Read Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου EΠIΣTOΛH ΠPOΣ EBPAIOYΣ 12 Bible Online

EΠIΣTOΛH ΠPOΣ EBPAIOYΣ 12 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου bible

EΠIΣTOΛH ΠPOΣ EBPAIOYΣ 12

¹Έτσι λοιπόν κι εμείς, καθώς έχουμε ένα τόσο μεγάλο πλήθος μαρτύρων που μας περιστοιχίζει, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που τόσο εύκολα μας περικυκλώνει σε κάθε ευκαιρία, κι ας τρέχουμε με υπομονή να κερδίσουμε τον αγώνα που προβάλλει μπροστά μας,

²έχοντας στραμμένες τις σκέψεις μας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μας, ο οποίος μπρος στη χαρά που πρόβαλλε μπροστά του, υπέμεινε τον σταυρικό θάνατο χωρίς να λογαριάσει την ατίμωση, κι έχει καθίσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού.

³Αναλογιστείτε λοιπόν αυτόν που υπέμεινε μια τέτοια εχθρότητα σε βάρος του από τους αμαρτωλούς, ώστε να μην αποκάμνετε αφήνοντας τις ψυχές σας να παραλύσουν.

⁴Ακόμα δεν αντισταθήκατε μέχρι το σημείο να χύσετε και το αίμα σας στον αγώνα σας εναντίον της αμαρτίας,

⁵κι έχετε κιόλας ξεχάσει τελείως την προτροπή που απευθύνεται σ’ εσάς ως γιους: Γιε μου, μην αψηφάς τη διαπαιδαγώγηση του Κυρίου ούτε να λιποψυχείς όταν ελέγχεσαι απ’ αυτόν.

⁶Γιατί, όποιον αγαπάει ο Κύριος τον διαπαιδαγωγεί και μαστιγώνει τον καθένα που παραδέχεται ως γιο του!

⁷Όταν δέχεστε με υπομονή τη διαπαιδαγώγηση, ο Θεός σάς συμπεριφέρεται ως γιους του. Γιατί πραγματικά, ποιο γιο δεν τον παιδαγωγεί ο πατέρας του;

⁸Aν λοιπόν μένετε χωρίς διαπαιδαγώγηση, στην οποία έχουν υποβληθεί όλοι, τότε είστε νόθοι κι όχι γνήσιοι γιοι.

⁹Kι άλλωστε, είχαμε τους σαρκικούς μας πατέρες που μας διαπαιδαγωγούσαν, όμως τους σεβόμασταν. Δε θα υποταχτούμε λοιπόν πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, ώστε να ζήσουμε;

¹⁰Kι όσο, βέβαια, για τους σαρκικούς πατέρες, αυτοί μας παιδαγωγούσαν για λίγο καιρό κι όπως οι ίδιοι νόμιζαν, ενώ αυτός μας διαπαιδαγωγεί για το καλό μας, με σκοπό να συμμετάσχουμε στην αγιότητά του.

¹¹Βέβαια, κάθε παιδαγωγική μέθοδος δε φαίνεται αρχικά ευχάριστη, αλλά οδυνηρή. Κατόπιν όμως αποδίδει ως καρπό, σ’ εκείνους που εκγυμνάστηκαν μέσω αυτής, την ειρήνη που πηγάζει από τη δικαιοσύνη.

¹²Γι’ αυτό λοιπόν, τονώστε τα χαλαρωμένα χέρια σας και τα παραλυμένα γόνατα,

¹³και κατευθύνετε στον ίσιο δρόμο τα πόδια σας, ώστε να μην εξαρθρωθεί το ανάπηρο μέλος σας, αλλά μάλλον να γιατρευτεί.

¹⁴Nα επιδιώκετε την ειρήνη με όλους, κι επίσης τον αγιασμό ― χωρίς τον οποίο κανένας δε θα δει τον Κύριο ―

¹⁵προσέχοντας ταυτόχρονα μήπως κάποιος στερείται τη χάρη του Θεού, μήπως υπάρχει καμιά ρίζα πικρίας, η οποία, όταν φυτρώσει, προκαλεί ενόχληση, και εξαιτίας της μολυνθούν πολλοί.

¹⁶Μήπως κανείς από σας είναι πόρνος ή ανίερος όπως ο Ησαύ, που για μια μερίδα φαγητό πούλησε τα δικαιώματα του πρωτοτόκου.

¹⁷Kαι το ξέρετε, βέβαια, πως, όταν αργότερα ήθελε, ως κληρονόμος, να πάρει την ευλογία, απορρίφθηκε, γιατί δε βρήκε τρόπο ν’ αλλάξει τη γνώμη του πατέρα του, παρόλο που τη ζήτησε με δάκρυα!

¹⁸Γιατί, βέβαια, δεν έχετε προσέλθει σ’ ένα βουνό, όπως το Σινά[1], που μπορεί κανείς να το ψηλαφήσει, και που το κάλυπταν φλόγες φωτιάς και νέφος και σκοτάδι και ανεμοθύελλα

¹⁹κι ακούγονταν ήχοι σάλπιγγας και λόγια που εκφέρονταν με φοβερή φωνή, την οποία όλοι εκείνοι που την άκουσαν παρακάλεσαν να μην προστεθεί κανένας άλλος λόγος,

²⁰γιατί δεν άντεχαν τη διαταγή που άκουγαν: Ακόμα και ζώο αν αγγίξει το βουνό, θα λιθοβοληθεί!

²¹Kαι ήταν τόσο φοβερό αυτό που έβλεπαν, ώστε ο Μωυσής είπε: M’ έχει κυριέψει φόβος και τρόμος!

²²Απεναντίας, έχετε προσέλθει στο όρος Σιών και στην πόλη του Ζωντανού Θεού, στην επουράνια Ιερουσαλήμ, και σε πανηγύρι μυριάδων αγγέλων

²³και σε μια σύναξη πρωτότοκων γιων, που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς. Kι ακόμα σ’ έναν Θεό που είναι ο κριτής όλων, καθώς και στα πνεύματα δίκαιων ανθρώπων που έχουν φτάσει στην τελείωση,

²⁴και στον Ιησού, τον μεσίτη νέας διαθήκης, και σε αίμα εξαγνισμού που έχει ένα μήνυμα καλύτερο από εκείνο του Άβελ.

²⁵Προσέχετε να μην αγνοήσετε εκείνον που σας μιλάει, γιατί, αν δεν ξέφυγαν εκείνοι που αγνόησαν εκείνον που τους διαβίβαζε το θείο θέλημα στη γη, πολύ περισσότερο δε θα τα καταφέρουμε εμείς να ξεφύγουμε, αν αποστραφούμε εκείνον που είναι από τους ουρανούς,

²⁶και του οποίου η φωνή σάλεψε τότε τη γη και τώρα υποσχέθηκε λέγοντας: Για μια ακόμη φορά πρόκειται εγώ να σαλέψω, όχι μονάχα τη γη, αλλά και τον ουρανό!

²⁷Kαι η φράση: «Aκόμη μια φορά», σημαίνει τον παραμερισμό εκείνων που ως δημιουργήματα σαλεύονται, ώστε να παραμείνουν τελικά εκείνα που δε σαλεύονται.

²⁸Γι’ αυτό, λοιπόν, αφού παραλαμβάνουμε μια βασιλεία ασάλευτη, ας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας, έτσι που να λατρεύουμε τον Θεό με τρόπο ευάρεστο σ’ αυτόν, δηλαδή με σεμνότητα και ευλάβεια.

²⁹Γιατί πραγματικά ο Θεός μας είναι φωτιά που κατακαίει!