Read Nepali New Revised Version, 2012 उत्‍पत्ति 24 Bible Online

उत्‍पत्ति 24 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

उत्‍पत्ति 24

¹अब्राहाम दिन धेरै खाएर बूढ़ा भइसकेका थिए। परमप्रभुले सबै कुरामा अब्राहामलाई आशिष्‌ दिनुभएको थियो।

²अब्राहामले आफ्‍नो घरका सबै कुरामा अख्‍तियार गर्ने प्रमुख नोकरलाई भने, “तेरो हात मेरो तिघ्रामुनि राख्‌।

³म तँलाई स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरको यो शपथ खान लाउँछु कि तैंले मेरो छोरालाई अहिले म बसेको ठाउँका कनानीका छोरीहरूमध्‍ये कसैलाई विवाह गर्न नल्‍याइदिनू,

⁴तर मेरो देशमा मेरै कुटुम्‍बकहाँ गएर मेरो छोरा इसहाकको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनू।”

⁵तब त्‍यस नोकरले अब्राहामलाई भने, “यदि त्‍यो स्‍त्री यस देशमा मेरो पछि लागेर आउन इच्‍छा गरिन भनेता के मैले तपाईंका छोरालाई जुन देशबाट तपाईं आउनुभयो त्‍यहीँ नै लैजाने?”

⁶अब्राहामले त्‍यसलाई भने, “तैंले मेरो छोरालाई त्‍यहाँ फर्काएर नलानू।

⁷मलाई मेरा पिताको घर र मेरो जन्‍मभूमिबाट यहाँ ल्‍याउनुहुने स्‍वर्ग र पृथ्‍वीका परमप्रभु परमेश्‍वरले शपथ खाई मसँग यसो भनेर प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ, ‘म तेरै सन्‍तानलाई यो देश दिनेछु।’ उहाँले नै आफ्‍ना दूत तेरो अगिअगि पठाउनुहुनेछ, र तैंले मेरो छोराको लागि त्‍यहाँबाट एउटी पत्‍नी ल्‍याउन सक।

⁸त्‍यो केटी तेरो पछि आउन इच्‍छा गरिन भने तँलाई मेरो यो शपथ लाग्‍नेछैन। केवल तैंले मेरो छोरालाई चाहिँ त्‍यहाँ फर्काएर नलैजानू।”

⁹तब त्‍यस नोकरले आफ्‍ना मालिक अब्राहामको तिघ्रामुनि हात राखीकन यस विषयमा तिनीसित शपथ खायो।

¹⁰त्‍यसपछि त्‍यो नोकर आफ्‍ना मालिकका दश वटा ऊँट र सबै किसिमका असल-असल सौगात लिएर बिदा भयो, र अराम-नाहारैमतिर लागेर नाहोरको सहरमा गयो।

¹¹साँझपख स्‍त्रीहरू पानी भर्ने बेलामा सहरका बाहिरपट्टि पानीको इनारको नजिकै त्‍यसले ऊँटहरूलाई राख्‍यो।

¹²अनि त्‍यसले मनमनै प्रार्थना गर्‍यो, “हे मेरा मालिकका परमप्रभु परमेश्‍वर, कृपा गरी आज मलाई मेरो काम सफल गराइदिनुहोस्‌ र मेरा मालिक अब्राहामलाई आफ्‍नो दया देखाउनुहोस्‌।

¹³हेर्नुहोस्, म यो इनारनेर उभिरहेको छु, र सहरका मानिसहरूका छोरीहरू पानी भर्नलाई आउँदैछन्‌।

¹⁴यसैले यसो होस्‌: जुन कन्‍यालाई म ‘तिम्रो गाग्रो मतिर पानी पिउनलाई ढल्‍काइदेऊ’ भनुँला, र जसले मलाई ‘खानुहोस्, म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि खुवाइदिन्‍छु’ भन्‍छिन्, तिनलाई नै तपाईंले आफ्‍ना दास इसहाकको निम्‍ति रोज्‍नुभएको होस्‌। तपाईंले मेरा मालिकलाई दया देखाउनुभएको रहेछ भन्‍ने म त्‍यसैबाट थाहा पाउनेछु।”

¹⁵त्‍यसले यो भनिसकेको पनि थिएन, अब्राहामका भाइ नाहोरकी पत्‍नी मिल्‍काको छोरो बतूएलकी छोरी रिबेका काँधमा गाग्रो राखेर आइन्‌।

¹⁶कन्‍या अत्‍यन्‍त सुन्‍दरी र कुनै मानिससित पनि सहवास नभएकी थिइन्‌। इनारमा ओर्लेर तिनले गाग्रोमा पानी भरिन्‌ र उक्‍लेर आइन्‌।

¹⁷तब त्‍यो नोकर तिनलाई भेट गर्न दगुर्‍यो र भन्‍यो, “कृपा गरी तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ।”

¹⁸तिनले “हजूर, खानुहोस्‌” भनेर तुरुन्‍तै गाग्रो झारिन्, र आफ्‍नो हातमा गाग्रो राखेर त्‍यसलाई पानी खुवाइदिइन्‌।

¹⁹त्‍यसलाई खान दिइसकेपछि तिनले भनिन्, “तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि तिनीहरूले पिई नसकुञ्‍जेल म पानी उघाएर दिनेछु।”

²⁰तब तिनले झट्टै आफ्‍नो गाग्रोको पानी डूँड़मा खन्‍याएर फेरि पानी उघाउन इनारतिर कुदेर गइन्, र तिनले सबै ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी उघाइदिइन्‌।

²¹त्‍यो मानिसचाहिँ परमप्रभुले आफ्‍नो यात्रा सफल गरिदिनुभएको हो कि होइन भनी थाहा पाउनलाई चूप लागी डिठ लाएर तिनलाई हेरिरह्यो।

²²ऊँटहरूले पानी खाइसकेपछि त्‍यस मानिसले छ ग्राम तौलका सुनको एउटा नत्‍थ र एक सय ग्राम जति तौलका सुनका बालाहरू झिकेर भन्‍यो,

²³“तिमी कसकी छोरी हौ? के तिम्रा बुबाको घरमा हामीलाई डेरा गर्नलाई बस्‍ने ठाउँ छ?”

²⁴तिनले त्‍यसलाई भनिन्, “म नाहोरबाट मिल्‍काले जन्‍माएका बतूएलकी छोरी हुँ।”

²⁵तिनले त्‍यसलाई अझै भनिन्, “हामीसँग दाना र पराल प्रशस्‍त छन्, डेरा गर्नलाई कोठा पनि छन्‌।”

²⁶तब त्‍यस मानिसले आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरेर भन्‍यो,

²⁷“परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर धन्‍यका हुनुहुन्‍छ, जसले मेरा मालिकप्रतिको दया र विश्‍वस्‍तता त्‍याग्‍नुभएको छैन। परमप्रभुले नै मलाई बाटोमा डोर्‍याएर मेरा मालिकका कुटुम्‍बको घरमा ल्‍याइदिनुभएको छ।”

²⁸तब ती कन्‍या गइन्, र आफ्‍नी आमाका परिवारलाई सबै कुरा बताइन्‌।

²⁹रिबेकाका लाबान नाउँ भएका एक जना दाजु थिए। लाबान निस्‍केर इनारनेर त्‍यस मानिस भएको ठाउँतिर दगुरेर गए।

³⁰जब उनले आफ्‍नी बहिनीको नाकमा नत्‍थ र हातमा बाला देखे र “त्‍यस मानिसले मलाई यसो भन्‍यो” भन्‍ने कुरा आफ्‍नी बहिनीबाट सुने, तब उनी त्‍यस मानिसकहाँ गए।

³¹अनि इनारको छेउमा ऊँटहरूका नजिकै त्‍यो उभिरहेको देखेर लाबानले भने, “हे परमप्रभुका आशीर्वादी जन, भित्र आउनुहोस्‌। किन बाहिरै उभिरहनुहुन्‍छ? मैले तपाईंको निम्‍ति डेरा र ऊँटहरूका लागि ठाउँ तयार पारिराखेको छु।”

³²तब त्‍यो मानिस लाबानसित उनको घरमा गयो, र लाबानले ऊँटहरूका भारीहरू झारेर तिनीहरूलाई पराल र दाना दिए। अनि उनले अब्राहामको नोकर र त्‍यससित हुने मानिसहरूका निम्‍ति खुट्टा धुने पानी पनि दिए।

³³तब त्‍यसको सामु खानेकुरा पनि राखिदिए। तर त्‍यसले भन्‍यो, “जबसम्‍म मेरो समाचार म भन्‍दिनँ तबसम्‍म म केही खान्‍नँ।” उनले भने, “ल, भन्‍नुहोस्‌।”

³⁴तब त्‍यसले भन्‍यो, “म अब्राहामको एक नोकर हुँ। परमप्रभुले मेरा मालिकलाई खूबै आशिष्‌ दिनुभएको हुनाले तिनी एक ठूला मानिस भएका छन्‌।

³⁵उहाँले तिनलाई बगालका बगाल भेड़ाबाख्राहरू र बथानका बथान गाई-गोरुहरू, तथा सुनचाँदी, दास-दासी, ऊँटहरू र गधाहरू दिनुभएको छ।

³⁶मेरा मालिककी पत्‍नी साराले बुढ़ेसकालमा तिनको निम्‍ति एक जना छोरो जन्माइन्, र उनैलाई तिनले आफ्‍ना जे-जति छन्‌ सबै दिएका छन्‌।

³⁷मेरो मालिकले मलाई यसो भनेर शपथ खान लाएका छन्, ‘तैंले मेरो छोराको लागि म अहिले बसेको देशका कनानीहरूका छोरीहरूमध्‍ये कुनै पनि विवाह गर्नलाई नल्‍याउनू,

³⁸तर मेरो कुटुम्‍बकहाँ र मेरो पिताको घरमा गएर तैंले मेरो छोराको निम्‍ति एउटी पत्‍नी खोजेर ल्‍याइदिनू।’

³⁹“मैले मेरो मालिकलाई भनें, कथङ्कदाचित्‌ त्‍यो स्‍त्री मेरो साथमा आउन मानिन भने नि त?”

⁴⁰तिनले मलाई भने, ‘जुन परमप्रभुको सामुन्‍ने म हिँड्‌डुल गर्छु, उहाँले नै आफ्‍ना दूत तँसित पठाउनुहुनेछ, र तेरो कार्य सफल हुनेछ, र तैंले मेरो कुटुम्‍ब र मेरा पिताको घरबाट मेरो छोराको लागि एउटी पत्‍नी ल्‍याउनेछस्‌।

⁴¹जब तँ मेरो कुटुम्‍बकहाँ पुग्‍नेछस्‌ तब मेरो यस शपथबाट छुट्‌नेछस्‌। अनि तिनीहरूले केटी दिएनन्‌ भने पनि मेरो यस शपथबाट तँ छुट्‌नेछस्‌।’

⁴²आज इनारमा आइपुगेर मैले यसो भनें, हे परमप्रभु, मेरा मालिक अब्राहामका परमेश्‍वर, तपाईंको इच्‍छा भए तपाईंले मेरो कार्य सफल गराइदिनुहोस्‌।

⁴³हेर्नुहोस्, म इनारमा उभिरहेछु। जुन स्‍त्री पानी भर्नलाई आउलिन्‌ र मैले “तिम्रो गाग्रोबाट मलाई अलिकता पानी पिउन देऊ,” भन्‍दा

⁴⁴तिनले मलाई “खानुहोस्, र म तपाईंका ऊँटहरूलाई पनि पानी उघाइदिनेछु,” भन्‍नेछिन्, त्‍यही स्‍त्रीचाहिँ मेरा मालिकका छोराको लागि परमप्रभुले ठहराउनुभएको होस्‌।

⁴⁵“मैले यी कुरा मनमनै भनिसक्‍न अगि नै, हेर्नुहोस्, रिबेका काँधमा आफ्‍नो गाग्रो बोकेर आइन्, र इनारमा ओर्लेर पानी उघाइन्‌। मैले तिनलाई भनें, ‘कृपा गरी मलाई पानी पिउन देऊ।’

⁴⁶“तिनले तुरुन्‍तै आफ्‍नो काँधबाट गाग्रो झारेर भनिन्, ‘खानुहोस्‌। म तपाईंका ऊँटहरूका निम्‍ति पनि पानी खान दिनेछु।’ तब मैले पानी पिएँ, र तिनले मेरा ऊँटहरूलाई पनि पानी खान दिइन्‌।

⁴⁷“मैले तिनलाई ‘तिमी कसकी छोरी हौ?’ भनी सोधें। “तिनले भनिन्, ‘नाहोर र मिल्‍काका छोरा बतूएलकी छोरी हुँ।’ “तब मैले तिनको नाकमा नत्‍थ र हातमा बालाहरू लगाइदिएँ।

⁴⁸अनि आफ्‍नो शिर निहुराएर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गरें, र मेरा मालिक अब्राहामका परमप्रभु परमेश्‍वरलाई धन्‍यको भनें, जसले मेरा मालिककै भाइकी नातिनी तिनका छोराको निम्‍ति दिन मलाई ठीक बाटोमा डोर्‍याउनुभएको थियो।

⁴⁹अब तपाईंहरू मेरा मालिकसँग दया र सत्‍यको व्‍यवहार गर्नुहुन्‍छ भने मलाई भन्‍नुहोस्‌। होइन भने पनि मलाई भन्‍नुहोस्, र म दाहिने-देब्रे जता हुन्‍छ लागुँला।”

⁵⁰तब लाबान र बतूएलले जवाफ दिए, “यो कुरा परमप्रभुबाट नै हुन आएको हो। हामी तपाईंलाई खराब अथवा असल केही भन्‍न सक्‍दैनौं।

⁵¹हेर्नुस्, रिबेका तपाईँको सामुन्‍ने छे। त्‍यसलाई लिएर जानुस्, र परमप्रभुले भन्‍नुभएजस्‍तै गरी तिनी तपाईंका मालिकका छोराकी पत्‍नी होस्‌।”

⁵²अब्राहामको नोकरले तिनीहरूका कुरा सुनेपछि भूइँमा निहुरेर भक्तिसाथ परमप्रभुलाई दण्‍डवत्‌ गर्‍यो।

⁵³तब त्‍यसले सुन र चाँदीका गहनाहरू र लुगाहरू ल्‍याएर रिबेकालाई दियो। त्‍यसले तिनका दाजु र आमालाई पनि मूल्‍यवान्‌ थोकहरू उपहारको रूपमा दियो।

⁵⁴तब त्‍यो र त्‍यसका साथमा भएका मानिसहरूले खाए र पिए, त्‍यो रात त्‍यहीँ बिताए। बिहान उठेपछि त्‍यसले भन्‍यो, “मेरा मालिककहाँ जान अब मलाई बिदा दिनुहोस्‌।”

⁵⁵तर रिबेकाका दाजु र आमाले भने, “कन्‍यालाई कम-से-कम दश दिन यहीँ हामीसँग रहन दिनुहोस्‌। त्‍यसपछि तिनी गए हुन्‍छ।”

⁵⁶तर त्‍यसले तिनीहरूलाई भन्‍यो, “मलाई नअलमल्‍याउनुहोस्‌। अब परमप्रभुले मेरो यात्रा सफल गराउनुभएको छ। मलाई जान दिनुहोस्, र म मेरा मालिककहाँ जानेछु।”

⁵⁷तब तिनीहरूले भने, “हामी कन्‍यालाई नै बोलाएर यसबारे तिनकै मुखबाट सुनौं।”

⁵⁸अनि तिनीहरूले रिबेकालाई डाकेर भने, “के तिमी यस मानिसको साथमा जान्‍छ्यौ?” तिनले भनिन्, “म जान्‍छु।”

⁵⁹यसैकारण तिनीहरूले आफ्‍नी बहिनी रिबेकालाई तिनकी सेविकासँगै अब्राहामको नोकर र त्‍यसका मानिसहरूका साथमा पठाइदिए।

⁶⁰तिनीहरूले रिबेकालाई आशिष्‌ दिएर भने, “हे हाम्री बहिनी, तिमी हजारौँ हजारका आमा होऊ, र तिम्रा सन्‍तानले तिनीहरूसँग दुश्‍मनी गर्नेहरूका सहरहरू कब्‍जा गरून्‌।”

⁶¹तब रिबेका र तिनका सहेलीहरू ऊँटहरूमा चढ़ेर त्‍यस मानिसको पछि लागे। यसरी रिबेकालाई लिएर त्‍यो नोकर आफ्‍नो बाटो लाग्‍यो।

⁶²अब इसहाकचाहिँ बेअर-लहै-रोइबाट आएका थिए, किनकि त्‍यस बेला उनी नेगेवमा बसोबास गरिरहेका थिए।

⁶³इसहाक साँझपख एकाग्रताका निम्ति बाहिर निस्‍केका थिए। उनले आँखा उठाएर हेर्दा ऊँटहरू आइरहेका देखे।

⁶⁴रिबेकाले पनि आँखा उठाएर हेर्दा इसहाकलाई देखिन्, र ऊँटबाट ओर्लेर त्‍यस नोकरलाई सोधिन्,

⁶⁵“हामीलाई भेट्‌न बाहिर हिँड्‌दैआउने मानिस को हुन्‌?” त्‍यस नोकरले भन्‍यो, “उनी त मेरा मालिक हुन्‌।” तब रिबेकाले घुम्‍टो हालेर आफ्‍नो अनुहार छोपिन्‌।

⁶⁶त्‍यसपछि आफूले गरेका सबै काम त्‍यस नोकरले इसहाकलाई बतायो।

⁶⁷इसहाकले रिबेकालाई आफ्‍नी आमा साराको पालमा लगे, र विवाह गरे। अनि तिनी उनकी पत्‍नी भइन्, र उनले तिनलाई प्रेम गरे। यसरी आफ्‍नी आमाको मृत्‍युपछि इसहाकले सान्‍त्‍वना पाए।