Read Νέα Ελληνικά βιβλία, 1901 Ψαλμοί 119 Bible Online

Ψαλμοί 119 - Νέα Ελληνικά βιβλία, 1901 bible

Ψαλμοί 119

¹'Αλεφ.' Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω· οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου·

²Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας·

³αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν· εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι.

⁴Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου.

⁵Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου

⁶Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου.

⁷Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

⁸Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει· μη με εγκαταλιπης ολοκληρως.

⁹'Βεθ.' Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου.

¹⁰Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα· με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου.

¹¹Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε.

¹²Ευλογητος εισαι, Κυριε· διδαξον με τα διαταγματα σου.

¹³Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου.

¹⁴Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη.

¹⁵Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει.

¹⁶Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα· δεν θελω λησμονησει τους λογους σου.

¹⁷'Γιμελ.' Ανταμειψον τον δουλον σου· ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου.

¹⁸Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου.

¹⁹Παροικος ειμαι εγω εν τη γη· μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου.

²⁰Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε.

²¹Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου.

²²Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν· διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου.

²³Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου· αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου.

²⁴Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου.

²⁵'Δαλεθ.' Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

²⁶Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας· διδαξον με τα διαταγματα σου.

²⁷Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου.

²⁸Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως· στερεωσον με κατα τον λογον σου.

²⁹Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου.

³⁰Την οδον της αληθειας εξελεξα· προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου.

³¹Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου· Κυριε, μη με καταισχυνης.

³²Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου.

³³'Ε.' Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους.

³⁴Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου· ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια.

³⁵Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου· διοτι ευφραινομαι εις αυτην.

³⁶Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν.

³⁷Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα· ζωοποιησον με εν τη οδω σου.

³⁸Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου.

³⁹Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι· διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι.

⁴⁰Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου· ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου.

⁴¹'Βαου.' Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου.

⁴²Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με· διοτι ελπιζω επι τον λογον σου.

⁴³Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας· διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου.

⁴⁴Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος.

⁴⁵Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια· διοτι εξεζητησα τας εντολας σου.

⁴⁶Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη.

⁴⁷Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα.

⁴⁸Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα· και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου.

⁴⁹'Ζαιν.' Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας.

⁵⁰Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν.

⁵¹Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα· αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα.

⁵²Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην.

⁵³Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου.

⁵⁴Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου.

⁵⁵Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε· και εφυλαξα τον νομον σου.

⁵⁶Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.

⁵⁷'Χεθ.' συ, Κυριε, μερις μου εισαι· ειπα να φυλαξω τους λογους σου.

⁵⁸Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια· ελεησον με κατα τον λογον σου.

⁵⁹Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου.

⁶⁰Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου.

⁶¹Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν· αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου.

⁶²Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

⁶³Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου.

⁶⁴Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου· διδαξον με τα διαταγματα σου.

⁶⁵'Τεθ.' Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου.

⁶⁶Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν· διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου.

⁶⁷Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην· αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου.

⁶⁸Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος· διδαξον με τα διαταγματα σου.

⁶⁹Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος· αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου.

⁷⁰Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος· αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου.

⁷¹Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου.

⁷²Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου.

⁷³'Ιωδ.' Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν· συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου.

⁷⁴Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου.

⁷⁵Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας.

⁷⁶Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου.

⁷⁷Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω· διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου.

⁷⁸Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν· αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου.

⁷⁹Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου·

⁸⁰Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω.

⁸¹'Καφ.' Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου· επι τον λογον σου ελπιζω.

⁸²Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει;

⁸³Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω· αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα.

⁸⁴Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με;

⁸⁵Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους.

⁸⁶Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια· αδικως με κατατρεχουσι· βοηθησον μοι.

⁸⁷Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην· αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου.

⁸⁸Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου· και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου.

⁸⁹'Λαμεδ.' Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω·

⁹⁰η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν· εθεμελιωσας την γην, και διαμενει.

⁹¹Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου.

⁹²Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου.

⁹³Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας.

⁹⁴Σος ειμαι εγω· σωσον με· διοτι τας εντολας σου εξεζητησα.

⁹⁵Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν· αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου.

⁹⁶Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον· αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα.

⁹⁷'Μεμ.' Ποσον αγαπω τον νομον σου· ολην την ημεραν ειναι μελετη μου.

⁹⁸Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου.

⁹⁹Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με· διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου.

¹⁰⁰Ειμαι συνετωτερος των γεροντων· διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.

¹⁰¹Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου.

¹⁰²Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα· διοτι συ με εδιδαξας.

¹⁰³Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου· ειναι υπερ μελι εις το στομα μου.

¹⁰⁴Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος· δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους.

¹⁰⁵'Νουν.' Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου.

¹⁰⁶Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

¹⁰⁷Εταλαιπωρηθην σφοδρα· Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

¹⁰⁸Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε· και διδαξον με τας κρισεις σου.

¹⁰⁹Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω· τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα.

¹¹⁰Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα· αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα.

¹¹¹Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα· διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου.

¹¹²Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους.

¹¹³'Σαμεχ.' Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους· τον δε νομον σου ηγαπησα.

¹¹⁴Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου· επι τον λογον σου ελπιζω.

¹¹⁵Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι· διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου.

¹¹⁶Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη· και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου.

¹¹⁷Υποστηριζε με και θελω σωθη· και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου.

¹¹⁸Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου· διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων.

¹¹⁹Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης· δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου.

¹²⁰Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην.

¹²¹'Νγαιν.' Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην· μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με.

¹²²Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον· ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι.

¹²³Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου.

¹²⁴Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου.

¹²⁵Δουλος σου ειμαι εγω· συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου.

¹²⁶Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος· ηκυρωσαν τον νομον σου.

¹²⁷Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον.

¹²⁸Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος· και εμισησα πασαν οδον ψευδους.

¹²⁹'Πε.' Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου· δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου.

¹³⁰Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει· συνετιζει τους απλους.

¹³¹Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα· διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου.

¹³²Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου.

¹³³Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου· και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια.

¹³⁴Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου.

¹³⁵Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου.

¹³⁶Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου.

¹³⁷'Τσαδε.' Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου.

¹³⁸Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια.

¹³⁹Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου.

¹⁴⁰Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα· δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον.

¹⁴¹Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος· δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου.

¹⁴²Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια.

¹⁴³Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν· τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου.

¹⁴⁴Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα· Συνετισον με και θελω ζησει.

¹⁴⁵'Κοφ.' Εκραξα εν ολη καρδια· ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου.

¹⁴⁶Εκραξα προς σε· σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου.

¹⁴⁷Προελαβον την αυγην και εκραξα· ηλπισα επι τον λογον σου.

¹⁴⁸Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου.

¹⁴⁹Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου· ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου.

¹⁵⁰Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν· εξεκλιναν απο του νομου σου.

¹⁵¹Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια.

¹⁵²Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα.

¹⁵³'Ρες.' Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με· διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου.

¹⁵⁴Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.

¹⁵⁵Μακραν απο ασεβων η σωτηρια· διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου.

¹⁵⁶Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε· ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου.

¹⁵⁷Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με· αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα.

¹⁵⁸Ειδον τους παραβατας και εταραχθην· διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου.

¹⁵⁹Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου· Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου.

¹⁶⁰Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια· και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου.

¹⁶¹'Σχιν.' Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως· αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου.

¹⁶²Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα.

¹⁶³Μισω και βδελυττομαι το ψευδος· τον νομον σου αγαπω.

¹⁶⁴Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.

¹⁶⁵Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου· και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα.

¹⁶⁶Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε· και επραξα τα προσταγματα σου.

¹⁶⁷Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου· και ηγαπησα αυτα σφοδρα.

¹⁶⁸Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου· διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου.

¹⁶⁹'Ταυ.' Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε· συνετισον με κατα τον λογον σου.

¹⁷⁰Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου· λυτρωσον με κατα τον λογον σου.

¹⁷¹Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου.

¹⁷²Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου· διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη.

¹⁷³Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου· διοτι εξελεξα τας εντολας σου.

¹⁷⁴Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε· και ο νομος σου ειναι τρυφη μου.

¹⁷⁵Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει· και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι.

¹⁷⁶Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος· ζητησον τον δουλον σου· διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.