγγείλουν τον δρόμο, διαμέσου του οποίου πρέπει να ανεβούμε, και τις πόλεις στις οποίες θα πάμε.

²³Και μου άρεσε ο λόγος, και πήρα από σας 12 άνδρες, έναν άνδρα ανά φυλή.

²⁴Και αφού στράφηκαν, ανέβηκαν το βουνό, και ήρθαν μέχρι τη φάραγγα Εσχώλ, και την κατασκόπευσαν.

²⁵Και παίρνοντας στα χέρια τους από τους καρπούς τής γης, μας τους έφεραν, και μας ανήγγειλαν, λέγοντας: Η γη, που ο Κύριος ο Θεός μας δίνει σε μας, είναι καλή.

²⁶Αλλ' εσείς δεν θελήσατε να ανεβείτε, αλλ' απειθήσατε στην προσταγή τού Κυρίου τού Θεού σας.

²⁷Και γογγύσατε στις σκηνές σας, λέγοντας: Επειδή, ο Κύριος μας μισούσε, μας έβγαλε από τη γη τής Αιγύπτου, για να μας παραδώσει στο χέρι των Αμορραίων, ώστε να εξολοθρευτούμε·

²⁸πού ανεβαίνουμε εμείς; Οι αδελφοί μας δείλιασαν την καρδιά μας, λέγοντας: Ο λαός είναι μεγαλύτερος και ψηλότερος από μας· οι πόλεις μεγάλες και με τείχη μέχρι τον ουρανό· αλλά είδαμε εκεί και τους γιους των Ανακείμ.

²⁹Κι εγώ σας είπα: Μη τρομάξετε ούτε να φοβηθείτε απ' αυτούς·

³⁰ο Κύριος ο Θεός σας, που προπορεύεται μπροστά σας, αυτός θα πολεμήσει για σας, σύμφωνα με όλα όσα έκανε προς υπεράσπισή μας στην Αίγυπτο μπροστά στα μάτια σας·

³¹και στην έρημο, όπου είδες με ποιον τρόπο ο Κύριος ο Θεός σου σε κράτησε, όπως ένας άνθρωπος κρατάει τον γιο του, σε ολόκληρο τον δρόμο που περπατήσατε, μέχρις ότου ήρθατε σε τούτο τον τόπο.

³²Κατά τούτο, όμως, δεν πιστέψατε στον Κύριο τον Θεό σας,

³³που προπορευόταν μπροστά σας στον δρόμο, για να σας βρίσκει τόπο στρατοπέδευσης, τη νύχτα μεν σε μορφή φωτιάς, για να σας δείχνει τον δρόμο στον οποίο έπρεπε να βαδίζετε, την ημέρα δε σε μορφή νεφέλης.

³⁴Και ο Κύριος άκουσε τη φωνή των λόγων σας, και οργίστηκε, και ορκίστηκε, λέγοντας:

³⁵Κανένας απ' αυτούς τους ανθρώπους τούτης της κακής γενεάς δεν θα δει την καλή γη, που ορκίστηκα να δώσω στους πατέρες σας,

³⁶εκτός από τον Χάλεβ, τον γιο τού Ιεφοννή· αυτός θα τη δει, και σ' αυτόν θα δώσω τη γη στην οποία πάτησε, και στους γιους του, επειδή αυτός ακολούθησε ολοκληρωτικά τον Κύριο.

³⁷Και εναντίον μου θύμωσε ο Κύριος εξαιτίας σας, λέγοντας: Ούτε εσύ θα μπεις εκεί μέσα·

³⁸ο Ιησούς, ο γιος τού Ναυή, που παρίσταται μπροστά σου, αυτός θα μπει εκεί μέσα· ενίσχυσέ τον, επειδή αυτό θα την κληροδοτήσει στον Ισραήλ·

³⁹και τα παιδιά σας, που λέγατε ότι θα γίνουν λάφυρο, και οι γιοι σας, που σήμερα δεν γνωρίζουν καλό ή κακό, αυτοί θα μπουν εκεί μέσα, και σ' αυτούς θα τη δώσω, κι αυτοί θα την κληρονομήσουν·

⁴⁰εσείς, όμως, επιστρέψτε, και πηγαίνετε στην έρημο, προς τον δρόμο της Ερυθράς Θάλασσας.

⁴¹Τότε αποκριθήκατε, και μου είπατε: Αμαρτήσαμε στον Κύριο· εμείς θα ανέβουμε και θα πολεμήσουμε, σύμφωνα με όσα μας πρόσταξε ο Κύριος ο Θεός μας. Και αφού ζωστήκατε ο καθένας τα πολεμικά του όπλα, υπήρξατε προπετείς να ανεβείτε στο βουνό.

⁴²Και ο Κύριος μου είπε: Πες τους: Μη ανεβείτε ούτε να πολεμήσετε, επειδή εγώ δεν είμαι ανάμεσά σας, για να μη συντριφτείτε μπροστά στους εχθρούς σας.

⁴³Έτσι σας μίλησα· κι εσείς δεν εισακούσατε, αλλά απειθήσατε στην προσταγή τού Κυρίου, και με θρασύτητα ανεβήκατε στο βουνό.

⁴⁴Και οι Αμορραίοι, που κατοικούν στο βουνό εκείνο, βγήκαν σε συνάντησή σας, και σας καταδίωξαν, καθώς κάνουν τα μελίσσια, και σας πάταξαν στο Σηείρ, μέχρι την Ορμά.

⁴⁵Τότε, αφού γυρίσατε, κλάψατε μπροστά στον Κύριο· ο Κύριος, όμως, δεν εισάκουσε τη φωνή σας ούτε έδωσε σε σας ακρόαση.

⁴⁶Και μείνατε στην Κάδης πολλές ημέρες, οσεσδήποτε ημέρες μείνατε.