Read Nepali New Revised Version, 2012 २ शमूएल 15 Bible Online

२ शमूएल 15 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

२ शमूएल 15

¹त्‍यसपछि अब्‍शालोमले आफ्‍नो निम्‍ति एउटा रथ, घोड़ाहरू र आफ्‍नो अगिअगि दगुर्नलाई पचास जना मानिसहरू लिए।

²तिनी बिहान सबेरै उठेर सहरको मूल ढोकातिर जाने बाटोनेर उभिने गर्थे। अनि कुनै मानिस राजाकहाँ इन्‍साफ माग्‍न आउँदा अब्‍शालोमले त्‍यस मानिसलाई बोलाएर कुन सहरबाट आएको हो भनी सोध्‍थे। “हजूर, म इस्राएलको फलानो कुलको हुँ,” भनी जब तिनले जवाफ पाउँथे,

³तब अब्‍शालोमले त्‍यसलाई भन्‍थे, “तिम्रो मुद्दा त ठीकै रहेछ, तर तिम्रो मुद्दा सुन्‍ने राजाको कुनै प्रतिनिधि नै छैन।”

⁴अनि अब्‍शालोमले अझै यसो पनि भन्‍थे, “यदि म यस देशमा न्‍यायाधीश नियुक्त भएको भए यस्‍तो मुद्दा ल्‍याउने हरेक मानिसको ठीक इन्‍साफ गरिदिने मेरो कर्तव्‍य हुनेथियो।”

⁵जब कुनै मानिस तिनलाई साष्‍टाङ्ग-दण्‍डवत्‌ गर्नलाई आउँथ्‍यो, तब अब्‍शालोमले आफ्‍नो हात पसारेर त्‍यसलाई समाती अँगालो हालेर म्‍वाइँ खान्थे।

⁶राजाकहाँ इन्‍साफ माग्‍ने हरेकसँग यस्‍तै व्‍यवहार गरेर अब्‍शालोमले इस्राएलीहरूको प्‍यार आफूतिर खिँचे।

⁷चार वर्षपछि अब्‍शालोमले राजालाई भने, “परमप्रभुको निम्‍ति भाकल पूरा गर्नलाई म हेब्रोनमा जान चाहन्‍छु।

⁸किनभने म अरामको गशूरमा हुँदा मैले यो भाकल गरेको थिएँ: ‘यदि परमप्रभुले मलाई यरूशलेममा ल्‍याउनुभयो भने म हेब्रोनमा परमप्रभुको आराधना गर्नेछु’।”

⁹राजाले जवाफ दिए, “शान्‍तिसित जाऊ।” तब तिनी हेब्रोनमा गए।

¹⁰तब अब्‍शालोमले इस्राएलका सबै कुलहरूमा यसो भनेर गुप्‍त समाचारवाहकहरूलाई पठाए, “तुरहीको सोर सुन्‍ने बित्तिकै तिमीहरूले भन, ‘अब्‍शालोम हेब्रोनमा राजा हुनुभयो’!”

¹¹दुई सय जना मानिसहरू यरूशलेमबाट अब्‍शालोमका साथ गएका थिए। तिनीहरूले निम्‍तो पाएका थिए, र यस कुराको केही थाहै नपाई तिनीहरू अजानमा गए।

¹²अब्‍शालोमले बलिदान चढ़ाइरहँदा गीलोह सहरबाट दाऊदका सल्‍लाहकार गीलोनी अहीतोपेललाई पनि बोलाइपठाए। यो षड्‌यन्‍त्र खूब प्रबल हुँदैगयो, र अब्‍शालोमतर्फ लागेका मानिसहरूको संख्‍या पनि बढ्‌दैगयो।

¹³एक जना सन्‍देशवाहक आएर दाऊदलाई भन्‍यो, “इस्राएलका मानिसहरूको मन त अब्‍शालोमतिर छ।”

¹⁴तब दाऊदले आफूसित यरूशलेममा भएका अधिकारीहरूलाई भने, “हामी झट्टै भाग्‍नुपर्छ, नत्रता हामी कोही पनि अब्‍शालोमको हातबाट उम्‍कन पाउनेछैनौं। हामी तुरुन्‍तै भाग्‍नुपर्छ, नत्रता त्‍यो हामीमाथि आइलाग्‍नेछ, र सहरमा भएको कसैलाई पनि दया नदेखाएर त्‍यसले हामीमाथि विपत्ति ल्‍याउनेछ।”

¹⁵राजाका अधिकारीहरूले भने, “हजूरले जसो उचित सम्‍झनुहुन्‍छ त्‍यसो गर्नलाई हामी तयार छौं।”

¹⁶तब राजा निस्‍केर गए, र महलको हेरचाह गर्ने दश जना उपपत्‍नीहरूबाहेक तिनको घरानाका सबै मानिसहरू पनि तिनकै पछिपछि लागे।

¹⁷तिनीहरू केही टाढ़ासम्‍म गएर अड़िए।

¹⁸गातबाट राजाका साथ आएका छ सय गित्ती, अनि सबै करेती र पेलेथीसहित सबै मानिसहरू राजाका सामुन्‍ने हिँड़ेर गए।

¹⁹तब राजाले गित्ती इत्तैलाई भने, “तिमी किन हामीसँग आउँदैछौ? फर्किगएर राजा अब्‍शालोमसँग बस, किनभने तिमी एक विदेशी हौ, र तिमी आफ्‍नो देशबाट निकालिएका पनि हौ।

²⁰तिमी त हिजोअस्‍ति मात्र आएका हौ, अनि आज मेरो भ्रमणमा मसित तिमीलाई सहभागी हुन मैले कसरी कर लगाउनू? म कहाँ जानेछु म आफै जान्‍दिनँ। घर जाऊ, र तिम्रा निज देशवासीहरूलाई पनि साथै लैजाऊ। कृपा र विश्‍वास तिमीसित रहून्‌।”

²¹तर इत्तैले यसो भनेर राजासँग शपथ खाए, “जीवित परमप्रभुको नाउँमा र मेरा राजाको नाउँमा शपथ खाएर म भन्‍दछु कि तपाईं मेरा प्रभु र राजा जहाँ हुनुहुन्‍छ, त्‍यहीँ यो तपाईंको दास पनि हुनेछ— म बाँचू वा मरूँ।”

²²दाऊदले इत्तैलाई भने, “हुन्‍छ, अगि हिँड़।” यसरी गित्ती इत्तै आफ्‍नो जम्‍मै दल र तिनीसँग भएका सबै लावालश्‍करसाथ हिँड़े।

²³यसरी तिनीहरू सबै जना निस्‍केर जाँदा सारा देशका मानिसहरू धूमधाम रुन लागे। राजा किद्रोन खोल्‍सा पार गर्न लागे, र सबै मानिसहरू मरुभूमितिर बढ्‌न लागे।

²⁴सादोक पनि सबै लेवीहरूका साथमा त्‍यहाँ थिए। तिनीहरूले परमेश्‍वरका करारको सन्‍दूक बोकेर लगिरहेका थिए। त्‍योचाहिँ तिनीहरूले अड़ाएर राखे र सबै मानिसहरू सहरबाट निस्‍केर नजाउञ्‍जेल अबियाथारले बलिदानहरू चढ़ाउन लागे।

²⁵तब राजाले सादोकलाई भने, “परमेश्‍वरको सन्‍दूक सहरमा फर्काएर लैजाऊ। यदि परमप्रभुको निगाह ममाथि रह्यो भने उहाँले मलाई फर्काएर ल्‍याउनुहुनेछ, र म सन्‍दूकलाई र उहाँको वासस्‍थानलाई फेरि देख्‍न पाउनेछु।

²⁶यदि उहाँले मसँग प्रसन्‍न हुनुहुन्‍न भनी भन्‍नुभयो भने म यहीँ छु। उहाँले मलाई जे गर्न चाहनुहुन्‍छ सो मसँग गरून्‌।”

²⁷राजाले सादोक पूजाहारीलाई यसो पनि भने, “के तिमी भविष्‍य देख्‍न सक्‍छौ, होइन र? तिमी र अबियाथार, तिम्रा छोरा अहीमास र अबियाथारका छोरा जोनाथनलाई साथमा लिएर शान्‍तिसँग सहरमा फर्केर जाओ।

²⁸म मरुभूमिका जँघारहरूमा तिमीहरूबाट खबर नआउञ्‍जेल पर्खिबस्‍नेछु।”

²⁹तब सादोक र अबियाथारले परमेश्‍वरको सन्‍दूक यरूशलेममा फर्काइलगे, र तिनीहरू त्‍यहीँ नै बसे।

³⁰जैतून डाँड़ाको उकालोमा जाँदा दाऊद रोए। तिनले शिर ढाकेका थिए, र नाङ्गो खुट्टाले हिँड़ेर गए। तिनीसँग भएका सबै मानिसहरू पनि शिर ढाकेर रुँदै हिँड़े।

³¹षड्‌यन्‍त्रकारीहरूमध्‍ये अहीतोपेल अब्‍शालोमसँग छन्‌ भनी दाऊदलाई सुनाइयो। तब दाऊदले यसो भनेर प्रार्थना गरे, “हे परमप्रभु, अहीतोपेलको सल्‍लाहलाई व्‍यर्थ तुल्‍याइदिनुहोस्‌।”

³²जब दाऊद डाँड़ाको टाकुरामा आइपुगे, जहाँ परमेश्‍वरलाई साष्‍टाङ्ग-दण्‍डवत्‌ गरिन्‍थ्‍यो, तब अरकी हूशै आफ्‍ना लुगा च्‍यातीकन आफ्‍नो शिरमा धूलो हालेर दाऊदलाई भेट गर्न आएका थिए।

³³दाऊदले तिनलाई भने, “तिमी मसँग आयौ भने मलाई भार मात्र हुनेछ,

³⁴तर यदि तिमी सहरमा फर्किगएर अब्‍शालोमलाई ‘म हजूरको दास हुनेछु, अहिलेसम्‍म त म हजूरका पिताको दास थिएँ, तर अब म हजूरको दास हुनेछु’ भनी भन्‍यौ भने, अहीतोपेलको सल्‍लाह खतम गर्नमा तिमीले मलाई सहायता गर्न सक्‍नेछौ।

³⁵तिमीलाई थाहै छ कि सादोक र अबियाथार पूजाहारीहरू तिमीसँग हुनेछन्‌। राजाको महलमा जे-जे कुरा तिमी सुन्‍नेछौ ती सबै तिनीहरूलाई भनिदेऊ।

³⁶तिनीहरूसँग सादोकका छोरा अहीमास र अबियाथारका छोरा जोनाथन छन्‌। तिमी जे सुन्‍छौ तिनीहरूद्वारा मलाई बताइपठाउने गर।”

³⁷यसैले अब्‍शालोम यरूशलेममा पस्‍दापस्‍दै दाऊदका मित्र हूशै सहरमा आए।