Read Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 6 Bible Online

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 6 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου bible

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 6

¹Βγήκε κατόπιν από εκεί και ήρθε στην πατρίδα του, όπου τον ακολούθησαν και οι μαθητές του.

²Kαι σαν έφτασε το Σάββατο, άρχισε να διδάσκει στη συναγωγή. Kαι πολλοί που τον άκουγαν, απορούσαν κι έλεγαν: «Από πού τα ξέρει αυτός όλα αυτά; Kαι τι σοφία είναι αυτή που του έχει δοθεί, ώστε να γίνονται τέτοια θαύματα με τα χέρια του;

³Δεν είναι αυτός ο μαραγκός, ο γιος της Μαρίας κι αδελφός του Ιάκωβου και του Ιωσή και του Ιούδα και του Σίμωνα; Kαι δε ζουν οι αδελφές του όλες εδώ ανάμεσά μας;», και δυσπιστούσαν γι’ αυτόν.

⁴Kι ο Ιησούς τους έλεγε: «Δεν υπάρχει προφήτης που να μην εκτιμάται παρά μονάχα στον τόπο του κι ανάμεσα στους συγγενείς του και στην οικογένειά του».

⁵Έτσι, δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει εκεί κανένα θαύμα, πέρα από λίγες περιπτώσεις αρρώστων που τους θεράπευσε βάζοντας επάνω τους τα χέρια του.

⁶Kαι θαύμαζε για την απιστία τους. Περιόδευε όμως στα γύρω χωριά διδάσκοντας.

⁷Kάλεσε επίσης κοντά του τους δώδεκα κι άρχισε να τους αποστέλλει ανά δύο, δίνοντάς τους εξουσία κατά των δαιμονικών πνευμάτων.

⁸Kαι τους παράγγειλε, πέρα από ένα ραβδί μονάχα, να μην κουβαλούν τίποτε μαζί τους στο δρόμο, ούτε σακίδιο ούτε ψωμί ούτε χρήματα στο ζωνάρι τους.

⁹Mόνο σανδάλια να φορούν στα πόδια τους, χωρίς όμως να φορούν δύο χιτώνες.

¹⁰Επίσης τους έλεγε: «Σε όποιο σπίτι μπείτε σ’ έναν τόπο, σ’ αυτό να μένετε, μέχρι που να φύγετε από τον τόπο εκείνο.

¹¹Kι αν κάποιοι δε σας δεχτούν κι ούτε σας ακούσουν, καθώς αναχωρείτε από εκεί τινάξτε το χώμα που είναι κάτω από τα πόδια σας σαν αποδεικτική μαρτυρία εναντίον τους. Πραγματικά, σας λέω, ελαφρότερη θα είναι η τιμωρία που θα επιβληθεί στα Σόδομα και στα Γόμορρα την Hμέρα της Κρίσης παρά στην πόλη εκείνη».

¹²Βγήκαν τότε οι μαθητές και κήρυτταν στους ανθρώπους να μετανοήσουν.

¹³Επίσης έβγαζαν πολλά δαιμόνια και πολλούς αρρώστους τούς άλειφαν με λάδι και τους θεράπευαν.

¹⁴Στο μεταξύ, άκουσε κι ο βασιλιάς Ηρώδης για τον Ιησού, γιατί έγινε γνωστό το όνομά του, κι έλεγε ότι «ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναστήθηκε από τους νεκρούς και γι’ αυτό οι θαυματουργικές δυνάμεις ενεργούν μέσω αυτού».

¹⁵Άλλοι έλεγαν πως είναι ο Ηλίας κι άλλοι έλεγαν: «Προφήτης είναι, σαν ένας από τους άλλους προφήτες».

¹⁶Mα όταν το άκουσε ο Ηρώδης, είπε: «Αυτός είναι εκείνος που εγώ αποκεφάλισα! O Ιωάννης! Αυτός είναι! Αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς!».

¹⁷Γιατί ο ίδιος ο Ηρώδης είχε στείλει ανθρώπους και είχε συλλάβει τον Ιωάννη και τον είχε ρίξει στη φυλακή εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του Φιλίππου του αδελφού του, που την είχε πάρει ο ίδιος για γυναίκα του.

¹⁸Kι αυτό, γιατί ο Ιωάννης έλεγε στον Ηρώδη: «Δεν επιτρέπεται να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου».

¹⁹Kι αυτό η Ηρωδιάδα τού το φύλαγε μέσα της και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά δεν μπορούσε,

²⁰γιατί ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, επειδή ήξερε πως είναι άνθρωπος δίκαιος και άγιος, και τον επιτηρούσε. Μάλιστα, πολλά απ’ όσα άκουγε απ’ αυτόν τα εφάρμοζε και τον άκουγε ευχαρίστως.

²¹Ήρθε όμως η μέρα που της δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία, όταν ο Ηρώδης στα γενέθλιά του έκανε τραπέζι στους μεγιστάνες του και στους χιλίαρχους και στους επίσημους της Γαλιλαίας.

²²Μπήκε τότε η κόρη της Ηρωδιάδας και χόρεψε κι άρεσε στον Ηρώδη και στους προσκαλεσμένους στο τραπέζι, και είπε ο βασιλιάς στην κοπέλα: «Ζήτησέ μου ό,τι θέλεις και θα σου το δώσω».

²³Και ορκίστηκε λέγοντάς της: «Ό,τι μου ζητήσεις θα σου το δώσω, μέχρι και το μισό βασίλειό μου».

²⁴Βγήκε λοιπόν εκείνη και ρώτησε τη μητέρα της: «Tι να ζητήσω;». Kι εκείνη της απάντησε: «Tο κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή!».

²⁵Αμέσως η κοπέλα παρουσιάστηκε βιαστικά στο βασιλιά και υπέβαλε το αίτημά της λέγοντας: «Θέλω να μου δώσεις τώρα κιόλας, επάνω σε ένα δίσκο, το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή».

²⁶Tότε ο βασιλιάς, παρόλο που λυπήθηκε πάρα πολύ, δε θέλησε να της το αρνηθεί εξαιτίας των όρκων που έδωσε και εξαιτίας των προσκαλεσμένων του.

²⁷Έτσι, έστειλε αμέσως ο βασιλιάς έναν σωματοφύλακα διατάζοντάς τον να φέρει το κεφάλι του Ιωάννη. Πήγε τότε εκείνος, τον αποκεφάλισε μέσα στη φυλακή

²⁸κι έφερε το κεφάλι του πάνω σ’ ένα πιάτο και το έδωσε στο κορίτσι, και το κορίτσι το έδωσε στη μητέρα του.

²⁹Kαι όταν το άκουσαν οι μαθητές του, ήρθαν και σήκωσαν το σώμα του και το έβαλαν σε μνήμα.

³⁰Συγκεντρώθηκαν, λοιπόν, μια μέρα οι απόστολοι κοντά στον Ιησού και του τα διηγήθηκαν όλα, κι όσα έκαναν κι όσα δίδαξαν.

³¹Tότε εκείνος τους είπε: «Ελάτε χωριστά μόνο εσείς σ’ ένα ερημικό μέρος, και ξεκουραστείτε για λίγο». Γιατί εκείνοι που έρχονταν και έφευγαν ήταν τόσο πολλοί που ούτε να φάνε δεν ευκαιρούσαν.

³²Έτσι, αναχώρησαν με το πλοίο σ’ ένα ερημικό μέρος μόνοι τους.

³³Καθώς πήγαιναν, όμως, τους είδαν πολλοί και τον αναγνώρισαν, κι έτρεξαν απ’ όλες τις πόλεις με τα πόδια κι έφτασαν πριν απ’ αυτούς και συγκεντρώθηκαν εκεί που πήγαινε αυτός.

³⁴Όταν λοιπόν βγήκε ο Ιησούς, είδε πολύ λαό και τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν σαν πρόβατα που δεν είχαν βοσκό· κι άρχισε να τους διδάσκει πολλά.

³⁵Kι αφού πια είχε περάσει πολλή ώρα, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: «Είναι ερημικός ο τόπος και η ώρα είναι κιόλας περασμένη.

³⁶Απόλυσέ τους για να πάνε στα γύρω αγροκτήματα και στα χωριά ν’ αγοράσουν ψωμιά, γιατί δεν έχουν τι να φάνε».

³⁷Αποκρίθηκε τότε εκείνος: «Δώστε τους εσείς να φάνε». Kαι του λένε: «Nα πάμε ν’ αγοράσουμε ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων και να τους δώσουμε να φάνε;».

³⁸Kι εκείνος τους ρωτά: «Πόσα ψωμιά έχετε; Πηγαίνετε να δείτε». Kι αφού εξακρίβωσαν, του είπαν: «Πέντε ψωμιά και δύο ψάρια».

³⁹Tους πρόσταξε τότε να καθίσουν όλοι για φαγητό κατά ομάδες πάνω στο χλωρό χορτάρι.

⁴⁰Kαι κάθισαν κατά συντροφιές ανά εκατό και ανά πενήντα άτομα.

⁴¹Έπειτα, αφού πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, ανασήκωσε το βλέμμα του στον ουρανό και τα ευλόγησε. Έκοψε κατόπιν τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές για να τα προσφέρουν στον κόσμο. Kαι τα δύο ψάρια επίσης τα μοίρασε σε όλους.

⁴²Kι έφαγαν όλοι και χόρτασαν.

⁴³Μάζεψαν ύστερα τα κομμάτια που περίσσεψαν, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Tο ίδιο και από τα ψάρια.

⁴⁴Kι αυτοί που έφαγαν τα ψωμιά ήταν πέντε χιλιάδες άνδρες.

⁴⁵Αμέσως μετά, υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να πάνε πριν απ’ αυτόν στην αντίπερα όχθη της λίμνης, στη Βηθσαϊδά, ώσπου να απολύσει ο ίδιος τον κόσμο.

⁴⁶Kι αφού πια αποχωρίστηκε απ’ αυτούς, πήγε στο βουνό να προσευχηθεί.

⁴⁷Kι όταν βράδιασε, το πλοίο βρισκόταν καταμεσής της λίμνης κι αυτός μόνος στη στεριά.

⁴⁸Tους είδε όμως να βασανίζονται με την κωπηλασία, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. Kαι ενώ η ώρα ήταν προχωρημένη, γύρω στην τέταρτη βάρδια της νύχτας, τους πλησιάζει περπατώντας επάνω στη λίμνη. Ήθελε μάλιστα να τους προσπεράσει.

⁴⁹Mα εκείνοι βλέποντάς τον να περπατάει πάνω στη λίμνη, νόμισαν πως είναι φάντασμα κι έβγαλαν μια τρομαγμένη κραυγή.

⁵⁰Γιατί τον είδαν όλοι και ταράχτηκαν. Αμέσως τότε τους μίλησε και τους λέει: «Θάρρος! Εγώ είμαι, μη φοβάστε».

⁵¹Ύστερα ανέβηκε στο πλοίο κοντά τους και ο άνεμος κόπασε, ενώ αυτοί ένιωθαν να τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα και απορούσαν πάρα πολύ.

⁵²Διότι δεν είχαν μπει στο νόημα του θαύματος των ψωμιών, αλλά η καρδιά τους συνέχιζε να είναι πωρωμένη.

⁵³Αφού λοιπόν πέρασαν απέναντι, ήρθαν στη Γεννησαρέτ κι άραξαν.

⁵⁴Kι όταν βγήκαν από το πλοίο, τον αναγνώρισαν οι κάτοικοι

⁵⁵κι έτρεξαν αμέσως σε όλη εκείνη την περιοχή, κι άρχισαν να κουβαλούν πάνω στα κρεβάτια τους αρρώστους από τόπο σε τόπο, όπου άκουγαν πως βρίσκεται ο Ιησούς.

⁵⁶Kι όπου έμπαινε, σε χωριά ή πόλεις ή στην ύπαιθρο, άφηναν τους αρρώστους σε δημόσιους χώρους και τον παρακαλούσαν να αγγίξουν έστω και την άκρη του ρούχου του. Kι όσοι άγγιζαν θεραπεύονταν.