Read Muthuvan മത്തായ് 9 Bible Online

മത്തായ് 9 - Muthuvan bible

മത്തായ് 9

¹ഏശു അവടനെന്റ് വെഞ്ചിയിലേറി കടല്ന്റ ഇക്ക്ടൊള്ള ശൊന്തം നാട്ടീല് തില്‌മ്പിയെത്തിയാൻ.

²തളന്ന് കെടന്ന ഒരത്തന ചെലാള്കള് തൊട്ടിയോട ഏശുവാട്ടക്കി എട്ത്ത് വന്താര്; ഏശു അവങ്ങള നമ്പ് കണ്ട് തളന്ന് കെടക്കന്റവനോട: “കയ്യാ, നിയ്യ് തക്‌രിയമാഞ്ഞിര്‌വ്; നിന്റ തെറ്റ്കുറ്റങ്ങള് പൊറ്ത്ത് തന്തിരക്കന്റൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

³അപ്പിനിക്കി മതത്ത്നപ്പെറ്റി പടിപ്പിക്കിന്റ ആള്കളീല് ചെലാള്കള്, “ഇവൻ തെയ്‌വകുറ്റമാണും പേശന്റത്” ഇന്റ് മനശീല് നെനച്ചാര്.

⁴ഏശു അവങ്ങള മനശീല് നെനച്ച നെനപ്പ് തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ് അവങ്ങളോട, “നിങ്ങ എന്തന്ക്ക് ഈണ മനശീല് തെറ്റാഞ്ഞ കാരിയം നെനയ്‌ക്കിന്റത്?

⁵‘നിന്റ തെറ്റ്കുറ്റങ്ങള് പൊറ്‌ത്തിരക്കന്റൻ’ ഇന്റ് പേശന്റതോ ‘എള്മ്പിനടവ്’ ഇന്റ് പേശന്റതോ ഏതാണം എള്പ്പം?

⁶ഇന്റെ പൂമിയില് തെറ്റ്കുറ്റങ്ങള് പൊറ്പ്പാനിക്കി മന്ശ്‌ന്റ കയ്യനാഞ്ഞ് വന്ത എക്ക് അതികാരമൊണ്ട് ഇന്റ് നിങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടാവാനിക്കി വേണ്ടി ‘എള്മ്പി തൊട്ടി എട്ത്ത് വീട്ട്ക്ക് പോ’ ഇന്റ് തളന്ന് കെടക്കന്റവനോട” പേശിയാൻ.

⁷അവൻ എള്മ്പി അവന്റ വീട്ട്ക്ക് പിയ്യാൻ.

⁸ആള്കള് ഇത് കണ്ട് അത്‌ശകപ്പെട്ടാര്; മന്ശൻമാര്ക്ക് ഈണയൊള്ള അതികാരം കൊടത്ത തെയ്‌വത്ത്ന പൊക്കിപ്പേശിയാര്.

⁹ഏശു അവടനെന്റ് പിയ്യപ്പൻ മത്തായ് ഇന്റ് പേരൊള്ള ഒരത്തൻ രാശാവ്ക്ക് ഉറവായ് തെറട്ടന്റ താവീല് ഇര്ക്കന്റത് കണ്ടാൻ: “എന്റ പിറ്റ വാ” ഇന്റ് അവനോട പേശിയാൻ; അവൻ അപ്പത്തിന്ന എള്മ്പി ഏശുവ്ന്റ പിറ്റ പിയ്യാൻ.

¹⁰ഏശു മത്തായ്‌ന്റ വീട്ടീല് ശാപ്പാട് തിന്റ് ഇര്പ്പാഞ്ഞ്ത്. അപ്പിനിക്കി രാശാവ്ക്ക് ഉറവായ് തെറട്ടന്റ കൊള്ള ആള്കളും തെറ്റ്കുറ്റം ചെയ്യന്റ ആള്കളും ഏശുവ്ന്റയം ശിശിയൻമാരയം കൂട്ടത്ത് ശാപ്പാട് തിന്‌വാനിക്കി ഇര്ന്നാര്.

¹¹പരീശൻമാര് ഇത് കണ്ട് അവങ്ങള ശിശിയൻമാരോട കേട്ടാര്, “നിങ്ങള ഏമാൻ രാശാവ്ക്ക് ഉറവായ് തെറട്ടന്റ ആള്കള കൂട്ടത്തം തെറ്റ്കുറ്റം ചെയ്യന്റ ആള്കള കൂട്ടത്തം ശാപ്പാട് തിനന്റ്ത് എന്തന്ക്ക്?” ഇന്റ് പേശിയാര്.

¹²അത് കേട്ട് ഏശു, “ചീക്ക്കാറന്ക്കാണും മെര്ന്ത്കാറനക്കൊണ്ട് ആവശം; ചീക്ക് ഇല്ലാത്തവന്ക്ക് മെര്ന്ത്കാറനക്കൊണ്ട് ആവശം ഇല്ല.

¹³‘കാവ്നിയില്ല കരണയാണും നാന് ഇട്ടപ്പെടന്റത്’ ഇന്റ് പേശന്റത്‌ന്റ പൊറ്ള് എന്തനിന്റ് നിങ്ങ പിയ്യ് പടിച്ച് വേൻ. നാന് നീതിയൊള്ള ആള്കള വിളിപ്പാനിക്കില്ല തെറ്റ്കുറ്റം ചെയ്യന്റ ആള്കള വിളിപ്പാനിക്കാണം വന്ത്ത്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

¹⁴തെയ്‌വകുളി കൊടക്കന്റ ഓകന്നാന്റ ശിശിയൻമാര് ഏശുവോട വന്ത് കേട്ടാര്, “എങ്ങയം പരീശൻമാരും പലപ്പനം തെയ്‌വനോയ്‌മ്പോട പെഞ്ചിര്ക്ക്ന്റം ഇന്റെ നിന്റ ശിശിയൻമാര് തെയ്‌വനോയ്‌മ്പോട പെഞ്ചിര്ക്കാത്തത് എന്തൻപെറ്റി?” ഇന്റ് കേട്ടാര്.

¹⁵പെണ്ണ്കാറൻ കൂട്ടത്ത് ഒണ്ടാവ്നിക്കി വിര്ന്ത്കാറ്ക്ക് പെഞ്ചിര്പ്പാനിക്കി പെറ്റ്മാ? ഒരകാലത്തുമില്ല ഇന്റെ പെണ്ണ്കാറൻ അവങ്ങള വിട്ട് പോന്റ നാള് വെരും അപ്പിനിക്കി അവങ്ങ തെയ്‌വനോയ്‌മ്പോട പെഞ്ചിര്പ്പ്റ്.

¹⁶“ഒരത്തനം പളകി ചട്ടയില് പുത്തൻ തുണ്ട് ചേത്ത് തെക്ക്ത്ത്‌ല; ആണ ചെയ്ഞ്ഞെ പുത്തൻ തുണ്ട് ചുറ്‌ണ്ട് പളകി ചട്ടയില് നെന്റ് വിട്ട് പോകും; ആണ കീറല് വെലീതാഞ്ഞ് വെരത്തം ചെയ്യും.

¹⁷അത്പേലതിന്ന പുത്തൻ വീഞ്ഞ് ഒരത്തനം പളകീ തൊകല് പെയ്യീല് വീത്തി വെക്ക്ത്ത്‌ല; ആണ ചെയ്ഞ്ഞെ തൊകല് പെയ്യ് പൊട്ടി വീഞ്ഞ് തെട്ടിപ്പോകും; പുത്തൻ വീഞ്ഞ് പുത്തൻ തൊകല് പെയ്യീല് മാട്ട്ക്ക്മേ വീത്തി വെക്ക്ത്തൊള്ള്; ആണയിന്റെ റണ്ടും നെല്ലശേല്‌ക്ക് ഇര്ക്കും.”

¹⁸ഏശു ഈണ പയമയിട്ട് ഇര്ന്നപ്പൻ എകൂതപള്ളിയില മൂപ്പനാഞ്ഞ ഒരത്തൻ ഏശുവ്ന്റ മൊകത്ത് വന്ത് കുമ്പ്ട്ട് അവനോട, “എന്റ പിള്ളക്കി ഉശ്റ് പീത് നിങ്ങ വന്ത് അവള തേകത്ത് തൊടണം ആണയിന്റെ അവ്ള്ക്ക് ഉശ്റ് വെരും” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

¹⁹ഏശുവും ശിശിയൻമാരും അവന്റ പിറ്റ പിയ്യാര്.

²⁰പന്തറണ്ട് വെര്ശമാഞ്ഞ് എലത്തപ്പോക്ക് ചീക്കീല് പുത്തിമുട്ടിയ ഒര്ത്തി ഏശുവ്ന്റ പിറ്റ പിയ്യ് അവന്റ ഉട്പൊടവീന്റ തുമ്പീല് പിടിച്ച്ത്.

²¹“അവന്റ ഉട്പൊടവീല് പിടിച്ചെ എക്ക് ശൊകമാകും” ഇന്റ് അവള മനശീല് നെനച്ച്ത്.

²²ഏശു തില്‌മ്പി നെന്റ് അവള പാത്ത്, “പിള്ളേ, തക്‌രിയത്തോട ഇര്‌വ്; നിയ്യ് നമ്പീത് കൊണ്ട് നിക്ക് ശൊകം കിട്ടീത്” ഇന്റ് പേശിയാര്. അപ്പത്തിന്ന അവ്ള്ക്ക് ശൊകം കിട്ടീത്.

²³ഏശു എകൂതാപ്പള്ളിയില മൂപ്പന്റ വീട്ട്ക്ക് പിയ്യാൻ; അവട അവൻ കൊയലൂത്ത്കാറയും പെറ്ള് പേശി കേയന്റ ആള്കളയം കണ്ട്,

²⁴“ഒക്കളം ഇവടനെന്റ് എള്മ്പിപ്പേൻ; കുഞ്ചിക്കി ഉശ്റ് പീല അവ്ള് ഒറങ്ങന്റതാണും” ഇന്റ് പേശിയാൻ; അവട നെന്റ ആള്കളൊക്ക ഏശുവ്ന നാണംകെട്ത്തി ചിരിച്ചാര്.

²⁵ആള്കളയൊക്ക എള്പ്പി വിട്ട് കെയിഞ്ഞ് ഏശു വീട്ട്ന്റ ഉള്ള്ക്ക് കുഞ്ചി കെടക്കന്റ മുറിക്കി ഏറിപ്പിയ്യ് കുഞ്ചിപ്പിള്ളീന്റ കെയിക്കി പിടിച്ച് എള്പ്പിയാൻ; അപ്പിനിക്കി ആ പിള്ള എള്മ്പീത്.

²⁶ഈ ശേതി ആ നാടൊക്ക പരന്ന്ത്.

²⁷ഏശു അവടനെന്റ് മൊകത്തിക്കി പിയ്യപ്പൻ കണ്ണ് കാണാത്ത റണ്ടാള്, “താവീത്‌ന്റ കയ്യാ, എങ്ങളോട കരണ കാട്ടണമേ” ഇന്റ് ആറ്ത്ത് കേന്ന് അവന്റ പിറ്റ പിയ്യാര്.

²⁸ഏശു വീട്ടീല് പിയ്യ് ഏറിയപ്പൻ അവങ്ങയം ഏശുവാട്ട് എത്തിയാര്. അപ്പിനിക്കി ഏശു അവങ്ങളോട, “എക്ക് നിങ്ങള ശൊകമാക്ക്‌വാനിക്കി പെറ്റ്മിന്റ് നിങ്ങ നമ്പന്റരാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. അത്ക്ക് അവങ്ങ, “അതേ കർത്താവേ, എങ്ങ നമ്പന്റം” ഇന്റ് തിരിച്ച് പേശിയാര്.

²⁹പിന്ന ഏശു അവങ്ങള കണ്ണീല് തൊട്ട്, “നിങ്ങ നമ്പീത് പേലയാകട്ടൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

³⁰അപ്പത്തിന്ന അവങ്ങള കണ്ണ്ക്ക് കായിച്ച കിട്ടീത്. ഇത് നിങ്ങ ഒരത്തനോടയും പേശേറ് ഇന്റ് ഏശു അവങ്ങളോട കട്ടായത്തോട പേശിയാൻ.

³¹അവങ്ങയിന്റെ അവടനെന്റ് പിയ്യ് എടിയോട താവീലും ഈ ശേതി പേശി പരത്തിയാര്.

³²ശൊകം കിട്ടിയ ആള്കള് അവടനെന്റ് തില്‌മ്പി പിയ്യപ്പൻ പൂതം പിടിച്ചിര്ന്ന്ത് കൊണ്ട് പയമയിടാത്ത ഒരത്തന ചെലാള്കള് ഏശുവാട്ടക്കി എട്ത്ത് വന്താര്.

³³ഇന്റെ ഏശു ആ പൂതത്ത്ന എറക്കി വിട്ടപ്പൻ അവൻ പയമയിട്‌വാനിക്കി തൊടങ്ങിയാൻ; “ഇശറയേലില് ഈണ ഒര കാരിയം ഇത്‌വെരയം കണ്ട്‌ല” ഇന്റ് പേശി ആള്കളൊക്ക അത്‌ശകപ്പെട്ടാര്.

³⁴“പൂതങ്ങള മൂപ്പനാഞ്ഞ വെയെശെവൂല് ഇന്റ് പേശന്റ ഇച്ചരാതിയാണും പൂതങ്ങള എറക്കിവിടന്റത്” ഇന്റ് പരീശൻമാര് പേശിയാര്.

³⁵ഏശു പട്ടണങ്ങളീലും കുടികളീലും ഒക്ക നടന്ന് എകൂതപള്ളികളീല് പിയ്യ് പടിപ്പിക്കിത്തം തെയ്‌വം വായന്റ ഒലകത്ത്ന്റ നെല്ലശേതി പേശത്തം ആള്കള്ക്ക് വന്ത ഒക്ക ശീരിക്കും ഒള്ള ചീക്ക്കളും കെട്തികളും ശൊകമാക്കത്തും ചെയ്ഞ്ഞാൻ.

³⁶പാപ്പാനിക്കി ആളില്ലാത്ത ആട്കളപ്പേല വേവലാതിപ്പെടന്റതും ഒറപ്പില്ലാണ്ടി നെക്കന്റത്‌മാഞ്ഞ ആള്പ്പടയിന കണ്ടപ്പൻ ഏശുവ്ക്ക് അവങ്ങളോട മനനോവ് വന്ത്ത്.

³⁷അപ്പിനിക്കി ഏശു ശിശിയൻമാരോട, “അറപ്പാനിക്കും മിതിപ്പാനിക്കും ഒരിന്നത് ഒണ്ട് ശത്തിയം, വേലക്കാറ് ഇത്ത്റിയേ ഒള്ള്;

³⁸അത്കൊണ്ട് അറപ്പ്ന്റയും മിതീന്റയും ഏമാനോട അവന്റ വേലക്കാറ വിട്‌വാനിക്കി കുമ്പ്ടൻ.”