Read Nepali New Revised Version, 2012 उत्‍पत्ति 44 Bible Online

उत्‍पत्ति 44 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

उत्‍पत्ति 44

¹तब योसेफले आफ्‍नो घरको भण्‍डारेलाई यसो भनेर हुकुम गरे, “उनीहरूले लैजान सक्‍नेजति अनाज ती मानिसहरूका धोक्राहरूमा भरिदेऊ, र हरेक मानिसको चाँदी आफ्‍नो धोक्रोको मुखमा राखिदेऊ।

²अनि मेरो कचौरा, अर्थात्‌ मेरो चाँदीको कचौराचाहिँ अनाजको चाँदीसमेत त्‍यस कान्‍छाचाहिँको धोक्राको मुखमा हालिदेऊ।” र त्‍यसले योसेफले भनेबमोजिम गर्‍यो।

³बिहान उज्‍यालो हुने बित्तिकै उनीहरूका गधाहरूसँगै तिनले ती मानिसहरूलाई पठाइदिए।

⁴उनीहरू सहरबाट अलिक पर पुगेपछि योसेफले आफ्‍नो भण्‍डारेलाई भने, “झट्टै ती मानिसहरूका पछिपछि जाऊ, र उनीहरूलाई भेट्टाएपछि यसो भन्‍नू, ‘तिमीहरूले किन भलोको बदला खराबी गर्‍यौ?

⁵यही कचौरा होइन जसबाट मेरा मालिक पिउनुहुन्‍छ र जसद्वारा उहाँलाई शकून-अपशकून पनि हुन्‍छ? यो त तिमीहरूले खराब काम गर्‍यौ’।”

⁶त्‍यसले उनीहरूलाई भेट्टाएपछि उनीहरूसँग त्‍यही कुरा गरे।

⁷उनीहरूले त्‍यसलाई भने, “हजूर, किन यस्‍तो कुरा गर्नुहुन्‍छ? यस्‍तो काम हजूरका दासहरूबाट दूर रहोस्‌!

⁸हेर्नुहोस्, हाम्रा धोक्राका मुखमा हामीले भेट्टाएको चाँदी त हामीले कनान देशबाट फिर्ता ल्‍यायौं भने कसरी हामीले हजूरका मालिकको महलबाट चाँदी अथवा सुन चोरी गर्थ्यौं र?

⁹हजूरका दासहरूमध्‍ये जससँग त्‍यो फेला पर्छ, त्‍यो मारिओस्‌। र हामी पनि हजूरका कमारा हुनेछौं।”

¹⁰त्‍यसले भन्‍यो, “तिमीहरूले भनेजस्‍तै होस्‌ त! जससँग त्‍यो फेला पर्ला त्‍यो मेरो कमारा हुनेछ। बाँकीचाहिँ निर्दोष ठहरिनेछन्‌।”

¹¹तब हरेकले हतपत गरी आ-आफ्‍नो धोक्रो भूइँमा झारेर फुकाले।

¹²अनि भण्‍डारेले जेठादेखि लिएर कान्‍छासम्‍मको तलाशी लियो, र त्‍यो कचौरा बेन्‍यामीनको धोक्रोमा फेला पर्‍यो।

¹³तब उनीहरूले आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र गधा लदाएर सहरतिर फर्के।

¹⁴यहूदा र उनका दाजुभाइहरू योसेफको घरमा आइपुग्‍दा तिनी त्‍यहीँ थिए, र उनीहरूले तिनको सामु लम्‍पसार परेर प्रणाम गरे।

¹⁵योसेफले उनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले यस्‍तो के काम गर्‍यौ? मजस्‍तो मानिससँग अन्‍तर्ज्ञान छ भनी के तिमीहरूलाई थाहा थिएन?”

¹⁶यहूदाले भने, “हामी हजूरलाई के भनौं, अथवा अब हामीले कसरी आफ्‍नो सफाइ दिन सक्‍छौं र? हजूरका दासहरूको अपराध परमेश्‍वरले प्रकट गर्नुभएको छ। हेर्नुहोस्, अब हामी हजूरका कमारा भयौं। हामी र त्‍यो पनि जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो।”

¹⁷तर योसेफले भने, “मबाट यस्‍तो कहिल्‍यै हुनेछैन। जसको हातमा त्‍यो कचौरा फेला पर्‍यो त्‍यही मात्र मेरो कमारा हुनेछ। तर तिमीहरूचाहिँ आफ्‍ना बुबाकहाँ शान्‍तिपूर्वक जाओ।”

¹⁸तब यहूदाले तिनको सामुन्‍ने गएर भने, “हे मेरा प्रभु, बिन्‍ती छ, दासलाई एउटा कुरा गर्ने अनुमति दिनुहोस्‌। हजूर राजासमान हुनुभए तापनि आफ्‍नो दासप्रति रिसानी माफ रहोस्‌।

¹⁹हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई यसो भनेर सोध्‍नुभएको थियो, ‘के तिमीहरूका बुबा अथवा भाइ छ कि?’

²⁰र हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, हाम्रा बुबा एक वृद्ध मानिस हुनुहुन्‍छ, र उहाँको वृद्धावस्‍थाको बालक हाम्रो एउटा सानो भाइ पनि छ। त्‍यसका दाजु मरिसके, र आफ्‍नी आमापट्टिको अब त्‍यो मात्र छ, र त्‍यसका बुबाले त्‍यसलाई खूबै माया गर्नुहुन्‍छ।

²¹“तब हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘त्‍यसलाई यहाँ मकहाँ ल्‍याओ, र म त्‍यसलाई हेर्छु।’

²²हामीले हजूरलाई भन्‍यौं, ‘त्‍यस केटाले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌न सक्‍दैन। किनकि यदि त्‍यसले आफ्‍ना बुबालाई छोड्‌नुपर्‍यो भने त्‍यसका बुबाचाहिँ मरिजानुहुन्‍छ।’

²³तर हजूरले आफ्‍ना दासहरूलाई भन्‍नुभयो, ‘तिमीहरूको कान्‍छो भाइ तिमीहरूसँग आएन भने तिमीहरू फेरि मेरो सामु आउन पाउनेछैनौ।’

²⁴तब हामी हाम्रा बुबा, हजूरका दासकहाँ गयौं। अनि उहाँलाई हजूरका कुरा सुनायौं।

²⁵“जब हाम्रा बुबाले ‘फेरि गएर अलिक अनाज किन’ भन्‍नुभयो,

²⁶तब हामीले उहाँलाई भन्‍यौं, ‘हामी जान सक्‍दैनौं। यदि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित जाने हो भने मात्र हामी जान्‍छौं। किनकि हाम्रो कान्‍छो भाइ हामीसित गएन भनेता हामी ती मानिसको सामु जान पाउनेछैनौं।’

²⁷“तब हजूरका दास मेरा बुबाले हामीलाई भन्‍नुभयो, ‘मेरी पत्‍नीतर्फबाट दुई जना छोराहरू भएका तिमीहरूलाई थाहै छ।

²⁸एउटाले मलाई छोड़िहाल्‍यो। निश्‍चय नै त्‍यसलाई धुजाधुजा पार्‍यो होला भनी मैले भनें। त्‍यहाँदेखि मैले त्‍यसलाई देखेको छैनँ।

²⁹यसलाई पनि तिमीहरूले मबाट लगेर यदि केही खतरा त्‍यसमाथि आइपर्‍यो भने, तिमीहरूले मेरो यो फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा [1] पुर्‍याउनेछौ।’

³⁰“यसकारण हजूरका दास हाम्रा बुबाकहाँ पुग्‍दा त्‍यो केटो हामीसँग भएन भनेता उहाँको प्राण त्‍यही केटाको प्राणसँग गाँसिएको हुनाले,

³¹हाम्रा साथमा त्‍यो नभएको देख्‍ने बित्तिकै उहाँको मृत्‍यु हुनेछ। हामी हजूरका दासहरूले हाम्रा बुबाको फुलेको कपाल अफसोसमै चिहानमा [2] पुर्‍याउनेछौं।

³²हजूरको दास, म आफै यस केटाको निम्‍ति बुबाको अगि जमानी बसेको छु। अनि हाम्रा बुबालाई मैले यसो भनें: ‘यदि मैले त्‍यसलाई फर्काएर तपाईंकहाँ ल्‍याइनँ भनेता जीवनभरि म तपाईंको सामु दोषी ठहरिनेछु।’

³³“यसकारण अब बिन्‍ती छ, यस केटाको सट्टामा म, हजूरको दासलाई नै हजूरले आफ्‍नो कमारा तुल्‍याउनुहोस्, र यस केटाले चाहिँ यसका दाजुहरूसँग जान पाओस्‌।

³⁴किनकि यो केटो मेरो साथमा छैन भने मेरा बुबाकहाँ म कसरी जानु? मेरा बुबामाथि आइपर्ने विपत्ति म हेर्न सक्‍दिनँ।”