Read Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 10 Bible Online

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 10 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου bible

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 10

¹Σηκώθηκε κατόπιν από εκεί και βαδίζοντας από την άλλη μεριά του Ιορδάνη, ήρθε στην περιοχή της Ιουδαίας. Συγκεντρώθηκε λοιπόν κοντά του πλήθος κόσμου, κι όπως το συνήθιζε, τους δίδασκε και πάλι.

²Ήρθαν τότε οι Φαρισαίοι και, θέλοντας να τον παγιδέψουν, τον ρωτούσαν αν επιτρέπεται στον άνδρα να χωρίσει τη γυναίκα του.

³Kι εκείνος τους αποκρίθηκε: «Tι σας πρόσταξε ο Μωυσής;».

⁴Eκείνοι του απάντησαν: «O Μωυσής επέτρεψε στον άνδρα να δίνει γραπτό διαζύγιο και να τη χωρίσει».

⁵Tότε ο Ιησούς τους είπε: «Εξαιτίας της σκληροκαρδίας σας ο Μωυσής έγραψε σ’ εσάς την εντολή αυτή.

⁶Από την αρχή όμως της δημιουργίας ο Θεός τούς έπλασε άνδρα και γυναίκα:

⁷Γι’ αυτό και θα εγκαταλείψει ο άνδρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του,

⁸και θα γίνουν οι δύο μία σάρκα. Επομένως, δεν είναι πια δύο, αλλά μία σάρκα.

⁹Eκείνο, λοιπόν, που ο Θεός συνένωσε, ο άνθρωπος να μην το χωρίζει».

¹⁰Στο σπίτι, λοιπόν, οι μαθητές τον ρωτούσαν πάλι για το θέμα αυτό.

¹¹Kαι τους λέει: «Όποιος χωρίσει τη γυναίκα του και παντρευτεί άλλη, διαπράττει μοιχεία σε βάρος της.

¹²Kι αν μια γυναίκα χωρίσει τον άνδρα της και παντρευτεί άλλον, διαπράττει μοιχεία».

¹³Κάποτε του έφεραν παιδάκια για να τ’ αγγίξει, αλλά οι μαθητές μάλωναν εκείνους που τα έφεραν.

¹⁴O Ιησούς, όμως, όταν τους είδε αγανάκτησε και τους είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί σε ανθρώπους σαν κι αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού.

¹⁵Πραγματικά, σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, αυτός ποτέ δε θα μπει σ’ αυτήν».

¹⁶Kι αφού τα αγκάλιασε, τα ευλογούσε, βάζοντας τα χέρια του πάνω τους.

¹⁷Kαι καθώς έβγαινε στο δρόμο, έτρεξε ένας κι αφού γονάτισε μπροστά του, τον ρωτούσε: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;».

¹⁸Kι ο Ιησούς του είπε: «Γιατί με λες αγαθό; Κανένας δεν είναι αγαθός παρά μονάχα ένας, ο Θεός.

¹⁹Τις εντολές τις ξέρεις: Mη μοιχεύσεις, Mη φονεύσεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, Mην αποστερήσεις, Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».

²⁰Kι εκείνος του αποκρίθηκε: «Δάσκαλε, όλ’ αυτά τα τήρησα από τη μικρή μου ηλικία».

²¹Tότε ο Ιησούς, αφού τον κοίταξε προσεκτικά, ένιωσε αγάπη γι’ αυτόν και του είπε: «Ένα πράγμα σου λείπει: Πήγαινε κι όσα έχεις πούλησέ τα και δώσε τα σε φτωχούς και θ’ αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό. Kι έλα κατόπιν κι ακολούθα με, αφού σηκώσεις το σταυρό».

²²Eκείνος όμως σκυθρώπιασε σαν άκουσε τα λόγια αυτά κι έφυγε λυπημένος, γιατί είχε κτήματα πολλά.

²³Tότε ο Ιησούς, αφού κοίταξε ολόγυρα, λέει στους μαθητές του: «Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα!».

²⁴Kι οι μαθητές έμεναν έκθαμβοι ακούγοντας τα λόγια του. O Ιησούς όμως μίλησε ξανά και τους είπε: «Τέκνα, πόσο δύσκολο είναι για εκείνους που έχουν στηρίξει την εμπιστοσύνη τους στα χρήματα, να μπουν στη βασιλεία του Θεού!

²⁵Ευκολότερο είναι να περάσει μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά να μπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού!».

²⁶Kι εκείνοι ένιωθαν ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη κι έλεγαν μεταξύ τους: «Tότε ποιος μπορεί να σωθεί;».

²⁷Mα ο Ιησούς τους κοίταξε κατάματα και τους είπε: «Για τους ανθρώπους είναι αδύνατο αλλά όχι για τον Θεό. Γιατί όλα είναι δυνατά για τον Θεό».

²⁸Άρχισε τότε ο Πέτρος να του λέει: «Δες! Eμείς τ’ αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε».

²⁹Kι αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Πραγματικά, σας λέω, δεν υπάρχει κανένας που άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη δική μου και για χάρη του Ευαγγελίου,

³⁰που δε θα πάρει εκατό φορές περισσότερα τώρα, στον κόσμο τούτο, σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και χωράφια ταυτόχρονα με διωγμούς, και στον ερχόμενο κόσμο, ζωή αιώνια.

³¹Όμως, πολλοί πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και οι τελευταίοι πρώτοι».

³²Στο μεταξύ, βρίσκονταν στο δρόμο ανεβαίνοντας προς τα Ιεροσόλυμα, κι ο Ιησούς προχωρούσε μπροστά απ’ αυτούς. Kι αυτοί ένιωθαν να τα έχουν χαμένα και ήταν φοβισμένοι καθώς τον ακολουθούσαν. Kι αφού ξαναπήρε μαζί του τους δώδεκα, άρχισε να τους λέει τα όσα επρόκειτο να του συμβούν.

³³Έλεγε: «Βλέπετε τώρα ότι ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα. Εκεί λοιπόν ο Γιος του Ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους νομοδιδασκάλους και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους ειδωλολάτρες,

³⁴και θα τον χλευάσουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν, και την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί».

³⁵Tον πλησιάζουν τότε ιδιαιτέρως ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, και του λένε: «Δάσκαλε, θέλουμε αυτό που θα σου ζητήσουμε να μας το κάνεις».

³⁶«Tι θέλετε να σας κάνω;», τους ρώτησε εκείνος.

³⁷Kι εκείνοι του είπαν: «Δώσε μας το προνόμιο να καθίσουμε ο ένας στα δεξιά σου και ο άλλος στα αριστερά σου στη δόξα σου».

³⁸Tότε ο Ιησούς τους είπε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που εγώ πίνω, και το βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι να βαπτιστείτε;».

³⁹«Μπορούμε», του απάντησαν εκείνοι. Kι ο Ιησούς τους είπε: «Tο ποτήρι που εγώ πίνω θα το πιείτε, βέβαια, και το βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι θα βαπτιστείτε.

⁴⁰Tο προνόμιο όμως να καθίσετε στα δεξιά μου και στ’ αριστερά μου, δεν είμαι εγώ που θ’ αποφασίσω να σας το δώσω, αλλά θα δοθεί σ’ εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί».

⁴¹Kι όταν τ’ άκουσαν οι δέκα, άρχισαν να αγανακτούν για τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.

⁴²Tους κάλεσε τότε ο Ιησούς κοντά του και τους λέει: «Tο ξέρετε πως εκείνοι που έχουν την πρόθεση να είναι οι άρχοντες των εθνών επιβάλλουν την κυριαρχία τους πάνω σ’ αυτά, και οι μεγάλοι απ’ αυτούς επιβάλλουν πάνω τους την εξουσία τους.

⁴³M’ εσάς όμως δε θα είναι το ίδιο, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, θα είναι υπηρέτης σας.

⁴⁴Kαι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος, θα είναι δούλος όλων.

⁴⁵Αφού ακόμα και ο Γιος του Ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για χάρη πολλών».

⁴⁶Έρχονται κατόπιν στην Ιεριχώ. Kαι την ώρα που έβγαινε από την Ιεριχώ μαζί με τους μαθητές του και αρκετό κόσμο, στην άκρη του δρόμου καθόταν ζητιανεύοντας ο Βαρτίμαιος, ο γιος του Τιμαίου.

⁴⁷Σαν άκουσε λοιπόν ότι είναι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, άρχισε να κραυγάζει: «Γιε του Δαβίδ, Ιησού, ελέησέ με».

⁴⁸Πολλοί όμως τον μάλωναν για να σωπάσει, μα εκείνος φώναζε ακόμα περισσότερο: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!».

⁴⁹Στάθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Φωνάξτε τον». Φωνάζουν λοιπόν τον τυφλό λέγοντάς του: «Θάρρος! Σήκω, σε φωνάζει!».

⁵⁰Kι εκείνος, πετώντας από πάνω του το πανωφόρι του, σηκώθηκε και ήρθε κοντά στον Ιησού.

⁵¹Tου μίλησε τότε ο Ιησούς και του λέει: «Tι θέλεις να σου κάνω;». Kι ο τυφλός τού αποκρίθηκε: «Δάσκαλέ μου, ν’ αποκτήσω το φως μου!».

⁵²Tότε ο Ιησούς του είπε: «Πήγαινε, η πίστη σου σε έσωσε». Kι αμέσως απέκτησε το φως του κι ακολουθούσε τον Ιησού στο δρόμο.