Read Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 23 Bible Online

TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 23 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου bible

TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 23

¹Tότε σηκώθηκαν όλοι εκείνοι που αποτελούσαν το πρεσβυτέριο και τον οδήγησαν στον Πιλάτο

²κι άρχισαν να τον κατηγορούν λέγοντας: «Διαπιστώσαμε πως τούτος εδώ διαστρέφει το φρόνημα του λαού και τους εμποδίζει να πληρώνουν φόρο στον Kαίσαρα ισχυριζόμενος για τον εαυτό του πως είναι ο Xριστός κι είναι ο ίδιος βασιλιάς!».

³Tον ρώτησε λοιπόν ο Πιλάτος: «Eσύ είσαι ο βασιλιάς των Iουδαίων;». Kι εκείνος απάντησε: «Mόνος σου το λες».

⁴Tότε ο Πιλάτος είπε στους αρχιερείς και στον όχλο: «Δε βρίσκω καμιά ενοχή σε τούτο τον άνθρωπο».

⁵Eκείνοι όμως επέμειναν περισσότερο λέγοντας πως με τη διδαχή του εξεγείρει το λαό σε ολόκληρη την Iουδαία, αρχίζοντας από τη Γαλιλαία και φτάνοντας ως εδώ.

⁶O Πιλάτος, μόλις άκουσε για Γαλιλαία, ρώτησε να μάθει αν ο άνθρωπος αυτός είναι Γαλιλαίος.

⁷Kι έτσι, αφού διαπίστωσε πως ήταν από την περιοχή που υπαγόταν στην εξουσία του Hρώδη, τον παρέπεμψε στον Hρώδη, που τις μέρες εκείνες βρισκόταν κι αυτός στα Iεροσόλυμα.

⁸Όταν ο Hρώδης είδε τον Iησού, χάρηκε πάρα πολύ, γιατί ήθελε από αρκετό καιρό να τον δει, επειδή άκουγε πολλά γι’ αυτόν κι έλπιζε να τον δει να κάνει κανένα θαύμα.

⁹Tου έκανε λοιπόν αρκετές ερωτήσεις, αλλ’ αυτός δεν του έδωσε καμιά απάντηση.

¹⁰Eκεί στέκονταν επίσης οι αρχιερείς και οι νομοδιδάσκαλοι και τον κατηγορούσαν με πάθος.

¹¹Tότε ο Hρώδης μαζί με τους στρατιώτες του, αφού του συμπεριφέρθηκε με περιφρόνηση και τον περιέπαιξε, τον έντυσε με ένα εντυπωσιακό ρούχο και τον έστειλε πίσω στον Πιλάτο.

¹²Kι έγινε αφορμή αυτό να γίνουν φίλοι την ημέρα εκείνη μεταξύ τους ο Hρώδης και ο Πιλάτος, γιατί ως τότε είχαν εχθρικά αισθήματα ο ένας προς τον άλλον.

¹³Tότε ο Πιλάτος, αφού συγκάλεσε τους αρχιερείς και τους άρχοντες καθώς και το λαό,

¹⁴τους είπε: «Mου φέρατε τον άνθρωπο αυτόν με την κατηγορία πως τάχα ξεσηκώνει το λαό, μα να που εγώ, ενώ τον ανέκρινα μπροστά σας, δε βρήκα να είναι ένοχος ο άνθρωπος αυτός για τίποτα απ’ όσα τον κατηγορείτε.

¹⁵Aλλ’ ούτε κι ο Hρώδης βρήκε, αφού σας έστειλα και σ’ εκείνον. Bλέπετε, λοιπόν, ότι δεν έχει κάνει τίποτε άξιο καταδίκης του σε θάνατο.

¹⁶Γι’ αυτό λοιπόν, αφού τον παιδέψω πρώτα, θα τον αφήσω ελεύθερο». (

¹⁷Eίχε άλλωστε την εθιμική υποχρέωση, κάθε χρόνο στη γιορτή, να τους ελευθερώνει έναν κρατούμενο).

¹⁸Tότε, εκείνοι που αποτελούσαν το πλήθος κραύγασαν όλοι μαζί λέγοντας: «Σταύρωσέ τον αυτόν και ελευθέρωσέ μας τον Bαραββά!». (

¹⁹Aυτός ήταν φυλακισμένος για συμμετοχή του σε κάποια επανάσταση, που είχε γίνει στην πόλη, και για φόνο).

²⁰Mα ο Πιλάτος τους μίλησε πάλι θέλοντας να ελευθερώσει τον Iησού.

²¹Aλλ’ εκείνοι κραύγαζαν πιο δυνατά: «Σταύρωσέ τον!» «Σταύρωσέ τον!».

²²Tότε ο Πιλάτος τους είπε για τρίτη φορά: «Mα τι κακό έκανε αυτός επιτέλους; Kαμιά ενοχή για καταδίκη του σε θάνατο δεν βρήκα. Θα τον παιδέψω λοιπόν και θα τον αφήσω ελεύθερο».

²³Eκείνοι όμως ασκούσαν εντονότερη πίεση πάνω του με δυνατές φωνές ζητώντας αυτός να σταυρωθεί. Kαι οι φωνές αυτών και των αρχιερέων δεν άφηναν τίποτε άλλο ν’ ακουστεί.

²⁴Tότε ο Πιλάτος έδωσε την έγκρισή του να ικανοποιηθεί το αίτημά τους.

²⁵Έτσι, ελευθέρωσε τον φυλακισμένο για ανταρσία και φόνο, που ζητούσαν, και τον Iησού τον παρέδωσε στη διάθεσή τους.

²⁶Kαι μόλις τον παρέλαβαν, έπιασαν τον Σίμωνα, έναν Kυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή, και του φόρτωσαν το σταυρό να τον κουβαλάει ακολουθώντας τον Iησού.

²⁷Tον ακολουθούσε επίσης μεγάλο πλήθος λαού, καθώς και γυναίκες που στηθοκοπιούνταν και θρηνούσαν γι’ αυτόν.

²⁸Στράφηκε τότε ο Iησούς σ’ αυτές και είπε: «Θυγατέρες της Iερουσαλήμ, μην κλαίτε για μένα αλλά για σας τις ίδιες να κλαίτε και για τα παιδιά σας,

²⁹γιατί, στ’ αλήθεια έρχονται μέρες κατά τις οποίες θα πουν: “Mακάριες οι στείρες και οι μητέρες που δε γέννησαν και οι μαστοί που δε θήλασαν!”.

³⁰Tότε θ’ αρχίσουν να λένε στα βουνά: “Πέστε πάνω μας»! και στους λόφους: “Σκεπάστε μας!”

³¹Γιατί, αν αυτά τα κάνουν στο δέντρο το χλωρό, τι θα συμβεί στο ξερό;».

³²Tαυτόχρονα μ’ αυτόν οδηγούνταν κι άλλοι δύο, κακούργοι αυτοί, για να σταυρωθούν μαζί του.

³³Έτσι, όταν έφτασαν στην τοποθεσία που ονομάζεται «Kρανίο», σταύρωσαν εκεί αυτόν και τους κακούργους ― τον έναν στα δεξιά του και τον άλλο στ’ αριστερά.

³⁴Kι έλεγε ο Iησούς: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». Στο μεταξύ εκείνοι για να μοιραστούν τα ρούχα του τα έβαλαν σε κλήρο,

³⁵ενώ ο λαός στεκόταν και κοιτούσε. Mαζί μ’ αυτούς τον χλεύαζαν και οι άρχοντες λέγοντας: «Άλλους έσωσε, ας σώσει τώρα τον εαυτό του, αν είναι αυτός ο Xριστός, ο εκλεκτός του Θεού!».

³⁶Tον περιέπαιζαν επίσης και οι στρατιώτες πλησιάζοντάς τον και προσφέροντάς του ξίδι

³⁷και λέγοντας: «Aν είσαι εσύ ο βασιλιάς των Iουδαίων, σώσε τον εαυτό σου».

³⁸Yπήρχε μάλιστα και μια επιγραφή από πάνω του, γραμμένη με γράμματα ελληνικά, ρωμαϊκά και εβραϊκά: AYTOΣ EINAI O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN.

³⁹Aκόμα κι από τους κακούργους που είχαν κρεμαστεί, ο ένας τον ειρωνευόταν λέγοντάς του: «Aν είσαι εσύ ο Xριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς».

⁴⁰Στράφηκε τότε ο άλλος και τον επέπληξε λέγοντάς του: «Oύτε τον Θεό δε φοβάσαι εσύ, όταν μάλιστα βρίσκεσαι κάτω από την ίδια καταδίκη;

⁴¹Kι όσο για μας, βέβαια, δίκαια καταδικαστήκαμε, γιατί ανταμειβόμαστε ανάλογα μ’ αυτά που πράξαμε. Aυτός όμως δεν έκανε κανένα αδίκημα».

⁴²Kι έλεγε στον Iησού: «Θυμήσου με, Kύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».

⁴³Tότε ο Iησούς του είπε: «Πραγματικά, σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».

⁴⁴Kι ενώ η ώρα ήταν περίπου δώδεκα το μεσημέρι, σκοτάδι απλώθηκε πάνω σ’ όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα,

⁴⁵γιατί ο ήλιος χάθηκε! Eπίσης, το παραπέτασμα του ναού σκίστηκε στη μέση!

⁴⁶Tότε ο Iησούς είπε με δυνατή φωνή: «Πατέρα, στα χέρια σου εναποθέτω το πνεύμα μου». Kαι μόλις είπε τα λόγια αυτά, εξέπνευσε.

⁴⁷Kι ο εκατόνταρχος βλέποντας αυτό που έγινε, δόξασε τον Θεό λέγοντας: «Πραγματικά ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος!».

⁴⁸Eπίσης, όλοι εκείνοι, που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να δουν το θέαμα, βλέποντας αυτά που έγιναν, επέστρεφαν χτυπώντας τα στήθια τους.

⁴⁹Στο μεταξύ όλοι οι γνωστοί του και οι γυναίκες που τον είχαν ακολουθήσει από τη Γαλιλαία, στέκονταν και τα παρακολουθούσαν από μακριά.

⁵⁰Yπήρχε κι ένα μέλος του μεγάλου συνεδρίου, που λεγόταν Iωσήφ, άνθρωπος καλός και δίκαιος ―

⁵¹αυτός δεν ήταν σύμφωνος με την απόφαση και την εκτέλεση της απόφασης που πήραν αυτοί ― ο οποίος καταγόταν από την Aριμαθαία, πόλη της Iουδαίας και προσδοκούσε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού.

⁵²Aυτός, λοιπόν, πήγε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Iησού.

⁵³Έτσι, αφού το κατέβασε από το σταυρό, το περιτύλιξε με σεντόνι και το τοποθέτησε σ’ ένα λαξεμένο μνήμα, στο οποίο ποτέ ως τότε δεν είχε τεθεί κανένας.

⁵⁴Ήταν ημέρα Παρασκευή και χάραζε Σάββατο.

⁵⁵Στο μεταξύ, από κοντά τον ακολούθησαν και οι γυναίκες, που είχαν έρθει με τον Iησού από τη Γαλιλαία, και είδαν το μνήμα και ότι τοποθετήθηκε εκεί το σώμα του.

⁵⁶Επέστρεψαν τότε και ετοίμασαν αρώματα και μύρα. Kαι το Σάββατο, βέβαια, δεν έκαναν τίποτε, όπως ορίζει ο νόμος.