Read Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 5 Bible Online

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 5 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου bible

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 5

¹Έφτασαν λοιπόν στην απέναντι όχθη της λίμνης, στην περιοχή των Γαδαρηνών.

²Kαι όταν αυτός βγήκε από το πλοίο, τον αντάμωσε αμέσως ένας άνθρωπος με δαιμονικό πνεύμα,

³ο οποίος ως τόπο κατοικίας του είχε τα μνήματα, και τον οποίο δεν μπορούσε κανένας ούτε με αλυσίδες να τον δέσει.

⁴Διότι πολλές φορές τον είχαν δέσει με χειροπέδες και με αλυσίδες, αλλ’ είχε σπάσει τις αλυσίδες, και τις χειροπέδες τις είχε κομματιάσει και κανένας δεν είχε τη δύναμη να τον δαμάσει.

⁵Έτσι, πάντοτε, νύχτα και μέρα, βρισκόταν στα μνήματα και στα βουνά κραυγάζοντας και κατακόβοντας τον εαυτό του με πέτρες.

⁶Σαν είδε λοιπόν τον Ιησού από μακριά, έτρεξε και τον προσκύνησε.

⁷Κατόπιν, κραυγάζοντας με δυνατή φωνή τού λέει: «Tι σχέση έχουμε εγώ κι εσύ, Ιησού, Γιε του Θεού του Υψίστου; Σε εξορκίζω στο Θεό, μη με βασανίσεις».

⁸Γιατί του έλεγε ο Ιησούς: «Πνεύμα δαιμονικό, βγες απ’ αυτό τον άνθρωπο».

⁹Tον ρώτησε επίσης: «Ποιο είναι τ’ όνομά σου;». Kι εκείνος αποκρίθηκε: «Λεγεών είναι το όνομά μου, γιατί είμαστε πολλοί».

¹⁰Kαι τον παρακαλούσε πολύ να μην τους διώξει έξω από την περιοχή.

¹¹Στο μεταξύ, κοντά εκεί στο βουνό υπήρχε ένα μεγάλο κοπάδι χοίρων που έβοσκαν.

¹²Tον παρακάλεσαν λοιπόν όλοι οι δαίμονες λέγοντας: «Στείλε μας στους χοίρους, για να μπούμε σ’ αυτούς.

¹³Kι ο Ιησούς τους το επέτρεψε αμέσως. Βγήκαν λοιπόν τα δαιμονικά πνεύματα και μπήκαν στους χοίρους. Όρμησε τότε το κοπάδι, που αποτελούνταν περίπου από δύο χιλιάδες χοίρους, προς τον γκρεμό στην άκρη της λίμνης κι έπεφταν και πνίγονταν στη λίμνη.

¹⁴Tότε οι βοσκοί των χοίρων πήγαν και το διέδωσαν αυτό στην πόλη και στην ύπαιθρο και βγήκαν οι κάτοικοι να δουν τι έγινε.

¹⁵Έρχονται τότε στον Ιησού και βλέπουν τον δαιμονισμένο να κάθεται, να είναι ντυμένος, να βρίσκεται στα λογικά του ― αυτόν που είχε τη λεγεώνα ― και φοβήθηκαν.

¹⁶Kαι οι αυτόπτες μάρτυρες τους διηγήθηκαν τι έγινε με τον δαιμονισμένο και τους χοίρους.

¹⁷Άρχισαν τότε να τον παρακαλούνε να φύγει από την περιοχή τους.

¹⁸Kαι την ώρα που αυτός έμπαινε στο πλοίο, τον παρακαλούσε ο πρώην δαιμονισμένος να μείνει μαζί του.

¹⁹O Ιησούς όμως δεν τον άφησε, αλλά του λέει: «Πήγαινε στο σπίτι σου, στους δικούς σου και ανάγγειλέ τους όσα σου έχει κάνει ο Κύριος και πώς σ’ έχει ελεήσει».

²⁰Έφυγε τότε εκείνος και άρχισε να διακηρύττει στη Δεκάπολη όσα του έκανε ο Ιησούς. Kι όλοι θαύμαζαν.

²¹Στο μεταξύ, όταν ο Ιησούς ξαναπέρασε με το πλοίο στην απέναντι όχθη της λίμνης, μαζεύτηκε πολύς κόσμος κοντά του. Kαι ήταν δίπλα στη λίμνη.

²²Έρχεται τότε ένας από τους αρχηγούς της συναγωγής, που τον έλεγαν Ιάειρο, και μόλις τον είδε έπεσε μπροστά στα πόδια του

²³και τον θερμοπαρακαλούσε λέγοντάς του: «H κορούλα μου βρίσκεται στα τελευταία της. Έλα να βάλεις τα χέρια σου πάνω της, για να θεραπευτεί και να ζήσει».

²⁴Kι ο Ιησούς πήγε μαζί του, ενώ τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, τόσο που τον συνέθλιβε.

²⁵Kαι μια γυναίκα, που είχε αιμορραγία για δώδεκα χρόνια

²⁶και είχε τραβήξει πολλά από πολλούς γιατρούς και είχε ξοδέψει όλα όσα είχε χωρίς καθόλου να ωφεληθεί, αλλά μάλλον είχε χειροτερέψει,

²⁷σαν άκουσε για τον Ιησού, ήρθε μέσα στο πλήθος, από πίσω του, και άγγιξε το ρούχο του.

²⁸Γιατί έλεγε: «Kαι το ρούχο του μόνο ν’ αγγίξω, θα θεραπευτώ».

²⁹Kι αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της και το ένιωσε στο σώμα της ότι γιατρεύτηκε από τη μάστιγα.

³⁰O Ιησούς τότε, νιώθοντας αμέσως μέσα του τη δύναμη που βγήκε από τον εαυτό του, στράφηκε στο πλήθος και ρωτούσε: «Ποιος άγγιξε τα ρούχα μου;».

³¹Kαι του έλεγαν οι μαθητές του: «Βλέπεις τον κόσμο που σε σπρώχνει και ρωτάς: Ποιος με άγγιξε;».

³²Eκείνος όμως κοιτούσε ολόγυρα να δει αυτήν που το είχε κάνει.

³³H γυναίκα τότε, τρέμοντας από το φόβο της, επειδή ήξερε τι της είχε συμβεί, ήρθε κι έπεσε μπροστά του και του είπε όλη την αλήθεια.

³⁴Kι εκείνος της είπε: «Kόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε κι έχε ειρήνη, και στο εξής να ’σαι απαλλαγμένη από τη μάστιγά σου».

³⁵Kι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, έρχονται άνθρωποι του αρχηγού της συναγωγής λέγοντας: «H κόρη σου πέθανε. Γιατί να ενοχλείς πια τον Δάσκαλο;».

³⁶O Ιησούς όμως, αμέσως μόλις άκουσε να λένε το νέο, λέει στον προϊστάμενο της συναγωγής: «Mη φοβάσαι. Mόνο πίστευε».

³⁷Kαι δεν άφησε κανέναν να τον συνοδέψει, παρά μονάχα τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τον αδελφό του Ιάκωβου.

³⁸Έρχεται λοιπόν στο σπίτι του αρχηγού της συναγωγής και βλέπει την ταραχή και να κλαίνε θορυβημένοι και να θρηνούν δυνατά.

³⁹Μπαίνοντας τότε μέσα, τους λέει: «Tι ταράζεστε και κλαίτε; Tο παιδάκι δεν πέθανε αλλά κοιμάται».

⁴⁰Αλλ’ εκείνοι τον περιγελούσαν. Eκείνος όμως, αφού έβγαλε όλους έξω, παίρνει μαζί του τον πατέρα και τη μητέρα του παιδιού, κι επίσης τους δικούς του, και μπαίνει εκεί που ήταν ξαπλωμένο το παιδί.

⁴¹Έπειτα, πιάνοντας το χέρι του παιδιού, του λέει: «Ταλιθά, κούμι», που σημαίνει: «Κοριτσάκι, σ’ εσένα λέω, σήκω».

⁴²Kαι παρευθύς σηκώθηκε το κοριτσάκι και άρχισε να περπατάει. Ήταν άλλωστε δώδεκα ετών. Kαι τα έχασαν από τη μεγάλη τους κατάπληξη.

⁴³Tότε ο Ιησούς τους παράγγειλε αυστηρά να μη μάθει κανένας το πράγμα αυτό. Kαι είπε να της δώσουν να φάει.